The Sisters Of Mercy, Mani Deum @ Gazi Music Hall, 06/12/15

«Ι hear the roar of the big machine»; Συγγνώμη, Andrew, αλλά δεν ακούσαμε κανέναν βρυχηθμό...

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 08/12/2015 @ 10:47
Aς αφήσουμε στην άκρη το πόσο σπουδαίος είναι ο Andrew Eldritch, ή αν οι συναυλίες των Sisters Of Mecry όλα αυτά τα χρόνια διατηρούν τον μύθο τους ή τον καταστρέφουν. Ο κάθε οπαδός έχει ήδη βγάλει το συμπέρασμά του. Το έβγαλε το 2006 στο Σπόρτινγκ, το 2009 στην Πειραιώς. Βάλτε και το ’97 στο Rockwave. Κι όμως, το Gazi Hall τίγκαρε με 2.500 λαού. Η επίδραση του Andrew κρατάει ακόμα. Και τώρα το μέρος έδειχνε ιδανικό...

Τη βραδιά άνοιξαν οι Mani Deum με το «infected folk 'n' roll» τους, όπως έχουν πει οι ίδιοι. Δίνοντας βάση στον εξαιρετικό τελευταίο δίσκο τους, "When Beauty Ends" (έξι από τα οχτώ τραγούδια), ακούστηκαν πολύ δυνατοί.

Mani Deum

Ντυμένοι στα μαύρα, ο ήχος τους είναι πρωτόγονα rock και ελεγειακός, αλλά με ενορχηστρώσεις που σε κερδίζουν αμέσως. Οι στίχοι τους μιλούν για το δικό μας «σήμερα», άρα ναι, είναι πεσιμιστικοί. Μετά από 40 λεπτά, ανακαλύπτεις μια μπάντα που της αρέσει το σκοτάδι, δεν αναζητά έναν «πιασάρικο» ρυθμό για να κερδίσει το κοινό. Αν σου αρέσουν όμως, π.χ., ο Cave, oι Μadrugada, τι περιμένεις;

Setlist: Summer Ocean Death / Roses In An Endless Field / Every Kiss Is A Carcrash / Love Like Berlin / Bloodbath In E Minor / My Fears Are Birds / The Storm Is Coming / They Murdered Your Youth.

Στις 22:30 ο... ξηρός πάγος και ο καπνός έκαναν την εμφάνισή τους. Μέσω strobelights ο 56-χρονος Andrew και τα δύο παλικάρια στις κιθάρες. Με την αεροπορική φόρμα, γυαλιά, μπλουζάκι που έδειχνε λαχανί με τον φωτισμό, ξεκίνησε με τα "More" και "Ribbons".

The Sisters Of Mercy

Ήμουν στον εξώστη, «φάτσα» με τα ηχεία, και σε θέση ώστε να βλέπω πως η πλατεία ήταν... ακίνητη. Ο ήχος πολύ χαμηλά, μπορούσες να μιλήσεις στον διπλανό σου ψιθυριστά και να σε ακούσει! «Δεν μπορεί, θα φτιάξει...» είπαμε, αλλά τίποτα. Δεν γίνεται να παίζεται το "Alice" και να μην συμβαίνει τίποτα. Ok, παρακολουθείς με ευλάβεια τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη, αλλά διάολε, κουνήσου λίγο. Κι όμως, υπήρχε εξήγηση.

The Sisters Of Mercy

Το... σκυλομάγαζο φταίει, θα πουν πολλοί, αλλά ήμουν και στους Editors δύο μέρες πριν, και έτριζε μέχρι η άσφαλτος απ’ έξω! Είναι αδύνατον να πεις τη γνώμη σου για μια τέτοια βραδιά, όταν η μπάντα επιλέγει να παίξει τόσο χαμηλά την ένταση. Μα πολύ χαμηλά. Κατέβηκα κάτω στο encore όταν ξεκίνησε το "Temple Of Love", και τότε κατάλαβα γιατί δίπλα μου αποχωρούσαν κατά δεκάδες.

The Sisters Of Mercy

Ο Eldritch πάντως απέδωσε ικανοποιητικά τα τραγούδια, ήταν συνεχώς μπροστά, δεν βαριόταν, το αντίθετο. Δεν πολυμίλησε φυσικά, στο τέλος υποκλίθηκε και μάλλον το εννοούσε. Τα τραγούδια ήταν «πετσοκομμένα» στην πλειοψηφία τους, πράγμα ήδη γνωστό. Η πλατεία πήρε ζωή στα "Lucretia My Reflection" (που αποδίδεται μεν διαφορετικά, αλλά με συναυλιακή σκέψη, σε αντίθεση με άλλα) και "Vision Thing".

The Sisters Of Mercy

H, εδώ και χρόνια, εναλλακτική και rock προσέγγιση των τραγουδιών αφαιρεί πολλά από αυτό που ξέρεις από τους Sisters. Για παράδειγμα, το "Flood II" δεν πλησίασε τη μαγεία, αλλά, τα είπαμε, αυτά τα ξέραμε. Μια χαμένη ευκαιρία για να περάσεις καλά, μια εμφάνιση που θα περάσει στη λήθη. Στα πηγαδάκια, με θεατές σε διαφορετικές θέσεις, το συμπέρασμα ήταν το ίδιο. Ήχε, πόσο πιο χαμηλά θα πας;

SETLIST

More
Ribbons
Crash And Burn
Doctor Jeep / Detonation Boulevard
Amphetamine Logic
Arms
No Time To Cry
Alice
Summer
Dominion / Mother Russia
Βοdy Electric
Jihad
Valentine
Flood II
Something Fast
Lucretia My Reflection
Vision Thing

Encore:
First And Last And Always
Temple Of Love
This Corrossion

Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά

  • SHARE
  • TWEET