Diamond Head: «Κανείς μας δεν έβλεπε το μέλλον του heavy metal πριν 35 χρόνια»

Όντας εκ των πρωτεργατών του NWOBHM ήχου στα late '70s/early '80s, με σπουδαίες δουλειές στο ενεργητικό τους, αλλά έχοντας αντιμετωπίσει αρκετές δυσκολίες στην πολυετή τους πορεία στο χώρο, οι Diamond Head φαντάζουν ως ένα από τα πλέον σημαντικά κομμάτια της ιστορίας του κλασσικού heavy metal. Με ένα πολύ ενδιαφέρον νέο κεφάλαιο να έχει ανοίξει για το θρυλικό σχήμα με το προ διετίας ομότιτλο άλμπουμ του (τον διάδοχο του οποίου αναμένουμε στις αρχές του επόμενου έτους) και εν αναμονή της εμφάνισης του στο Over The Wall festival στο Ηράκλειο Κρήτης, βρήκαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με το σπουδαίο Brian Tatler, για ό,τι αφορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της μπάντας.

Είναι μεγάλη τιμή που μου δίνεται η ευκαιρία να ρωτήσω κάποια πράγματα σχετικά με την θρυλική σας καριέρα, μιας και θεωρώ τον εαυτό μου μεγάλο οπαδό της μουσικής σας από την αρχή σχεδόν που ξεκίνησα να ακούω heavy metal. Ας περάσουμε, όμως, κατευθείαν στο τι συνέβη την περίοδο που ακολούθησε το τελευταίο σας άλμπουμ. Ήσασταν αρκετά πολυάσχολοι απ' όσο ξέρω...

Γειά σου Σπύρο, όλα πηγαίνουν πολύ καλά, μιας και ακόμη βρισκόμαστε στη διαδικασία προώθησης του πιο πρόσφατου ομότιτλου μας δίσκου, ενώ και η καινούργια μας δουλειά πλησιάζει στο να κυκλοφορήσει. Ελπίζουμε να καταφέρουμε να βγει στις αρχές του ερχόμενου έτους. Η μπάντα πλέον περιοδεύει ανά τον κόσμο και πηγαίνει σε μέρη που δεν είχε βρεθεί ποτέ ξανά πρωτύτερα. Επίσης, περιοδεύσαμε ξανά στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη, ενώ από τον Φλεβάρη έχουμε βγει στο δρόμο με τους Saxon κι έχουμε δώσει οκτώ shows ανοίγοντας για αυτούς, το οποίο ήταν ένα διασκεδαστικό και ιδανικό ταίριασμα.

Το πιο πρόσφατο ομότιτλο άλμπουμ υπήρξε μια εντυπωσιακή και σχεδόν απροσδόκητα ποιοτική επιστροφή στη φόρμα για τους Diamond Head, ενώ ακούμε για πρώτη φορά σε αυτό και την φωνή του Rasmus Bom Andersen. Πώς νιώθεις λοιπόν, για αυτή σας τη δουλειά, δύο χρόνια έπειτα από την κυκλοφορία της και πως ανακαλύψατε τον τελευταίο σας τραγουδιστή;

Ακόμη μου αρέσει πραγματικά, ενώ παίζουμε πολλά τραγούδια μέσα από αυτό και ζωντανά και ταιριάζουν υπέροχα στο υπόλοιπο set μας. Είναι πάντα ευχάριστο να έχεις νέες συνθέσεις να παρουσιάσεις ζωντανά, λειτουργεί πραγματικά ανανεωτικά. Τον Ras τον ανακάλυψα από φίλη φίλου, η οποία πήγαινε στο ίδιο πανεπιστήμιο με εκείνον. Και οι δύο σπούδαζαν επάνω στη μουσική επιστήμη στον τομέα των φωνητικών και ήταν εκείνη που μας τον συνέστησε. Όπως και να έχει, ο Ras είναι πολυτάλαντος και η φωνή του είναι πανίσχυρη! Επίσης έχει αστείρευτη ενέργεια, γεγονός που τον κάνει έναν σπουδαίο frontman.

Προσωπικά, ακούγοντας την τελευταία σας δουλειά, είχα αυτήν την αίσθηση πως αυτά τα τραγούδια έχουν δημιουργηθεί από τους Diamond Head και δεν θα μπορούσαν να ανήκουν σε κανέναν άλλον. Έτσι, αναρωτιέμαι, χρησιμοποιήσατε καθόλου ιδέες από τα προηγούμενα χρόνια στη σύνθεση, ίσως από την '80s περίοδο σας;

Χρησιμοποίησα μερικές παλιές ιδέες που υπήρχαν στο συρτάρι για μερικά χρόνια. Πάντοτε κρατάω κασέτες με riff και ιδέες οπότε όταν φτάνει η στιγμή να γράψω ένα νέο δίσκο «ξεθάβω» αρκετό από το αποθηκευμένο υλικό και βρίσκω τις καλύτερες και τις πιο ταιριαστές ιδέες. Κάποια από αυτά τα τραγούδια είχαν προκύψει μερικά χρόνια νωρίτερα, αλλά δεν έμοιαζαν ακόμη σωστά, να έχει έρθει η ώρα να κυκλοφορήσουν. Θεωρώ, άλλωστε, πως κάθε μπάντα έχει αποθηκευμένες ιδέες που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να αποκαλύψει.

Ο Sean τραβούσε την μπάντα σε πιο εμπορικά μονοπάτια αλλά δεν ήμουν αρκετά προνοητικός ώστε να δω πως κάτι τέτοιο ήταν καταδικασμένο να αποτύχει για εμάς

Μου απάντησες και λίγο νωρίτερα, αλλά θα ήθελα να μάθω περισσότερα πράγματα για το δίσκο που ετοιμάζετε. Θα ήθελες να μας δώσεις μερικές παραπάνω πληροφορίες σχετικά με τη συνθετική διαδικασία και για το τί να περιμένουμε από το σχήμα αυτήν τη φορά;

Οι Diamond Head έχουν ήδη τελειώσει την παραγωγή και δουλεύουμε στο να βρεθεί το κατάλληλο δισκογραφικό deal για την κυκλοφορία του άλμπουμ. Υπάρχει ένας τίτλος εργασίας για το άλμπουμ, αλλά ακόμη το δουλεύουμε οπότε δεν θα ήθελα να αποκαλύψω κάτι παραπάνω για την ώρα. Ο δίσκος γράφτηκε παρόμοια με τον προηγούμενο, όπου και έφερα τα demos στο τραπέζι και ξεκινήσαμε να τα προβάρουμε, να τα αλλάζουμε και να προσθέτουμε επιπλέον πράγματα σε αυτά. Όλα αυτά με την μπάντα να προβάρει και να ηχογραφεί στον ίδιο χώρο μερικές φορές για πάνω από οκτώ ώρες.

Το παρόν line-up της μπάντας την παρουσιάζει στην καλύτερη κατάσταση ίσως από το reunion των αρχών της δεκαετίας του '90, περιοδεύοντας και ηχογραφώντας άλμπουμ σε σταθερή βάση. Θεωρείς, λοιπόν, πως οι συγκυρίες είναι καλύτερες αυτή τη στιγμή απ’ ότι παλιότερα για να καταφέρετε να αφήσετε το στίγμα σας ξανά στην hard & heavy σκηνή, με όλες αυτές της νέες μπάντες του revival κύματος του ήχου να αποκαλούν εσάς και άλλες θρυλικές NWOBHM μπάντες ως κύριες επιρροές τους;

Φυσικά, πιστεύω πραγματικά πως αυτή μας η σύνθεση είναι φανταστική, απόλυτα καταρτισμένη και κάθε μέλος της είναι θησαυρός. Άλλωστε, δεν έχει περάσει απαρατήρητο από τον Τύπο και τον κόσμο πως οι Diamond Head αναγεννώνται ξανά τώρα. Ένας σπουδαίος τραγουδιστής και το προ διετίας άλμπουμ έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικό momentum για την μπάντα. Ανυπομονούμε να κυκλοφορήσουμε τον επόμενο μας δίσκο αυτή τη στιγμή και νιώθουμε πως μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, μιας και αυτό είναι το καλύτερο line-up είχαν οι Diamond Head εδώ και δεκαετίες.

Μιλώντας για το παρελθόν, οι Diamond Head είναι πιθανότατα η πλέον γνωστή των NWOBHM μπαντών που, ενώ είχαν όλο το πακέτο για να γίνουν πραγματικά μεγάλες, κάτι πήγε στραβά και η ευκαιρία για επιτυχία και μακροημέρευση χάθηκε. Στην περίπτωση σας, μάλιστα, υπάρχουν πολλές απόψεις για το τί πραγματικά πήγε στραβά. Κάποιοι λένε πως ήταν η απουσία μιας σοβαρής δισκογραφικής στα θρυλικά πρώτα χρόνια του "Lightning To The Nations" που σας κράτησε πίσω, άλλοι πως η αλλαγή μουσικής κατεύθυνσης στο "Canterbury" άλμπουμ πως επέδρασε αρνητικά στη φήμη και τις ευκαιρίες σας. Αλλά τι πραγματικά πιστεύεις εσύ πως σας εμπόδισε να έχετε την ευκαιρία να πραγματοποιήσετε μια καριέρα ανάλογη με τους Saxon, τους Def Leppard και τους Iron Maiden, κάποια παραδείγματα δηλαδή επιτυχημένων NWOBHM συγκροτημάτων της γενιάς σας;

Νομίζω πως το κακό management είναι ένας σημαντικός παράγοντας σχετικά με αυτό, μιας και ποτέ δεν είχαμε κάποια σωστή, επαγγελματική καθοδήγηση. Επίσης, μέρος της ευθύνης βαραίνει εμένα και τον Sean (Harris), καθώς δεν μείναμε πιστοί σε μια συγκεκριμένη φόρμουλα, αλλά πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε ότι πραγματικά θέλαμε. Κανείς μας δεν έβλεπε το μέλλον του heavy metal και το ότι θα γινόταν ένα παγκόσμιο φαινόμενο τα επόμενα 35 χρόνια. Έτσι, αν ακολουθούσαμε ένα πιο απλό, συγκεκριμένο πλάνο και εμμέναμε στο ύφος του "Lightning To The Nations", τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Κάποιες φορές ένιωθα πως ο Sean τραβούσε την μπάντα σε πιο εμπορικά μονοπάτια αλλά δεν ήμουν αρκετά δυνατός ή προνοητικός ώστε να δω πως κάτι τέτοιο ήταν καταδικασμένο να αποτύχει για εμάς. Πάντως, οι Diamond Head τα έχουν πάει πολύ καλύτερα συγκριτικά με τις περισσότερες NWOBHM μπάντες, αλλά εν συγκρίσει με τις τρεις μπάντες που προανέφερες, σίγουρα υπολειπόμαστε.

Πραγματικά, δεν ενδιαφέρομαι ούτε στο ελάχιστο να συνεργαστώ ξανά με τον Sean Harris

Κάνατε μια επανεκκίνηση στις αρχές των '90s, με το "Death And Progress" να είναι ένα τόσο υποτιμημένο άλμπουμ και τον Sean Harris να κάνει την τελευταία του εμφάνιση σε δίσκο της μπάντας. Αλλά, αν και για ακόμη μια φορά είχατε έναν εξαιρετικό δίσκο στις αποσκευές σας (με guest συμμετοχές από τον Tony Iommi και τον Dave Mustaine) ώστε να υποστηρίξετε το reunion σας, αλλά και την υποστήριξη του Lars Ulrich, σας ξαναχάσαμε για σχεδόν έξι χρόνια, μέχρι τις αρχές του 2000. Τι συνέβη σε αυτήν την περίπτωση;

Είναι περίπλοκο. Οι Diamond Head επανενώθηκαν το 1990 από τον Pete Winkelman, ο οποίος δούλευε με τον Sean και τον Robin George στο δικό τους project. Όταν τα σχέδια σχετικά με αυτό απέτυχαν, ο Pete ρώτησε εμένα και τον Sean αν θέλαμε να δουλέψουμε ξανά μαζί, συμφωνήσαμε και γράψαμε το "Death And Progress". Αλλά αυτό ήταν μια περίσταση «μια κι έξω», δίχως περαιτέρω σχέδια για το μέλλον. Ουσιαστικά, ο Sean ήθελε εγγυήσεις προκαταβολικά για να προχωρήσουμε στο επόμενο άλμπουμ. Έτσι, προτού ο δίσκος καν ολοκληρωθεί, ο Sean είχε αποχωρήσει και προχωρήσει στο επόμενο project, μια μπάντα με τον τίτλο The Magnetic AKA. Επρόκειτο να υπογράψουν με την RCA (γεγονός που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ), οπότε κατόπιν της κυκλοφορίας του "Death And Progress", o Sean κι εγώ σταματήσαμε να δουλεύουμε μαζί και πάλι και δεν επανενώσαμε την μπάντα μέχρι και το 2000 και κάποια ακουστικά gigs που κάναμε. Στο ενδιάμεσο, εγώ είχα τις ασχολίες μου, ενώ ο Sean συνέχιζε να γράφει μόνος του τραγούδια.

Ο Sean Harris, πάντως, πάντοτε φάνταζε ως ένα απαραίτητο κομμάτι του Diamond Head ήχου, χάρη στην τόσο χαρακτηριστική του χροιά και φωνητική ερμηνεία. Οπότε, για ποιον λόγο χωρίσατε και τότε τους δρόμους σας και ποιες είναι οι πιθανότητες για ένα ακόμη reunion κάποια στιγμή στο μέλλον, αν οι συνθήκες το ευνοούν; Επίσης, θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε κάτι μέσα από το άλμπουμ που είχατε αρχίσει να ηχογραφείτε με τον Sean Harris, πίσω στις αρχές τις δεκαετίας του '00s;

Και πάλι είναι περίπλοκο. Ο Sean πολλές φορές είναι ένας δύσκολος άνθρωπος για να δουλέψεις μαζί του, ενώ έχει φύγει από την μπάντα εδώ και 15 χρόνια τώρα. Σε αυτήν την περίοδο κυκλοφορήσαμε τέσσερα άλμπουμ χωρίς αυτόν και περιοδεύσαμε επιτυχώς ανά τον κόσμο και, σίγουρα, όλα είναι πολύ πιο εύκολα χωρίς τον Sean στην μπάντα. Ναι, φυσικά και υπήρξε ένας σπουδαίος τραγουδιστής, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό, πρέπει να μπορείς να συνεργαστείς με τους ανθρώπους τριγύρω σου. Πραγματικά, δεν ενδιαφέρομαι ούτε στο ελάχιστο να συνεργαστώ με τον Sean ξανά. Τέλος, έχω πάμπολλες ηχογραφήσεις όπου εγώ και ο Sean έχουμε δημιουργήσει παρέα, αλλά πιθανότατα ποτέ δεν θα έρθουν ευρέως στο φως της δημοσιότητας.

Θεωρώ πως η '00s περίοδος της μπάντας υπήρξε εκ των πιο σταθερών στην πορεία σας, έχοντας βρει έναν ικανό τραγουδιστή που τα κατάφερνε εξίσου καλά τόσο στα παλαιότερα, όσο και στα πιο νέα τραγούδια. Ποιο ήταν, λοιπόν, το πρόβλημα με τον Nick Tart και για ποιον λόγο χώρισαν οι δρόμοι σας;

Ο Nick μετακόμισε στο Brisbane της Αυστραλίας το 2008 και οι Diamond Head είναι μια Βρετανική μπάντα που ζει κι εργάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έτσι, έγινε δύσκολο το να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας, τόσο λογιστικά όσο και οικονομικά, αφού δεν θα είχαμε πρακτικά τη δυνατότητα να προβάρουμε και να ηχογραφήσουμε νέο υλικό μαζί. Ήταν σε όλους μας ξεκάθαρο πως η μπάντα χρειαζόταν έναν τραγουδιστή που να μένει στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η μουσική είναι πολύ σημαντικότερη από το εξώφυλλο ενός δίσκου, ειδικά από τη στιγμή που ο κόσμος δεν αγοράζει CDs ή βινύλια με τους ρυθμούς που το έκανε παλιότερα

Ξέρεις, πάντοτε αναρωτιώμουν ως οπαδός, πως και δεν συνεργαστήκατε ξανά με τον Rodney Matthews σε κανένα σημείο της μακράς καριέρας σας έπειτα από το (υπέροχο) "Borrowed Time"; Το εξώφυλλο και η συνολική δουλειά του σε εκείνο υπήρξε πανέμορφη και ταίριαζε απόλυτα στη μουσική σας. Να υποθέσω, λοιπόν, πως, μιας και τα κατοπινά εξώφυλλα σας (με εξαίρεση το "What’s In Your Head?") ήταν αρκετά πιο απλοϊκά και σε ένα εντελώς διαφορετικό ύφος, ήταν σκοπός της μπάντας να κάνει το κοινό της να εστιάσει μονάχα στο μουσικό κομμάτι των δίσκων κι όχι στα λοιπά επί μέρους στοιχεία;

Βασικά, απλώς έτυχε. Μάλιστα, πρόσφατα ασχοληθήκαμε ξανά με κάποια από τα σχέδια που είχε κάνει ο Rodney Matthews, τα οποία είναι πραγματικά πανέμορφα δημιουργικά, αλλά σίγουρα όχι στο σημείο που βρίσκεται η μπάντα σήμερα. Πιστεύω πως το εξώφυλλο του "Borrowed Timeline" είναι φανταστικό και σίγουρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα του 1982, αλλά στο 2018 πλέον αυτό το εικαστικό ύφος δεν αντιπροσωπεύει τη μουσική και τον ήχο του νέου μας άλμπουμ. Κατά τη γνώμη μου, πάντα. Στην εποχή μας, η μουσική είναι σίγουρα πολύ πιο σημαντική από το εξώφυλλο ενός δίσκου, ειδικά από τη στιγμή που ο κόσμος δεν αγοράζει CDs ή βινύλια με τους ρυθμούς που το έκανε παλιότερα.

Οι δεσμοί σας με την οικογένεια των Metallica κρατούν εδώ και δεκαετίες, μιας κι αποτελούσατε την αγαπημένη μπάντα του Lars Ulrich στις αρχές των ‘80s, ενώ πιο πρόσφατα εμφανίστηκες στην επετειακή εμφάνιση της μπάντας για τα τριάντα χρόνια της πορείας της, μεταξύ πολλών άλλων. Αλήθεια, πως αισθάνεσαι που ένα σχήμα με το εκτόπισμα των Metallica έχει τέτοια αγάπη και σεβασμό για τη δουλειά σου;

Οι Metallica έδωσαν στο μύθο και το όνομα των Diamond Head μια σημαντικότατη αναγνώριση, με το να διασκευάσουν τέσσερα από τα κομμάτια μας επισήμως και να μας αναγνωρίσουν ως μια από τις πλέον κυρίαρχες επιρροές τους στο πως γράφουν μουσική.

Συνεχίζοντας στο ίδιο ύφος, πολλοί από τους νεότερους heavy metal οπαδούς έμαθαν σχετικά με τους Diamond Head ακριβώς από αυτές τις διασκευές των Metallica στα τραγούδια σας. Ποιες είναι οι σκέψεις σου, λοιπόν, για το γεγονός πως ενώ υπήρξατε μια από τις πιο σημαντικές και σπουδαίες NWOBHM μπάντες της γενιάς σας, σήμερα το όνομα σας μοιάζει άρρηκτα συνδεδεμένο με τους Metallica και αυτές τους οι διασκευές φαντάζουν πιο δημοφιλείς από τις αυθεντικές εκτελέσεις των συνθέσεων σας;

Μιλώντας για τους Metallica, αναφερόμαστε στη μεγαλύτερη rock/metal μπάντα όλων των εποχών, η οποία έχει πουλήσει εκατομμύρια δίσκους. Εμείς, από την πλευρά μας, προσπαθούμε να πάρουμε πίσω τα τραγούδια μας, διαφωτίζοντας μια νέα γενιά ακροατών για το ποιοι είναι οι πραγματικοί δημιουργοί αυτών των συνθέσεων. Και προκαλούμε τον καθένα να δει ποιανού η εκδοχή τους είναι καλύτερη, μιας και πραγματικά, με το νέο line-up μας, «παίρνουμε κεφάλια» ζωντανά. Οπότε, στην τελική, ας αποφασίσουν οι οπαδοί που έχουν άποψη και για τις δύο εκδοχές ποια προτιμούν.

Για το τέλος, κι αφού σε ευχαριστήσω καταρχάς για το χρόνο σου, πρόκειται να επισκεφθείτε την Ελλάδα σε μερικές μέρες, όντας οι headliners του κρητικού Over The Wall festival. Τι μπορούμε να περιμένουμε από τους Diamond Head και πως αισθάνεσαι για αυτό;

Ανυπομονώ για την headline εμφάνιση μας την Κυριακή, τη δεύτερη μέρα του festival, μιας και δεν έχουμε παίξει κιόλας ποτέ ξανά στην Κρήτη. Σχεδιάζουμε να παρουσιάσουμε ένα γεμάτο set 90 λεπτών με παλαιότερα, νέα, αλλά και πιο άγνωστα τραγούδια μας, να κερδίσουμε ακόμη περισσότερους οπαδούς και να κάνουμε αρκετούς να αλλάξουν γνώμη προς το καλύτερο για το ποιόν μας. Και ευελπιστούμε να δούμε πολλά χέρια υψωμένα και να ακούσουμε τη φωνή σας να σιγοντάρει τη μουσική μας.

Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Σοφία που κανόνισε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα και ελπίζουμε να σας δούμε όλους στην Κρήτη, στις 5 Αυγούστου και το Over The Wall festival. Υποστηρίξτε την εγχώρια σκηνή σας και τσεκάρετε τον ιστότοπο μας, diamondheadofficial.com.