Actors

Ο δεύτερος δίσκος των Καναδών Actors ήταν από τα άλμπουμ που περίμενα με ανυπομονησία μες τη χρονιά. Οι λατρεμένοι post-punks από το 2018 και το ντεμπούτο LP τους "It Will Come To You", έκαναν αίσθηση για μια σειρά από λόγους, στο underground, το οποίο και υπηρετούν εγκάρδια. Αρχικά, αν και δυστυχώς δεν είμαι ακόμη μάρτυρας, οι ζωντανές εμφανίσεις τους είναι σημείο αναφοράς. Ακούγοντας αυτό το, σκοτεινό, μα άκρως χορευτικό darkwave/post-punk/synth-pop τους, μπορώ μόνο να το φανταστώ. Ο δεύτερος λόγος, είναι η ποιότητα των singles τους.

Εδώ οφείλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Η μουσική των Actors, όπως θαρρώ γίνεται σαφές και από τον τίτλο του νέου τους άλμπουμ (ο οποίος όμως μάλλον προέρχεται από τη συλλογή διηγημάτων του Yukio Mishima), δεν πρωτοτυπεί. Τιμάει, σε βαθμό υπερβολής τα ‘80s, με έμφαση σε μπάντες όπως οι New Order, Cure, Bauhaus, Bowie, The Sound (το εξώφυλλο μου φέρνει στο νου το στο "Jeopardy"), Roxy Music, Depeche Mode, Duran Duran και πάει λέγοντας. Για να ευλογήσω και τα γένια του site, την πλειοψηφία των επιρροών τους, θα την εντοπίσεις στο αφιέρωμά μας στα alternative ‘80s. Συνεπώς, κατά ένα τρόπο, όπως και οι labelmates τους πλέον, Spectres, με το περσινό εξαιρετικό "Nostalgia", οι Actors έχουν συγκεκριμένη αισθητική και στόχευση, αναγνωρίζοντας τους περιορισμούς αλλά και τις δυνατότητες της μουσικής τους.

Το "Acts Of Worship" πραγματοποιεί μια στροφή, σε σχέση με το υλικό του παρελθόντος, προς λιγότερο κιθαριστικές και περισσότερο επικεντρωμένες στα synth-ια ενορχηστρώσεις. Ο γοτθικός, ρομαντικός αέρας παραμένει, και το darkwave, βασισμένο σε επιβλητικά drum beats που ηχούν ως ένα ερωτοχτυπημένο, ανθρώπινο drum machine, κυριαρχεί. Οι Actors γίνονται εμφανώς πιο χορευτικοί, ενισχύουν τις διπλές φωνητικές γραμμές τους με τον αναβαθμισμένο ρόλο της Shannon Hemmet (πλήκτρα, ενώ διατηρεί το ενδιαφέρον solo project Leathers), το μπάσο της νεοεισελθούσας Kendall Wooding συνεισφέρει τα μέγιστα ως οφείλει, και δίνουν έμφαση στην τραγουδοποιία. Η τελευταία, είναι και αυτή που διαμορφώνει τις δυναμικές του δίσκου. Εδώ μέσα, υφίστανται δέκα εν δυνάμει hits.

Όταν παρουσίαζα το κορυφαίο single "Strangers", είχα αναφέρει πως οι προσδοκίες για τον δίσκο είχαν πλέον ανέβει. Το τελικό αποτέλεσμα, διακατέχεται από μια θρησκευτική αφοσίωση στην ουσία, στον στίχο, τη μελωδία, το hook, το ρεφραίν. Θεματικά, το "Acts Of Worship" είναι ένας δίσκος αφιερωμένος στον έρωτα. Με αλληγορίες ταιριαστές της σκοτεινής ατμόσφαιρας, εξετάζει την απογοήτευση, τον χωρισμό, αυτό ακριβώς το ανείπωτο συναίσθημα που νιώθεις πως ένα χτυποκάρδι, ή μια παύση του, σε κάνουν να χάσεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Είναι μια μουσική υπόκρουση για τον φόβο της αλλαγής, για την προσπάθεια να σταθείς όρθιο εκεί που νομίζεις πως έχασες τα πάντα, πως η πληγή δεν γιατρεύεται.

Τέτοιας κοπής συνθέσεις, αιθέριες, μεθυστικές, γλυκόπικρες, δεν αναζητούν ταιριαστό περιβάλλον να ακουστούν. Είναι πληθωρικές όπως η εσωτερική σου φωνή που πνίγεται στον πόνο, ενώ θέλει να ακουστεί. Θα μπορούσαν να ηχούν σε ένα «χωμένο» μπαρ ή ένα gothic club, αλλά αυτό τις περιορίζει. "No Way Out" που λέει και το "Like Suicide". Το synthwave "End Of The World", που ηχεί λίγο πριν το κινηματογραφικό φινάλε του άλμπουμ με το "Once More With Feeling", δίνει το ανεπιτήδευτο στίγμα. «Πονάς άρα ζεις», αποδέχεσαι όσα έρχονται κατά πάνω σου και χορεύεις, δεν έχεις άλλη επιλογή, αυτή είναι η πραγματικότητα, (θα) συμβαίνει. Το άλμπουμ εκκινεί με το "Love U More". Σε αρπάζει, σε βυθίζει σε ένα όνειρο βγαλμένο από τα χρόνια παντοδυναμίας της 4AD. Κάθε φωνητική γραμμή θες να την τραγουδήσεις, τη βιώνεις. Στο πιο ρυθμικό "Cold Eyes", ή στο "Killing Time (Is Over)", που εδράζει εγγύτερα στο δισκογραφικό παρελθόν του σχήματος, οι Actors υπενθυμίζουν πως δεν έχασαν τους κυνόδοντές τους.

Αν και ευθείες, οι συνθέσεις έχουν την απαραίτητη διαφοροποίηση για ένα αταβιστικό repeat. Σε 37 λεπτά και δέκα τραγούδια, το "Acts Of Worship", δεν πραγματοποιεί ουσιαστική καμπή. Σε βάθος χρόνου βέβαια, μερικές στιγμές δεν διατηρούν στα ύψη τη δυναμική του δίσκου. Στα μέσα του δίσκου, το "Death From Above" υπενθυμίζει γιατί τα καθολικώς αποδεκτά μετά βαΐων και κλάδων πρόσφατα πεπραγμένα των Ulver δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας στο ιδίωμα, προσφέροντας μια καθοριστική νότα ανανέωσης και ποιητικής αλληγορίας. Η εκτόνωση θα επέλθει με το "Only Lonely". Ένα στοχευμένο κτίσιμο, διαταραχές εγχόρδων και φωνητικών σε ιδανική ισορροπία, λιτά μα εκκωφαντικά. Το "Acts Of Worship" ηχεί οικείο όχι μόνο εξαιτίας των μουσικών του επιρροών, αλλά και ακριβώς επειδή είναι εμβαπτισμένο στην εμπειρία.

Η σύγχρονη post-punk σκηνή φαινομενικά απομακρύνεται από τη νοσταλγικότητα συγκροτημάτων όπως οι Actors. Ο δεύτερος δίσκος τους, διαγράφει μια πορεία ενός γνήσιου συγκροτήματος που νιώθει άνετα με την καλλιτεχνική του γλώσσα. Το γεγονός δε, πως τη μεταδίδει, αβίαστα και αφοπλιστικά, υπερβαίνει τις αξιώσεις για αναδιαμόρφωση του ηχητικού τοπίου, εκλέπτυνση της εναλλακτικής μουσικής γλώσσας και εκσυγχρονισμού των αιτημάτων του ιδιώματος. Όταν το σκοτάδι πέσει, πιθανώς να είμαστε πράγματι ξένοι πλέον, αλλά όσο υπάρχει πείσμα, τίποτα δεν μπορεί να ξεγραφθεί. Το "Acts Of Worship" είναι ένα πειστήριο πως η ατμόσφαιρα και η άποψη θα εδράζουν ανέκαθεν στα τραγούδια. Η πεμπτουσία είναι αυτή, οι πράξεις τελείωσαν, το παρόν είναι το μόνο που έχει σημασία. Σε αυτό, οι Actors παρέδωσαν ένα ιδιαίτερα συμπαγές και ποιοτικό άλμπουμ έτοιμο να αγκαλιάσει βιώματα και πληγές με μαύρες νότες, επουλώνοντάς τα.

Bandcamp
Youtube