Powerwolf: «Χρειάζονται νέες μπάντες γα να παραμείνει ζωντανή η σκηνή»

Μιλήσαμε με τον Falk Maria Schlegel για τα νέα που αφορούν τους δημοφιλείς power metallers

Από τους Σπύρο Κούκα, Παντελή Κουρέλη, 06/08/2021 @ 13:38

Με ένα πολύ καλό νέο άλμπουμ στις αποσκευές τους, οι Powerwolf συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν εντός του σύγχρονου μεταλλικού γίγνεσθαι, όντας σταθεροί και συνεπείς στο προσωπικό τους ύφος. Ο Falk Maria Schlegel υπήρξε ιδανικός συνομιλητής, ειλικρινής κι ευδιάθετος, μεταφέροντας μας τα τελευταία νέα από το στρατόπεδο της μπάντας και ξεδιπλώνοντας τις σκέψεις του για τη συνέχεια της σκηνής και τη νοοτροπία που πρέπει να έχει μια μπάντα για να πετύχει.

Falk Maria Schlegel

Ας ξεκινήσουμε την κουβέντα μας με το να σε ευχαριστήσω για την ευκαιρία για αυτήν τη συνέντυξη, δίνοντας σου συγχρόνως συγχαρητήρια για το πολύ καλό νέο σας άλμπουμ.

Ευχαριστούμε πολύ!

Καταρχάς, λοιπόν, θέλω να σε ρωτήσω για την κατάσταση που επικρατεί αυτήν την περίοδο παγκοσμίως. Τα πράγματα πηγαίνουν ιδανικά για τους Powerwolf, αφού είστε ένα από τα πιο δημοφιλή power metal ονόματα αυτή τη στιγμή, αλλά πως έχετε διαχειριστεί την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί λόγω Covid-19; Σας επηρέασε σε κάποια πτυχή της δημιουργίας του νέου δίσκου;

Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το νέο άλμπουμ, το όγδοο κεφάλαιο της δισκογραφίας μας, παρά τις επικρατούσες συνθήκες. Η κατάσταση με τον Covid-19 είναι σίγουρα πολύ δύσκολη, αλλά έτσι κι αλλιώς εμείς σχεδιάζαμε να μπούμε στο studio την εποχή που ξέσπασε η πανδημία, οπότε δεν μας επηρέασε ιδιαίτερα, εξαιρουμένων τριών εμφανίσεων στο τέλος της περιοδείας μας που αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε. Καταλαβαίνεις, δεν υπήρχαν πολλές αλλαγές στο σχεδιασμό μας, με αποτέλεσμα εκείνη τη στιγμή να μην βλέπουμε τόσο τραγική την όλη κατάσταση. Θεωρούσα, μάλιστα, ότι θα μπορούσαμε να παίξουμε σύντομα ξανά, ίσως στα καλοκαιρινά festivals εκείνης της χρονιάς, αν και τα υπόλοιπα παιδιά από την μπάντα δεν ήταν τόσο αισιόδοξα. Σε ό,τι αφορά το νέο δίσκο, είχαμε ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα κατά τη δημιουργία του, νιώθοντας υπεύθυνοι να επιστρέψουμε, τρία χρόνια μετά το "Sacrament Of Sin", με ένα άλμπουμ που θα ήταν τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με εκείνο, αν όχι καλύτερο. Έτσι, δουλέψαμε σκληρά και είναι πολύ σημαντικό για εμάς ότι ο δίσκος έχει τόση αποδοχή από την αρχή της κυκλοφορίας του. Όσο για τα υπόλοιπα, ελπίζω τα πράγματα να εξελιχθούν καλύτερα για όλους μας και από εδώ και στο εξής να επανέλθει ξανά μια ισορροπία στις ζωές μας.

Τί σημαίνει, όμως, για εσάς ο τίτλος του νέου δίσκου; Αφορά μονάχα το πολύ καλό ομότιτλο κομμάτι ή έχει κάποιο βαθύτερο νόημα;

Λίγο κι από τα δύο θα έλεγα. Ο τίτλος αφορά την ίδια την μπάντα και στέκεται με δύο έννοιες. Καταρχάς αναφέρεται στο κάλεσμα μας προς τους οπαδούς μας, θεωρώντας εαυτόν μια επικίνδυνη, άγρια μπάντα τόσο επί σκηνής όσο και στο studio, όπως άλλωστε είναι και οι ακροατές μας. Θυμάμαι, ας πούμε, την πρώτη μας εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη, ήταν απίστευτη εμπειρία. Το εξώφυλλο του άλμπουμ, που σχεδιάστηκε και πάλι από τη Zsofia Dankova, είναι ακριβώς αυτό που θέλαμε και απόλυτα αντιπροσωπευτικό της ιδέας μας. Βλέπεις τη μασκότ μας και μια ζυγαριά στην οποία «μάχεται» το καλό με το κακό, αλλά τελικά ποιος είναι αυτός που αποφασίζει ποιος θα επικρατήσει; Σε κάθε περίπτωση, όμως, ακόμη και στο εξώφυλλο μας φαίνεται ότι η αναφορά του τίτλου είναι αυτοαναφορική σε μεγάλο βαθμό και είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από το πως προέκυψε το τελικό αποτέλεσμα.

Είναι απίστευτο πως ακόμη κι εν έτει 2021 οι εκκλησιαστικοί νόμοι είναι υπεράνω του συντάγματος

Πάντως, ήδη από το προηγούμενο σας άλμπουμ ακολουθείται μια ολοένα και πιο επική και σινεματική προσέγγιση στη μουσική σας κατεύθυνση. Το νέο άλμπουμ δεν αποτελεί εξαίρεση, αφού είναι ακόμη πιο «φορτωμένο» ορχηστρικά» και πομπώδες από τους προκατόχους του, οπότε έρχομαι να ρωτήσω, αυτή η επιλογή είναι συνειδητή ή απλώς αποτελεί την φυσική δημιουργική εξέλιξη του ήχου σας;

Θα έλεγα ότι είναι φυσική εξέλιξη αλλά σίγουρα ο νέος δίσκος δεν θα ήταν ο ίδιος αν δεν είχε κυκλοφορήσει πρωτύτερα το "Sacrament Of Sin". Τα δύο άλμπουμ έχουν αρκετά κοινά πρόσωπα που επιμελήθηκαν διάφορες πτυχές του τελικού αποτελέσματος, όπως η ομάδα της παραγωγής και η καλλιτέχνης του εξωφύλλου. Όταν δημιουργείς ένα δίσκο, στα τελευταία στάδια του κανείς δεν μπορεί να ακούσει ξανά τα τραγούδια, αλλά στην προκειμένη έπρεπε να το κάνουμε ώστε να προσθέσουμε διάφορα πράγματα που αφορούν τις ενορχηστρώσεις και να εντάξουμε αυτές τις νέες επιρροές μας αρμονικά στον ήχο μας. Ήταν μια ιδιαίτερη διαδικασία και προσωπικά ποτέ δεν λέω όχι σε κάτι καινούργιο. Ξέρουμε πως θέλουμε να ηχούμε και ίσως αυτός είναι ο λογος που ο δίσκος σου ακούγεται πιο πομπώδης και με περισσότερα ορχηστρικά μέρη, καθώς ο σκοπός μας ήταν να αναδείξουμε περισσότερο αυτήν την πλευρά μας, να έχουμε ένα πιο ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, και τα υπόλοιπα όργανα μας μπορούν να αναπνεύσουν μέσα στην εκάστοτε σύνθεση και να έρχονται μπορστά όποτε το κρίνουμε σκόπιμο. Μάλιστα, η μίξη του Jens Bogren είναι η καλύτερη δυνατή για αυτό που επιθυμούσαμε, καθώς προσδίδει μια ισορροπία.

Τα "Dancing With The Dead" και "Blood For Blood" είναι δύο τραγούδια που προσωπικά ξεχώρισα κατά τις ακροάσεις του άλμπουμ. Μπορείς να μας πεις περισσότερα σχετικά με αυτά και τη δημιουργική διαδικασία που ακολουθήσατε;

Το "Dancing With The Dead" είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του πως έχω στο μυαλό μου ένα καλό heavy metal τραγούδι. Είναι δύσκολο να περιγράψω το συναίσθημα του να καταλαβαίνεις πως έγραψες ένα τέτοιο τραγούδι. Θα έλεγα ότι πραγματεύεται τον πειρασμό και τον ενθουσιασμό της ανθρωπότητας για το κακό και διεστραμμένο, κάτι που είναι διακριτό στις ζωές μας ξεκάθαρα. Μου αρέσει η αντίθεση που δημιουργείται μεταξύ μουσικής και στίχων και δεν θα το έλεγα ένα τυπικό power metal κομμάτι. Από την άλλη, το "Blood For Blood" έχει αυτόν τον folk αέρα και αναφέρεται σε αρκετούς μύθους που παρουσιάζουν ομοιότητες από μέρος σε μέρος. Έτσι, αρχίσαμε να γράφουμε το τραγούδι χρησιμοποιώντας πρώτα γκάιντες και καθόλου κιθάρες και ήταν τόσο περίεργο να το βλέπουμε από μια άλλη δημιουργική γωνία, χωρίς να χτίζουμε γύρω από ένα riff. Είναι κάτι διαφορετικό για εμάς και ήδη μπορώ να προβλέψω τις αντιδράσεις του κόσμου στις συναυλίες μας, χοροπηδώντας στο άκουσμα του – ελπίζω να το διαπιστώσουμε σύντομα αν όντως θα ισχύσει κάτι τέτοιο.

Powerwolf

Έχετε πολλές στιχουργικές παραπομπές σε θέματα ιστορικού και θρησκευτικού περιεχομένου οι οποίες μοιάζουν με μια καλά καλυμμένη κριτική επί πολλών επί μέρους θεμάτων - μάλλον τροφή για σκέψη θα το έλεγα προσωπικά. Για παράδειγμα, το "Undress To Confess" είχε αυτό το χιουμοριστικό χαρακτήρα στους στίχους του, αλλά με όλα αυτά τα σκάνδαλα σεξουαλικού περιεχομένου που λαμβάνουν χώρα στους κόλπους της εκκλησίας, μήπως στην πραγματικότητα προσπαθείτε να υποδηλώσετε κάτι περισσότερο;

Πάντοτε έχουμε κατά νου να παρουσιάσουμε διάφορα θέματα που μας απασχολούν κοινωνικά με μια πιο ανάλαφρη, χιουμοριστική διάθεση και το "Undress To Confess", όπως ας πούμε και το "Resurrection By Erection" είναι πάνω σε αυτό το κλίμα. Μπορώ να έρθω στην θέση των ακροατών μας όταν διαβάζουν παρόμοιως τίτλους από εμάς και σίγουρα αυτά τα τραγούδια έχουν έντονη χιουμοριστική διάθεση, αλλά πάντοτε υπάρχει και κάτι περισσότερο. Το "Glaubenskraft", για παράδειγμα, από το νέο μας δίσκο, είναι σε αυτήν την κατεύθυνση, με τους γερμανικούς του στίχους να είναι αρκετά κυνικοί και βίαοι, σχετικοί με κακοποιητικές συμπεριφορές. Σε ό,τι αφορά τώρα την καθολική εκκλησία στην Γερμανία, το βρίσκω λίγο παράτολμο να θέλουμε να γράψουμε κάτι σχετικά, αφού είναι απίστευτο πως ακόμη κι εν έτει 2021 οι εκκλησιαστικοί νόμοι είναι υπεράνω του συντάγματος. Φαντάσου, έρευνες σχετικά με αυτά τα γεγονότα που προανέφερες δεν επιτρέπονται να πραγματοποιηθούν με απόφαση τόσο της εκκλησίας, όσο και της κυβέρνησης, κάτι τόσο άσχημο και άβολο από πολλές απόψεις. Έτσι, το να γράφουμε για τέτοια γεγονότα εμμέσως και με μια πιο ανάλαφρη άποψη, δημιουργεί μια ωραία αντίθεση στο μυαλό μου. Προφανώς θέλουμε να γράψουμε και να παρουσιάσουμε αυτά τα άσχημα γεγονότα, αλλά την ίδια ώρα δεν είμαστε και τόσο σοβαρά άτομα, αφού μας αρέσει ο χαβαλές.

Επιστρέφοντας στο "Glaubenskraft", στα γερμανικά σημαίνει «η δύναμη για να πιστεύεις» και θεωρήσαμε ότι για αυτό το τραγούδι χρειαζόμαστε αυτή τη βαριά γερμανική προφορά που δεν είναι εύκολο να μεταφραστεί και να ειπωθεί, ακόμη και σε μια - ας πούμε - μπαλάντα. Άλλωστε, υπάρχει ήδη μια γερμανική μπάντα που το όνομα της αρχίζει από R- και τελειώνει σε –stein και χρησιμοποιεί αποκλειστικά γερμανικούε στίχους, κάτι που δεν την εμποδίζει να είναι δημοφιλής και να έχει ακροατήριο που τραγουδάει στίχο – στίχο τα τραγούδια της. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι θα παρατήσουμε τον αγγλικό στίχο ή τις λατινικές φράσεις, αλλά για ένα τραγούδι μια στο τόσο, είναι ένας συγκρατημένος πειραματισμός.

Πάντοτε προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τα καλύτερα τραγούδια που μπορούμε

Πρέπει να ομολογήσω ότι το αγαπημένο μου Powerwolf άλμπουμ είναι πιθανότατα το "Lupus Dei", κυρίως λόγω των πιο heavy metal δομών του. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, είναι πιθανόν να επιστρέψετε κάποτε σε αυτό το λιγότερο ορχηστρικό και πιο άμεσο/απογυμνωμένο ήχο, ή πλέον η πορεία σας οδεύει αλλού και ό,τι έγινε, έγινε;

Δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε κάτι, πόσο μάλλον πως θα γράφουμε τραούδια στο μέλλον. Δεν θα απέκλεια τίποτα, λοιπόν, αν και για να είμαι ειλικρινής, νιώθω ότι το ύφος μας παραμένει το ίδιο. Αν ακούσεις τα τραγούδια του νέου δίσκου θα διαπιστώσεις ότι όλα τα συστατικά μας είναι εκεί, παρόντα. Το "Lupus Dei" ήταν ένα από τα πρώτα μας βήματα και προφανώς το λατρεύουμε, αλλά ακόμη και τα πιο άμεσα και straightforward συστατικά του είναι παρόντα και στις επόμενες δουλειές μας, απλά συνοδευόμενα με αρκετά επιπλέον στοιχεία. Αν απογυμνώσεις τον ήχο μας, θα δεις ότι η βάση και ο σκελετός κάθε κομματιού είναι παρεμφερής, το συνθετικό μοτίβο μας παραμένει σταθερό. Σίγουρα, τότε ήμασταν νέοι και δεν ξέραμε όσα γνωρίζουμε πλέον για τις ενορχηστρώσεις και τη σύνθεση, κάτι που συνέβη με τα χρόνια και μας εξέλιξε ως μουσικούς. Πάντοτε προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τα καλύτερα τραγούδια που μπορούμε. Αν αυτό σημαίνει περισσότερες κιθάρες και λιγότερες ορχήστρες μελλοντικά, θα το δείξει ο χρόνος. Ακόμη, όμως, απολαμβάνουμε να παίζουμε ζωντανά τα τραγούδια του "Lupus Dei".

Να περιμένουμε ένα "Metallum Nostrum Part II" στο εγγύς μέλλον, με πιο απροσδόκητες επιλογές διασκευών αυτή τη φορά; Επίσης, με αφορμή τον τίτλο του άλμπουμ σας, υπάρχει ένα ομότιτλο τραγούδι των Black Sabbath (εποχής Tony Martin), το οποίο θεωρώ θα ταίριαζε τέλεια να το διασκευάσετε κάποια στιγμή στο μέλλον...

Σίγουρα, οι Black Sabbath και οι Iron Maiden ήταν προφανείς επιλογές για εμάς, όπως και οι Savatage, και το να επιλέγαμε ξανά τραγούδια τους για διασκευή θα ήταν υπερβολικά αναμενόμενο. Όμως, υπήρχαν και τραγούδια που δεν ήταν τόσο προφανή, όπως το "Power And Glory" των Chroming Rose, μιας σπουδαίας μπάντας που δεν ξέρει πολύς κόσμος, ενώ και το τραγούδι του Gary Moore που διασκευάσαμε δεν θεωρώ ότι το περίμενε το κοινό μας. Οι ήρωες μας πάντοτε υπάρχουν και περιμένουν να τους τιμήσουμε, αλλά δεν υπάρχει άμεσο πλάνο για ένα δεύτερο μέρος της συγκεκριμένης κυκλοφορίας. Υπάρχουν, ωστόσο, ένα bonus CD στο "Call Of The Wild" με πολλά δικά μας κομμάτια, όπου και εμφανίζονται στα φωνητικά πολλοί γνωστοί τραγουδιστές της σκηνής, όπως ο Ralf Scheepers, ο Johan Hegg ή η Alissa από τους Arch Enemy. Δεν είναι, βέβαια, διασκευές των τραγουδιών μας, αφού είμαστε εμείς με έναν guest τραγουδιστή, αλλά ο καθένας προσδίδει το προσωπικό του ύφος στο εκάστοτε κομμάτι και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον.

Powerwolf

Να συνεχίσουμε στο ίδιο κλίμα, ρωτώντας σε για τις επιρροές εκείνες που σε διαμόρφωσαν σαν μουσικό. Ανέφερες τους Black Sabbath, τους Iron Maiden και τους Savatage, αλλά ποιους άλλους καλλιτέχνες θα θεωρούσες κομβικούς στην εξέλιξη σου;

Παρόλο που παίζω πλήκτρα, δεν θα έλεγα ότι οι μουσικοί μου ήρωες αφορούν πληκτράδες. Για παράδειγμα, ο Steve Harris είναι σίγουρα ένας από αυτούς, αφού τον έχω γνωρίσει και είναι φοβερός τύπος, γράφει όλα αυτά τα τραγούδια και έχει δικό του studio και ουσιαστικά είναι υπεύθυνος που προσπάθησα και συμμετείχα σε μπάντες. Είναι πάντοτε ο αρχηγός της μπάντας του, από πολλές απόψεις, αλλά ταυτόχρονα είναι κι ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος . Άλλες μπάντε που θα ανέφερα είναι οι Kreator, οι Nevermore και οι Sanctuary, οι Blind Guardian, ενώ απολαμβάνω και νεότερες μπάντες όπως οι Amaranthe και οι Battle Beast. Αν, τώρα, πρέπει να αναφερθώ σε έναν συγκεκριμένο πληκτρά που έχει αποτελέσει επιρροή μου, θα έλεγα ότι ο Flake των Rammstein αποτελεί πηγή έμπνευσης, αφού είναι μια σπουδαία προσωπικότητα και έχει παρουσιάσει εξαιρετικό stage acting. Οι Rammstein είναι μια απόλυτα διασκεδαστική μπάντα για να δει κάποιος ζωντανά, με εξαιρετικό pyro show. Για μένα, το πιο σημαντικό δεν είναι το εκτελεστικό μέρος, το να παίξεις τέλεια ένα δύσκολο solo ή να είσαι κορυφαίος παίκτης, αλλά το κομμάτι που αφορά τη διασκέδαση. Για παράδειγμα, όταν ένας τραγουδιστής επικοινωνεί με το κοινό, του λέει διάφορα που μπορεί να μην έχουν σχέση με τη μουσική, αλλά το ζήτημα είναι να το ψυχαγωγήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Attila ευτυχώς έχει αυτό το χάρισμα της επικοινωνίας, το οποίο βρίσκω υπέροχο και ο κόσμος φαίνεται να το λατρεύει.

Θέλουμε κάθε μπάντα να έχει μια καλή βραδιά, να παρουσιάσει τη μουσική και το show της όπως πρέπει, χωρίς περιορισμούς από τον headliner

Εσείς και οι Sabaton είστε πλέον κυρίαρχα ονόματα στην παρούσα power metal σκηνή, έχοντας σημαντικές διαφορές, αλλά και ομοιότητες μεταξύ σας. Την ίδια στιγμή, οι Helloween επανενώθηκαν, κυκλοφόρησαν έναν από τους δίσκους της χρονιάς και μοιάζουν στην καλύτερη κατάσταση εδώ και δεκαετίες. Θεωρείς, λοιπόν, ότι είναι πιθανό να βιώσουμε ένα πιθανό power metal revival στο άμεσο μέλλον, με νέες μπάντες να ξεπετάγονται στο είδος και εσάς, πια, στο επίκεντρο της σκηνής;

Θυμάμαι μοιραστήκαμε τη σκηνή με τους Sabaton πριν αρκετά χρόνια για πρώτη φορά, κι από τότε βρισκόμαστε αρκετά συχνά σε κοινά festivals, όπως για παράδειγμα στο Bloodstock. Θεωρώ πως και οι δυο μας έχουμε προσφέρει πράγματα σε αυτή τη σκηνή και πιστεύω - δεν ξέρω αν είμαι σωστός - πως ο καιρός έφτασε για να εκτιμήσει ξανά ο κόσμος αυτού του είδους την έκφανση του heavy metal. Είναι καλό να έχουμε νέα στοιχεία στην εκάστοτε σκηνή και να εμφανιστούν νέες μπάντες που να μπορουν να πρωταγωνιστήσουν, αφού το πρόβλημα είναι ότι, ενώ η κοινότητα μας είναι ζωντανή κι ενεργή, οι πραγματικά μεγάλες μπάντες είναι πλέον μεγάλες και ηλικιακά και δεν θα είναι τριγύρω για πάντα. Χρειαζόμαστε νέες μπάντες γα να παραμείνει ζωντανή και φρέσκια η σκηνή. Με ρωτούν αρκετά συχνά σχετικά με την υποστήριξη μας στις νέες μπάντες και πάντοτε απαντώ ότι εμείς θέλουμε κάθε μπάντα να έχει μια καλή βραδιά, να παρουσιάσει τη μουσική και το show της όπως πρέπει, χωρίς περιορισμούς από τον headliner. Προφανώς ως headliner έχεις σαφώς πιο απαιτητικό stage show και χρειάζεσαι χώρο, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί να γίνεσαι καταπιεστικός σε άλλους, ειδικά με άτομα που θα αράξετε μαζί backstage. Για μένα, χρειάζεται καλή συνεργασία ανάμεσα στις μπάντες, όχι ανταγωνισμός. Πολλά opening acts έχουν προβλήματα με το χρόνο και τον ήχο τους, κάτι που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει.

Οι Sabaton είναι μια πολύ επιτυχημένη μπάντα και χαιρόμαστε για αυτούς. Η μουσική, άλλωστε, είναι ο κοινός μας στόχος και πάντοτε υπάρχει χώρος για να είναι επιτυχημένοι περισσότεροι στον ίδιο χώρο. Όταν ξεκινάς μια μπάντα, ο σκοπός σου δεν είναι να γίνεις ο πιο επιτυχημένος, αλλά σίγουρα είναι κάτι ευπρόσδεκτο αν καταφέρει να συμβεί. Άλλωστε, είναι ευτύχημα να παίζουμε σε μεγάλες σκηνές και να μπορούμε να παρουσιάζουμε το show που έχουμε κατά νου χωρίς περιορισμούς. Θα ήταν ψέμματα να ζητήσω να επιστρέψουμε στο παλιό μας status, αλλά στην προκειμένη, και με την κατάσταση που έχει διαμορφώσει η πανδημία, θα ζητούσα να επιστρέψουμε σε οποιοδήποτε status αφορά ζωντανές εμφανίσεις, είτε αυτές είναι σε αρένες είτε σε μικροσκοπικά clubs.

Κάποιοι ακροατές σας θεωρούν τους «AC/DC του power metal»...

Θα το πάρω ως κομπλιμέντο αυτό... (γέλια). Για να είμαι ειλικρινής, ξέρω τι προσπαθείς να πεις, ότι κάθε άλμπουμ μας ακούγεται σε κάποιους σχεδόν το ίδιο...

Δεν το πιστεύω εγώ, αλλά ναι, αυτή θα ήταν η ερώτηση...

Οκ, σκέψου να έχεις πάρει ένα άλμπουμ κατά το παρελθόν και να έχεις αγαπήσει μια μπάντα για αυτό. Έπειτα, αυτή η μπάντα να αλλάζει το λογότυπο της, να αλλάζει το ύφος της, να αλλάζει τραγουδιστή - γιατί να το κάνει αυτό; Η άποψη μου είναι ότι υπάρχουν τόσο καλές μπάντες σε ολόκληρο τον κόσμο, που έχουν το δικό τους ήχο και ο κόσμος τις αγαπά ακριβώς για αυτόν το λόγο. Γιατί, λοιπόν, εμείς να αλλάξουμε κάτι απλά για να πούμε ότι το αλλάξαμε; Οι αλλαγές είναι μια χαρά όταν θέλεις να αλλάξεις κάτι. Εμείς αυτό που θέλουμε είναι να έχουμε περισσότερα καλά τραγούδια που μας αρέσουν, και αρέσουν και στους οπαδούς μας. Θα πάρω όντως το σχόλιο σαν κομπλιμέντο, πάντως.

Συμφωνώ, γιατί αυτό δείχνει πως είστε πιστοί στον ήχο σας και αυτό δεν είναι κάτι το επιλήψιμο...

Υπάρχουν, πάντως, πολλές μπάντες που επιλέγουν να αλλάζουν συχνά και υπάρχει και κόσμος που λέει «ήταν καλοί, στους πρώτους δύο δίσκους τους – μετά άλλαξαν υπερβολικά για τα γούστα μου» (γέλια).

Μια τελευταία ερώτηση από μένα. Ανέφερες ήδη ότι έχετε πολλές όμορφες αναμνήσεις από την Ελλάδα. Να περιμένουμε πως θα επιστρέψετε σύντομα, όταν οι συνθηκες το επιτρέψουν;

Η αλήθεια δεν είχαμε έρθει στην Ελλάδα παρά πρόσφατα. Ο manager μας είχε ρωτήσει για την πιθανότητα να συμπεριλάβουμε περισσότερες χώρες στην περιοδεία μας και η πρώτη μου απάντηση ήταν πως πρέπει να έρθουμε να παίξουμε στην Ελλάδα. Πραγματικά, έχω υπέροχες αναμνήσεις από την επίσκεψη μας και τις αντιδράσεις του ελληνικού κοινού. Να είστε σίγουροι πως με την πρώτη ευκαιρία θα επιστρέψουμε, με ένα ακόμη μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό stage show, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες.

  • SHARE
  • TWEET