Συνέντευξη: Shinedown

Επιτρέψτε μου να θεωρώ μεγάλη επιτυχία το να μπορούμε να μιλάμε με μπάντες όπως οι Shinedown, τη στιγμή που είναι στην κορυφή της δημοτικότητάς τους. Με το "Sound Of Madness" ταρακούνησαν όλο το σύγχρονο rock κόσμο, κυκλοφορούν ένα πολύ χορταστικό διπλό DVD, ετοιμάζουν νέο άλμπουμ, ενώ μην ξεχνάμε πως έχουν μια από τις καλύτερες σύγχρονες rock φωνές, κάτι που γνωρίζουν και οι ίδιοι καλά. Για όλα αυτά και ακόμα περισσότερα μιλήσαμε με τον κιθαρίστα του συγκροτήματος, Zach Myers, ο οποίος εμφανίστηκε σίγουρος ότι θα τα πούμε κι από κοντά στα μέρη μας.

Γεια σου Zach! Πρώτα πρέπει να σε συγχαρώ για το "Sound Of Madness". Μπορεί να έχει περάσει πολύς καιρός από την αρχική του κυκλοφορία, αλλά ακούγεται ακόμα το ίδιο φρέσκο και δυναμικό με την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Επίσης, έχω την εντύπωση ότι υπάρχει ακόμη κόσμος που το «ανακαλύπτει». Πώς αισθάνεσαι εσύ πλέον;
Είναι ο πρώτος δίσκος που έχουμε κάνει και ακόμα ακούω σταθερά σε εβδομαδιαία βάση. Θα είναι πάντα ένα από τα αγαπημένα μου. Α, και σε ευχαριστώ πολύ!

Προσπαθώ να θυμηθώ κάποιο άλλο, σχετικά πρόσφατο, άλμπουμ με τόσα singles και video clips, αλλά δεν έχω κάποιο κατά νου (σ.σ.: πλέον, μάλλον το νέο Foo Fighters). Αν δεν είναι αυτό δείγμα επιτυχημένου songwriting, τότε τι είναι; Επιπλέον, μπορώ να επιβεβαιώσω πως υπάρχουν ακόμα ανεκμετάλλευτα τραγούδια στο άλμπουμ, που θα μπορούσαν να γίνουν hits. Πώς το καταφέρατε;
Όταν ο Brent γράφει, είναι... σα να παίρνει μπρος, να απογειώνεται... Είναι ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος όταν ηχογραφεί, σε σχέση με το πώς είναι στην περιοδεία. Είναι μεγαλοφυής και στα δύο, αλλά οπωσδήποτε δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Εγώ, πάλι, απλά πιστεύω πως γράψαμε τα σωστά τραγούδια στη σωστή στιγμή.

Η παραγωγή του άλμπουμ είναι απίστευτη! Αλλά, ακούγοντας την ενορχήστρωση σε τραγούδια όπως π.χ. το "The Crow And The Butterfly", αναρωτιέμαι αν τελικά αποτελεί τροχοπέδη στο να αποδοθούν ζωντανά. Μήπως αυτές οι παραγωγές με τα πολλά επίπεδα είναι μερικές φορές δίκοπο μαχαίρι;
Ούτε καν! Οπωσδήποτε έχουμε κάποια πλήκτρα και βιολιά στο background, αλλά έχει περισσότερη πλάκα και το βλέπουμε ως πρόκληση το να τα κάνουμε «ζωντανά» τραγούδια, διαφορετικά από ότι στο δίσκο.

Συμφωνείς μαζί μου ότι το "Second Chance" ήταν το breakthrough τραγούδι μεταξύ των άλλων, αναφορικά με την εμπορική αξία του άλμπουμ; Ακόμα δεν έχω χωνέψει το ότι δεν ήταν στην αρχική ευρωπαϊκή έκδοση του cd που είχα αγοράσει.
Ναι, το "Second Chance" άνοιξε έναν καινούργιο κόσμο για εμάς. Ένα ακροατήριο που ήταν κατά βάση των 25 και άνω και κυρίως ανδρικού πληθυσμού, ξαφνικά διευρύνθηκε σε ένα κοινό από τα 7 ως τα 70, δηλαδή πολύ πιο ευρύ, το οποίο και καταφέραμε να κρατήσουμε με τα προηγούμενα singles. Αλλά ήταν σίγουρα αυτό «που άλλαξε το παιχνίδι», αν θες να το πούμε έτσι...

Υπάρχει ένας αστικός μύθος αναφορικά με τις ηχογραφήσεις του "Devour": ήταν πολύ απαιτητικό και έπρεπε να δοκιμάσετε αρκετές εκδοχές του, μέχρι να καταλήξετε στη δυναμική αυτή εκτέλεση που βρίσκεται στο άλμπουμ. Έχει βάση αυτό;
Στην πραγματικότητα είναι σχεδόν το αντίθετο. Το "Devour" ήταν το πρώτο τραγούδι στο οποίο τελειώσαμε τα drums και μετά από μερικές φορές ο Barry (σ.σ.: drums) το είχε έτοιμο. Νομίζω πως μετά, με όλα τα επιπλέον μουσικά στοιχεία που προσθέσαμε, θέλαμε να το κάνουμε «επικό», αλλά ok...

Οι Shinedown είχαν πάντα ένα δυνατό όνομα στις Η.Π.Α., αλλά φαίνεται πως πλέον και η Ευρώπη είναι ορθάνοιχτη για εσάς, με αυξανόμενη βάση οπαδών. Συμφωνείς σε αυτό;
Να σου πω... Ήρθαμε στην Ευρώπη -μετά την πρώτη φορά- πέντε φορές σε ένα χρόνο και τα πήγαμε πολύ καλά, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τα shows να γίνονται όλο και μεγαλύτερα κάθε φορά. Δε μπορώ να περιμένω να επιστρέψουμε, μετά την κυκλοφορία του νέου δίσκου.

Πρώτα όμως έχετε ένα νέο διπλό DVD που λέγεται "Somewhere In The Stratosphere" να κυκλοφορεί αυτές τις μέρες. Καλύπτει, μάλιστα, δύο ζωντανές εμφανίσεις, μια «κανονική» και μια από την ακουστική περιοδεία που πραγματοποιήσατε. Πες μας λίγο για αυτές τις περιοδείες, το DVD και πώς αποφασίσατε να κάνετε μια ακουστική περιοδεία.
Θεωρώ πως το DVD καλύπτει δύο εντελώς διαφορετικά show και δύο εντελώς διαφορετικές πλευρές του συγκροτήματος, ενώ είναι ένα τρομερό ταξίδι αποτυπωμένο σε DVD, φυσικά. Η ακουστική περιοδεία προέκυψε λόγω του ότι γενικά κάνουμε πολλές ακουστικές εμφανίσεις, με αποτέλεσμα οι οπαδοί να το προτείνουν συχνά, οπότε σκεφτήκαμε πως είναι μια καταπληκτική ιδέα και όντως το αποτέλεσμα βγήκε εξαιρετικό.

Διασκευάζετε μάλιστα και Foo Fighters, αποδίδοντας το "Times Like This". Πώς προέκυψε αυτή η επιλογή; Αλήθεια, μπας και πρόλαβες να ακούσεις το νέο τους άλμπουμ; Με ξετίναξε!
Στην αρχή παίζαμε ένα τραγούδι από K's Choice που ονομάζεται "Addict", το οποίο λάτρευα προσωπικά (γέλια), αλλά το κοινό δε φάνηκε να το καταλαβαίνει, λόγω του ότι στην πλειονότητα του ήταν πιο νεανικό. Οπότε μια μέρα στην Chattanooga, καθώς έπαιζα το "Times Like These" στο soundcheck, το ακούει ο Brent και αμέσως λέει «Αυτό είναι! Ας το δοκιμάσουμε!». Και ναι, ο νέος δίσκος είναι εκπληκτικός!

Η επανέκδοση του "Sound Of Madness" είναι από τις καλύτερες και πιο πλήρεις που έχουν βγει, καθώς περιέχει πολύ επιπλέον υλικό για τους οπαδούς της μπάντας. Θεωρείς πως καλύπτει πραγματικά το τι έχει πετύχει η μπάντα τα τελευταία χρόνια;
Απολύτως! Πάντα προσπαθούμε να δώσουμε στους οπαδούς όσα περισσότερα μπορούμε, είτε αυτό αφορά στις ζωντανές εμφανίσεις, είτε στους δίσκους, είτε online!

Επίσης, είχατε και δύο τρομερά τραγούδια σε δύο πολύ εμπορικές ταινίες. Αναφέρομαι, φυσικά, στο "Her Name Is Alice" για το "Alice In Wonderland" και στο "Diamond Eyes" για το "The Expendables". Πως προέκυψαν αυτές οι ευκαιρίες; Ρωτάω γιατί -τουλάχιστον παλιότερα- οι μπάντες θα πούλαγαν τη ψυχή τους για να επιτύχουν κάτι τέτοιο, αν και οι εποχές έχουν αλλάξει σημαντικά για τη μουσική βιομηχανία.
Αναφορικά με το να πούλαγαν την ψυχή τους δεν ξέρω... αλλά μπορώ να σου πω πως στην πραγματικότητα ο ίδιος ο Sylvester Stallone μας ζήτησε αυτοπροσώπως το τραγούδι (σ.σ.: για το "Diamond Eyes" λέει). Το τραγούδι για το "Alice In Wonderland" ζητήθηκε από την εταιρεία μας. Πάντως, ήταν δύο εξαιρετικές ταινίες.

Συνεργαστήκατε και με την Lzzy Halestorm για μια νέα εκδοχή του "Breaking Inside". Πώς προέκυψε;
Νομίζω πως κι αυτή ήταν μια ιδέα της Atlantic Records. Γνωριζόμαστε με τους Halestorm τόσα πολλά χρόνια και έχουμε περιοδέψει πάρα πολύ μαζί. Οι φωνές του Brent και της Lzzy ταιριάζουν και πολύ καλά, οπότε...

Πάντως, πιστεύω πραγματικά πως υπάρχει μια νέα γενιά εξαιρετικών συγκροτημάτων στο hard rock, η οποία φέρνει το rock πίσω στο mainstream και οι Shinedown ανήκουν, δίχως αμφιβολία, σε αυτή την ομάδα. Το βασικό σας πλεονέκτημα είναι ότι τα περισσότερα τραγούδια είναι φτιαγμένα να παιχτούν στο ράδιο, χωρίς όμως να χάνουν το rock χαρακτήρα τους. Εσύ από την πλευρά σου βλέπεις το mainstream να στρέφεται σε εσάς;
Νομίζω πως βλέπω ξεκάθαρα το rock να επανέρχεται. Τα συγκροτήματα γράφουν καλύτερα τραγούδια τώρα, ειλικρινά. Υπήρχε μια εποχή που το να γράφεις τραγούδια ήταν δευτερεύον σε σχέση με τον να είσαι «cool», αλλά, ναι, μπορώ να πω πως υπάρχει μια ανάκαμψη.

Ο Brent Smith έχει μια από τις πιο δυναμικές φωνές στο rock σήμερα και σκεφτόμουν πως η σύγχρονη rock μουσική είχε ανάγκη τέτοιες φωνές όπως του Brent ή του Myles Kennedy, των Alter Bridge. Συμφωνείς; Ως κιθαρίστας και συνθέτης, είναι μια τέτοια φωνή πρόκληση για να τη φτάσεις στα όρια της;
Ξέρεις, μόλις ανέφερες τους δύο καλύτερους τραγουδιστές στη rock μουσική σήμερα! Οπωσδήποτε μας κάνει ως μπάντα και ως συνθέτες ειδικά, δηλαδή τον Eric και εμένα, να συνειδητοποιούμε πως αυτός ο τύπος μπορεί να κάνει οτιδήποτε με τη φωνή του. Επίσης, σε δική του αναγνώριση, ο Eric στο μπάσο έχει μια από τις πιο «απαράδεκτες» φωνές επίσης...(σ.σ.: «ridiculous» ανέφερε, μάλλον περιπαικτικά).

Όπως ανέφερες, είστε στο studio αυτή την εποχή, δουλεύοντας για το νέο άλμπουμ. Πώς πάει; Νιώθετε βάρος να ξεπεράσετε την επιτυχία του τελευταίου δίσκου; Πότε να περιμένουμε την κυκλοφορία του; Κάθε πληροφορία καλοδεχούμενη.
Αυτή τη στιγμή γράφουμε, ναι. Έχουμε περίπου 20 τραγούδια έτοιμα και ελπίζουμε να έχουμε 20 επιπλέον (σ.σ.: !). Προσωπικά είμαι νευρικός και πολύ φοβισμένος (γέλια) για το ότι πρέπει να ξεπεράσουμε κάτι με το οποίο ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας. Αλλά έχω πίστη στη μπάντα και στον αρχηγό μας και ακόμα περισσότερο στην εταιρεία μας, την Atlantic Records.

Και εγώ σας πιστεύω. Αλήθεια, ποιές θα έλεγες ότι είναι οι μεγαλύτερες μουσικές επιρροές σας και τι ακούτε αυτό τον καιρό;
Η ζωή. Τέλος. Ως συνθέτες δεν επηρεαζόμαστε από άλλους συνθέτες, θέλω να πιστεύω. Ή μάλλον επηρεαζόμαστε από τον τρόπο με τον οποίο συγκεκριμένα τραγούδια έχουν αντίκτυπο, αλλά ποτέ δεν είπαμε «πάμε να γράψουμε ένα τραγούδι όπως το τάδε συγκρότημα». Τώρα ως προς το τι ακούω, το νέο Zac Brown, Jamey Johnson, Will Hoge, Sore Eyes, Hello Demons Meet Skeletons.

Αν είχατε την επιλογή, με ποιούς θα θέλατε να βγείτε σε περιοδεία και γιατί;
Οι U2 ή οι Foo Fighters. Για προφανείς λόγους, χαχαχα.

Υπάρχει κάποιο πλάνο να επιστρέψετε σύντομα στην Ευρώπη; Αναρωτιέμαι αν η Ελλάδα θα μπορούσε να χωρέσει στο πρόγραμμα σας. Τι χρειάζεται τελικά για να έρθετε κι εδώ;
Τον επόμενο χρόνο είμαι σίγουρος πως θα πάμε ΠΑΝΤΟΥ.

Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. Κλασικά, προσθέτεις ό,τι θες για το τέλος...
Εγώ ευχαριστώ. «Can't wait to ROCK GREECE!».

Χρήστος Καραδημήτρης