Sivert Hoyem, Empty Frame @ Gagarin 205, 02/12/11

Από τον Γιάννη Κοτζιά, 05/12/2011 @ 14:14
H συνήθεια που γίνεται λατρεία. Για άλλη μια συνεχόμενη χρονιά ο Sivert Høyem βρέθηκε στα μέρη μας για μια mini-περιοδεία, αυτή τη φορά με την αφορμή και της πρόσφατης κυκλοφορίας του, "Long Slow Distance". Η κληρονομιά που άφησαν οι Madrugada εκτιμήθηκε δικαίως όλα αυτά τα χρόνια από το ελληνικό κοινό και, ακόμα και από κεκτημένη ταχύτητα, θα ήταν απίθανο να μην τύγχανε της ίδιας αγάπης και εκτίμησης και ο Sivert Høyem που «τρέχει» μια συνεπή προσωπική καριέρα εδώ και κάποια χρόνια.

Η συναυλία του το βράδυ της Παρασκευής στο Gagarin 205 για κάποιες ώρες βρέθηκε στον «αέρα», καθώς την προηγούμενη μέρα η εμφάνιση του Νορβηγού στην Πάτρα ακυρώθηκε λόγω φωνητικών προβλημάτων του. Όπως ήταν λογικό, ακόμα και όταν έγινε ξεκάθαρο πως η συναυλία της Αθήνας θα πραγματοποιηθεί, μόνο και μόνο η αναγγελία πως ο Høyem αντιμετωπίζει πρόβλημα με τη φωνή του προκαλούσε προβληματισμό για το αν θα καταφέρει να αντεπεξέλθει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα.



Τη συναυλία άνοιξαν οι εγχώριοι Empty Frame με τους indie rock, folk ήχους τους που διανθίζονταν με όμορφο τρόπο από τη χρήση τσέλου και βιολιού. Αρκετά δουλεμένη μπάντα και με ιδιαίτερο ύφος, οι Empty Frame είναι άλλη μια επιβεβαίωση πως η αγγλόφωνη σκηνή της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, με τη βοήθεια του διαδικτύου, αλλά και με την προσεγμένη δουλειά της, έχει καταφέρει να μας τροφοδοτήσει με αρκετές αξιόλογες μπάντες. Την ώρα που οι Empty Frame βρίσκονταν στη σκηνή, όλο και περισσότερος κόσμος συνέρρεε στο Gagarin 205, γεμίζοντάς το και αποδεικνύοντας πως κάποιον αγαπημένο του καλλιτέχνη, με ένα λογικής τιμής εισιτήριο, θα τον τιμήσει, και ας είναι δύσκολες οι εποχές που διανύουμε.



Για να είμαι ειλικρινής, αν και μου άρεσε αρκετά το "Long Slow Distance", δεν είχα και πολλά να περιμένω από τη συναυλία του Høyem. Μου ήταν, εξάλλου, ακόμα νωπή η εμφάνισή του στο πρόσφατο Rockwave Festival, η οποία σε γενικές γραμμές κινήθηκε σε «ρηχά νερά». Την Παρασκευή το βράδυ, όμως, επιβεβαιώθηκε ένας άγραφος κανόνας που λέει πως όταν πηγαίνεις σε μια συναυλία έχοντας μικρές προσδοκίες, τότε περνάς πραγματικά καλά. Ο Sivert Høyem αποδείχθηκε καταπληκτικός, για μιάμιση ώρα έβαλε τα δυνατά του και ευχαρίστησε το κοινό που και αυτό με τη σειρά του, με την αγάπη που του δείχνει όλα αυτά τα χρόνια, αποτελεί μια από τις αιτίες που η συναυλία μάς άφησε όμορφες εικόνες.



Οι όποιες αμφιβολίες μας για το εάν ο Sivert Høyem θα ήταν 100% έτοιμος και υγιής για τη συναυλία της Αθήνας διαλύθηκαν ήδη από τα πρώτα τραγούδια. Εάν δεν υπήρχε η παράκληση της διοργανώτριας αρχής περί μη καπνίσματος, για να μην επηρεαστεί η φωνή του, αλλά και οι συνεχείς αναφορές του ίδιου του Høyem ότι έχει πρόβλημα, ελάχιστοι θα διαπίστωναν το οποιοδήποτε ψεγάδι στην ερμηνεία του Νορβηγού. Η εκφραστικότατη χροιά της φωνής του ήταν παρούσα κάθε στιγμή, κάθε νότα στο setlist που μάς παρουσίασε.



Ενός setlist που σαφώς και έγειρε προς τη solo καριέρα του Høyem, αλλά είχε και τις απαραίτητες δόσεις Madrugada, που, αν και πιο βαρύνουσας σημασίας, δεν επισκίασαν τις προσωπικές του στιγμές, αλλά αντιθέτως ισορρόπησαν αρμονικά μαζί τους. Η αποδοχή κομματιών όπως το "Honey Bee", το «γυμνό» "Majesty" και το "The Kids Are On High Street" ήταν προφανές και αναμενόμενο πως θα ήταν αποθεωτική. Το «στοίχημα» όμως κέρδισαν και τα τρία νέα κομμάτια που παρουσιάστηκαν από το "Long Slow Distance", όπως το καταπληκτικό "Give It A Whirl".

Είναι γενικά αποδεδειγμένο πως η πλειονότητα των συγκροτημάτων / καλλιτεχνών σε κλειστούς χώρους μπορεί να αποδώσει καλύτερα και απολαυστικότερα το υλικό της, σε αντίθεση με μια εμφάνιση σε ένα φεστιβάλ. Εξαίρεση δε θα μπορούσε να αποτελέσει και η μπάντα του Høyem, που όσο απρόσωπη φαινόταν το καλοκαίρι, τόσο προσεγμένη έδειχνε στη συγκεκριμένη συναυλία. Κομμάτια όπως το "Animal Child" και το "Long Slow Distance", τα οποία στο Rockwave ήταν ακόμα ακυκλοφόρητα και είχαν περάσει χωρίς να «ακουμπήσουν», στο Gagarin 205 μεταμορφώθηκαν και αποκάλυψαν την ομορφιά τους. Το ίδιο συνέβη και στο "Shadows / High Meseta" με το «επιληπτικό» outro ενός εκ των καλύτερων κομματιών της προσωπικής καριέρας του Høyem.


Το τέλος της συναυλίας ήρθε με μια αποθεωτική εκτέλεση του "Moon Landing" και μια παρατεταμένη ανταλλαγή φιλοφρονήσεων μεταξύ του καλλιτέχνη και του κοινού. Αρκετές φορές έχω βρει υπερβολική τη συμπάθεια και την εμμονή του ελληνικού κοινού με συγκεκριμένα ονόματα, αλλά συναυλιακές στιγμές όπως αυτές που βιώσαμε στη εμφάνιση του Sivert Høyem αποδεικνύουν πως κάποιες αξίες που γιγαντώνονται στην Ελλάδα, γιγαντώνονται γιατί βασίζονται σε ποιοτικά γεγονότα και όχι σε υποθέσεις. Γιατί όχι και του χρόνου λοιπόν;

Setlist:

Going For Gold
What’s On Your Mind?
Woman
Warm Inside
Into The Sea
Honey Bee
The Light That Falls Among The Trees
Shadows / High Meseta
Long Slow Distance
Give It A Whirl
The Kids Are On High Street
Animal Child
------------------------------
Majesty
Look Away Lucifer
Arcadian Wives
Moon Landing

Γιάννης Κοτζιάς
Φωτογραφίες: Βιβή Κεφαλωνίτη

  • SHARE
  • TWEET