U.D.O. live

28/05/04, Υδρόγειος, Θεσσαλονίκη

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια προσφορά των Accept στο heavy metal κατά την δεκαετία του ’80. Ακόμα και αυτοί που δεν είναι fans του συγκροτήματος παραδέχονται την επίδρασή του στις νεώτερες μπάντες και κουνούν ρυθμικά τους σβέρκους τους κάθε φορά που ακούγονται τα τραγούδια τους.

Δυστυχώς για άλλη μια φορά ο πρώην frontman των Accept δεν κατάφερε να μαζέψει πάνω από 100-150 άτομα, παρόμοια προσέλευση με την τελευταία εμφάνιση του στην πόλη μας πρίν από αρκετά χρόνια.


Ο ‘Θείος’ Udo παρ’ όλα αυτά επιφύλαξε μια ευχάριστη έκπληξη για τους πιστούς οπαδούς του. Υπό τους πρώτους ήχους του "Thunderball" από τον ομώνυμο φρεσκότατο δίσκο, έπεσαν τα καλύμματα που έκρυβαν ένα πρωτοφανές, εντυπωσιακό σκηνικό. Η σκήνη της Υδρογείου αγνώριστη, γεμάτη με μεταλλικές κατασκευές γύρω από τα ηχεία και εκτυφλωτικά φώτα. Το δεύτερο σοκ ήρθε με την εμφάνιση του Udo επί σκηνής ντυμένος με μια φουτουριστική αμφίεση(αντίστοιχη με αυτή του Ripper των Judas Priest) να γρυλίζει με την ίδια άνεση που τον διακατέχει στα 25 χρόνια της καριέρας του.

Οι επόμενες δύο ώρες πέρασαν... fast as a shark! Με έναν ήχο γρανίτη και το set-list να μοιράζεται ανάμεσα στην προσωπική δισκογραφία του Udo με κομμάτια όπως τα "Holy", "Animal House", "Man & Machine", "Blind Eyes" και στα θρυλικά κομμάτια από την επόχη των Accept όπως τα "Metal Heart", "Princess Of The Dawn", "Balls To The Wall" και πολλά ακόμα δημιούργησαν πανικό στον λιγοστό αλλά ένθερμο κόσμο. Αίσθηση προκάλεσαν τα slides με τα εξώφυλλα των δίσκων για background, καθώς και οι αλλαγές στην ενδυμασία του Udo. Είτε σαν ιερέας, είτε σαν ρομπότ, είτε με την κλασική στρατιωτική παραλλαγή έπαιζε τον κόσμο στα δάχτυλα όπως πολύ λίγοι frontmen μπορούν.


Συμπερασματικά είναι κρίμα αυτή η μπάντα να μην έπαιζε μπροστά σε 1000 άτομα, είναι κρίμα που αυτό το show δεν πραγματοποιήθηκε σε ένα γεμάτο club ή ακόμα καλύτερα σε έναν ανοιχτό χώρο. Δεν πειράζει όμως, οι μεγάλες μπάντες ξέρουν να αποδίδουν τα μέγιστα είτε μπροστά σε 100 άτομα, είτε μπροστά σε χιλιάδες. Θείο-Udo σε ευχαριστούμε! Restless...

Υ.Γ.: Special thanks στην Χρύσα που πρότεινε να πάμε στην συναυλία και έτσι είμασταν από τους λίγους αλλά τυχερούς που έζησαν αυτή την αξέχαστη εμφάνιση.

Κείμενο / Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας