Bell Witch

Ο περσινός θάνατος του ιδρυτικού μέλους της μπάντας Adrian Guerra ήταν ξαφνικός και τραγικός και ήρθε κατά την δημιουργία του φετινού δίσκου. O Dylan Desmond (έπαιζε μπάσο και στους Samothrace), έχοντας πλεον τον Jesse Shreibman στα τύμπανα, δήλωσε ότι αισθάνονται πως ο Guerra θα είναι σίγουρα περήφανος για την φετινή τους δημιουργία. Προς τιμήν του μετά το πεντηκοστό δεύτερο λεπτό της σύνθεσης ακούγονται μερικά λόγια του ["The Words Of The Dead"] από ηχογραφήσεις του παλιότερου δίσκου "Four Phantoms", ως φόρος τιμής στη συνεισφορά του στο είδος και σαν μια γέφυρα που χωρίζει τα δύο μέρη της σύνθεσης. 

Όπως καταλάβατε ο δίσκος περιέχει μια ενιαία σύνθεση η οποία διαρκεί κοντά μιάμιση ώρα. Χωρίζεται (θεωρητικά) σε δύο μέρη, τα "As Above" και "So Below". Η παραγωγή ανήκει στον βετεράνο του είδους Billy Anderson (Swans, Sleep, Neurosis). Ο χαμός του πρώην drummer τους, αν και είχε αφήσει την μπάντα νωρίτερα, σίγουρα επηρέασε συναισθηματικά και ψυχικά την δημιουργία αυτού του έργου. Ήταν που ήταν αργοί και πένθιμοι, εδώ ακούγονται αβάσταχτοι, θρηνητικοί και ασήκωτοι. Το κομμάτι κινείται αργά και τα πρώτα φωνητικά, σαν γρυλίσματα κατατρώνε το μυαλό σου. Μπάσο και τύμπανα ακολουθούν μια σάπια ροή και δημιουργούν μια ζοφερή ατμόσφαιρα. Μόνα τους τα δύο (απουσία κιθάρας) θα έλεγες ότι δεν μπορούν να πάνε παραπέρα. Όμως αυτό το καταραμένο drone που ακούς είναι τόσο μα τόσο σκοτεινό και δημιουργεί μια καθαρτήρια αίσθηση, ειδικά τις στιγμές που τα φωνητικά θυμίζουν ψαλμούς, που σε φέρνει σε μια ενθουσιώδη κατάσταση που δεν μπορείς να αντιληφθείς πως σκατά έφτασες. Μέσα σ' αυτή την θανατίλα θα μου πεις που βρήκα τον ενθουσιασμό. Κι όμως οι ήχοι που εναλλάσσονται σε στιγμές γίνονται λυτρωτικοί. Όσο αβάσταχτο και στενάχωρο να ακούγεται μπορεί και ευδοκιμεί. Το φάντασμα του Guerra είναι εδώ. Οι βρυχηθμοί τρομάζουν και αυτό το θανατερό doom metal σπάει σπονδυλικές στήλες. 

Στο δεύτερο μέρος η ατμόσφαιρα φεύγει από τον τρόμο και τον θρήνο και καταλήγει στην ηρεμία μετά την κηδεία. Στάση και κίνηση. Ζωή και φυσικά θάνατος. Χρόνος και άπειρο. Μια ανελέητη σαπίλα που σε έχει ήδη διαλύσει ακολουθείτε από έναν παλμό που προσπαθεί να σε κρατήσει ζωντανό. Εδώ θα βρεις ένα μικρό όραμα γαλήνης. Τα λόγια του Guerra, "Be not where you lay, lest the bond be broken. Vanish you stay. Timeless in the well, lest the song is spoken. Over for the sell" σπάνε ότι συναίσθημα σου είχε απομείνει. Ένα κενό που γεμίζει μόνο με τις αρμονίες από το μπάσο. Απουσία τυμπάνων κι ένα κλείσιμο υπνωτικό και όσο λυπηρό φαντάζεσαι.  

Προσοχή, ο δίσκος απαιτεί ειδική διάθεση. Δεν είναι για όλους και για όλες τις ώρες. Δεν ενδείκνυται για συναισθηματικά ευαίσθητους και δεν θα σου κάνει καλό αν προσπαθείς να ξεφύγεις από κάτι. Αυτό το άλμπουμ αιμορραγεί επικίνδυνα και συνθλίβεται από το δικό του ατελείωτο βάρος.

Bandcamp