Thee Holy Strangers, Electric Bulbs Of Death @ An Club, 28/12/18

Η ετήσια χριστουγεννιάτικη αθηναϊκή συναυλία που κατέληξε σε παρουσίαση μισής ντουζίνας (και βάλε) νέων κομματιών

Από τον Παντελή Κουρέλη, 04/01/2019 @ 14:20

Συμβαίνει συχνά, η δημιουργικότητα κάποιων μουσικών να μη χωράει να εκφραστεί μόνο μέσα από ένα μουσικό σχήμα και να την παρατηρούμε να διοχετεύεται και σε side projects. Οι Thee Holy Strangers είναι ένα σχήμα αποτελούμενο από μουσικούς που συμμετέχουν ή έχουν συμμετάσχει και σε πολλά άλλα συγκροτήματα όπως Last Drive, Dustbowl, Make Believe, Earthbound, Ludmilla, Nightstalker, Night On Earth, που μας έχει δώσει έναν πανέμορφο πρώτο δίσκο με επιρροές από αμερικάνικο κυρίως ήχο πριν από τρία χρόνια. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το συγκρότημα δίνει συναυλία τις τελευταίες ημέρες του χρόνου στο An Club, με το συγκεκριμένο event να τείνει να καθιερωθεί στη συνείδησή μας.

Λίγο πριν την αναφερόμενη στο δελτίο τύπου ώρα έναρξης των 21:45, ο χώρος του An Club παρέμενε εντελώς άδειος. Απ' ό,τι φάνηκε όμως καθώς η ώρα περνούσε και η προσέλευση αυξανόταν σημαντικά, αυτό συνέβη μόνο και μόνο επειδή οι συγκεκριμένοι συνδαιτυμόνες είναι αρκούντως νυκτόβιοι! Λίγο μετά τις 22:30 λοιπόν και ενώ ο χώρος πλέον ήταν ικανοποιητικά γεμάτος, εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Electric Bulbs Of Death, που επίσης αποτελούνται από μουσικούς με θητεία σε διάφορα άλλα συγκροτήματα (για παράδειγμα, drums παίζει ο Chris BI των Last Drive).

Electric Bulbs Of Death

Στο σχεδόν σαρανταπεντάλεπτο set τους, μας παρουσίασαν ένα αμάλγαμα που πατούσε κατά βάση στο rock 'n' roll, με εμφανή όμως στοιχεία garage και ακόμα και surf. Από το πρώτο κομμάτι ο ήχος είναι καθαρός και ευκρινής και παραμένει έτσι μέχρι το τέλος του set. Η μπάντα θα μπορούσε να είναι και λίγο πιο επικοινωνιακή αν το ήθελε, αλλά αυτό στο κάτω-κάτω δεν παίζει και κάποιον σημαντικό ρόλο. Στα σημαντικά, που είναι η μουσική, όλα βαίνουν πολύ καλώς και παρακολουθούμε ένα ομοιογενές και ενδιαφέρον set που μας ανοίγει λίγο περισσότερο την όρεξη για το κυρίως πιάτο. Ευελπιστούμε σε κάποια κυκλοφορία από τους Electric Bulbs Of Death σύντομα.

Κοντά στις 23:30, το set των Thee Holy Strangers ξεκίνησε με ένα mid-tempo, σχεδόν instrumental κομμάτι, με τα τσαχπίνικα lead μέρη του να ξεχωρίζουν και να αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά σημεία του. Μετά τα γνωστά μας "Truth And Sorrow", στο οποίο και πάλι η κιθάρα πρωταγωνίστησε και "Silver Lake", όπου η φωνή της Φλώρας μπήκε πλέον για τα καλά στο παιχνίδι, ο Αλέξης ανακοίνωσε από μικροφώνου ότι σκόπευαν να παίξουν για εμάς τον καινούργιο τους δίσκο πριν καν τον ηχογραφήσουν. Όπως μας είχε πει η Φλώρα πρόσφατα, τα καινούργια τους τραγούδια έχουν δουλευτεί σε τέτοιο βαθμό που έχουν φτάσει στο σημείο να μπορούν να αποτυπωθούν, οπότε το συγκρότημα αναμένεται να μπει σύντομα στο studio.

Thee Holy Strangers

Στο νέο "Devil Hands" τον τόνο έδωσαν οι διπλές φωνητικές γραμμές, σε συνδυασμό με το επιδέξιο παίξιμο του του John Hardy στην pedal steel. Πιστοί στην προτίμησή τους να παρουσιάζουν στις ζωντανές τους εμφανίσεις και τραγούδια αγαπημένων τους καλλιτεχνών, μας χάρισαν μια διασκευή του "Oh! Sweet Nuthin'" των Velvet Underground, στο οποίο έχουν δώσει μια ελαφρώς country americana χροιά και το έφεραν περισσότερο στο δικό τους στυλ. Στο νέο "Well Of Luck" ακούμε αρκετές southern επιρροές στα κιθαριστικά μέρη ,ενώ στο παλιό "Orbit" η Φλώρα σηκώνει εύκολα το βάρος των φωνητικών ντύνοντας γλυκά τη μελωδία.

Thee Holy Strangers

Από εκεί και πέρα ακολουθεί ένα σερί νέων κομματιών, με το εναρκτήριο "The Lotus Song" να είναι ίσως το πιο straight rock τραγούδι που ακούσαμε τη βραδιά. Τόσο στο ρυθμικό "A Star Is A Star", με επιρροή από τον Neil Young, όσο και στο αργόσυρτο "Words", η αρμονία των φωνών του Αλέξη και της Φλώρας είναι αυτή που κλέβει την παράσταση. Το "Broken Arrows" είναι σε πιο country φόρμες ενώ στο "Levitation" οι ταχύτητες ανεβαίνουν και ο ήχος θυμίζει δεκαετία του '90.

Thee Holy Strangers

Όλοι μουσικοί σε αυτό το διάστημα αποδίδουν με σιγουριά και αυτοπεποίθηση, γεγονός για το οποίο σίγουρα παίζει ρόλο και η εμπειρία που έχουν από τα πολλά χρόνια που πατάνε στο σανίδι. Από την άλλη πλευρά όμως, όσο έμπειρος και προβαρισμένος και να είσαι, όταν παρουσιάζεις για πρώτη φορά τόσο μαζεμένο νέο υλικό μπροστά σε κοινό, θα πρέπει σίγουρα να έχεις και μεγάλη πίστη σε αυτό για να αποδώσεις με την αυτοπεποίθηση που έδειχναν οι Thee Holy Strangers - πίστη της οποίας η ύπαρξη μας χαροποίησε ιδιαιτέρως και την οποία συμμεριστήκαμε.

Thee Holy Strangers

Το κανονικό set έκλεισε με τα κλασσικά "Infinite Sea", με τις όμορφες slide κιθαριές του να πρωταγωνιστούν και "Fiery Road". Το τελετουργικό της αποχώρησης από τη σκηνή και της επανεισόδου μετά από λίγη ώρα ακολουθήθηκε, όπως γίνεται συνήθως. Για το encore είχαν κρατηθεί τα δυνατά χαρτιά των "Trouble On Trouble" και "Self Preservation Blues", αμφότερα από τον πρώτο δίσκο, ενώ στο τέλος η μπάντα επιδόθηκε σε μια άγρια διασκευή του "Run Through The Jungle" των CCR, τιμώντας για μια ακόμη φορά τις αμερικάνικες ρίζες του ήχου τους με μια διασκευή που τους ταιριάζει πολύ.

Thee Holy Strangers

Με την ώρα να έχει πάει 01:30 και ύστερα από μια λίγο λιγότερο από δίωρη εμφάνιση, αποχωρήσαμε από το An Club «γεμάτοι» από μια ωραία και παθιασμένη συναυλιακή βραδιά. Μετά από αυτά που ακούσαμε και δεδομένης της εκτίμησης που τρέφουμε στους συγκεκριμένους μουσικούς, αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και προσδοκίες το δεύτερο δισκογραφικό βήμα των Thee Holy Strangers, ελπίζοντας αυτό να έρθει σύντομα.

Άντε, και καλή χρονιά σε όλους μας, μουσικούς και θεατές!

Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος

SETLIST

Instrumental
Truth And Sorrow
Silver Lake
Devil’s Hands
Oh Sweet Nuthin' (διασκευή Velvet Underground)
Well Of Luck
Orbit
The Lotus Song
A Star Is A Star
Words
Broken Arrows
(You're Not) A Stranger To Me
Levitation
Infinite Sea
Fiery Road

Encore:

Trouble On Trouble
Self Preservation Blues
Run Through The Jungle (διασκευή Creedence Clearwater Revival)

  • SHARE
  • TWEET