Συνέντευξη: Madder Mortem

Εν αναμομή της πρώτης επίσκεψης των Madder Mortem στη χώρα μας, λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου με τίτλο "Eight Ways", αδράξαμε την ευκαιρία για μια φιλική κουβέντα με τους BP M. Kirkevaag και Agnete M. Kirkevaag, με το μεγαλύτερο μέρος της να καταλαμβάνεται από τον αγαπητό κιθαρίστα, ο οποίος, ιδιαίτερα θερμός, μας μίλησε για την ιδιαίτερη ταυτότητα του γκρουπ, τις επερχόμενες εμφανίσεις του, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε κάποια προσωπικά σχέδια, όσον αφορά τις υπόλοιπες δραστηριότητές του.

Κατ' αρχήν συγχαρητήρια για το νέο σας album. Οφείλω να αναφέρω πως βρίσκεστε ανάμεσα στα λίγα σχήματα που ποτέ δεν έτυχε να με απογοητεύσουν με κάποιο έργο τους.


B.P.: Σε ευχαριστώ, είναι μεγάλη φιλοφρόνηση! Απλά χαιρόμαστε που υπάρχει εκεί έξω για τη μουσική κατανάλωση του κόσμου. Σημαίνει πολλά για εμάς, όταν μπορούμε να παραδώσουμε ένα προϊόν που μπορεί να σημαίνει κάτι για ανθρώπους, όπως εσένα. Θεωρώ πως όσο ο ακροατής δεν περιμένει να επαναλάβουμε ό,τι κάναμε στις προηγούμενες δουλειές μας, δε θα απογοητεύσουμε κανέναν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Καθένας από εμάς έχει βάλει την καρδιά και την ψυχή του σε αυτή τη μπάντα και πιστεύω πως αυτό είναι ένα από τα πράγματα που μας διακρίνουν, πέραν της ύπαρξης πέντε «weirdos» από τη νορβηγική επαρχία. Το ότι όλη η μουσική που κυκλοφορούμε ανταποκρίνεται στα πρότυπά μας είναι για μένα το ίδιο σημαντικό με το αν ζω ή πεθαίνω.







Φαντάζομαι πως η πρώτη ερώτηση είναι η πλέον τυπική για τα δεδομένα σας. Πως νιώθετε όταν ο κόσμος σας κατηγοριοποιεί ως ένα female-fronted γκρουπ, εξ' αιτίας όλων αυτών των goth ή soprano-fronted σχημάτων που είναι τόσο δημοφιλή στις μέρες μας; Θέλω να πω, στην πραγματικότητα δεν έχετε τίποτα να κάνετε με αυτό τον τύπο συγκροτημάτων.


B.P.: Θα έλεγα ότι αισθανόμαστε κάπως αποξενωμένοι. Είναι αρκετά μακριά από αυτό που είμαστε. Προφανώς, είμαστε ένα female-fronted σχήμα υπό την έννοια ότι η Agnete είναι η τραγουδίστριά μας και είναι γυναίκα. Θα μπορούσες να πεις πως η Björk είναι ένα female-fronted γκρουπ; Ναι... και πως οι Mötley Crüe είναι ένα male-fronted γκρουπ; Μμμ ναι... στο περίπου... αλλά, ποιος νοιάζεται; Κάτι τέτοιο δε θα 'πρεπε να βρίσκεται στα μυαλά των ανθρώπων. Απλά δε βλέπω καμία σχέση. Ο λόγος για τον οποίο η Agnete είναι η τραγουδίστριά μας έχει να κάνει με τη σπουδαία μουσική που βγάζει, με το ότι έχει κάτι να πει και με την εξαιρετικά δυναμική φωνή της που φέρει τα πάντα εις πέρας. Όχι επειδή είναι γυναίκα, αλλά επειδή είναι φοβερή σε αυτό που κάνει. Από εκεί και πέρα, πιστεύω πως μουσικά είμαστε όσο το δυνατό πιο απομακρυμένοι από αυτό το φάσμα. Παραδείγματος χάριν, υπάρχουν πολλά black metal σχήματα που θα έλεγα πως κινούνται πολύ, μα πολύ πιο κοντά σε αυτή τη σφαίρα, αλλά ποτέ δεν τους καταλογίζουν κάτι τέτοιο. Δε θα βάζαμε στήθη στο εξώφυλλό μας για να πουλήσουμε μερικά επιπλέον αντίτυπα, ούτε παλεύουμε να βάλουμε την όπερα «επάνω» στο metal. Λατρεύω τη κλασική μουσική, λατρεύω το metal, αλλά η ένωση αυτών των δύο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, σωστά; Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ερχόμαστε από έναν άλλο πλανήτη. Για εμάς, τα πάντα έχουν να κάνουν με τη μουσική και την ανθρώπινη πλευρά της. Ούτε με ιδιώματα, ούτε με ενδυμασίες, ούτε με τρομερούς δράκους.



Αναφορικά με το ύφος σας, πως θα το περιέγραφες σε κάποιον που δεν έχει ακούσει ποτέ Madder Mortem;


B.P.: Δύσκολο ερώτημα, όπως πάντα... προσπάθησε να φανταστείς μια δεξαμενή που περιέχει πραγματικά πολλές εμπειρίες ζωής, οι οποίες κυλάνε στις πλαγιές ερημικών τρίζοντων λόφων στο δρόμο για να κατακτήσουν το Xanadu. Δεν ξέρω. Είναι μελωδικό, υπερφυσικό, βαρύ, ειλικρινές και groovy με ένα μεταλλικό στίγμα.







Ποιοι καλλιτέχνες αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για εσένα, όσον αφορά τα πρώτα σου βήματα; Θα μπορούσες να αναφέρεις ορισμένους από αυτούς;


B.P.: Στο ξεκίνημα, πιστεύω πως οι επιδραστικότεροι ήταν οι Metallica, καθώς επίσης και οι The Beatles. Με αυτό τον τρόπο έμαθα πως να παίζω και να εξερευνώ τις δυνατότητές μου με την κιθάρα. Κατόπιν, ακολούθησαν οι Sepultura, Slayer, Pantera, Death και Darkthrone με όλα τα σκληρά τους στοιχεία. Επίσης, οι Faith No More έπαιξαν βαρύτατο ρόλο. Αργότερα, καθώς τα μαλλιά μου γίνονταν όλο και πιο κοντά, καταπιάστηκα με πολλά διαφορετικά πράγματα. Πολλή κλασική μουσική, παλιά rock/pop γκρουπ, country... Πρέπει επίσης να αναφέρω τον Εσθονό συνθέτη Arvo Pärt. Ήταν και είναι ακόμα μια τεράστια πηγή έμπνευσης στο πώς αντιλαμβάνομαι τη μουσική. Όπου υπάρχει κάποιος που μοιράζεται το πάθος του με έναν σημαντικό τρόπο υπάρχει κι έμπνευση που μπορείς να πάρεις.



Υπάρχουν πολλά γκρουπ, σαν το δικό σας, τα οποία επιλέγουν να ακολουθήσουν το δικό τους δρόμο, μακριά από την στερεοτυπική προσέγγιση που ανέφερα νωρίτερα. Δύο παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι οι Thorr's Hammer και Left Hand Solution. Έχετε κατά νου κάποια σχήματα αντίστοιχου τύπου τα οποία σας αρέσουν ή απλά σέβεστε για οποιονδήποτε λόγο;


B.P.: Φοβάμαι πως δεν είμαι ιδιαίτερα ενημερωμένος. Κατά μια έννοια, πορευόμαστε κλεισμένοι στο μικρό μας καβούκι. Αν οι Σουηδοί Anekdoten είναι κοντά στο ερώτημά σου, αυτή είναι μια μπάντα που θα έλεγα πως κάνει κάτι δικό της στο περιθώριο και δημιουργεί όμορφη μουσική.


Agnete: Πρέπει να αναφέρω πως η τραγουδίστρια των Thorr's Hammer, Runhild Gammelsæter, ήταν εκείνη που τράβηξε τις φωτογραφίες των μελών για το πρώτο μας album με τίτλο "Mercury". Κι ότι ο Stephen O'Malley επιμελήθηκε το σχεδιασμό του εξωφύλλου. Είναι μικρός ο κόσμος!



Για να είμαι ειλικρινής, ένιωσα κάπως έκπληκτος όταν είδα πως έχετε κλείσει μόνο τρεις εμφανίσεις για το άμεσο μέλλον. Έχετε κάποια πλάνα για περαιτέρω ζωντανή προώθηση της νέας σας δουλειάς;


B.P.: Ναι. Θα έπρεπε να υπήρχαν περισσότερα. Είμαστε εξαιρετικά πρόθυμοι κι έτοιμοι να βγούμε στο δρόμο για μια κανονική περιοδεία. Εάν όλα πάνε καλά, θα είμαστε σε θέση να οργανώσουμε κάτι για τη χειμερινή περίοδο του 2010. Ίσως και νωρίτερα.



Και τώρα, η πλέον αναμενόμενη ερώτηση: Τι πρέπει να περιμένουμε από τις δύο εμφανίσεις σας στην Ελλάδα;


B.P.: Το μέγιστο των δυνατοτήτων μας. Μια ιδρωμένη και παθιασμένη εμφάνιση. Δεν έχουμε παίξει ποτέ στη χώρα σας έως τώρα κι είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Επίσης, έχουμε προετοιμάσει μερικά τραγούδια που δεν έχουμε παίξει τόσο πολύ ζωντανά για να σιγουρευτούμε πως θα σας φέρουμε κάτι ξεχωριστό. Πιστεύω πως αυτές οι δύο βραδιές θα είναι αξιομνημόνευτες!







Πραγματικά λάτρεψα την κιθαριστική δουλειά στο νέο σας album, όπως επίσης και τα φωνητικά. Νομίζω πως αυτά είναι τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία, όσον αφορά την ταυτότητα του γκρουπ. Ποιά άλλα συστατικά του ύφους σας προσωπικά θα επέλεγες ως σημεία-κλειδιά;


B.P.: Σε ευχαριστώ πολύ. Αυτή τη φορά, προσπαθήσαμε να συνδέσουμε περισσότερο τις κιθάρες με τα άλλα όργανα και να μην τις αφήσουμε να εξουσιάζουν τα πάντα. Να τις κάνουμε λίγο πιο «λεπτές», αν προτιμάτε. Πιστεύω πως πετύχαμε κάτι πραγματικά καλό με αυτό κι ότι βγήκε αρκετά φυσικά από τον τρόπο με τον οποίο συνεργαζόμαστε. Οι κιθάρες μαζί με τα φωνητικά αποτελούν συνήθως τα στοιχεία που βρίσκονται μπροστά, οδηγώντας τα τραγούδια, με ένα μεγάλο τμήμα του υλικού να προέρχεται από εκεί. Επίσης, θα έλεγα πως το μπάσο και τα τύμπανα είναι πολύ χαρακτηριστικά για τον ήχο μας, αλλά ίσως θα έπρεπε να γνωρίζεις περισσότερο τα συγκεκριμένα όργανα για να μιλήσουμε περί αυτού. Νομίζω πως η ενότητα του τρόπου με τον οποίο παίζουμε ξεχωρίζει πιο πολύ. Ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζονται τα παραπάνω.



Σχετικά με τον τίτλο του νέου σας δίσκου, ποιά είναι η ερμηνεία του;


Agnete: Σκέψου το ως αναφορά στο «chaos star», οκτώ βέλη που δείχνουν σε οκτώ διαφορετικές κατευθύνσεις. Για μένα είναι ένα σύμβολο επέκτασης, μεγέθυνσης, αλλαγής και δημιουργικότητας, κι όλα αυτά τα πράγματα είναι πολύ σημαντικά για εμάς, για τη μουσική μας και για τα τραγούδια που βρίσκονται σε αυτό το album.



Επί την ευκαιρία, πάντα αναρωτιώμουν τι σημαίνει το όνομα «Madder Mortem»...


B.P.: Madder είναι ένα κοκκινωπό, πορφυρό χρώμα και Mortem σημαίνει θάνατος. Το όνομα μένει ανοικτό προς ερμηνεία. Υπάρχουν πολλοί συσχετισμοί που μπορούν να γίνουν με αυτές τις δύο λέξεις. Είτε μέσα από την Ιστορία, είτε τη ζωή σας, είτε μέσα από τα βάσανα κάποιου άλλου (σ.σ.: «someone else's suffering» αναφέρει χαρακτηριστικά, ως παραπομπή στον Chuck Schuldiner). Κι αυτό που βλέπετε μπορεί να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που η φαντασία μου θέλει να είναι.



Δυο μέλη από την ίδια οικογένεια ανήκουν στην ίδια μπάντα από το ξεκίνημά της. Κατά πόσο θα έλεγες πως οι Madder Mortem αποτελούν μια οικογενειακή υπόθεση;


B.P.: Πάρα πολύ. Πιστεύω πως αισθανόμαστε σαν οικογένεια, δίχως να παίζει ρόλο το θέμα της συγγένειας. Ο τρόπος με τον οποίο κάνουμε το κάθε τι είναι παρόμοιος με το πως λειτουργεί μια μικρή οικογένεια. Περνάμε τα πάντα μαζί, και τα καλά και τα άσχημα. Επίσης, ο πατέρας μας (σ.σ.: καθότι αδέρφια με την Agnete) ήταν εκεί από την πρώτη μέρα, υποστηρίζοντάς μας και δίνοντάς μας έμπνευση. Οπότε υπάρχουν πολλά οικογενειακά στοιχεία σε αυτή την ορχήστρα.







Ένα από τα σταυροδρόμια των Madder Mortem ακούει στο όνομα Frantic Bleep. Έχεις καμία ιδέα τι συμβαίνει με αυτό το project;


B.P.: Ω, ναι! Είμαι ο νέος τραγουδιστής τους, οπότε πρέπει να ξέρω. Το νέο τους... για την ακρίβεια το νέο μας album πρόκειται σύντομα να κυκλοφορήσει. Απλά περιμένουν να τελειώσω με τις τελευταίες λεπτομέρειες των στίχων και να ηχογραφήσω κανονικά τα φωνητικά. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, το album θα κυκλοφορήσει κάποια στιγμή μέσα στο 2010. Μπορώ να σας βεβαιώσω πως θα είναι πολύ καλό και ιδιαίτερα μοναδικό.



Αυτά μέχρι στιγμής. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου κι ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία για μια φιλική συνομιλία από κοντά. Κάποιες τελευταίες κουβέντες για τους φίλους που θα διαβάσουν τη συνέντευξη;


B.P.: Ευχαρίστησή μου. Ανυπομονώ να συναντήσω κι ίσως να μοιραστώ λίγο ούζο ή μπύρα με τους Έλληνες φίλους μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους έμειναν κοντά μας όλο αυτόν τον καιρό. Σημαίνει τα πάντα για εμάς. Ελπίζουμε να σας δούμε μπροστά από τη σκηνή τον Οκτώβρη...