Mickey Pantelous @ Ίλιον Plus, 31/03/16

Αν και μας είχε προειδοποιήσει ο Mickey Pantelous για το ύφος της βραδιάς («Μην αργήσετε, είναι παράσταση, όχι συναυλία»), εν τούτοις η «Ιστορία του Δόκτορα Albert Flipout» μας έπιασε απροετοίμαστους.

Ο μαζεμένος και άνετος χώρος του Ίλιον Plus γεμίζει στην ώρα του και όλοι μας καθόμαστε αναπαυτικά στις καρέκλες μας, περιμένοντας μια μουσική αναδρομή στην ιστορία των blues που τόσο αγαπάει ο τραγουδοποιός. Αλλά ο Δόκτορας είχε άλλα, πιο μεγαλεπήβολα σχέδια.

Είκοσι λεπτά μετά τις δέκα, στην σκηνή ανεβαίνει η one man -ή σωστότερα, one can- μπάντα του Mikey -ή σωστότερα, του Δόκτορα- Dr. Albert’s Flipout και με τη βοήθεια του προτζέκτορα που έχει τοποθετηθεί στο κέντρο, ξεκινά η περιπλάνησή μας στις αρχές του αιώνα και των blues.

Το κοινό -με ανεβασμένο τον μέσο όρο ηλικίας, κάτι που σημαίνει ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο χρονικό σημείο του hype της όλης φάσης- είναι σαφώς πιο υποψιασμένο από την γράφουσα, αφού αρκετοί φάνηκαν σταθεροί υποστηρικτές του καλλιτεχνικού οράματος του Pantelous, ο οποίος μας παίζει και τρία τραγούδια που θα συμπεριληφθούν στον ακυκλοφόρητο ακόμα, καινούριο δίσκο του που μας ενθουσιάζουν για τα καλά (βλπτ. "There Goes Jack").

Μετά και την πρόσφατη εμφάνισή του σαν opening act στους Ελβετούς Dead Brothers, στο Gagarin 205, είναι πλέον φανερό ότι ο Mickey έχει το δικό του κοινό που ξέρει την πορεία του και τον ακολουθεί στις ζωντανές εμφανίσεις του, στις οποίες διατηρεί σταθερή την απόδοσή του.

Παρ’ ότι κάποιος ίσως περίμενε τον ήχο να βγαίνει κάπως ξερός, ο Mickey έχει φροντίσει να ξεφύγει από την γραφικότητα της one man μπάντας και να ολοκληρώσει την απόδοση των μουσικών του, έτσι που το αποτέλεσμα να μην ακούγεται άδειο ή στεγνό. Ομιλητικότατος και με χιούμορ ο ίδιος, μας πήρε ευγενικά μαζί του στη διαδρομή του αγαπημένου του μουσικού ιδιώματος, που δεν την λες και μικρή, γι’ αυτό και συγχωρείται που αυτήν την φορά άφησε απ’ έξω τους White Stripes, μιας και το ρολόι έδειχνε μετά τα μεσάνυχτα όταν αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς την έξοδο.

Στις δύο ώρες της μουσικής μας περιπλάνησης, σπάμε μια χορδή τραγουδώντας με τους εργάτες του σιδηροδρόμου, την αντικαθιστούμε με μια λάθος στον δρόμο προς το Ντίσελντορφ, περνάμε από το Πανεπιστήμιου της Βιέννης του Μεσοπολέμου, όπου γνωρίζουμε τον Sigmund Freud, μεταναστεύουμε λόγω της αμμοθύελλας από την Οκλαχόμα προς την Καλιφόρνια, ζούμε τις μέρες του κραχ, αλλά και του αμερικανικού ονείρου στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπαινοβγαίνουμε στις φυλακές, συμμετέχουμε σε πειράματα στην Περιοχή 51, πέφτουμε με αλεξίπτωτο στην Βιετναμέζικη ζούγκλα, μπαρκάρουμε με ένα πειρατικό πλοίο και καταλήγουμε στις ακτές της Μυτιλήνης. Τα υπόλοιπα είναι (μουσική) ιστορία...

Dr. Albert Flipout’s One Can Band Facebook Page