The Dead Brothers, Thee Holy Strangers, Mickey Pantelous @ Gagarin 205, 20/02/16

Από τις λίγες φορές που τα support σχήματα αναμφίβολα προσέδωσαν στο live προστιθέμενη αξία

Από την Κατερίνα Μυτιληναίου, 22/02/2016 @ 12:58

To Σάββατό, δηλαδή έναν χρόνο μετά την πρώτη τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους, οι Γενοβέζοι The Dead Brothers ξαναπέρασαν από τα μέρη μας και γέμισαν -αυτή τη φορά- το Gagarin.

Αλλά η βραδιά δεν ξεκίνησε ακριβώς έτσι...

Δέκα μόλις λεπτά πριν τις δέκα, στην σκηνή ανεβαίνει η one man -ή σωστότερα, one can- μπάντα του Mickey Pantelous, Dr. Albert Flipout's. Με αρκετό υποψιασμένο κοινό να έχει έρθει ειδικά γι' αυτόν από νωρίς, blues το blues κέρδισε με ευκολία και τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους και απέφυγε με μαεστρία να μείνει στην γραφικότητα του εγχειρήματος μουσικά.

Mickey Pantelous

Με την Jess στα πιατίνια, μεστό ήχο, ενδιαφέρον πρωτότυπο υλικό (ο τρίτος του δίσκος είναι καθ' οδόν) αλλά και ευπρόσδεκτες διασκευές σε παλιά spiritual ("Down By The Riverside" στο κλείσιμο), η ώρα κύλησε σαν νερό μέχρι τις και μισή.

Dr. Albert Flipout's One Can Band Facebook Page

Στις 22:45, η σκυτάλη παραδίδεται επαξίως στους Thee Holy Strangers, που εννοείται πως είχαν κι αυτοί το δικό τους κοινό. Πρόκειται περί παλιών γνώριμων, αφού Ελληνο-Δανός τραγουδοποιός και μπάντα δεν είναι η πρώτη φορά που συναντώνται επί σκηνής (βλ. στο An Club το 2013) μιας και -εκτός του ότι είναι πολύ ταιριαστοί μουσικά- η αντίθεση του πλήθους των επί σκηνής ατόμων πολύ εντυπωσιακή. Να σημειώσουμε ότι πλέον ο κάτω χώρος του Gagarin είναι ήδη γεμάτος για να υποδεχθεί το ελληνικό supergroup.

Thee Holy Strangers

Ο σχηματισμός της μπάντας των Αλέξη Καλοφωλιά (The Earthbound, The Last Drive), Νίκου Φυσάκη (μαζί με τον John Hardy, από τους Dustbowl), Costas C. (Night On Earth, ex-Nightstalker) είναι πληθωρικός και πολλά υποσχόμενος, αλλά ο στεγνός, επίπεδος ήχος δεν ήθελε να ευχαριστηθούμε την πληθωρικότητα της «κοσμικής μουσικής του βάλτου». Εμείς δεν του κάναμε την χάρη και αφήσαμε την θέρμη των γυναικείων φωνητικών και την δυναμική της αμερικανίλας του εξαιρετικού πρώτου δίσκου των «Ιερών Ξένων» να μας παρασύρουν (διαβάστε εδώ περί του πρόσφατου δισκογραφικού ντεμπούτου τους). Με ένα χορταστικό σετ των δώδεκα τραγουδιών ("Fiery Road", "Trouble On Trouble" κ.λπ.) και μια διασκευή σε Creedence Clearwater Revival του '70 για το τέλος ("Run Through The Jungle"), φτάσαμε αισίως ως τις δώδεκα. Από τις λίγες φορές που τα support σχήματα αναμφίβολα προσέδωσαν στο live προστιθέμενη αξία.

Βέβαια, χρονικά η βραδιά είχε ήδη ξεφύγει, αλλά υπήρχε εξαρχής το ελαφρυντικό του Σαββατόβραδου. Κάπως έτσι κύλησε η ώρα, μέχρι το ρολόι να δείξει ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα, η άμαξα να ξαναγίνει κολοκύθα και το (αριστερό όπως μπαίνεις) μπαρ του Gagarin να γίνει χώρος συνάντησης των μουσικών της μοναδικής death rock 'n' roll funeral μπάντας, που έστησαν εκεί το γνωστό τους θρηνητικό καλωσόρισμα κι έπαιξαν ένα πιο πένθιμο ακουστικό "Greek Swing", πριν ο frontman τους, τους καλέσει στην σκηνή με την ηλεκτρική του κιθάρα και ευχηθεί σε όλους εμάς «Καλή τύχη».

The Dead Brothers

Με αρκετές αλλαγές στα μέλη τους, αλλά τις ίδιες, γνώριμες μάσκες, οι Dead Brothers επανέκαμψαν εξίσου αγαπητοί, αλλά όχι δριμύτεροι. Χωρίς νέο δίσκο και με τον μεγαλύτερο χώρο να μην τους ταιριάζει όσο θα ήθελαν αυτοί που σκέφτηκαν την δομή του συγκεκριμένου live, η ένταση των ιστοριών του -καθηλωτικού- Alain Croubalian χάθηκε στην αυξημένη απόσταση στόματος-αυτιών, ενώ το άνοιγμα στο μεγάλο κοινό έφερε μαζί του και την άλωση της μυσταγωγίας της πιο προσωπικής σύνδεσης με την μπάντα και το σκοτεινό ευρωπαϊκό hillbilly της. Κοινώς, καθόλου άσχημα δεν περάσαμε, αλλά σε έναν μικρότερο χώρο θα μπορούσαμε και πολύ καλύτερα. 

The Dead Brothers

Οι ίδιοι οι «Νεκροί Αδερφοί» έδειξαν να το διασκεδάζουν, και αφού αφιέρωσαν ευγενικά ένα τραγούδι στους «εξαιρετικούς μουσικούς που έκαναν την αρχή της βραδιάς», ξεκίνησαν την μουσική αναδρομή στην πολυετή πορεία τους στη δισκογραφία και ο Alain θυμήθηκε ερμηνευτικά το punk παρελθόν του.

Το κυρίως setlist έκλεισε -όπως είναι ταιριαστό- με την δραματοποιημένη, εξαιρετική ερμηνεία του «Τραγουδιού Του Νεκρού Αδερφού» (ναι, η γνωστή παραλογή) και τον κόσμο να ξεσπά -όπως είναι επίσης ταιριαστό- σε χειροκρότημα διαρκείας. Όλα αυτά, όταν το ρολόι έδειχνε τριάντα λεπτά μετά την πρώτη πρωινή.

The Dead Brothers

Νεκρά και ζωντανά αδέρφια ενώθηκαν τότε για την καθιερωμένη πομπή του encore, που αυτή την φορά δεν βγήκε στον δρόμο, αλλά πήγε μέχρι το (δέξι) μπαρ του venue, απ' όπου και τραγουδήθηκαν εν χορώ οι γνωστές gospel επιτυχίες. Μια ευγενική προσφορά σε όσους δεν είχαν ζήσει στιγμές Ψυρρή και σε όσους ήθελαν να τις ξαναζήσουν. Hallelujah!

Διαβάστε εδώ την πρόσφατη και πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του frontman της μπάντας, Alain Croubalian στην Κατερίνα Μυτιληναίου.

SETLIST

Dark Night
Mind the Serpents (A Dada Hymn)
The Black Moose
Heart Of Stone
Can't Get Enough
Black Train (Rudy Thacker)
Femme Fatale (Les Thugs)
Things You Hide
I Am All I Got
Exotic Odyssey
Am I To Be The One?
Marie Mouri
The Story Of Α Dead Brother

Encore (unplugged):
Ramblin' Man (Hank Williams)
I'm Working On A Building
Mary Don't You Weep

Φωτογραφίες: Δημήτρης Φατίσης

  • SHARE
  • TWEET