Big'n

Θυμάται κανείς τους Big'n και τα δύο εξαίσια άλμπουμ που κυκλοφόρησαν πίσω στα ‘90s; Μετά την δυναμική επιστροφή των θρυλικών The Jesus Lizard με το "Rack", έρχεται η ώρα και για τους Big'n από το Chicago να σπάσουν την δισκογραφική τους σιωπή μετά από 28 ολόκληρα χρόνια.

Όντας μέλη της σκηνής του Chicago και κολλητοί των Shellac (με τους οποίους στο παρελθόν έχουν κυκλοφορήσει και split), δεν προξενεί εντύπωση πως το "End Comes Too Soon" ηχογραφούνταν στο Electrical Audio όταν συνέβη το μοιραίο. Άσχετα όμως από αυτό, το παρόν άλμπουμ είναι πολύ κοντά στους Shellac, στιλιστικά και ηχητικά. Αν λοιπόν ανήκεις σε αυτούς που θεωρείς το φετινό "To All Trains" ως μία από τις κορυφαίες noise rock στιγμές του 2024, οι Big'n είναι για σένα.

Μέσα σε 37 λεπτά, το "End Comes Too Soon" ξεδιπλώνει τις θορυβώδεις χάρες του με εξυπνάδα και φινέτσα. Η μπάντα δεν γραφεί μουσική με τυφλή οργή αλλά μάλλον με μια ελεγχόμενη ενέργεια. Το αυθάδικο μπάσο του Fred Popolo είναι riff-άτο και απολαυστικό, τα τύμπανα του Brian Wnukowski στήνουν έναν ευφάνταστο mid-tempo σκελετό και η πιο ελεύθερη κιθάρα του Todd Johnson προσφέρει πικάντικες αρμονίες. Οργανική και με άριστες δυναμικές, η μουσική αφήνει όλον τον χώρο που χρειάζεται ο William Akins για τις εκφραστικές και απολύτως σχιζοφρενικές του ερμηνείες. Πρόκειται για έναν τραγουδιστή χωρίς κάποιο ιδιαίτερο φωνητικό χάρισμα αλλά με μια πολύ πειστικά ανατρεπτική συνολική παρουσία.

Είναι γεγονός πως το άλμπουμ κυλάει σε ένα ομοιόμορφο ύφος και πως, ενώ είναι πλούσιο ρυθμικά, αισθάνομαι ότι ίσως χρειαζόταν λίγη περισσότερη μελωδία. Στον αντίποδα όμως κάθε μία από τις εννέα συνθέσεις (υπάρχουν και έξι σύντομα instrumental) είναι άριστα δομημένη κι εκτελεσμένη, πάντα με τις αιτιάσεις και τις αναζητήσεις του noise rock ιδιώματος. Οι Big'n προτιμούν τις σύντομες, σφιχτές και to the point δομές, αποφεύγοντας τα περιττά τζαμαρίσματα. Κατά συνέπεια, το άλμπουμ φεύγει σαν τρεχούμενο νερό, έχοντας σαν σύμμαχο και την - φυσικά - εξαιρετική παραγωγή. Ως πρώτα μεταξύ ίσων, δεν μπορώ να μην αναφέρω το εκπληκτικό "Them Wolves" με το συγκοπτόμενο του riff, το σκοτεινό "To Hell With The Sun" ή τις μελωδικές υπόνοιες του "End Transmission".

Αν και είναι τουλάχιστον ισάξιοι πολλών δημοφιλέστερων γκρουπ, η επιστροφή των Big'n δεν θα φέρει κάποια μεγάλη αναταραχή στο σημερινό rock τοπίο. Παρόλα αυτά, το κουαρτέτο παραδίδει την τέχνη του με ειλικρίνεια, με ακρίβεια και με εξαιρετική γνώση του αντικειμένου του. Χωρίς να υπερβάλλει ή να εκβιάζει καταστάσεις, το "End Comes Too Soon" κλέβει την παράσταση απλώς με το να είναι ο εαυτός του, δηλαδή ένας δίσκος σφριγηλός, κομμένος και ραμμένος για τα noise rock παιδιά. Αν είσαι τέτοιο, θα είναι αδύνατο να μην σε κουνήσει.

Label