Συνέντευξη: Pro-Pain

Εν αναμονή των επερχόμενων εμφανίσεων των hardcore / groove metallers Pro-Pain στη χώρα μας, το Rocking.gr επικοινώνησε με το ιδρυτικό μέλος και ιθύνοντα νου της μπάντας, Gary Meskil, για μια φιλική συζήτηση σχετικά με το παρόν του σχήματος, την επιτυχημένη πολυετή πορεία του, τις εμφανίσεις που έχει δώσει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, ενώ δεν έλειψε και η όποια λογική αναφορά στο σύγχρονο φαινόμενο του downloading...



Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το τελευταίο σας album, "Absolute Power". Θα ήθελες να δώσεις μερικές πληροφορίες για όσους από τους fans σας δεν το έχουν ακούσει ακόμη; Είστε ικανοποιημένοι με την ανταπόκριση του Τύπου;
Το "Absolute Power" είναι ο 13ος μας studio δίσκος και περιέχει 10 ολοκαίνουρια κομμάτια. Κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για την πιο «ποικιλόμορφη» προσπάθεια μας, καθώς όλοι μας συμμετείχαμε εξίσου στη διαδικασία συγγραφής των κομματιών. Οπότε, στο δίσκο θα βρίσκει κανείς πολλά διαφορετικά στυλ και επιρροές. Όσον αφορά το feedback που έλαβε ο δίσκος, αυτό ήταν πολύ καλό, τόσο από τον Τύπο, όσο και από τους fans.

Μεγάλη μερίδα των οπαδών σας φαίνεται να πιστεύει ότι οι Pro-Pain ποτέ δεν κυκλοφόρησαν το «album-ορόσημο» τους, με την έννοια του δίσκου που να ξεχωρίζει σε σχέση με τους υπόλοιπους σας. Παρ' όλα αυτά, είστε μια μπάντα με υψηλού επιπέδου κυκλοφορίες και καταφέρνετε να μην απογοητεύετε τους πιστούς σας οπαδούς μέχρι και τις μέρες μας. Τι πιστεύεις γι' αυτό; Υπάρχει κάποιο album σας που έκανε τη «διαφορά»; Εάν είχα τη δυνατότητα να διαλέξω ένα, αυτό θα ήταν το "Round 6" ή το "Act Of God". Αυτά τα δύο είναι, μάλλον, τα αγαπημένα μου.
Πιστεύω ότι όλες οι σχετικές γενικεύσεις προέρχονται από τον Τύπο και απέχουν αρκετά από την πραγματικότητα. Γεγονός είναι ότι ο καθένας έχει τη δική του άποψη και μέχρι να ρωτήσουμε όλους μας τους οπαδούς για αυτήν, δε μπορούμε να έχουμε ξεκάθαρο συμπέρασμα. Για εμάς, κάθε μας album αποτελεί «ορόσημο» (το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους καλλιτέχνες). Κάθε album αντιπροσωπεύει εμάς, τη δουλειά μας, τις αντιλήψεις μας και την οπτική γωνία υπό την οποία βλέπουμε τα πράγματα κάποια δεδομένη στιγμή. Αυτό από μόνο του δημιουργεί ένα «ορόσημο». Ίσως εάν ξοδεύαμε περισσότερα χρήματα για διαφήμιση ο Τύπος να δημιουργούσε ένα album-ορόσημο για εμάς ή ακόμα κι ένα «αριστούργημα», εάν πληρώναμε για να είμαστε στα εξώφυλλα! Γελοία πράγματα...



Πάντα αναρωτιόμουν πως χαρακτηρίζετε τη μουσική σας. Είστε μια hardcore μπάντα της Νέας Υόρκης, με όλα αυτά τα groove metal στοιχεία. Κατά την άποψη μου, παρά τις όποιες επιρροές σας, οι Pro-Pain δεν έχουν να κάνουν τόσο με το metal και παραμένουν, στην ουσία, μια πραγματική hardcore μπάντα.
Οι Pro-Pain έχουν αναμβισβήτητα τις ρίζες τους στο NYHC (New York hardcore), αλλά, κατά την άποψη μου, έχουμε εξελιχθεί σε κάτι το οποίο είναι μοναδικό, συνδυάζοντας κάποια από τα πιο «ανεπιθύμητα» στοιχεία του hardcore και αγκαλιάζοντας, μέσω των επιρροών μας, κάποια από τα πιο «ευπρόσδεκτα» στοιχεία των υπολοίπων μορφών μουσικής (rock, metal κλπ), συμπεριλαμβανομένου και του hardcore. Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου έναν «crossover» καλλιτέχνη και οι Pro-Pain σίγουρα συνεχίζουν αυτή την παράδοση. Πιστεύω ότι η «καθαρή» μουσική εν έτει 2010 δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ρετρό. Κάθε τι ενδιαφέρον βρίσκεται στο χώρο του υβριδικού (ή του crossover).

Πλησιάζετε την 20η σας επέτειο και παρ' όλα αυτά δείχνετε πιο ενεργοί από ποτέ, κυκλοφορώντας σταθερά καινούριο album κάθε ένα, το πολύ δύο χρόνια. Αρχίζει να γίνεται δυσκολότερη για εσάς αυτή η κατάσταση; Πόσο ακόμα θεωρείς ότι θα καταφέρετε να «αντέξετε»;
Κοίτα, ας το θέσουμε έτσι: ποτέ δε γίνεται ευκολότερο. Αναλογιζόμενοι την υπάρχουσα κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας, οι μπάντες πλέον περιοδεύουν περισσότερο, ώστε να καταφέρουν ισορροπήσουν οικονομικά τις χαμηλές πωλήσεις των cd. Οι Pro-Pain δεν αποτελούν εξαίρεση και γι' αυτό το λόγο είμαστε, όπως λες, πιο ενεργοί από ποτέ. Υπάρχουν πολλές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του σημείου που λες ότι μπορώ να «συνεχίσω» τη μπάντα (μιλώντας από οικονομικής πλευράς) και της μεγάλης προβολής. Για μένα, οι Pro-Pain έχουν κάνει αξιοθαύμαστη δουλειά σε αυτό και το αποτέλεσμα είναι εμφανές: Ο κόσμος γνωρίζει ότι κυκλοφορούμε νέο δίσκο κάθε χρόνο και δίνουμε ένα σημαντικό αριθμό από ζωντανές εμφανίσεις. Έχοντας αυτά κατά νου, δε γνωρίζω για πόσο ακόμα θα συνεχίζουμε, αλλά μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι όταν έρθει η ώρα να το διαλύσουμε... αυτό θα γίνει με τους δικούς μας όρους (όπως και οτιδήποτε άλλο έχουμε κάνει).

Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια των Pro-Pain είναι το "Beyond The Pale". Πραγματικά λατρεύω τα γυναικεία φωνητικά σε αυτό. Η ερώτηση μου είναι: Πόσο σημαντικό είναι να προσθέτει κανείς φρέσκα στοιχεία στον ήχο του, μια στο τόσο; Ή μήπως δεν κάνατε ποτέ αυτή τη σκέψη;
Η guest τραγουδίστρια στο "Beyond The Pale" είναι για την ακρίβεια... ο Matthew Bizilia (ex-Icarus Witch), παρότι δεν είσαι ο πρώτος που τον πέρασε για γυναίκα (χεχε). Ελπίζω αυτό που σου 'πα να μη σου «κατέστρεψε» το κομμάτι. Όπως και να 'χει, συνηθίζουμε να πειραματιζόμαστε προς όφελος του κάθε κομματιού, όχι απλά για να λέμε ότι πειραματιζόμαστε. Εάν «κάτσει» κάτι στο κεφάλι μας, προσπαθούμε να το δημιουργήσουμε μέσω του πειραματισμού. Το να προσθέτουμε, κατά περίπτωση, νέα στοιχεία στον ήχο μας βοηθά τη μπάντα να ακούγεται φρέσκια και ενδιαφέρουσα.



Θα ήθελα να μου πεις κάποιες από τις βασικές σου επιρροές ως καλλιτέχνης. Πέραν αυτού, είμαι εξίσου περίεργος να μου πεις και ποια είναι τα υπόλοιπα είδη μουσική που σου αρέσει να ακούς στον ελεύθερο σου χρόνο.
Οι πρώτες μου επιρροές ήταν οι Kiss, Black Sabbath, Led Zeppelin, Aerosmith κλπ. Έπειτα στράφηκα σε πιο hardcore και punk μπάντες, όπως οι Misfits, Minor Threat, Negative Approach, Bad Brains κλπ... Και μετά το γύρισα στο thrash metal (Metallica, Slayer, Exodus κ.ά.). Πλέον το γούστο μου είναι πιο «ανοιχτό». Μου αρέσουν κάποια extreme groups, όπως οι Origin και οι Cephalic Carnage, αλλά και συγκεκριμένοι καλλιτέχνες της country, όπως οι Brooks & Dunn, Randy Travis και Alan Jackson. Μου αρέσουν ακόμα οι Amorphis, Katatonia, Nocturnal Rites, Rollins Band, Citizen Cope και η λίστα συνεχίζεται...

Τι απολαμβάνεις περισσότερο ως μουσικός; Να γράφεις μουσική στο studio ή να βρίσκεσαι σε περιοδεία; Ή μήπως και τα δύο, εννοώντας να γράφεις μουσική ενώ βρίσκεσαι σε περιοδεία; Το κάνεις ποτέ αυτό;
Ποτέ μου δεν έγραψα κάτι όσο βρισκόμουν σε περιοδεία. Δεν ξέρω για ποιο λόγο, ίσως να ήταν πολλοί οι περισπασμοί. Ποτέ δεν ήμουν του «multi-tasking», οπότε προτιμώ να αφιερώνω το 100% του εαυτού μου σε ένα πράγμα κάθε στιγμή. Ευχαριστιέμαι περισσότερο να παίζω ζωντανά, παρότι απολαμβάνω εξίσου τη δημιουργική διαδικασία ενός δίσκου... αν και βρίσκω κάπως βαρετό και κουραστικό το studio.

Έχετε επισκεφτεί την Ελλάδα αρκετές φορές μέχρι σήμερα και υποθέτω πως αυτό την καθιστά μία από τις αγαπημένες σας χώρες για συναυλίες. Έχεις κάποια καλή, ή ακόμα και άσχημη, ανάμνηση από τις προηγούμενες εμφανίσεις σας εδώ; Τι θα έπρεπε να περιμένουν, όσοι δε σας έχουν ξαναδεί, στις επερχόμενες συναυλίες σας στην Ελλάδα;
Για εμάς η Ελλάδα είναι μια πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα χώρα. Οι άνθρωποι είναι πολύ φιλικοί και αυτό μας αρέσει. Ίσως έχουν τη μοναδική ικανότητα να λύσουν τα προβλήματα του κόσμου σε ένα after-show party των Pro-Pain με μερικά μπουκάλια ούζο. Περίεργα πράγματα έχουν όντως συμβεί, αλλά οι αναμνήσεις μου από την Ελλάδα είναι όλες θετικές. Κι εκτός από τους θαυμάσιους οπαδούς της, η Ελλάδα αποτελεί έναν εκπληκτικό προορισμό για τουρισμό. Οι fans θα πρέπει να περιμένουν ένα killer show!



Ποια είναι η άποψη σου για το downloading; Ως μπάντα υπάρχετε εδώ και αρκετά χρόνια, οπότε αυτό σας επηρεάζει άμεσα. Θεωρείς ότι υπάρχουν θετικές επιπτώσεις του φαινομένου σε μπάντες μικρότερου βεληνεκούς ή αυτό είναι απλά ένας μύθος;
Το θέμα αυτό σηκώνει πολύ συζήτηση. Το παράνομο downloading είναι ένα είδος κλοπής. Ναι, ο κόσμος θα βγαίνει και θα λέει ηλίθια πράγματα, όπως «εάν μου αρέσει, θα το αγοράσω» ή «αν το album δεν ήταν τόσο μάπα, όλοι θα το αγόραζαν». Το ζητούμενο όμως είναι ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κλέψει το δημιούργημα κάποιου άλλου. Εάν δε συμφωνείς μαζί μου, κάνε το εξής πείραμα: Πήγαινε στο τοπικό super market και κλέψε διάφορα είδη. Όταν θα σε πιάσουν, πες τους «εάν μου αρέσουν, θα επιστρέψω και θα τα αγοράσω» ή «αν τα προϊόντα ήταν καλύτερα, θα πλήρωνα γι' αυτά». Βλέπεις τη διαφορά νοοτροπίας σε σχέση με άλλες περιπτώσεις, πέραν της μουσικής. Το downloading έχει ισχυρές επιπτώσεις στη μουσική βιομηχανία, τη συντήρηση των ίδιων των καλλιτεχνών και, συνεπώς, και των οικογενειών τους. Το θέμα εκτείνεται και παραπέρα από εκεί που «βλέπει το μάτι». Είναι πάνω-κάτω σα μια τροφική αλυσίδα. Το downloading διατάραξε αυτή τη τροφική αλυσίδα. Μια άλλη οπτική είναι ότι νέες (ή νεότερες) μπάντες κερδίζουν μεγάλη προβολή, την οποία σε άλλες περιπτώσεις δε θα είχαν χωρίς το downloading. Ο κάθε καλλιτέχνης χωρίστα θα έπρεπε να είναι ο μόνος που αποφασίζει αν το υλικό του πρέπει να διατεθεί για ελεύθερο downloading ή όχι. Πως θα τα καταφέρει μία νέα μπάντα να σκαρφαλώσει στο επόμενο «επίπεδο», όταν όλες οι μπάντες του επόμενου επιπέδου έχουν εξαλειφθεί και δε μπορούν να επιβιώσουν; Με ποιους θα περιοδεύσει; Με τους Metallica; Δεν το νομίζω. Εάν καταλαβαίνεις τα όσα γράφω, θα καταλάβεις το σημαντικό ρόλο που παίζουν μπάντες σαν τους Pro-Pain στην προαναφερθείσα τροφική αλυσίδα. Είμαστε πάντως πολύ τυχεροί που καταφέραμε και φτάσαμε τα 19 μας χρόνια.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου! Κάποια τελευταία λόγια για τους Έλληνες φίλους σας;
Εγώ σ' ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Τα λέμε στην Ελλάδα! Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους Pro-Pain επισκεφτείτε τα http://www.pro-pain.com και  http://www.myspace.com/propainspace. Yamas!

Γιάννης Καγκελάρης