BIG|BRAVE

A Chaos Of Flowers

Thrill Jockey (2024)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 05/04/2024
Συνεχίζοντας την προσεκτική τους μετεξέλιξη, το καναδικό trio αρχίζει να μελετάει την γαλήνη κάτω από τον θόρυβο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Το όγδοο άλμπουμ μέσα σε μια δεκαετία είναι γεγονός για τους θαυμάσιους BIG|BRAVE από το Montreal του Καναδά και σε κάποιους αυτή η παραγωγικότητα φαίνεται παράξενη. Σε αυτά τα ζητήματα δηλώνω παλαιών αρχών και θαυμάζω τους καλλιτέχνες που δισκογραφούν συχνά, αρκεί φυσικά να έχουν κάτι να πουν. Και η τριπλέτα των Robin Wattie, Mathieu Bell και Tasy Hudson έχει ήδη αποδείξει πως έχει πολλά να πει.

Το "A Chaos Of Flowers" έρχεται ακριβώς 14 μήνες μετά το "Nature Morte" και το «πρόβλημα» του είναι πως πρέπει να διαδεχθεί το, πιθανόν, καλύτερο τους άλμπουμ. Η σύγκρουση είναι ολομέτωπη, όπως και το απαράλλαχτο εξώφυλλο που απλώς γίνεται από μαύρο, άσπρο. Όμως το νέο άλμπουμ δεν φέρνει κάποια αναπάντεχη ανατροπή στον ήχο των BIG|BRAVE, παρά περισσότερο την συνέχεια μιας προσεκτικής μετεξέλιξης τους από ένα drone/sludge σε ένα experimental americana γκρουπ - φυσικά με πολύ heavy διαθέσεις. Νομίζω πως το "Leaving None But Small Birds" ήταν ένα σημαντικό έργο στην εξέλιξη τους.

Το φανταστικό "I Felt A Funeral" ως πρώτο single μας είχε προειδοποιήσει: περισσότερες πεντατονικές κλίμακες και folk υπόνοιες, έστω και κάτω από τις θρυμματισμένες drone παραμορφώσεις του γκρουπ. Το "Not Speaking Of The Ways" και το ατμοσφαιρικό "Canon: In Canon" συνεχίζουν αυτή την λογική, κάνοντας τους BIG|BRAVE να μοιάζουν όλο και περισσότερο στους Earth της τελευταίας 20ετίας. Οι trademark κιθάρες του καναδικού σχήματος είναι, ευτυχώς, πάντα εδώ, για να συνδυάσουν άγρια feedback με αιθέριες μελωδίες, για να κρύψουν και να φανερώσουν νότες απροσδόκητα - σαν να μην βλέπεις το φως απευθείας αλλά μέσα από έναν κρύσταλλο.

Το "A Chaos Of Flowers" στρέφεται συχνά σε πιο πειραματικές ("Chanson Pour Mon Ombre") ή και ambient ("A Song For Marie part III") τακτικές και κουβαλάει σε μεγάλο μέρος του μια ιδιαίτερα ατμοσφαιρική και αργόσυρτη διάθεση. Σίγουρα πρόκειται για ένα άλμπουμ που έχει περισσότερες και πιο λεπτομερείς υφές από προηγούμενα αλλά υπολείπεται ελαφρώς και σε heaviness. Όταν επιτυγχάνουν την ισορροπία ανάμεσα στην folk μελωδικότητα, τα ατμοσφαιρικά feedbacks και τα βαριά ξεσπάσματα ή τα χτισίματα της έντασης - όπως στο "I Felt A Funeral" και το "Theft" - παραδίδουν εκπληκτικό υλικό. Αν κάτι λείπει στο άλμπουμ είναι η αίσθηση πως οδεύει προς κάποια λύτρωση. Κάπως, παραμένει πιστό σε μια μετέωρη μα και ποιητική αίσθηση.

Οι BIG|BRAVE φυσικά και διαθέτουν ένα μεγάλο όπλο, την υπέροχη φωνή της Robin Wattie. Παραμένει ένα μυστήριο πως αυτή η φωνή δεν λατρεύεται ως μιας Emma Ruth ή μιας Chelsea Wolfe, άσχετα όμως από αυτά τα δευτερεύοντα, η Robin διαπρέπει γι ακόμη μια φορά. Ίσως μάλιστα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Κάθε ερμηνεία της στο "A Chaos Of Flowers" είναι τέλεια, προσδίδοντας στην μουσική ένα εντελώς διαφορετικό βάθος. Και τώρα που το sludge στοιχείο δείχνει να υποχωρεί αισθητά, η φωνή της είναι το βασικό εκφραστικό μέσο.

Όσοι έχετε ήδη αγαπήσει κι αποδεχτεί τους BIG|BRAVE ως ένα σημαντικό και χαρισματικό σχήμα, τίποτα δεν θα αλλάξει με το "A Chaos Of Flowers". Εδώ θα τους βρείτε να εξερευνούν ένα ελαφρώς πιο γαλήνιο ηχητικό τοπίο, που διαθέτει όμως περισσότερο χώρο και πιο πλούσιες δυναμικές. Η περιπέτεια συνεχίζεται, κανείς δεν ξέρει που ακριβώς θα καταλήξει, το ταξίδι όμως είναι και μεγάλο και γενναίο.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET