Blue Oyster Cult, Ivory Tower @ Θέατρο Βράχων, 05/06/08

Από τον Κωστή Αγραφιώτη, 08/06/2008 @ 05:51
Από τις πρώτες στιγμές που άρχισα να εντρυφώ στη μουσική των Blue Oyster Cult, η ιδέα πως το συγκρότημα είχε επισκεφθεί δις τη χώρα μας χωρίς -λόγω «ακατάλληλης» ηλικίας- να είμαι παρών, έκανε συχνά την ενοχλητική εμφάνισή της αισθητή στο μυαλό μου.

Η γενιά των «παλιών» είχε την ευκαιρία της, και θα ήταν ομολογουμένως πολύ άδικο αν εμείς οι νεώτεροι μέναμε με το παράπονο. Άλλωστε οι Νεοϋορκέζοι B.O.C. δεν είναι από τα συγκροτήματα που επισκέπτονται τακτικά την Ευρώπη.



Παρά τα φαινόμενα που συνέκλιναν προς το αντίθετο, οι Blue Oyster Cult αποφάσισαν για το φετινό καλοκαίρι, όχι μόνο να διασχίσουν τον Ατλαντικό, αλλά και να επισκεφτούν τη χώρα που -σύμφωνα με το μύθο- είναι τρόπον τινά υπεύθυνη για την επαναδραστηριοποίηση τους, στο μακρινό 1987, μετά από ένα σύντομο διάστημα χειμερίας νάρκης.



Η ιστορία λένε πως επαναλαμβάνεται, και η μοίρα ήθελε τους "Cult" να καταφθάνουν λίγες μέρες μετά τις... «τελευταίες μέρες του Μάη» στη χώρα μας με δύο μόλις αυθεντικά μέλη, όπως στα μέσα των '80s, όταν και οι οπαδοί τους, τους αποκαλούσαν περιπαικτικά "Two Oyster Cult". Καταφέρνουν άραγε οι Eric Bloom και Buck Dharma να σηκώσουν στις -γερασμένες είναι η αλήθεια- πλάτες τους ολόκληρη τη (σχεδόν) 40χρονη πορεία της μπάντας;

Ποιος άραγε τολμάει να απαντήσει «όχι» μετά από την «επιτομή της rock συναυλίας» που βιώσαμε το βράδυ της Πέμπτης;



"It's All Right" αναφώνησε επαναλαμβανόμενα στο refrain του εναρκτήριου "The Red And The Black" ο Eric Bloom, και όντως όλα πήγαν καλά από την αρχή μέχρι το τέλος... Τι καλά δηλαδή...; Μία ώρα και σαρανταπέντε λεπτά καταιγιστικού και σαρωτικού rock, σόλο στην κιθάρα που σε άφηναν με το στόμα ανοιχτό από τον Dharma και τον παικταρά Richie Castellano, αυτοσχεδιασμοί, κέφι, ένταση και φοβερή ατμόσφαιρα από 3.000 και πλέον άτομα που επιβεβαίωσαν εκ νέου το ότι το ελληνικό κοινό, με τις όποιες ιδιαιτερότητές του, ξέρει να τιμάει τα classic rock συγκροτήματα.



Το σταθερό χαμόγελο του Dharma, η πώρωση και το head banging του Castellano και η τρέλα του μπασίστα Danny Miranda (Παπαδοπούλου;) εξαργύρωσαν το πάθος του κόσμου προς τα πρόσωπα και τη μουσική τους. Όταν βλέπεις πως οι ίδιοι μουσικοί το χαίρονται, μπορείς να έχεις τη σιγουριά πως δεν είναι μόνο για εμάς, τους οπαδούς, ιδανικά τα πράγματα.



Ο Eric Bloom είχε πει πως γράφει για κάθε εμφάνιση διαφορετικό setlist, και αν κρίνω από τα κομμάτια που οι Cult έπαιξαν στη Ρώμη, αυτό ισχύει. Μπορεί μεν να θυσιάστηκαν αρκετά "hits" στο βωμό του δόγματος «κάθε συναυλία πρέπει να είναι διαφορετική από την προηγούμενη» (βλ. "Astronomy", "Flaming Telepaths", "This Ain't The Summer Of Love" κ.ο.κ.), αλλά οι εκπλήξεις που μας επιφύλασσε η παρέα του επιβλητικού Bloom με τα "Golden Age Of Leather", "Black Blade", "Hot Rails To Hell" καθώς και το συγκλονιστικό και διανθισμένο από «εξωγήινα» κιθαριστικά σόλο "Then Came The Last Days Of May" μας έστειλαν... στο λιβάδι!



Όσον αφορά τα Cult... standards, το αιώνια «καψούρικο» "Burnin' For You" αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό, ο... "Godzilla" προξένησε σεισμό στο κάθε του βήμα, στα "Joan Crawford" και "(Don't Fear) The Reaper" παραλίγο να χάσουμε τη φωνή μας, αλλά η πραγματική αποθέωση ήρθε με το "Cities On Flame..." στο οποίο ο Bloom έδινε την assist ("Cities On Flame Now...") και εμείς... καρφώναμε: "With Rock & Roll"!



Συνοπτικά, όλοι οι δίσκοι, πλην του άνισου "Mirrors", μέχρι το "Fire Of Unknown Origin" είχαν την τιμητική τους, και για καλή μας τύχη η νεότερη ιστορία της μπάντας δεν παραμελήθηκε, με το "Harvest Moon" και το «δικό μας» "See You In Black" από το δυναμικό "Heaven Forbid" να δείχνουν την «άγρια» πλευρά του γκρουπ.

Τα πράγματα είναι απλά: Τέτοιες συναυλίες ευχαριστιόμαστε, σε αυτές περνάμε καλά, αυτές θέλουμε να βλέπουμε. Με την ευκαιρία λοιπόν: Φέρτε τους Queen!



Στο τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στο ελληνικό συγκρότημα που άνοιξε τη συναυλία, τους Ivory Tower (www.myspace.com/theivorytowergr). Δε θέλω να αδικήσω τα παιδιά, είναι χρόνια στο χώρο και έχουν γράψει πολλά καλά κομμάτια, αλλά η συναυλία με τους Cult απλά... δεν τους βγήκε. Λίγο το αδιάφορο κοινό για το είδος μουσικής στο οποίο οι ίδιοι αρέσκονται, λίγο η στατικότητα στη σκηνή, λίγο η ατυχής επιλογή για τη διασκευή του "Perfect Strangers" έκαναν δυστυχώς το αποτέλεσμα να φανεί κατώτερο του αναμενόμενου.



Setlist:

The Red And The Black / O.D.’d On Life Itself / Burnin’ For You / Harvest Moon / Joan Crawford / Cities On Flame With Rock And Roll / Buck’s Boogie / Golden Age Of Leather / Black Blade / Then Came The Last Days Of May / Godzilla + Another One Bites The Dust, We Will Rock You, Bohemian Rhapsody, Bass Solo, Drum Solo / (Don’t Fear) The Reaper
Encore 1: See You In Black / Dominance And Submission
Encore 2: Hot Rails To Hell

  • SHARE
  • TWEET