Bazooka, Τσοπ @ 6 D.O.G.S, 20/12/16

Kάτι τέτοια live θα είναι από τις στιγμές «ήμουν κι εγώ εκεί»

Από τον Κώστα Σακκαλή, 22/12/2016 @ 11:57

Να ήταν καλοκαίρι να περιμέναμε έξω όσο χρειαζόταν. Αλλά από τις 21:00 που θα ξεκινούσε η συναυλία μέχρι τις περασμένες 22:00 που τελικά άνοιξαν οι πόρτες δεν τη λες και ευχάριστη την αναμονή. Εντάξει, είμαι γέρος, ήμουν άρρωστος και δεν μπορούσα να πιω. Έπαιξε κι αυτό τον ρόλο του, δεν λέω. Για σας τα νιάτα είναι η ζωή και μαζευτήκατε αρκετά, τόσο που ακόμα και το ανανεωμένο 6 D.O.G.S με το ζόρι σας χώραγε.

Οι Τσοπ είχαν ήδη πατήσει σανίδι πριν καλά καλά μπει όλος ο κόσμος που περίμενε έξω και έβαλαν τον πήχη ψηλά για τη βραδιά, τουλάχιστον σε ένταση και μουσική δύναμη. Δεν τους είχα ξαναδεί και εντυπωσιάστηκα από το υψηλής ποιότητας post punk τους (ή τσοπ κναπ τους, χο χο) με το μπάσο ειδικά και τις φράσεις του να είναι αυτό που περισσότερο θυμάμαι ως χαρακτηριστικό. Έπαιξαν για παραπάνω από σαράντα λεπτά και δεν έριξαν ρυθμούς σχεδόν καθόλου. Η αλήθεια είναι ότι κάπου προς το τέλος ένιωσα να επαναλαμβάνονται, αλλά το αποδίδω περισσότερο στη δική μου έλλειψη οικειότητας με τα τραγούδια τους παρά σε κάποια εγγενή αδυναμία τους. Εξάλλου το κοινό δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να διασκεδάζει μαζί τους, οπότε αυτό είναι μάλλον αντικειμενικότερο κριτήριο.

Τσοπ

Με τους Βazooka, αντιθέτως, η εξοικείωση ήταν μεγαλύτερη αφού ο φετινός τους δίσκος ήταν από αυτούς που περισσότερο άκουσα μέσα στη χρονιά. Προφανώς και μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στα δεδομένα που τους έθεσαν οι Τσοπ και γρήγορα το κλίμα άρχισε να θυμίζει λυκειακό πάρτυ εν μέσω κατάληψης, κι αυτό είναι φυσικά φιλοφρόνηση. Χωρίς να κρατάνε «χιτάκια» για το τέλος έπαιξαν με ελάχιστες διακοπές και αυτές στην αρχή κυρίως για να φτιάξουν θέματα ηχοληψίας. Τα τραγούδια με ελληνικό στίχο από την "Άχρηστη Γενιά" είχαν φυσικά τη μερίδα του λέοντος στη συναυλία και καλώς, αφού φάνηκε ότι γκελάρουν περισσότερο και στον κόσμο.

Bazooka

Φυσικά, το βασικό χαρακτηριστικό τους, ειδικά στις ζωντανές εμφανίσεις, είναι το διπλές κιθάρες/διπλά ντραμς αλλά πολύτιμη συμμετοχή στον ήχο έχουν και τα πλήκτρα που ενίοτε έπιανε ο ένας εκ των τυμπανιστών. Με εμπλουτισμένο όσο δεν πάει ήχο και ορμητικοί όσο πάντα ίδρωσαν κυριολεκτικά και οι ίδιοι και το κοινό τους το οποίο, όμως, λόγω του προχωρημένου της ώρας που λέγαμε, προς το τέλος και ειδικά πριν τον τελευταίο συρμό του μετρό είχε αραιώσει επικίνδυνα. Κι είναι κρίμα γιατί αυτό που περισσότερο έχασαν ήταν ότι όσο περνούσε η ώρα και όσο πιο πολύ οι πέντε μουσικοί ζεσταίνονταν έβρισκαν χώρο και για τζαμαρίσματα τα οποία είχαν μεν σαν κορμό τη ρυθμική επανάληψη αλλά τα περάσματα της κιθάρας έδειχναν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με την τυπική άτεχνη-γιατί-μου-αρέσει και το-solo-είναι-ξεπούλημαα punk μπάντα.

Bazooka

Δεν ξέρω αν το ελληνικό ή ελληνόφωνο rock θα ξαναζήσει στιγμές εμπορικών μεγαλείων όπως τη δεκαετία του '90, αλλά αν γίνει αυτό είμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοια live των Bazooka/Τσοπ θα είναι από τις στιγμές «ήμουν κι εγώ εκεί» που θα λένε οι μυημένοι στους νεόκοπους.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής

SETLIST

(η σειρά των τραγουδιών είναι μάλλον ενδεικτική)
Τingle
Κορίτσι Στην Ακτή
Θα Έρθει Και η Δική Μου Η Σειρά (;)
Γυναίκα
Άχρηστη Γενιά
Οθόνη
Ψέμα
Ζούγκλα
Άγρια Φύση
Όλος Μέσα Σου Χωράει
Mr. George
Ψυχοθήκες
Επανάληψη
I Want To Fuck All The Girls In My School
Δεμένος Στο Κρεβάτι Σου
Κάτι Έχω Προδώσει
Ravening Trip
Shame Take My Brain
  • SHARE
  • TWEET