Big Thief

U.F.O.F.

4AD (2019)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 22/07/2019
​Μια αναζήτηση για βαθύτερη και ουσιαστικότερη σύνδεση, επικοινωνία, ένταξη, όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι ένας U.F.O. Friend
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η μαγεία του "U.F.O.F." έγκειται στο μεράκι της frontwoman, Adrianne Lenker. Είναι άδικο να προσωποποιούμε τόσο απόλυτα μια ομαδική δουλειά τεσσάρων ατόμων, ναι, αλλά η προσωπικότητά της προεξέχει τόσο έντονα τόσο που δεν αισθανόμαστε τύψεις. Η Lenker, στον τρίτο δίσκο των νεοσύστατων Big Thief, ξεδιπλώνει όλες τις ποιητικές της ανησυχίες και λόξες με τρόπο αυθεντικό, ό,τι περιμένεις δηλαδή από έναν χαρισματικό καλλιτέχνη. Με τη φωνή της και τους στίχους της δίνει νόημα και ουσία στο μελαγχολικό και πανέμορφα υποτονικό indie folk της μπάντας. Το άλμπουμ δείχνει εμφανέστατη πρόοδο σε σχέση με το ντεμπούτο “Masterpiece” του 2016 και καταφέρνει να ξεπεράσει και το διεθνώς επιδοκιμασμένο “Capacity” του 2017. Δεν δίνει ωστόσο αίσθηση masterpiece. Τα καλύτερα βρίσκονται ακόμη μπροστά τους.

Η πορεία των Big Thief ξεκίνησε ως ένα ντουέτο πειραματισμών της Adrianne Lenker (κιθάρα, φωνή) και του Buck Meek (κιθάρα, δεύτερα φωνητικά) μόλις το 2014 - με την 23-χρονη τότε Lenker να δουλεύει σερβιτόρα στο Μπρούκλιν και να μένει σε ένα καταγώγι ως κοινόβιο. Μια πορεία που κατέληξε φέτος σε ένα ιδανικό στούντιο έξω από το Σιάτλ, σχεδιασμένο ως γραφικό ξυλόσπιτο στην εξοχή. Με άπλετο χρόνο, δουλεμένα κομμάτια στις περιοδείες και αρκετή πια εμπειρία, τα τέσσερα μέλη ηχογραφούσαν το άλμπουμ και στα διαλείμματά τους έπαιζαν ...ποδόσφαιρο. Η επιστροφή στη φύση αντικατοπτρίζεται και στο εξώφυλλο, το πρώτο όπου φαίνονται και τα τέσσερα μέλη της μπάντας - στους άλλους δύο δίσκους τα εξώφυλλα ήταν παλιές οικογενειακές φωτογραφίες. Ωστόσο, το μοτίβο ρετρό φωτογραφιών με άρωμα ‘80s-‘90s παραμένει ακέραιο.

Το όλο concept εδώ είναι ο/η (περισσότερο «η», καθώς σχεδόν όλα τα ονόματα και οι αναφορές που γίνονται στο άλμπουμ είναι θηλυκού γένους) U.F.O. Friend, σαν συμβολισμός του άγνωστου κόσμου που καλούμαστε να προσεγγίσουμε. Όλες οι καταστάσεις, οι άνθρωποι και τα συναισθήματα που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε εμφανίζονται υπό διάφορες οπτικές, συχνά συγκεχυμένες, μεταφορικές και παρμένες από τις προσωπικές εμπειρίες της Lenker. Ήδη από το εναρκτήριο "Contact", η Lenker επικαλείται την Jodie (Foster), που είχε επαφή με εξωγήινη νοημοσύνη στην ταινία "Contact" το 1997. Ωστόσο τα μεταφυσικά στοιχεία δεν θα επεκταθούν. Μετά την ευφυέστατη έμπνευση των τρομακτικών κραυγών της στο “Contact”, οι οποίες εντάχθηκαν άψογα στο ήρεμο κλίμα το τραγουδιού, οι συνθέσεις παίρνουν folk στροφή με dream pop απολήξεις και πάντα απλότητα στην ενορχήστρωση.

Τα "U.F.O.F." και "Cattails" που ακολουθούν επιλέχθηκαν ως πρώτα single. Ειδικά το δεύτερο ξεφεύγει από τη μελαγχολία και κοιτάει πια κατάματα τη στενοχώρια και τα συναισθήματα που προκαλούν πόνο, όπως θα συμβεί αρκετές φορές στη συνέχεια. "And you don’t need to know why when you cry" λέει η Lenker μέσα σε θολούς στίχους, αναφορές στη γιαγιά της και στο πατρικό της σπίτι στη Minnesota. Ο αρνητισμός κορυφώνεται στο "From", με την εν λόγω πρόθεση να αναφέρεται στη μελλοντική απορία ενός παιδιού, για το αν ξέρει «από» πού προέκυψε και υπόνοιες προβληματικών σχέσεων και κακοποίησης.

Ο δίσκος δεν ποτίζεται, ωστόσο, όλος στο σκοτάδι. Ή καλύτερα, εναγκαλίζει αρνητικές σκέψεις με περισσότερη γλυκύτητα, όπως στα "Century" και "Strange" - ή ακόμα και στο εύπεπτα μελαγχολικό hit "Betsy". Η εικονοπλασία υπάρχει έντονη. Οι σκηνές μοναχικής οδήγησης μέσα στη νύχτα εντοπίζονται σε τρία διαφορετικά τραγούδια, ως επαναλαμβανόμενο θέμα. Ένα ακόμα επαναλαμβανόμενο θέμα είναι η θνητότητα, η καταληκτική αίσθηση του τέλους. "After all my teeth are gone/After all the blood is drawn/The white light of the waiting room/Leaking through the crack in the door" τραγουδάει στο "Open Desert". Ακόμα περισσότερο τονίζεται στο "Terminal Paradise", μια από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου, η οποία απογειώνεται από την ιδιαίτερη ερμηνεία της Lenker.

Οι άλλες δύο κορυφές είναι το κιθάρα-φωνή "Orange" (εδώ εκτελεσμένο στο SXSW πίσω στο 2017), που στιχουργικά ξεκινάει ως ένα όμορφο lovesong για να καταλήξει γρήγορα στο "lies lies lies, lies in her eyes", καθώς και το lo-fi βύθισμα του ερωτικού "Jenni", με την ατμόσφαιρα ζεστή και υγρή και την Jenni γυμνή στο κρεβάτι της. Ο δίσκος κλείνει πανέμορφα στο "Magic Dealer", με ‘60s τόνο και μια απλούστατη ακολουθία ακόρντων. Η Lenker, μπροστά στον καθρέφτη της, βλέπει τον εαυτό της ως μια φωτογραφία στην αντανάκλασή του και αναρωτιέται αν η απάντηση κρύβεται βαθύτερα μέσα του, αναζητώντας κάπου την παρέα που δεν μπορεί να αγοράσει. Κάπως έτσι, το "U.F.O.F." καταλήγει να μην είναι τίποτα άλλο παρά μια αναζήτηση για βαθύτερη και ουσιαστικότερη σύνδεση, επικοινωνία, ένταξη, όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι ένας U.F.O. Friend, ως προς το δικό της, αυθεντικό σημείο αναφοράς.

  • SHARE
  • TWEET