Karma To Burn live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 16-17/12/11

Από τους Μάνο Πατεράκη, Γιάννη Βόλκα, 19/12/2011 @ 15:53
16/12/11, AN Club, Αθήνα

Συναυλία για γερά συκώτια αυτή της Παρασκευής. Και μόνο το άκουσμα των ονομάτων που θα έπαιρναν μέρος προϊδέαζε εξαρχής για ξέφρενες μπαρουτοκαπνισμένες καταστάσεις feel-good ατμόσφαιρας και εορτινού κοπανήματος μουσάτων ζυθοφόρων, δίχως αυτό να σημαίνει πως ορισμένα -αμερικανοφερμένα πάντα- ουίσκι δε θα ήτο καλοδεχούμενα. Αρκετοί ήταν εκείνοι οι οποίοι είχαν χάσει την προ διετίας εμφάνιση του τρίο από τη Morgatown της West Virginia και έσπευσαν να γεμίσουν ασφυκτικά το AN Club, ούτως ώστε να καλύψουν το κενό στις συναυλιακές περγαμηνές τους. Όσο για αυτούς που τους είχαν ξαναδεί, απλά ήξεραν ότι ήταν ένα από τα live που δε χάνονται.



Καμιά ώρα αφότου άνοιξαν οι πόρτες, δίνοντάς μας εν τω μεταξύ την ευκαιρία να επισκεφθούμε τα τοπικά σουβλατζίδικα όταν αντιληφθήκαμε ότι θα τράβαγε πολύ το πράμα, ανέβηκαν στη σκηνή οι The Dive, οι οποίοι έχοντας άκρως ενδιαφέρον προσωπικό υλικό στις αποσκευές τους άνοιξαν με ικανοποιητικότατο τρόπο μια συναυλία, η συνέχεια της οποίας, δυστυχώς ή ευτυχώς, θα παραμέριζε τις αναμνήσεις από την εμφάνισή τους. Το πρώτο μισό του set τους είχε κομμάτια με έντονο το desert rock συναίσθημα, για να συνεχίσουν σε πιο Tool-ίζουσες συνθέσεις, όλες τους πολύ καλοδουλεμένες. Δυστυχώς, όμως, ο κακός ήχος που έθαβε τα φωνητικά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μας παρουσιάστηκαν κάπως σφιγμένοι επί σκηνής, επισκίασε την εμφάνισή τους. Μικρό το κακό. Εδώ θα είμαστε να παρακολουθούμε τη συναυλιακή πορεία τους, η οποία θα στοιχημάτιζα ότι θα είναι ανοδική.



Κατά τις 23:00 ήρθε η στιγμή των Planet Of Zeus, οι οποίοι, όπως ακριβώς και οι 1000mods που άνοιξαν την αντίστοιχη συναυλία της Θεσσαλονίκης, κυκλοφόρησαν φέτος δίσκο διεθνών stoner rock προδιαγραφών. Είναι γνωστό καιρό τώρα ότι αν υπάρχει μια ελληνική μπάντα η οποία κάνει το μεγαλύτερο σαματά στο σανίδι, αυτοί είναι σίγουρα οι Planet Of Zeus, κάθε live των οποίων, είτε παίζουν support, είτε μόνοι τους, μετατρέπεται σε αφορμή για pits, κοπάνημα και ανέμελα χαμόγελα καλοπέρασης. Το σημαντικό είναι ότι οι Planet Of Zeus είναι από τις λίγες σύγχρονες ελληνικές μπάντες με τόσο αφοσιωμένο fanbase. Η εμφάνισή τους ήταν αψεγάδιαστη και άκρως ταιριαστή με το νοτιά που φύσαγε μέσα στο AN. Κάτι μου λέει ότι στην εμφάνισή τους στο φετινό Rockwave θα κάνουν πολλούς, πάρα πολλούς, νέους φίλους.



Η αλήθεια είναι ότι η εμφάνιση των Planet Of Zeus ήταν τόσο παθιασμένη και δυναμική -και η ανταπόκριση του κοινού από κάτω τόσο ζωντανή- που για στιγμές αναρωτηθήκαμε μήπως οι Karma To Burn δεν κατάφερναν να ανταποκριθούν στο ρόλο του headliner. Σκέψεις ηλίθιες, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, καθότι οι Karma To Burn, χρόνια στο κουρμπέτι και με δισκάρες όπως τα "Almost Heathen" και "Wild, Wonderful Purgatory", δεν αστειεύονταν.

Από πριν βγουν καν στη σκηνή την προσοχή είχε τραβήξει ο «ναυαγός» drummer Rob Oswald, ο οποίος είχε τοποθετήσει δύο πιατίνια στο θεό, κατ' αναλόγια τιμονιού εξαιρετικά σκληροπυρηνικής Harley. Και κατά τη διάρκεια της καταιγιστικής εμφάνισης των Karma To Burn, ο Rob Oswald ήταν αυτός που εξακολουθούσε να τραβάει την περισσότερη προσοχή, χάρη στο δαιμονισμένο παίξιμό του και την cult φυσιογνωμία του. Βέβαια, οι Rich Mullins στο μπάσο και Will Mecum στην κιθάρα δεν πήγαιναν καθόλου πίσω. Ήχος τσίτα, γεμάτος, βρώμικος (ο οποίος έστρωσε μετά το δεύτερο κομμάτι βέβαια, τι περιμένατε) και ένα σχεδόν σαρδελοποιημένο AN από κάτω να μεθάει από τις αναθυμιάσεις ιδρώτα και αλκοόλης που ανακατεύονταν με καπνούς κάθε λογής τσιγάρων. Κανέναν δεν ένοιαζε όμως. Ήμασταν άξεστοι rednecks για λίγες ώρες - και αυτό αν σήμαινε κάτι, σήμαινε σταρχιδισμό και σπασίματα σβέρκων. Τα stage divings έδιναν και έπαιρναν, ενώ οι των μπροστινών σειρών πήραν κάποιες μελανιές ενθύμιο για όπου θα συνέχιζαν τη βραδιά τους. Κατά τη μιάμιση η ώρα που τελείωσε το live, μπορούσες να δεις στις τσέπες όλων των παρευρισκόμενων που εξέρχονταν να προεξέχει μια γλοιώδης, μωβ μάζα. Ήταν τα μυαλά μας. Σίγουρα μέσα στα φοβερότερα live της χρονιάς.

Setlist:
[Το setlist όλως περιέργως ήταν η κλήρωση του πρώτου ΚΙΝΟ της ημέρας του live. Ή και όχι]

Μάνος Πατεράκης

17/12/11, Eightball Club, Θεσσαλονίκη

Ενάμισης χρόνος έχει περάσει από την προηγούμενη και πρώτη φορά που οι Karma To Burn επισκέφτηκαν την πόλη της Θεσσαλονίκης. Αφού γκρίνιαξα για μήνες που δεν κατάφερα να παραβρεθώ στην εν λόγω συναυλία, για καλή μου τύχη οι Αμερικανοί μού έδωσαν μια δεύτερη ευκαιρία, χωρίς να χρειαστεί να περιμένω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι δε τυχεροί που το προηγούμενο Σάββατο είχαν παρακολουθήσει το, από ό,τι πληροφορήθηκα, πολύ δυνατό live των Planet Of Zeus στον ίδιο χώρο, είχαν ήδη ανανεώσει το ραντεβού τους.

Άνοιγμα της βραδιάς με τους 1000mods από το Χιλιομόδι Κορινθίας, οι οποίοι εδώ και χρόνια καταφέρνουν με τίμιες προσπάθειες να χτίσουν το όνομά τους. Ανέκαθεν ενδιαφέροντες στις ζωντανές εμφανίσεις τους, τράβηξαν την προσοχή μας φέτος ακόμα περισσότερο με το "Super Van Vacation" άλμπουμ τους. Αν και οι επιρροές από Kyuss, Karma To Burn και Colour Haze γίνονται εύκολα φανερές, κανείς δε φάνηκε να ενοχλήθηκε, αφού οι συνθέσεις τους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και ξεσηκωτικές. Χωρίς να λέμε μεγάλα λόγια, οι 1000mods αυτή τη στιγμή αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες στο χώρο του ελληνικού, και ίσως όχι μόνο, desert rock.

Όσοι παρακολούθησαν τους Karma To Burn στην προηγούμενη εμφάνιση τους γνώριζαν τι να περιμένουν και μίλησαν με τα καλύτερα λόγια σε μας τους υπόλοιπους, ανεβάζοντας κατακόρυφα τις προσδοκίες μας. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, η επιβεβαίωση δεν ήρθε από τα πρώτα λεπτά. Λίγο η επιλογή των κομματιών, λίγο η «χλιαρή» ανταπόκριση του κόσμου με έκαναν να αναρωτιέμαι μήπως οι πληροφορίες μου ήταν ολίγον υπερβολικές. Παρ' όλα αυτά, με δυσκολία κατάφερνα να πάρω να μάτια από τον drummer Rob Oswald με το παρουσιαστικό, το ιδιόμορφο στήσιμο του drum-kit και φυσικά το απολαυστικό παίξιμό του.



Χρειάστηκαν μερικά μόνο κομμάτια για να φτάσουμε στο "34", όπου όλα άλλαξαν. Ο ρυθμός ανέβηκε, τα πιο γνωστά και αγαπημένα κομμάτια διαδέχονταν το ένα το άλλο και το Eightball Club πήρε τη μορφή που περιμέναμε. Από τη στιγμή που ο κόσμος ξεσηκώθηκε, δεν υπήρχε γυρισμός. Ο καθένας μας έχει το αγαπημένο του νούμερο, αλλά κομμάτια όπως τα "20" και "36" έγιναν αποδεκτά με καθολικό ενθουσιασμό.

Δε γνωρίζω άλλο συγκρότημα που καταφέρνει να παίζει επί μιάμιση σχεδόν ώρα με ένα set που αποτελείται μόνο από instrumental κομμάτια και προκαλεί αυτό το αποτέλεσμα στο κοινό του. Στο groove αυτό βρίσκουν οι Karma To Burn την κινητήρια δύναμή τους και κερδίζουν καθημερινά μεγαλύτερη μερίδα οπαδών με τους δίσκους τους αλλά κυρίως με τις ζωντανές τους εμφανίσεις.



Τα πολλά λόγια είναι φτώχια, λέει ο λαός, και το αμερικανικό τριο αποτελεί ζωντανή απόδειξη. Μπορεί ορισμένες φορές να βάζουν μερικούς στίχους, όπως στο ομώνυμο και το πρόσφατο "V", αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο κόσμος δεν έχει αυτή την απαίτηση. Οι Karma To Burn έχουν κάνει επιτυχία ως μια instrumental μπάντα και εμείς τους αγαπάμε γι' αυτό. Στην τελική, όπως και στους δίσκους τους, έτσι και στις συναυλίες τους, οι αριθμοί δε λένε ψέματα.

Γιάννης Βόλκας

  • SHARE
  • TWEET