Toby Driver: «Η κοινωνία μας ευνοεί την καπιταλιστική μουσική»

 Όντας ο δημιουργικός νους πίσω από τα κλασικά avant-garde metal σχήματα των Kayo Dot και maudlin of the Well, ο Toby Driver είναι ένας σημαντικότατος καλλιτέχνης που έχει ήδη γράψει ιστορία. Ιστορία που ευτυχώς συνεχίζει και γράφεται μια που ο Toby, πάντα ανήσυχος και αεικίνητος, εμπλέκεται σε ένα σωρό από εξαιρετικά project. Με δύο από αυτά - ως Toby Driver αλλά και με τους θαυμάσιους Alora Crucible - εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μια συναυλία που υπόσχεται πολλά! 

Με την παραπάνω αφορμή, είχαμε την χαρά να συνομιλήσουμε μαζί του για μια σειρά από ενδιαφέροντα θέματα: την σχέση μουσικής και φύσης, την κατάσταση στις ΗΠΑ, την επίδραση της πανδημίας, το επερχόμενο άλμπουμ των Kayo Dot και για πολλά ακόμα. Η ετυμηγορία είναι πάντα η ίδια: o Toby δεν είναι μόνο ένας μοναδικός συνθέτης αλλά και μια μοναδική προσωπικότητα.

Απολαύστε τις μουσικάρες του και ζήστε τις ζωντανά!

Γεια σου Toby και καλώς ήρθες ξανά στο Rocking.gr! Έχουν περάσει έξι χρόνια από την τελευταία φορά που μιλήσαμε κι έχουν συμβεί πολλά από τότε. Πως είσαι και που σε βρίσκουμε αυτή την στιγμή;

Γεια σου Αντώνη, ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη. Από δημιουργικής άποψης, τα τελευταία χρόνια υπήρξαν πολύ παραγωγικά - ζούσα σε μια περιοχή απομακρυσμένη από την πόλη κι είχα τον χώρο να φτιάξω ένα αξιοπρεπές home studio και να κάνω καλύτερη και βαθύτερη δουλειά. Ό,τι έφτιαξα ήταν επηρεασμένο από το ότι ήμουν κοντά στην φύση - σε αντίθεση με την ζωή στην πόλη - και νομίζω πως αυτό αντανακλάται στην μουσική. Από όταν ξεκίνησε η περιοδεία όμως, μετακόμισα από εκείνο το μέρος και για λίγο θα ζήσω σαν νομάδας. Και είναι τέτοια η κρίση και η πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ αυτή την στιγμή που ίσως να μην μπορώ να επιστρέψω εκεί, όταν τελειώσει η περιοδεία.

Είμαι ένας «συγκεκριμένος» κι όχι πολύ γνωστός καλλιτέχνης, γι αυτό κι είναι σημαντικότερο για μένα σε αυτό το στάδιο της ζωής μου να συγκεντρώνομαι στην δημιουργία του δικού μου «χώρου»

Αν δεν απατώμαι, αυτή είναι η πρώτη σου ευρωπαϊκή περιοδεία εδώ και αρκετό καιρό και οι fans σου είναι ενθουσιασμένοι. Θα επισκεφτείς κάποια μέρη για πρώτη φορά (Ελλάδα, Ισλανδία), ποιες είναι οι σκέψεις κι οι προσδοκίες σου;

Σωστά, αυτή είναι η πρώτη μου ευρωπαϊκή περιοδεία με singer-songwriter υλικό από το 2018, αν και κάναμε μια σύντομη περιοδεία ως Kayo Dot το 2023 κι εγώ προσωπικά περιόδευσα και με άλλες μπάντες. Όπως είπες όμως, οι μπαλάντες μου δεν έχουν παρουσιαστεί εδώ για καιρό. Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα, είναι δύσκολο να πιστέψω πως πέρασαν 7 χρόνια, αφού αισθάνομαι πως περιοδεύω πολύ συχνά. Η περίοδος της πανδημίας αποπροσανατόλισε εντελώς την αίσθηση του χρόνου. Περιττό να πω ότι είμαι ενθουσιασμένος που κάνω το δικό μου tour και, ναι, είναι συναρπαστικό που έρχομαι στην Ελλάδα! Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη στον κόσμο, ιστορικά λόγω της κλασικής, αρχαίας γνώσης και μουσικά ως καταγωγή αρκετής από αυτήν την σύγχρονη new age μουσική - γι αυτό είναι και τόσο ταιριαστό να παίξουμε και ως Alora Crucible. Εδώ και πολύ καιρό λάμβανα μηνύματα από Έλληνες να παίξω εκεί κι έχω παίξει σχεδόν οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη, ήταν λοιπόν σημαντικό να παίξουμε στην Ελλάδα αυτή την φορά. Οι προσδοκίες μου από την περιοδεία είναι πως θα με ανταμείψει μουσικά, συντροφικά και πνευματικά - και πως εμπορικά θα είναι σεμνή. Θα είναι ευχάριστη έκπληξη αν παίξουμε σε μεγάλα ακροατήρια αλλά ξέρω πως είμαι ένας «συγκεκριμένος» κι όχι πολύ γνωστός καλλιτέχνης, γι αυτό κι είναι σημαντικότερο για μένα σε αυτό το στάδιο της ζωής μου να συγκεντρώνομαι στην δημιουργία του δικού μου «χώρου».

Η κοινωνία μας ευνοεί την μουσική που είναι είτε καπιταλιστική είτε ιδρυματική, με ελάχιστη υποστήριξη από δημόσια κονδύλια

Βρίσκεις διαφορές ανάμεσα στο αμερικανικό και το ευρωπαϊκό κοινό;

Παλιότερα αισθανόμουν πως το ευρωπαϊκό κοινό εκτιμάει περισσότερο κάποια πράγματα αλλά δεν βλέπω πια αυτήν την διαφορά. Υπάρχουν βέβαια πολλές συνισταμένες που επηρεάζουν τις εμπειρίες μας φυσικά, γι αυτό και δεν γενικοποιώ και πολύ. Αντί όμως να μιλήσω για τις διαφορές του κοινού, η μεγάλη διαφορά βρίσκεται στο πολιτιστικό σύστημα αξιών. Παρόλο που και οι Αμερικάνοι μπορούν να εκτιμήσουν τις τέχνες, η κοινωνία μας ευνοεί την μουσική που είναι είτε καπιταλιστική είτε ιδρυματική, με ελάχιστη υποστήριξη από δημόσια κονδύλια. Αυτή η οπτική αγνοεί παντελώς την σχέση ανάμεσα στην κουλτούρα, τον ανθρωπισμό και σε μια υγιή κοινωνία. Στον αντίποδα, πολλές περιοχές στην Ευρώπη καταλαβαίνουν καλύτερα αυτούς τους συσχετισμούς και φέρονται πιο σωστά στους καλλιτέχνες τους. Προφανώς το κοινό στην Αμερική εκφράζει αυτό το «κοινωνικό conditioning» διαφορετικά από τους Ευρωπαίους, οι κύριες διαφορές όμως βρίσκονται στην βιομηχανική και λογιστική πλευρά των πραγμάτων κι όχι στις αντιδράσεις του κοινού.

Σε αυτήν την περιοδεία εμφανίζεσαι τόσο ως Toby Driver όσο και με τους Alora Crucible. Είναι ψυχολογικά δύσκολο να εμφανίζεσαι με δυο διαφορετικά σχήματα κάθε βράδυ ή σου φαίνεται απλό και εύκολο;

Σε αυτήν την περίπτωση, δεν είναι και τόσο απαιτητικό λόγω της φύσης της μουσικής. Το υλικό μου ως Toby Driver είναι λυπημένο και συναισθηματικά βαρύ αλλά οι Alora Crucible είναι το αντίθετο, συνεπώς το ένα project ευνοεί το άλλο και δημιουργεί μια σύνθετη αφήγηση που δημιουργεί ισορροπία στο τέλος κάθε συναυλίας. Ήταν δυσκολότερο να παίζω μόνο το Toby Driver υλικό πίσω στο 2016 και το 2018, διότι αυτή μουσική δημιουργεί συνεχή καταθλιπτική βαρύτητα δίχως ανακούφιση. Έχει τύχει κι άλλες φορές στο παρελθόν να παίζω δύο sets με απαιτητικό, δυνατό υλικό το ίδιο βράδυ, για παράδειγμα να παίζουν οι Kayo Dot μαζί με τους Secret Chiefs3. Αυτό είναι κουραστικό με διαφορετικό τρόπο - περισσότερο σωματικά παρά ψυχολογικά.

Η ανταπόκριση από τους οπαδούς ήταν σπουδαία κι από τον Τύπο ανύπαρκτη… έτσι λειτουργούν τα πράγματα για μένα

Το "Raven, I Know You Can Give Me Anything" μου φάνηκε ένα ζεστό και ήπια μελαγχολικό άλμπουμ με έμφαση στα φωνητικά σου. Ποια ήταν η ανταπόκριση του άλμπουμ και ποιος ήταν ο καλλιτεχνικός σου στόχος πίσω από την δημιουργία του;

Η ανταπόκριση από τους οπαδούς ήταν σπουδαία κι από τον Τύπο ανύπαρκτη… έτσι λειτουργούν τα πράγματα για μένα. Ο κόσμος μου λέει πως αγαπάει τα τραγούδια και πως λειτουργούν πολύ καλά live. Ο καλλιτεχνικός στόχος ήταν η συνέχιση της οπτικής των "Madonnawhore" και "They Are The Shield", απλά δηλαδή τραγούδια που μένουν πιστά στην folk παράδοση κι επικεντρώνονται στον στίχο αλλά εκφράζουν ταυτόχρονα ένα σκοτάδι και βαριά συναισθήματα. Τα κάνω ως μια ανανεωτική αντίθεση με την ενέργεια που χρειάζομαι για να φτιάξω σύνθετη, βαριά μουσική με τις άλλες μπάντες μου. Ταυτόχρονα λειτουργεί θεραπευτικά διότι πρέπει να γράψω τους δικούς μου στίχους, αντί να τραγουδάω τους στίχους του Jason Byron στους Kayo Dot. Τέλος, ήθελα πολύ να περιοδεύσω και βασικά χρειαζόμουν ένα καινούριο άλμπουμ για να συμβεί αυτό.

Ερμηνεύεις το Toby Driver υλικό μόνος σου;

Μερικές φορές ναι, σε αυτήν την περιοδεία όμως έχω full band.

Θες να μας μιλήσεις περισσότερο για το όνειρο που ενέπνευσε το "Someday There’ll Be An Avalanche";

Κατά την πρωινή υπναγωγία (σσ: κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου), έβλεπα από ψηλά την θέα χιονισμένων βουνών σε μια ηλιόλουστη μέρα κι έπαιζε αυτό το τραγούδι. Στο όνειρο μάλιστα το τραγουδούσε ο Nick Cave. Στο όνειρο, το σόλο του φλάουτου ήταν πιο γρήγορο και πιο «κρύο», στην πραγματική ζωή όμως ζήτησα από τον Terran να το παίξει και βγήκε έτσι - μου αρέσει πολύ παρά την απόκλιση του από εκείνο του ονείρου.

Οι Alora Crucible είναι φανταστικό project! Πότε γεννήθηκε η ιδέα για αυτό το δημιουργικό «όχημα»; Ήθελα επίσης να ρωτήσω ποια είναι η συνθετική διαδικασία: οι συνθέσεις προκύπτουν από jams και αυτοσχεδιασμούς;

Ευχαριστώ! Κατά την πανδημία, μετακόμισα στην γενέτειρα μου στο Connecticut, σε μια περιοχή με πολλά δάση και φυσικούς χώρους. Μπορούσα να περάσω την ώρα μου μόνο μέσα στο σπίτι ή περπατώντας στο δάσος. Άρχισα να σκέφτομαι τις ρίζες μου και να πηγαίνω πίσω στην μουσική που άκουγα στα γυμνασιακά μου χρόνια - ευρωπαϊκό gothic doom metal και New Age. Όλη αυτή η μουσική ηχούσε καλύτερα στο Connecticut από ότι σε άλλες πόλεις που έζησα, όπως η Βοστώνη και η Νέα Υόρκη. Η μουσική έπαιρνε άλλο περιεχόμενο από την γη και από τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Άρχισα να αναβαθμίζω το studio μου και να δημιουργώ το "Moss Grew On The Swords And Plowshares Alike" των Kayo Dot και το "Thymiatascension" των Alora Crucible ως αντανάκλαση αυτής της εμπειρίας. Η πανδημία περνούσε κι εγώ άρχισα να παίζω hammered dulcimer και να εξασκούμαι συνεχώς. Όταν ο κόσμος άνοιξε ξανά, έμεινα στο Connecticut εκτιμώντας πολύ αυτή την αναζωογονημένη μου επαφή με την φύση και την ελευθερία του προσωπικού studio, πηγαίνοντας πιο βαθιά στην δημιουργία μουσικής που εμπνέεται από το περιβάλλον, όπως μπορείς να ακούσεις σε όλα τα άλμπουμ που έφτιαξα μέχρι το 2024.

Μπορώ να ρωτήσω κάποια πράγματα και για άλλα σου project; Μέσα στο 2025 θα ακούσουμε νέο άλμπουμ από τους Kayo Dot κι ανυπομονούμε πολύ! Πότε και τι να περιμένουμε από αυτό το άλμπουμ; Ξέρω ότι πήρε τρία χρόνια να ολοκληρωθεί. Μοιράσου όσα περισσότερα μπορείς!

Φυσικά. Θα ακούσετε το πρώτο τραγούδι τον Μάιο κι ο δίσκος θα ακολουθήσει μετά από μερικές βδομάδες. Μπορώ να πω ότι είναι ξανά κάτι διαφορετικό και πως δεν ηχεί όπως κανένα από τα προηγούμενα μας άλμπουμ. Πρόκειται για το άλμπουμ της 20^ης μας επετείου και περιλαμβάνει όλους τους μουσικούς που έπαιξαν στα επετειακά show για το "Choirs Of The Eye" - πρόκειται για τους ίδιους μουσικούς που έπαιξαν σε αυτό το άλμπουμ και στους maudlin of the Well. Υπάρχουν επίσης κάποιοι μουσικοί από προηγούμενα line-up καθώς και κάποιοι νέοι μουσικοί. Πήρε τρία χρόνια να ολοκληρωθεί διότι σε αυτήν την περίοδο έγραφα συχνά κάποιο τραγούδι που κατέληγα να πετάω επειδή δεν «έλεγε» αυτά που εγώ ήθελα να πει. Πιθανόν πέταξα αρκετό υλικό για να φτιάξω τρία ακόμα άλμπουμ, πριν καταλήξω στο τελικό αποτέλεσμα. Ήθελα να τιμήσω την επέτειο με πολλές καλλιτεχνικές αναφορές στο "Choirs Of The Eye", φτιάχνοντας ταυτόχρονα κάτι φρέσκο.

Λάτρεψα επίσης τα δύο τελευταία άλμπουμ των Extra Life όπου συμμετέχεις σαν μπασίστας. Πως είναι η εμπειρία σου με αυτό το project; Απολαμβάνεις να παίζεις σε μια μπάντα για την οποία δεν συνθέτεις; Σου φαίνεται δύσκολο ή απελευθερωτικό;

Χαίρομαι που σου αρέσουν! Ναι, είναι ένα πολύ ωραίο project, η παρέα, η μουσική και η δουλειά είναι σπουδαία - κι είμαι οπαδός της δουλειάς του Charlie εδώ και πολύ καιρό. Έβλεπα τις παλιότερες συναυλίες τους στη Νέα Υόρκη συχνά. Απολαμβάνω να παίζω σε άλλες μπάντες και νομίζω πως είναι σημαντική εμπειρία για έναν συνθέτη-band leader, διότι μπορείς να κερδίσεις νέες οπτικές και να βελτιώνεις τις τεχνικές σου. Είναι επίσης τρομερά απελευθερωτικό να μην χρειάζεται να οργανώσεις τίποτα και να μην κουβαλάς τα οικονομικά άγχη!

Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί ένας καλλιτέχνης να ορίσει τον εαυτό του σε νεαρή ηλικία και απλώς να επιμένει να κάνει το ίδιο πράγμα για την υπόλοιπη ζωή του

Αισθάνεσαι πως κάθε project είναι διαφορετικό και φωτίζει διαφορετική πτυχή της προσωπικότητας σου; Απαιτεί διαφορετικές εκφάνσεις του δημιουργικού σου εαυτού; Επίσης, είναι κάποιο το αγαπημένο σου;

Ναι, απολύτως. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί ένας καλλιτέχνης να ορίσει τον εαυτό του σε νεαρή ηλικία και απλώς να επιμένει να κάνει το ίδιο πράγμα για την υπόλοιπη ζωή του. Ή πως ένας μουσικός να παίζει το ίδιος στυλ για όλη του την ζωή. Μπορώ να το καταλάβω από την πλευρά της μουσικής βιομηχανίας - το να αλλάζεις genres το κάνει πολύ πιο δύσκολο να αποκτήσεις σταθερό fanbase. Τέλος πάντων, δεν απαιτεί διαφορετικές εκφάνσεις του εαυτού μου, όπως λες. Η πρόθεση και η διαδικασία παραμένει ίδια, ακόμα κι αν αλλάζουν κάποιες τεχνικές μέθοδοι. Δεν νομίζω πως έχω κάποιο αγαπημένο, αν όμως με ανάγκαζες να συνεχίσω μόνο με ένα, αυτήν την στιγμή θα διάλεγα τους Alora Crucible. Δεν μειώνω τα υπόλοιπα, απλώς βλέπω πολλές προοπτικές σε αυτό το σχήμα.

Η πανδημία δημιούργησε μεγαλύτερη ζήτηση για τους Kayo Dot

Η περίοδος της πανδημίας ήταν καταστροφική για πολλούς καλλιτέχνες. Πως επηρέασε την δική σου καριέρα;

Συνολικά είχε καλό αντίκτυπο ως τώρα, αν και ήταν αρχικά καταστροφική. Διέλυσε το line-up που είχαμε στο "Blasphemy" των Kayo Dot αλλά επέτρεψε στις επετειακές δραστηριότητες να συμβούν καλύτερα. Αφού δεν ζούσα στην πόλη (και με κάποιες κυβερνητικές βοήθειες), μπόρεσα να μαζέψω κάποια χρήματα, να φτιάξω το home studio και να φτιάξω σπίτι μου πολλά άλμπουμ. Κατέστρεψε εντελώς το momentum με τις μπάντες που έπαιζα/περιόδευα εκείνη την περίοδο, όμως δημιουργήθηκε μεγαλύτερη ζήτηση τουλάχιστον για τους Kayo Dot, οδηγώντας σε καλύτερες ευκαιρίες και μεγαλύτερες αμοιβές. Αυτή η περιοδεία θα δείξει αν αυτό θα επεκταθεί και στα υπόλοιπα μου projects. Τα σημαντικά μαθήματα που πήρα ή επιβεβαίωσα ήταν: πρώτον, σε συνθήκες με μεγαλύτερη οικονομική ευελιξία και λιγότερους περισπασμούς, είμαι υπερβολικά δημιουργικός και δεύτερον, δεν αισθάνομαι ολοκληρωμένος μόνο με το studio, οι ζωντανές εμφανίσεις και τα ταξίδια είναι απαραίτητα για την δουλειά μου.

Σε ποια άλμπουμ δουλεύεις αυτήν την στιγμή;

Βασικά σε κανένα. Έκανα τόσα άλμπουμ μέσα στο 2024 που αποφάσισα φέτος να αφιερωθώ στις περιοδείες κι όχι στην σύνθεση ή σε ηχογραφήσεις.

Προτιμώ να αφήνω την μουσική να μιλάει, αν και ξέρω πως οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν κάτι περισσότερο, όπως οπτική επαφή ή επί σκηνής αστεϊσμούς

Απολαμβάνεις περισσότερο το studio ή τις συναυλίες; Πως βιώνεις την σύνδεση σου με το κοινό σε ένα show;

Η πανδημία δίδαξε πως είναι και τα δύο τα ίδιο σημαντικά. Είμαι εσωστρεφής και μετά από τόσα χρόνια μου φαίνεται ακόμα δύσκολο να διαδράσω με ένα ζωντανό κοινό μέσω λέξεων. Προτιμώ να αφήνω την μουσική να μιλάει, αν και ξέρω πως οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν κάτι περισσότερο, όπως οπτική επαφή ή επί σκηνής αστεϊσμούς. Προσπαθώ να βελτιωθώ σε αυτά, αν και δεν μου βγαίνουν φυσικά. Πρέπει να υπάρχει και κάτι βαθύτερο γι αυτούς που είναι πολύ καλοί από αυτήν την πλευρά.

Τι να περιμένουν οι Έλληνες φίλοι σας από την εμφάνιση σας στην Αθήνα;

Θα παίξουμε δύο ξεχωριστά sets με μουσική κι από τα δύο αυτά project, μάλιστα φέρνω και το μεγάλο μου hammered dulcimer το οποίο είναι θεαματικό. Έχουμε μαζί μας τον Sam από τους maudlin of the Well, ένα ωραίο bonus για τους παλιούς οπαδούς. Ευχόμαστε πως όλοι μέσα στο club στο τέλος της βραδιάς θα νιώθουν πιο άνετα με το πόσο συναισθηματικά τρωτοί είναι!

Toby, ευχαριστώ πολύ και καλή επιτυχία με την περιοδεία και πέραν αυτής!

Ευχαριστώ! Τα λέμε!