Αρμαγεδδών σε μια σακαράκα

Ο Νίκος Παπαδογιάννης ξεθάβει το κομψοτέχνημα του ελληνικού space rock και αναρωτιέται τι κρύβουν τα αρχικά PLJ

Από τον Νίκο Παπαδογιάννη, 10/02/2016 @ 08:37

Oι τέσσερις φίλοι στριμώχτηκαν σε μία κίντρινη σακαράκα και ξεκίνησαν αγκομαχώντας για το Παρίσι, προσέχοντας με μάτια δεκατέσσερα την κασέτα που περιείχε το αριστούργημά τους. Πίστευαν ότι θα έβρισκαν τις πόρτες ορθάνοιχτες, όπως τις βρήκαν μόλις ξετύλιξαν το δικό τους αριστούργημα οι Aphrodite's Child λίγα χρόνια νωρίτερα.

Δεν ήσαν όμως το ίδιο τυχεροί. Η γαλλική Polygram τους ευχαρίστησε και τους αποχαιρέτησε μετά πολλών επαίνων. Απτόητοι, οι νεαροί μουσικοί από την Ελλάδα έριξαν κλήρο και αγόρασαν ένα αεροπορικό εισιτήριο για την απέναντι όχθη του Ατλαντικού, ελπίζοντας στη συμπάθεια της αμερικανικής Warner.

PLJ Band

Ήταν το τελευταίο τους χαρτί για διεθνή καριέρα και κάηκε μόλις έπεσε στο τραπέζι η βαριά κι ασήκωτη προφορά του αοιδού. «Thanks, but no, thanks», ήταν η απάντηση.

«Μη σκάτε, αφήστε το πάνω μου», είπε πίσω στην πατρίδα ο Γιάννης Πετρίδης. «Αυτός ο δίσκος αξίζει να κυκλοφορήσει και θα κυκλοφορήσει». Σχεδόν δύο χρόνια μετά τη γέννησή του, το σωτήριον έτος 1982, το "Armageddon" των PLJ Band εμφανίστηκε στα ράφια των δισκοπωλείων, με τη σφραγίδα της Vertigo.

H Vertigo ήταν η rock ετικέτα της ελληνικής Polygram, αλλά το "Armageddon" δεν ήταν ένα απλό ροκάκι σαν όλα τ’άλλα. Είχε ως θέμα την Αποκάλυψη του Ιωάννη και δανειζόταν την έμπνευσή του από το space rock, από την ψυχεδέλεια, από τους Aphrodite's Child που λέγαμε, από τους Hawkwind, από τους Εloy, από τους Gong.

Το ανακάλυψαν ελάχιστοι και το αγόρασαν ακόμα λιγότεροι. Το βλάσφημο  "Armageddon" πούλησε 400 αντίτυπα και εξαφανίστηκε στο εξώτερο διάστημα σαν διαστημόπλοιο με χαλασμένη πυξίδα.

Οι συντελεστές του κλείδωσαν τα μάστερ σε κάποιο σκονισμένο συρτάρι και άλλαξαν ρότα, για να εξοικονομήσουν τα προς το ζην. Με την επόμενη μεταμόρφωσή τους, «Τερμίτες», τους έμαθε όλη η Ελλάδα. Το βινύλιο του "Armageddon" έγινε συλλεκτικό, όπως και το εκπληκτικό εξώφυλλο, του ζωγράφου Αριστομένη Τσολάκη.

Το έργο θα είχε εξαφανιστεί, αν δεν αναλάμβανε την επανέκδοσή του σε CD η ειδικευμένη στο prog γερμανική εταιρία Second Battle το 1991. Όπως όπως, με μοναδικό εφόδιο το αρχικό LP, αλλά με φροντίδα και με αγάπη, όπως αρμόζει σε αυτόν τον υπέροχο αναχρονισμό. Το πρωτότυπο βινύλιο δεν το βρίσκει κανείς ούτε στο eBay.

Θυμάμαι ότι είχα το "Armageddon" σε μία κασέτα TDK, γραμμένο πρόχειρα από κάποιον πειρατικό ραδιοσταθμό που λάτρευε το progressive rock. Δεν έμοιαζε με τίποτε άλλο που ακουγόταν εκεί έξω στις αρχές της δεκαετίας του '80. Οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί θα κοίταζαν τους τρεις PLJ και τον οδηγό τους σαν εξωγήινους...

Ο «L» του συγκροτήματος ήταν βεβαίως ο γνωστός και μη εξαιρετέος Λαυρέντης («Larry») Μαχαιρίτσας. Ο «P» που ταξίδεψε μόνος στις ΗΠΑ λεγόταν Παύλος Κικριλής και ο «J» Δημήτρης Βασαλάκος. Ο Τόλης Σκαματζούρας έπαιζε κρουστά και ο Αντώνης Μιτζέλος κιθάρες.

Ο Μαχαιρίτσας ακολούθησε άλλα μονοπάτια, λιγότερο ελκυστικά, αλλά μια στο τόσο θυμάται το ξεκίνημά του και μιλά με τρυφερότητα για το ξεχασμένο αριστούργημα των PLJ Band (παρουσιάστηκε από τους «Τερμίτες» το 2014 στο Ηρώδειο).

PLJ Band

Τον άκουσα τις προάλλες στην ΕΡΤ και ξαφνιάστηκα με το ρυάκι νοσταλγίας που ξεχείλισε από την οθόνη. Βρήκα πολύ εύκολα στο YouTube το "Armageddon", έκλεισα τα φώτα και ξεκίνησα το διαστημικό ταξίδι στα σκοτεινά, σαν να ήμουν ξανά 17 ετών.

Το έργο ακούγεται φρέσκο σαν να γράφτηκε πριν από πέντε χρόνια ή τουλάχιστον έτσι ακούστηκε στα αυτιά μου. Λέω να το χαρίσω στον Steven Wilson τον Μάιο που θα έρθει στην Αθήνα, αν και υποψιάζομαι ότι ανήκει στο κλειστό κλαμπ των τετρακοσίων.

Των 400 εκλεκτικών που απέκτησαν το "Armageddon" σε εύοσμο βινύλιο.

  • SHARE
  • TWEET