Wastefall, Need, Art Of Simplicity @ Underworld Club, 29/10/06

Κυριακή βράδυ και ετοιμάζομαι να δω ένα τοπικό live, στο οποίο κατά την προσωπική μου γνώμη θα εμφανίζονταν τρεις από τις πιο άρτια καταρτισμένες μπάντες στο χώρο της ελληνικής σκηνής. Έχοντας ακούσει μέχρι στιγμής τις τρεις δουλειές των Wastefall (μια από τις πιο αξιόλογες ελληνικές μπάντες στο χώρο του progressive metal), το ντεμπούτο των Need (να περιμένετε σύντομα μια κριτική του εν λόγω δίσκου, λογικά το album είναι σε κυκλοφορία τώρα αφού το πωλούσαν στο χώρο της συναυλίας), καθώς και το demo των Art Of Simplicity, στους οποίους συμμετέχουν ένα πρώην μέλος των Wastefall και ο τραγουδιστής των Fragile Vastness (οι οποίοι σύμφωνα με το site της Burning Star Records έχουν υπογράψει και η εν λόγω εταιρία θα κυκλοφορήσει το ντεμπούτο το Δεκέμβρη), μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το event αυτό απαρτιζόταν από μουσικώς ώριμα συγκροτήματα και οι οπαδοί του είδους δεν έπρεπε να λείψουν. Η προσέλευση του κόσμου ήταν σε ικανοποιητικά επίπεδα και όλοι περίμεναν να ζήσουν μια αξιόλογη συναυλιακή εμπειρία...

Δυστυχώς, με τον ερχομό μου στον χώρο της συναυλίας πληροφορήθηκα ότι οι Art Of Simplicity δε θα συμμετείχαν στο event. Όπως έμαθα, ο drummer του συγκροτήματος είχε ένα ατύχημα που εμπόδισε το συγκρότημα να εμφανιστεί. Ένα μέλος του γκρουπ φρόντισε πριν αρχίσει το live να ενημερώσει τον κόσμο. Εύχομαι ταχύτατη ανάρρωση στον drummer τους και ελπίζω να τους δω live κάποια στιγμή το συντομότερο δυνατόν...

Έτσι λοιπόν, οι Need ανέβηκαν στη σκηνή... Έχοντας ακούσει τον δίσκο τους, πίστευα ότι ήταν λίγο εκτός κλίματος, συγκρινόμενοι με τις δυο άλλες μπάντες. Παρόλα αυτά, με το που μπήκαν τα πρώτα riff του "Torn" μπήκα στο κλίμα με τη μία! Η σκηνή του Underworld, όντας μικρή, δε βοηθούσε ιδιαίτερα σε αυτό που λέμε "σκηνική παρουσία", αλλά παρόλα τα εμπόδια τα παιδιά έδειξαν πως και κάτω από δύσκολες συνθήκες (όπως μια σκηνή 2 x 2) μπορούν να κερδίσουν το χειροκρότημα του κοινού αρκετά εύκολα. Σε αυτό βοήθησε ο πολύ καλός ήχος που είχαν κατά τη διάρκεια του set τους (το μόνο πρόβλημα που παρουσιάστηκε ήταν ένα μικρόφωνο που ευτυχώς δε χάλασε την απόδοση τους καθώς το αντικατέστησαν αμέσως). Ο τραγουδιστής (όλα τα λεφτά) άψογος και από θέμα απόδοσης και σκηνικής παρουσίας έβαζε τους παρευρισκόμενους στο κλίμα της μουσικής.

Καθώς τα τραγούδια τους έχουν αρκετά στοιχεία από Pantera στα σκληρά σημεία, έτσι λοιπόν και ο frontman των Need, με κινήσεις που μου θύμιζαν Anselmo, έκανε αισθητή την παρουσία του γκρουπ στα μάτια των παρευρισκόμενων (το αστείο ήταν όταν, ενώ έκανε head banging, πιάστηκαν τα μαλλιά του στην κιθάρα, με αποτέλεσμα να κοπεί μια τούφα και να κρέμεται από τα "κλειδιά" για αρκετή ώρα ενώ παίζει η μπάντα). Η διασκευή του γνωστού τραγουδιού των Savatage "Jesus Saves" ήταν μια ευχάριστη έκπληξη και μπορώ να πω ότι, αν και διαφορετική σε ύφος, ήταν μια καλή διασκευή του κομματιού. Το γκρουπ επίσης σε κάποια φάση κατά τη διάρκεια του set του αφιέρωσε το "Twinsoul'" στους Art Of Simplicity. Το πλήρες set list ήταν: Torn / The White Tunnel / Twinsoul / Sea Of Lost Faces / Jesus Saves / 7h / Stroll Of Choice / Denmad / Nickels And Dimes (ένα κομμάτι που όπως δήλωσε το γκρουπ είναι κάτι σα φόρος τιμής στον κιθαρίστα των Pantera, Dimebag Darrell, που μας άφησε νωρίς. Το κομμάτι δεν περιέχεται ακόμη σε δουλειά του συγκροτήματος).

Ήρθε λοιπόν και η ώρα να ανέβουν οι Wastefall στη σκηνή... Mπορώ να πω ότι είχαν προετοιμάσει εκπλήξεις για το κοινό, καθώς είχαν σε κάποια τραγούδια συνοδεία εγχόρδων αλλά και γυναικεία φωνητικά. Το έργο τους αποδείχθηκε δυσκολότερο, για τον απλό λόγo του ότι δεν είχαν τον πολύ καλό ήχο των Need. Το αποτέλεσμα ήταν άλλα τραγούδια να βγουν πολύ καλά από εκτελεστική άποψη, αλλά κάποια άλλα που χρειάζονταν δεύτερα φωνητικά να μη βγουν τόσο πετυχημένα ως live εκτελέσεις (π.χ. δυο εκτελέσεις που δε μου άρεσαν ιδιαίτερα τα "Willow Man" και "The Muzzle Affection"). Το καλό ήταν ότι το γκρουπ είχε συμπεριλάβει στο set list τραγούδια και από τις τρεις δουλειές του και υπήρχαν κομμάτια που είτε δεν παίζονταν συχνά (όπως το "Annabel Lee" από τον πρώτο δίσκο), είτε δεν είχαν ξαναπαιχτεί live (το κομμάτι που θυμάμαι ότι η μπάντα ανέφερε πως παίζει για πρώτη φορά είναι το "Fountains Of Fire", το οποίο αφιέρωσαν και στο πρώην μέλος τους που είναι στους Art Of Simplicity, όπως ανέφερα στον πρόλογο).

Γενικά αν και δεν ήταν όλες οι εκτελέσεις άψογες, οι Wastefall είχαν αρκετό κέφι και παρά τα προβλήματα με τον ήχο απέδωσαν αρκετά καλά για να καταφέρουν να ενθουσιάσουν τους οπαδούς τους. Θυμάμαι ο μπασίστας τους είχε κάνει κάποια επέμβαση στο πόδι και σχεδόν μέχρι το τέλος έπαιζε καθιστός. Το εύλογο αστείο, χωρίς παρεξήγηση, που θέλω να πω είναι: Τι έπαθαν όλοι σε αυτό το live; Για το νοσοκομείο ήταν; Πάντως, εγώ τουλάχιστον πέρασα καλά και ελπίζω και οι άλλοι παρευρισκόμενοι να το ευχαριστήθηκαν. Το πλήρες set list, αν θυμάμαι καλά, ήταν: Willow Man / Another Empty Haven / Lesser / Stunned To The World / That Was All About / The Muzzle Affection / Dance Of Descent / Utopia Fragmented / Fall Of Eva / Live With It / Annabel Lee / Fountains Of Fire / E. Y. E. / Empty Haven / Sleepwalk / Provoke The Divine / S. E. P.

Για να κλείσω, θέλω να αναφέρω ότι οι Need για μένα ήταν η αποκάλυψη της βραδιάς για τους εξής λόγους: Πρώτον, ήταν η έβδομη φορά που έβλεπα τους Wastefall και πάνω κάτω ήξερα τι να περιμένω. Οι Need πάντως δεν περίμενα να είναι τόσο καλοί για να είμαι ειλικρινής. Χάρηκα που διαψεύστηκα. Δεύτερον, οι Need, καθότι λιγότερα μέλη και έχοντας έναν frontman που δεν παίζει στη σκηνή κάποιο μουσικό όργανο, είχαν τη δυνατότητα για καλύτερη σκηνική παρουσία από τους Wastefall στη μικρή σκηνή του Underworld. Τρίτον, ο ήχος τους βοήθησε περισσότερο από τους headliners της βραδιάς. Αρκετά καλό live πάντως και από τα δυο γκρουπ στο σύνολο τους, ικανοποιητική προσέλευση κόσμου, κέφι και "χαβαλές" γενικά. Πάντα τέτοια!