Asphyx, The Psalm @ Eightball, 26/03/16

Η Ολλανδία, χωρίς να συναγωνίζεται σε ποσότητα την Αμερική ή τη Σουηδία, ανάθρεψε την δική της death metal σχολή με συγκροτήματα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και εξέλιξη του ιδιώματος. Οι Pestilence, οι Sinister, οι Gorefest και οι Asphyx αποτελούσαν την αιχμή του ολλανδικού δόρατος αλλά και βασικοί εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού death metal δίπλα στα σκανδιναβικά και βρετανικά μεγαθήρια. Σε μια εποχή που οι οπαδοί του συγκεκριμένου μουσικού είδους περνούν περίοδο λιτότητας, η επίσκεψη των Asphyx για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη αποτέλεσε σημαντικότατο γεγονός, πόσο περισσότερο όταν αυτή δεν συνοδευόταν από μια αντίστοιχη στην πρωτεύουσα όπως συνηθίζουν τα συγκροτήματα του εξωτερικού.

Η Krisis Productions, η οποία αποτελείται από άτομα με μεράκι και όρεξη για δουλειά, δεν δείχνει να το βάζει κάτω και πολλές φορές λειτουργεί περισσότερο σαν heavy metal οπαδός παρά ως επιχειρηματίας. Το κοινό πάντως έδειξε να ανταποκρίνεται στο κάλεσμα και όντας ορεξάτο, γέμισε το μεγαλύτερο μέρος του Eightball Club.

Οι The Psalm άνοιξαν τη βραδιά κι εντυπωσίασαν με το μοναστηριακό και old school death metal τους. Προερχόμενοι από τις στάχτες των Nocturnal Vomit και λίγο πριν την πρώτη full length κυκλοφορία τους, έπαιξαν κομμάτια από το παρελθόν και το μέλλον καθώς και μια πολύ δυναμική και εν τέλει ταιριαστή διασκευή στο "Never Again" των Discharge. Οι The Psalm απέδειξαν ξεκάθαρα ότι έχουν τις δυνατότητες να σταθούν δίπλα σε μεγάλα ονόματα και ότι έχουμε να περιμένουμε πολλά από αυτούς στο μέλλον.

Χωρίς περιττά σταριλίκια που ο μύθος γύρω από το όνομα τους θα επέτρεπε, οι Asphyx ανέβηκαν στη σκηνή του Eightball με το "Vermin" από το μακρινό ντεμπούτο τους. Συνέχεια με το "Food For The Ignorant" και επιστροφή στο σήμερα με το "The Flood" από το "Deathhammer" του 2012. Το θετικό με τους Asphyx είναι ότι οι δίσκοι της πρόσφατης ιστορίας τους στέκουν επάξια δίπλα στα μεγαλουργήματα του παρελθόντος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το set τους να μην κάνει «κοιλιά» σε κανένα χρονικό σημείο και οι παρευρισκόμενοι να μην μπορούν να πάρουν ανάσα.

Το moshpit είχε ξεκινήσει από την αρχή της βραδιάς και δεν σταμάτησε ποτέ. Ο ενθουσιασμός μεγάλος και οι ενδείξεις λατρείας το ίδιο. Τα μέλη του συγκροτήματος δείχνουν να το απολαμβάνουν αλλά παραμένουν σεμνοί και ταπεινοί. O frontman Martin Van Drunen παραδίδει για άλλη μια φορά μαθήματα death metal φωνητικών με τον τρόπο που εδώ και χρόνια τον κάνει να ξεχωρίζει. Μην ξεχνάμε ότι ο πενηντάχρονος έχει λάβει τα εύσημα για οτιδήποτε έχει πραγματοποίησει με τους Pestilence, τους Asphyx, τους Hail Of Bullets, αλλά ακόμα και για τις περιοδείες του με τους Bolt Thrower. Παρ’ όλα αυτά έδειξε, επίσης, μια άψογη μεταδοτικότητα προς το κοινό, έδειξε τις γνώσεις του για την ελληνική σκηνή και την απέχθεια του για την μέθοδο των encore (αν και τελικά δεν κατάφερε να γλυτώσει από τον ενθουσιασμό του κοινού).

Εναλλασσόμενες ταχύτητες κι ένας απίστευτος όγκώδης ήχος ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά του ήχου. Παλιά και νεότερα μέλη σε άψογη φόρμα. Σκοτεινές και απόκοσμες συνθέσεις με αποκορύφωμα το "The Rack" και το "Last One On Earth" το οποίο τελικά δεν έκλεισε την βραδιά.

Οι Asphyx έχουν αποδείξει με τους πρόσφατους δίσκους τους ότι δεν αποτελούν μόνο το θρυλικό συγκρότημα του παρελθόντος, αλλά συνεχίζουν να οδηγούν την death metal αρμάδα. Με βραδιές σαν στην συγκεκριμένη επιβεβαιώνουν ότι τα καταφέρνουν εξίσου τόσο δισκογραφικά όσο και συναυλιακά. Το απωθημένο δεν υπάρχει πια, ο μύθος όμως δεν θα καταρριφθεί ποτέ.