Willard Grant Conspiracy, Μητέρα Φάλαινα Τυφλή @ Rodeo, 23/10/09

Από τον Κώστα Σακκαλή, 29/10/2009 @ 08:44
Το είδος της americana, ή αλλιώς alternative country, μουσικής δεν έχει αγγίξει την Ελλάδα όσο τον υπόλοιπο κόσμο. Παρά το γεγονός ότι είναι από τις πιο ζωντανές σκηνές που θα βρει κανείς τη δεδομένη στιγμή και ότι αναδεικνύονται αρκετά δημοφιλή συγκροτήματα από τις τάξεις της με έντονη κριτική αλλά και εμπορική, κατά περιπτώσεις, αποδοχή, στη χώρα μας παραμένει λίγο ως πολύ ένας άγνωστος τόπος. Για το λόγο αυτό η ανακοίνωση της συναυλίας ενός επιφανούς εκπροσώπου της στο Rodeo μου προκάλεσε έκπληξη αλλά και χαρά.

Το βράδυ ξεκίνησε όπως τυπικά πλέον έχει καθιερωθεί στο Rodeo, με όλον τον κόσμο δηλαδή ακριβώς έξω από την είσοδό του για τα απαραίτητα τσιγάρα και τον εσωτερικό χώρο άδειο μέχρι το άκουσμα της πρώτης νότας. Η οποία νότα προήρθε από τους Μητέρα Φάλαινα Τυφλή που ανέβηκαν στη σκηνή στην compact εκδοχή τους, αφού η σκηνή του Rodeo είναι πολύ μικρή για να στεγάσει την πλήρη τους σύνθεση. Ένας κιθαρίστας-τραγουδιστής και τρεις γλυκύτατες παρουσίες στα έγχορδα (η τσελίστρια παρακαλείται να επικοινωνήσει με τη διεύθυνση του site, έχει κερδίσει έναν φανατικό θαυμαστή) ανέλαβαν να μας ξεναγήσουν στον κόσμο τους, ο οποίος και αποδείχθηκε αρκετά αξιόλογος. Κινήθηκαν σε ακουστικά μονοπάτια με ροκ δομές και όχι μόνο. Οι συνθέσεις τους δε βρίθουν πρωτοτυπίας, αλλά η ενορχήστρωση τους δίνει κάτι το ξεχωριστό. Μόνο παράπονο ότι η κιθάρα (ίσως και λόγω της ρύθμισης των ήχων) φάνηκε να κυριαρχεί, με τα τρία έγχορδα να την υποστηρίζουν διακριτικά, ενώ το αντίθετο θα ήταν σαφώς πιο ενδιαφέρον. Να σημειωθεί ότι πέρα από τις δικές τους συνθέσεις έπαιξαν δύο διασκευές, το "Murderer" των Low (μεταφρασμένο) και το "Mad World" των Tears For Fears στην εκτέλεση του Gary Jules, όπως ακούγεται στην ταινία "Donnie Darko". Το set τους έκλεισε με την προσθήκη των Willard Grant Conspiracy για να αποδώσουν όλοι μαζί το "From A Distant Shore" των δεύτερων.

Μετά από άλλο ένα απαραίτητο διάλειμμα για τσιγάρο, και ενώ οι θεατές είχαν φτάσει τους 100 ή και παραπάνω, ο Robert Fisher κάθισε στην καρέκλα του στο κέντρο της σκηνής, με τον μπασίστα και τον βιολιστή εκατέρωθεν, για μία μυσταγωγική παράσταση που θα κράταγε περίπου μιάμιση ώρα. Το τελευταίο τους άλμπουμ, "Paper Covers Scissors", έλαβε, όπως ήταν λογικό, τη μερίδα του λέοντος, γεγονός που δεν ενόχλησε, αφού πρόκειται για εξαιρετική δουλειά.  Η βαθιά φωνή του μοναδικού σταθερού μέλους των WGC, σε συνδυασμό με την ακουστική του κιθάρα, θύμιζε αρκετά τον Johnny Cash της σειράς "American", τον πρώιμο Leonard Cohen, αλλά και άλλους φίλους και συνεργάτες του, όπως ο Steve Wynn ή οι Walkabouts, των οποίων το "This Rotten Tree" διασκεύασε, όπως εξάλλου έκανε και στο πρόσφατο tribute άλμπουμ "Got No Chains".

Η εισαγωγή του κάθε τραγουδιού γινόταν με μικρές ιστορίες, τις οποίες μάλιστα μας ρώτησε αν θέλόυμε να ακούμε ή όχι. Μα πώς να αντισταθεί κανείς σε ιστορίες για ένα κορίτσι που έπεσε σε ένα πηγάδι, την Ημέρα της Κρίσης ως τηλεπαιχνίδι και για έναν δάσκαλο γυμναστικής την ψυχή του οποίου διεκδικεί ο Θεός και ο διάβολος; Και γιατί να στερηθούμε την ατμόσφαιρα που αυτές δημιουργούν; Οι ιστορίες αυτές ήτανε εξίσου απαραίτητες με το τραγούδι καθεαυτό. Η μουσική αντλούσε από σχεδόν όλο το φάσμα της αμερικάνικης παράδοσης, με τη folk, τη soul και τα gospel, την country και το rock να εναλλάσσονται και δεν ήταν λίγες οι στιγμές που προκάλεσε ανατριχίλες. Μία από αυτές ήταν σίγουρα το υπέροχο "Mary Of The Angels" και η a capella εκτέλεση του "Ballad Of John Parker".

Η λιτή και προσιτή παρουσία του Robert Fisher επιβεβαιώθηκε από την (ιδεολογική όπως εξήγησε) άρνησή του να «παίξει το παιχνίδι» του encore αλλά και από την παρουσία του στο stand όπου πουλούσε ο ίδιος το cd τους, δεχόταν να υπογράψει το κάθε αντίτυπο και να ανταλλάξει δύο κουβέντες με τους φίλους του συγκροτήματος. Το κοινό έμεινε εμφανώς ικανοποιημένο και χάριζε απλόχερα ένα θερμότατο χειροκρότημα σε κάθε ευκαιρία σε μία από τις πιο ζεστές και οικείες συναυλίες της φετινής χρονιάς.

Ακούστηκαν (όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά) τα:

From A Distant Shore
Dance With Me
Drunkard's Prayer
Soft Hand
Fare Thee Well
The Trials Of Harrison Hayes
Ghost of The Girl In The Well
Ballad Of John Parker
Mary Of The Angels
This Rotten Tree
Painter Blue
Lady Of The Snowline
The Ashes
Massachusetts

Κώστας Σακκαλής
  • SHARE
  • TWEET