Evergrey: «Όσο το prog προοδεύει τόσο περισσότερος κόσμος θα ανοίγεται σε αυτό»

Ο drummer των Evergrey, Jonas Ekdahl, μας μίλησε για το νέο άλμπουμ της μπάντας, τη συνθετική προσέγγιση, το prog και τις χαμένες ευκαιρίες

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 17/02/2021 @ 11:14

Οι Evergrey είναι μια από τις πιο σταθερά ποιοτικές μπάντες την τελευταία 20ετία στον metal χώρο. Από την κυκλοφορία του καταπληκτικού "Hymns For The Broken" το 2014 μοιάζουν να βρήκαν τη σταθερότητα που επιζητούσαν τόσο σε ηχητικό επίπεδο, όσο και εσωτερικά ως συγκρότημα και αφού ολοκλήρωσαν μια θεματική τριλογία κυκλοφοριών με τα "The Storm Within" και "The Atlantic", επιστρέφουν με τη 12η στούντιο δουλειά τους "Escape Of The Phoenix" για να επιβεβαιώσουν το καλό momentum και να προσθέσουν ένα ακόμα αρκετά δυνατό άλμπουμ στη συλλογή τους.

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον drummer, Jonas Ekdahl τόσο για όσα θέλαμε να μάθουμε γύρω από τη δημιουργία του, όσο και γενικότερα για τη συνθετική και ηχητική προσέγγιση που έχουν πλέον ως μπάντα, ενώ συζητήσαμε και για το αν υπήρξαν στιγμές που οι Evergrey απώλεσαν την ευκαιρία να κάνουν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους.

Evergrey

Γεια σου Jonas. Πρώτα από όλα, ελπίζω να σε βρίσκω καλά, μέσα σε αυτήν τη συνεχόμενα περίεργη κατάσταση που βιώνουμε όλοι...

Γεια σου κι εσένα! Ναι, είμαι καλά, σε ευχαριστώ!

Μόνο θετικά λειτούργησε ως προς τη δημιουργία του άλμπουμ η πανδημία

Ωραία! Λοιπόν, οι Evergrey επιστρέφουν με το 12ο στούντιο άλμπουμ τους, το "Escape Of The Phoenix" κι αυτήν τη φορά κάποια πράγματα ήταν διαφορετικά, καθώς όλα τα γραψίματα, οι ηχογραφήσεις και η παραγωγή έγιναν εν μέσω πανδημίας, μέσα στο στούντιο, χωρίς διαλείμματα ή εξωτερικά ερεθίσματα να σας αποσπούν. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία και πώς επηρέασε εν τέλει το άλμπουμ;

Η μόνη επιρροή που είχε η πανδημία στο γράψιμο του άλμπουμ είναι ότι δεν είχαμε καθόλου ζωντανές εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της σύνθεσης και της ηχογράφησής του. Οπότε, υπό αυτήν την έννοια, μόνο θετικά λειτούργησε ως προς τη δημιουργία του άλμπουμ. Κατά τα λοιπά, κάναμε όλα όσα αφορούν το συνθετικό κομμάτι και τις ηχογραφήσεις κατά τον ίδιο τρόπο με τα δυο προηγούμενα άλμπουμ.

Διαβάζω διάφορα σχόλια μουσικών (πολύ πρόσφατα πχ του David Ellefson των Megadeth) πως δεν βρίσκουν νόημα στο να κυκλοφορήσουν ένα νέο άλμπουμ εν μέσω αυτής της κατάστασης, η οποία δεν τους επιτρέπει να περιοδεύσουν. Προφανώς, αυτό δεν σας εμπόδισε, αλλά ενδεχομένως προβληματιστήκατε αν πρέπει να καθυστερήσετε λίγο την κυκλοφορία του για να δείτε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα;

Είχαμε ήδη προγραμματίσει την κυκλοφορία του άλμπουμ πριν ξεσπάσει η πανδημία, οπότε αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τον χρονοπρογραμματισμό που είχαμε. Θα έλεγα πως ήμασταν μάλλον τυχεροί, κατά κάποιο τρόπο.

Ολοκληρώσατε μια τριλογία κυκλοφοριών που σας ξανατοποθέτησε δυνατά στον χάρτη των καλύτερων progressive metal σχημάτων. Τι νέο και φρέσκο έρχεται να προσφέρει το "Escape Of The Phoenix";

Αυτήν τη φορά δεν είναι ένα concept άλμπουμ και οι στίχοι καταπιάνονται με τα θέματα υπό μια πιο θετική γωνία από ότι προηγουμένως και αυτό νομίζω πως είναι εμφανές όταν το ακούς.

Evergrey - Escape Of The Phoenix

Για μια ακόμα φορά οι βασικές ιδέες των συνθέσεων προέρχονται από εσένα και τον Tom. Θα ήθελα να ξέρω πώς δουλεύετε μαζί και πώς αυτή η συνεργασία σας έχει εξελιχθεί μέσα στα χρόνια. Επίσης, ποια είναι η συνεισφορά των υπολοίπων μελών όταν μπαίνουν κι αυτοί στη διαδικασία των ενορχηστρώσεων των τραγουδιών; Έχετε κάποια τυπική ροή στη διαδικασία ή εξαρτάται ανάλογα με τις συνθήκες δημιουργίας κάθε φορά;

Πάντα ξεκινάμε να γράφουμε ο καθένας ξεχωριστά από τον άλλο, ώστε να βγάλουμε τις ιδέες που έχουμε έξω από το σύστημά μας και κατά κάποιο τρόπο να ξεχωρίσουμε τις καλές ιδέες από τις κακές. Για μένα προσωπικά, είναι σε μεγάλο βαθμό μιας δουλειά του τύπου «να καθαρίσω το μυαλό μου». Να γράψω ιδέες που ακούγονται φοβερές στο μυαλό μου, αλλά που ίσως δεν ακούγονται και τόσο σπουδαίες όταν μεταφράζονται σε πραγματική μουσική. Όταν το κάνω αυτό, μετά το καλό υλικό προκύπτει πιο συχνά.

Μετά ο Tom κι εγώ βρισκόμαστε από κοντά και παρουσιάζουμε ο ένας τις ιδέες του στον άλλο. Επεξεργαζόμαστε τις ιδέες και αποφασίζουμε ποιες ιδέες νιώθουμε ότι μας ενθουσιάζουν περισσότερο. Έπειτα, ξεκινάμε να δουλεύομε περισσότερο πάνω σε αυτές τις ιδέες και σιγά-σιγά να τις μετατρέπουμε σε τραγούδια. Επίσης, συναντιόμαστε και με τα υπόλοιπα παιδιά για να ακούσουμε και τις δικές τους ιδέες και την ίδια ώρα τους παίζουμε ό,τι έχουμε μέχρι εκείνο το σημείο και δουλεύουμε πάνω στα τραγούδια όλοι μαζί για δυο ή τρεις φορές πριν μπούμε στο στούντιο.

Ο Jacob Hansen πήγε τη μουσική σε ένα άλλο επίπεδο από όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί του το 2014

Επίσης, για μια ακόμα φορά εσύ κι ο Tom αναλάβατε την παραγωγή, έχοντας τον Jacob Hansen στο mastering του δίσκου. Έχετε καθιερώσει τον ήχο της μπάντα και μοιάζει σαν μια ομάδα που κερδίζει και δεν αλλάζει. Αλήθεια, πόσο σημαντικό είναι για τους Evergrey να χτίζουν πάνω σε αυτό τον ήχο που έχετε αποτυπώσει; Σκεφτήκατε μήπως να ταράξετε τα νερά, δουλεύοντας με κάποιον άλλο παραγωγό ή ήταν κάτι που δεν σας πέρασε καν από το μυαλό; Θα το σκεφτόσασταν στο μέλλον;

Ο Jacob πήγε τη μουσική σε ένα άλλο επίπεδο από όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί του το 2014, μας έκανε να ακουγόμαστε καλύτεροι από ότι πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να ακουστούμε. Είναι τρομερός στη μουσική μίξη και ακούει όλα μας τα αιτήματα (παρόλο που γινόμαστε πολύ ενοχλητικοί κατά τη διάρκεια της μίξης) και παράλληλα προσθέτει τη δική του πινελιά στα τραγούδια, κάτι που τα ανεβάζει ακόμα περισσότερο.

Θεωρώ πως είναι πολλά τα επιμέρους στοιχεία που έχουν αναπτυχθεί στον ήχο των Evergrey κατά τη διάρκεια των χρόνων και ο Jacob είναι μεγάλο μέρος όλου αυτού, δίχως αμφιβολία. Όσον αφορά στο μέλλον, είναι πολύ νωρίς για να αποφασίσουμε αν θα συνεργαστούμε εκ νέου με τον Jacob ή με κάποιον άλλο αναφορικά με τη μίξη. Θα εξαρτηθεί από το προς τα που θα κινηθεί το επόμενο άλμπουμ. Αλλά μας αρέσει πολύ να δουλεύουμε με τον Jacob, αυτό είναι σίγουρο.

Οι δυναμικές είναι από τα πιο δυνατά μας σημεία και μεγάλο μέρος του ήχου μας

Ένα στοιχείο που πραγματικά μου αρέσει στο "Escape Of The Phoenix" είναι η ροή που έχει, οι δυναμικές ανάμεσα στα τραγούδια, οι εναλλαγές μεταξύ δυνατών και ήρεμων στιγμών και έτσι το θεωρώ ως ένα άλμπουμ με πολύ καλή συνοχή που λειτουργεί ακόμα καλύτερα ως σύνολο, από την αρχή ως το τέλος. Συμφωνείς μαζί μου; Αλήθεια, πόση δουλειά επενδύετε σε τέτοια θέματα, όπως είναι πχ και η σωστή τοποθέτηση των τραγουδιών στο άλμπουμ;

Οι δυναμικές είναι ένα στοιχείο στο οποίοι εγώ προσωπικά έδωσα μεγάλη βαρύτητα σε αυτό το άλμπουμ. Ήθελα να κάνω τις αντιθέσεις ακόμα μεγαλύτερες ανάμεσα σε βαριά/απαλά, όμορφα/άγρια, στα ματζόρε/μινόρε σημεία. Αυτό είναι κάτι που ως Evergrey πάντα χρησιμοποιούσαμε στη μουσική μας και θεωρώ πως είναι από τα πιο δυνατά μας σημεία και μεγάλο μέρος του ήχου μας. Έτσι, όταν πας από ένα ήρεμο σημείο όπως είναι το verse του "Stories" για παράδειγμα, στο ρεφρέν που είναι σκοτεινό και βαρύ, ήθελα να υπάρχει αυτή η αντίθεση και η δυναμική και να είναι όσο πιο δραματική γίνεται.

Έχουμε οπαδούς που μας λένε πως η μουσική και οι στίχοι μας τους έχουν βοηθήσει να ξεπεράσουν μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής τους. Μας τιμάει, αλλά την ίδια στιγμή είναι λίγο περίεργο να το ακούμε...

Οι στίχοι του Tom (και οι ερμηνείες του) παίζουν πάντα σημαντικό ρόλο στη μουσική των Evergrey και γνωρίζω καλά πως έχουν βοηθήσει πολλούς οπαδούς σας σε δύσκολες καταστάσεις. Σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που ζούμε θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ακόμα περισσότερο ως γιατρικό; Αλήθεια, συζητάτε με τον Tom για τους στίχους; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου στίχοι μέσα από το άλμπουμ και γιατί;

Ναι, φυσικά και είναι πολύ σημαντικοί και πάντα ήταν στους Evergrey. Αυτό είναι ένα ακόμα στοιχείο που καθορίζει τον ήχο των Evergrey, οι στίχοι. Έχουμε οπαδούς που μας λένε πως η μουσική και οι στίχοι μας τους έχουν βοηθήσει να ξεπεράσουν μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής τους. Μας τιμάει, αλλά την ίδια στιγμή είναι λίγο περίεργο να το ακούμε διότι για εμάς τα τραγούδια που γράφουμε είναι απλά το πάθος μας που μετατρέπουμε σε μουσική και στίχους και ποτέ δεν σκεφτόμαστε ότι ένα τραγούδι μας μπορεί να έχει αυτήν την επίδραση σε κάποιον άλλο. Είναι φοβερό το πώς η μουσική λειτουργεί για τον καθένα από εμάς, είναι ό,τι καλύτερο.

Evergrey

Το αγαπημένο μου τραγούδι από το άλμπουμ είναι το "Stories". Θα έλεγα πως είναι ένα από αυτού του είδους τα τραγούδια στα οποία λάμπει ο Tom (ακόμα περισσότερο). Θα συμφωνούσες μαζί μου ότι είναι ένα τραγούδι που ξεχωρίζει; Έχεις κάποιο άλλο που ξεχωρίζεις για κάποιο λόγο;

Ναι, το "Stories" είναι ένα κι από τα δικά μου αγαπημένα στο άλμπουμ! Πράγματι, ο Tom έκανε τρομερή δουλειά σε αυτό το τραγούδι. Λατρεύω το πόσο ήρεμος και ασφαλής ακούγεται σε αυτό το τραγούδι. Όπως σημείωσα και προηγουμένως αυτό το τραγούδι έχει να κάνει πολύ με τις αντιθέσεις και τις δυναμικές. Έχεις τα όμορφα, ήρεμα μέρη, κάποια μέρη είναι μέχρι και σε ματζόρε κλίμακα. Και τότε αλλάζει σε ένα σκοτεινό, βαρύ ύφος, αρκετά δραστικά.

Αυτό που στην πραγματικότητα με ενέπνευσε να γράψω αυτό το τραγούδι είναι οι σπουδαίοι Type O Negative", των οποίων ο Tom κι εγώ είμαστε μεγάλοι οπαδοί. Είχαν μια μεγάλη ικανότητα να κάνουν ένα τραγούδι γραμμένο σε ματζόρε κλίμακα να ακούγεται σούπερ σκοτεινό και στενάχωρο, και την ίδια στιγμή όμορφο. Οπότε, θα μπορούσες να πεις ότι κατά κάποιο τρόπο το "Stories" αποτελεί τον δικό μας φόρο τιμής στους Type O Negative.

Οι Dream Theater είναι οι βασιλιάδες του prog metal, όπως ήταν πάντα τα τελευταία 30 χρόνια

Εννοείται πως είναι πολύ ωραίο το ότι έχετε ως καλεσμένο τον James LaBrie στο "The Beholder". Θεωρώ πως έκανε πολύ καλή δουλειά και η φωνή του ταίριαξε πολύ ωραία με αυτή του Tom. Αρχικά, πώς και προέκυψε να θέλετε τον James σε αυτό το τραγούδι; Επίσης, θα ήθελα να ξέρω αν είστε ακόμα και σήμερα οπαδοί των Dream Theater. Ποια η άποψή σου για την κληρονομιά τους στη metal και στην prog μουσική;

Μαζευτήκαμε όλοι μαζί κατά τη διάρκεια της προ-παραγωγής και προέκυψε μια ερώτηση για το αν θα θέλαμε να φέρουμε έναν καλεσμένο τραγουδιστή για το νέο άλμπουμ και αν ναι, ποιον και για ποιο σημείο. Ο James LaBrie ήταν ένα από τα πρώτα ονόματα που προτάθηκαν, και η ιδέα και μόνο ακούστηκε συναρπαστική. Έτσι, ξεκινήσαμε να ψάχνουμε σε ποιο σημείο μπορεί να ταίριαζε να τραγουδήσει και καταλήξαμε στο συγκεκριμένο σημείο του "The Beholder" γνωρίζοντας πως θα το έλεγε τρομερά αν τραγουδούσε σε εκείνο το σημείο. Ο Tom έστειλε ένα email στον James, κι αυτός ήθελε να ακούσει το demo και το σημείο στο οποίο θα τραγουδούσε, και εν τέλει το λάτρεψε το τραγούδι. Ο Tom έγραψε τους στίχους και τη μελωδία που ήθελε να τραγουδήσει ο James, κι ο James έβαλε τη δική του πινελιά σε αυτό.

Εννοείται πως είμαστε μεγάλοι οπαδοί των Dream Theater. Οι Dream Theater ήταν ένα συγκρότημα που ενέπνευσε τους Evergrey από την αρχή. Ακόμα είμαστε οπαδοί τους κι ακόμα είναι οι βασιλιάδες του prog metal, όπως ήταν πάντα τα τελευταία 30 χρόνια.

Είναι πολύ εύκολο στις μέρες μας να επιτίθεσαι σε άλλους ανθρώπους μέσω των social media χωρίς να έχεις επιπτώσεις, αδιαφορώντας για το πώς το λαμβάνει ο άλλος ή τι επίδραση μπορεί να έχει πάνω του

Ξέρω πως είναι λίγο περίεργη ερώτηση και εννοείται πως αν θες δεν την απαντάς. Τα τελευταία χρόνια ο James δέχεται αρκετή αρνητική και κυρίως αχρείαστη κριτική για την κατάσταση της φωνής του και κυρίως την απόδοσή του επί σκηνής με τους Dream Theater. Είναι αυτό ενδεικτικό του τύπου-blabbermouth κοινού που έχει διαμορφώσει το internet; Πόσο δύσκολο είναι για έναν μουσικό να διαχειριστεί όλο αυτό το feedback;

Δεν έχω καμία ιδέα για την κριτική που έχει υποστεί και στην οποία αναφέρεσαι, κι αυτό είναι πολύ στενάχωρο αν συμβαίνει διότι πρόκειται για έναν σπουδαίο τραγουδιστή! Μάλλον καταδεικνύει το πόσο εύκολο είναι στις μέρες μας να επιτίθεσαι σε άλλους ανθρώπους μέσω των social media χωρίς να έχεις επιπτώσεις, αδιαφορώντας για το πώς το λαμβάνει ο άλλος ή τι επίδραση μπορεί να έχει πάνω του. Είναι απλά στενάχωρο όλο αυτό.

Ομολογώ πως με εξέπληξε το πόσο βαριά ακούγονται κάποια τραγούδια, ακόμα και για τα δεδομένα σας. Για παράδειγμα, το βασικό riff του ομότιτλου τραγουδιού μου έφερε στο νου τους Gojira για κάποιο λόγο. Γενικά, κλίνετε προς πιο βαριά ακούσματα που σας αρέσει να ενσωματώνετε στα τραγούδια σας;

Οι Gojira είναι τρομερή μπάντα και απίστευτοι μουσικοί! Αλλά δεν είναι μια μπάντα από την οποία αντλώ έμπνευση όταν γράφω βαριά riff. Τα βαριά riff προέρχονται από οτιδήποτε από παλιό death metal ως νέες και ανερχόμενες μπάντες. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη μπάντα, είναι περισσότερο ένα σύνολο από πολλές επιρροές.

Προτιμώ να ακούω νέες μπάντες και με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο τι νέο παίζει σε σχέση με το παλιό, κλασσικό metal υλικό

Αλήθεια, γενικότερα, τι μουσική ακούς; Βρίσκεις χρόνο να τσεκάρεις νέες μπάντες και άλμπουμ ή προτιμάς να επανεπισκέπτεσαι παλιούς δίσκους που αγαπάς και δεν έχεις πλέον χρόνο να ακούς όσο συχνά θα ήθελες;

Παρακολουθώ τις νέες μουσικές, κυρίως pop και hip hop/rap για να είμαι ειλικρινής. Από τη στιγμή που η metal μουσική αποτελεί τόσο μεγάλο κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητάς μου, είναι ωραίο το να ακούω κάτι διαφορετικό για αλλαγή. Αλλά, όσον αφορά στις metal μουσικές προτιμώ να ακούω νέες μπάντες και με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο τι νέο παίζει σε σχέση με το παλιό, κλασσικό metal υλικό. Ακούω πολλή μουσική και λατρεύω να ανακαλύπτω κάτι που δεν έχω ακούσει ξανά και να βρίσκω νέες εμπνεύσεις.

Ο κόσμος έχει ξεκινήσει να ανοίγεται προς το prog metal ιδίωμα όλο και περισσότερο, καθώς το ίδιο το ιδίωμα προοδεύει όλο και περισσότερο

Θεωρείς πως υπάρχει εμπορικό ταβάνι στη μουσική που παίζετε; Θέλω να πω πως, δεδομένου ότι οι πιο δημοφιλείς αυτήν τη στιγμή μπάντες του prog metal ιδιώματος (Pain Of Salvation, Haken, Lerpous κλπ) λίγο πολύ μαζεύουν παρόμοιο αριθμό κόσμου, υπάρχει τρόπος να ανοιχτεί αυτή η μουσική σε μεγαλύτερα κοινά ή θα παραμείνει κατά βάση μια niche αγορά;

Νομίζω πως ο κόσμος έχει ξεκινήσει να ανοίγεται προς το prog metal ιδίωμα όλο και περισσότερο, καθώς το ίδιο το ιδίωμα προοδεύει όλο και περισσότερο κατά την άποψή μου. Σίγουρα είναι ένα πιο δημοφιλές ιδίωμα από ότι ήταν 15 χρόνια πριν. Και νομίζω ότι ο κόσμος γίνεται ολοένα πιο ανοιχτόμυαλος σε νέα, διαφορετικά είδη μουσικής, κάτι που μπορεί να κάνει το progressive metal ένα πολύ ενδιαφέρον ιδίωμα.

Υπήρξαμε αρκετά αλαζόνες στο παρελθόν

Κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία των Evergrey, όταν η μπάντα είχε χτίσει ένα καλό momentum μετά την κυκλοφορία του "Inner Circle" και του ζωντανού άλμπουμ/DVD, θεωρείς ότι κάνατε κάποιο λάθος βήμα ή ότι χάσατε κάποια ευκαιρία που σας στέρησε την ευκαιρία να πάτε στο επόμενο επίπεδο.

Μάλλον πολλές, χαχαχα! Μια που μου έρχεται στο μυαλό είναι όταν μας ζητήθηκε να ενταχθούμε στο δεύτερο σκέλος της Βόρειο-Αμερικάνικης περιοδείας των Iced Earth το 2004. Είχαμε ήδη περάσει 6 ½ εβδομάδες στο δρόμο μαζί τους και με τους Children Of Bodom και θέλανε να συνεχίσουμε για άλλες 4 εβδομάδες ή κάτι τέτοιο. Λόγω οικογενειακών και προσωπικών λόγων είπαμε όχι. Θεωρώ ότι αν το είχαμε κάνει θα μας είχε βοηθήσει στην αγορά των ΗΠΑ. Δεν είναι ότι μετανιώνω για κάτι όμως, το μέλλον είχα άλλα πλάνα για εμάς αντ’ αυτού.

Κάτι που θα μπορούσαμε να έχουμε χειριστεί διαφορετικά, όμως, είναι η συμπεριφορά μας, καθώς ήμασταν αρκετά αλαζόνες στο παρελθόν και αυτό μάλλον είχε κάποια αρνητική επίδραση πάνω μας, μερικές φορές.

Evergrey

Αλήθεια, το βρίσκετε πιο εύκολο να προωθείτε τις νέες δουλειές σας αυτήν την εποχή με τις Spotify λίστες, το facebook και τις πληρωμένες δημοσιεύσεις σε σχέση με κάποια χρόνια πριν όταν ο μόνος τρόπος προώθησης ήταν με διαφημίσεις σε περιοδικά, με αφίσες, με γεμίσματα σε δισκάδικα κλπ; Ή όλο αυτό έχει δημιουργήσει έναν θόρυβο τον οποίο προσπαθείτε να διαχειριστείτε ή να αποφύγετε;

Μάλλον απαιτεί περισσότερη δουλειά πλέον, καθώς πρέπει να είσαι πιο συνεπής και τυπικός, ενώ έχεις να ανταγωνιστείς κι όλες τις άλλες μπάντες και τους καλλιτέχνες που κυκλοφορούν υλικό. Πρέπει να είσαι συνεπής και ενημερωμένος όλη την ώρα, να έχεις έτοιμες τις δημοσιεύσεις, να βλέπεις τις αλληλεπιδράσεις κοκ, αλλιώς θα χαθείς κάπου στις ενημερώσεις…

Πριν μερικά χρόνια περιοδεύσατε μαζί με τους Need, τόσο στις Η.Π.Α., όσο και στην Ευρώπη. Τι σου έχει μείνει από αυτές τις περιοδείες και ποια η άποψή σου για τους Need; Κι αυτοί μόλις κυκλοφόρησαν ένα νέο άλμπουμ, το "Norchestrion: A Song For The End". Είχες την ευκαιρία να το ακούσεις;

Θυμάμαι πολλές καλές στιγμές και πολλά γέλια από εκείνες τις περιοδείες. Είναι σπουδαία παιδιά, εξαιρετικοί μουσικοί και πολύ nerds με τη μουσική όπως κι εμείς. Η χημεία ήταν υπέροχη όταν αράζαμε και περιοδεύαμε με τους Need.

Ναι, το άκουσα το νέο τους άλμπουμ και το βρίσκω πολύ καλό! Εισπράττω ένα πιο σκοτεινό vibe από αυτό το άλμπουμ σε σχέση με το προηγούμενο.

Μπορείς να θυμηθείς μήπως κάποια αστεία στιγμή για να τους πειράξουμε όταν τους δούμε ξανά από κοντά εδώ;

Α, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη, συγνώμη. Πάντα περνάμε καλά όταν βρισκόμαστε και όταν ξαναπαίξουμε Ελλάδα θα έρθουν να μας δουν και θα αράξουμε παρέα. Και πάλι, είναι εξαιρετικά παιδιά!

Τι θυμάσαι από τη σχετικά πρόσφατη επίσκεψή σας στην Αθήνα; Ήμουν εκεί και ήταν μια εξαιρετική εμφάνιση από πλευράς σας. Και νομίζω πως σας δείξαμε πόσο σας αγαπάμε...

Θυμάμαι ότι ήταν φοβερό show και το κοινό ήταν υπέροχο! Περάσαμε πολύ καλά! Επίσης, θυμάμαι ότι ο Tom ήταν άρρωστος και πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο μετά το show. Συναντηθήκαμε και με τον Γιάννη Νάκο, τον καλλιτέχνη που επιμελείται τα artwork μας, ο οποίος ήρθε στο show. Γενικά, λατρεύουμε να παίζουμε στην Ελλάδα.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου. Ελπίζω τα πράγματα να επανέλθουν στο φυσιολογικό σύντομα και όταν περιοδεύσετε ξανά να περάσετε κι από την Αθήνα και πάλι.

Σε ευχαριστώ πολύ! Μου άρεσε πολύ η κουβέντα μας! Εύχομαι ό,τι καλύτερο και να μείνετε ασφαλείς!

Φωτογραφίες: Patric Ullaeus, Giannis Nakos

  • SHARE
  • TWEET