Big Thief

Πέντε μόλις μήνες μετά το "U.F.O.F.", έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, έχουμε δεύτερο δίσκο από τους Big Thief. Early hint: Ίσως είναι ακόμα καλύτερος! Αν δεν μας στενοχώρησαν αρκετά με τον U.F.O. Friend τους, το "Two Hands" είναι εδώ να μας κάνει την καρδιά περιβόλι, ακόμα πιο αφοπλιστικό, ακόμα πιο απογυμνωμένο. Συμπληρωματικό, θα έλεγε κανείς, σε σχέση με τον προκάτοχό του. Τι χρονιά για τους Big Thief, που είπε και ο συνάδελφος Αντώνης Καλαμούτσος.

Όπως είχαμε τονίσει τότε, το "U.F.O.F." είχε ηχογραφηθεί σε ένα γραφικό ξυλόσπιτο/στούντιο στην υγρή εξοχή του Seattle. Για το "Two Hands", θέλησαν να βγάλουν ένα αντιδιαμετρικό vibe, εξ ου και κατηφόρησαν στο ξηρό El Paso, κοντά στα μεξικάνικα σύνορα για την ηχογράφησή του. Πιο folk και λιτό, δίχως τις μυστήριες στιγμές και ιδέες του προκατόχου του, καταφέρνει να διαπρέψει σε ακόμα πιο δύσκολα χωράφια.

Μέσα στη γλυκιά μελαγχολία των συνθέσεων δεσπόζει το ανατριχιαστικό "Not", ένα από τα κομμάτια της χρονιάς, όπου ο κάθε στίχος περιέχει τη λέξη not (ή nor) και μέσα από την άρνηση δείχνει με γλαφυρό τρόπο μια ψυχική πάλη, μια συναισθηματική κατάσταση, μια θεώρηση ζωής. Η Adrianne Lenker δεσπόζει ακόμα περισσότερο, κυριαρχόντας με τη σπασμένη, παιδική της φωνή πάνω σε στίχους που ενδεχομένως να περιγράφουν πάλι τον ίδιο της τον εαυτό (nor the boy I'm seeing with her long black hair).

Αν και συχνά χαρωποί με έναν αφελή, παιδιάστικο τρόπο, το aftertaste είναι πάντα στενάχωρο, είτε ως μελαγχολικό/νοσταλγικό είτε ως αφόρητα δηκτικό. Το μοτίβο των ρετρό φιλμ-φωτογραφιών εξωφύλλου με τα μέλη της μπάντας συνεχίζεται, αυτήν τη φορά ακόμα πιο κεντραρισμένο στα πρόσωπα των Big Thief, τονίζοντας σημειολογικά πως μιλάμε για την πιο ενδοσκοπική από της δύο όψεις του νομίσματος. Η '60s αμεσότητα βγαίνει ακόμα περισσότερο στην επιφάνεια, καθώς οι όποιοι μοντερνισμοί του παρελθόντος έχουν εδώ περιοριστεί στο ελάχιστο.

Συμπληρώνοντας ένα ζευγάρι δίσκων που επαναπροσδιορίζουν το επίπεδο της indie folk του 2019 και ταυτόχρονα προσφέροντας ένα μεγάλο μάτσο τραγουδιών για τις δύσκολες ώρες, τα οποία λειτουργούν τόσο αυτόνομα όσο και ως ενιαίο σύνολο, οι Big Thief είναι δικαιωματικά ένα από τα ονόματα της χρονιάς. Είναι σπάνιο στον indie μικρόκοσμο του τυφλού αναμηρυκασμού των δύο-τριών μεγάλων μέσων τα μεγάλα λόγια να αντιστοιχούν σε κάτι πραγματικά μεγάλο μουσικά. Οι Big Thief είναι, ευτυχώς, μία από τις λαμπρές εξαιρέσεις και από τα πιο αγνά παραδείγματα συναισθηματικά φορτισμένης μουσικής.

Bandcamp