Audiobreed

All Shades Of Colours, But Only Red I See

Casket Music (2014)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 14/02/2014
Μια ακόμα αξιόλογη πρόταση στην ακμάζουσα stoner σκηνή της χώρας μας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Κανείς δεν μπορεί να μην διακρίνει πως στη χώρα μας ευδοκιμεί γενικότερα μια «περιρρέουσα στονερίζουζα» σκηνή. Όχι απαραίτητα stoner με τη στενή έννοια του όρου, αλλά κοντά σε αυτό και με μουσικά στοιχεία που κολλάνε γύρω από την όλη φιλοσοφία του ήχου. Είναι δύσκολο να πει κανείς αν το κοινό κάνει τα συγκροτήματα ή τα συγκροτήματα το κοινό, πάντως μαζί κοινό και συγκροτήματα έχουν χτίσει μια σκηνή...

...μια σκηνή που προσκυνάει τους Kyuss, τους Clutch και τους Down, αλλά χτίζει και τους δικούς της ήρωες, οι οποίοι τυγχάνουν καθολικής αποδοχής (Planet Of Zeus, Nightstalker) ή σημαντικών προοπτικών (1000Mods κλπ). Σε αντίθεση με άλλα ιδιώματα, το εν λόγω μουσικό ύφος φαίνεται να λειτουργεί καλύτερα για τη χώρα μας και διαρκώς συναντάμε νέα αξιόλογα ονόματα, όπως οι Audiobreed.

Πριν γίνει αναφορά στη μουσική του "All Shades Of Colours, But Only Red I See" πρέπει να επισημάνω πως έχει τύχει να τους παρακολουθήσω δύο φορές ζωντανά και δείχνουν να πατάνε καλά στο σανίδι, αλλά και να βελτιώνονται. Αυτός είναι σημαντικός παράγοντας, καθότι η μουσική που παίζουν είναι κατεξοχήν μουσική για να αποδίδεται ζωντανά, όχι τόσο απαιτητική παικτικά, αλλά για να αποδίδεται με το κατάλληλο feeling.

Στο πρώτο άλμπουμ της, η μπάντα έχει χωρέσει όλες τις επιρροές της σε αρκετά συμπαθητικές ιδέες. Κάμποσο groove, χαρακτηριστικά riff που παραπέμπουν κυρίως σε Kyuss, λίγο southern στοιχείο ("Lost Again"), φωνητικά που έχουν την βάση τους στην προσέγγιση του Phil Anselmo περισσότερο από οπουδήποτε αλλού και λίγοι Rage Against The Machine. Αφενός, κάποιος μπορεί να πει πως οι Audiobreed δεν παρουσιάζουν κάτι καινούργιο στη συνθετική τους προσέγγιση και αυτό το στοιχείο της προσωπικότητας είναι πάνω στο οποίο πρέπει να δουλέψουν, αφετέρου το αποτέλεσμα δείχνει να είναι «οπαδικό» και κυρίως αρκούντως εμπνευσμένο για να δικαιολογεί την κυκλοφορία του.

Βρίσκω αρκετά καλή την κιθαριστική δουλειά και το riffολόγιο της μπάντας, όπως επίσης πολύ στιβαρό το rhythm section και γενικά η ακρόαση του άλμπουμ κυλάει ευχάριστα. Αυτό που θα ήθελα να δω βελτιωμένο στο μέλλον είναι η τοποθέτηση πιο πιασάρικων φωνητικών μελωδιών και στοιχεία που να δίνουν περισσότερο το χαρακτήρα της μπάντας, στοιχεία που θεωρώ πως έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν.

Δεδομένου του νεαρού της ηλικίας, του ότι δουλεύουν καλά πάνω στο κομμάτι των ζωντανών εμφανίσεων και του ότι έχουν καλή βάση δομικών στοιχείων για τη μουσική που παίζουν, οι Audiobreed αφήνουν αρκετές υποσχέσεις για το μέλλον, σε έναν χώρο που -τουλάχιστον ακόμα- δίνει ευκαιρίες σε συγκροτήματα να εξελιχθούν.
  • SHARE
  • TWEET