Συνέντευξη: Behemoth

Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 26/04/2010 @ 22:28
Λίγο πριν τη συναυλία των Πολωνών Behemoth στη Θεσσαλονίκη, συναντήσαμε τον Adam Darski, γνωστότερο στο μεταλλικό κοινό και ως Nergal, τον άνθρωπο που κινεί τα νήματα στη μπάντα, τον άνθρωπο χωρίς τη μάσκα, τον «Παγκακιότατο» που τελικά μας προέκυψε οπαδός της Lady Gaga και των Rammstein. Απολαύστε ένα άνθρωπο χωρίς taboo...


Πώς βλέπεις τις αντιδράσεις του κοινού για το άλμπουμ “Evangelion”, μετά από σχεδόν  επτά μήνες από την κυκλοφορία του;
Eίναι παρά πολύ καλές! Το συγκεκριμένο άλμπουμ προτάθηκε για πολλά βραβεία, όπως τα πολωνικά Grammy και κέρδισε κάποια άλλα, όπως εκείνο του Terrorizer.  Όλα αυτά είναι η απόδειξη πως τα media και ο κόσμος εκτίμησαν και αγάπησαν το δίσκο. Όλα βγήκαν όπως τα είχαμε προσχεδιάσει. Θέλαμε το "Evangelion" να γίνει ένας δίσκος ορόσημο. Όπως οι Metallica έκαναν το "Black Album", έτσι και εμείς θελήσαμε να είναι το "Evangelion" το δικό μας "Black Album".

Γνωρίζεις την ελληνική ερμηνεία της λέξης Ευαγγέλιο;
Ναι, είναι η είδηση, το μήνυμα.



Όμως σημαίνει «χαρμόσυνο μήνυμα»...
Διαλέξαμε τη λέξη αυτή με βάση τη θρησκευτική της ερμηνεία. Ναι, είναι το χαρμόσυνο μήνυμα στη Βίβλο και τη θρησκεία.

Ο τίτλος όμως έρχεται σε αντίθεση με τους στίχους των Behemoth, καθώς μόνο χαρμόσυνους δεν θα τους χαρακτήριζε κάποιος!
Κατά την άποψή μου, διαδίδουμε «καλά» νέα (γέλια). Έτσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ.

Πώς βλέπεις τους Behemoth τώρα σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια, για παράδειγμα την εποχή του "Storming Near Baltic";

Οι Behemoth όλα αυτά τα χρόνια ενσάρκωσαν και κάτι διαφορετικό, πέρασαν από πολλά στάδια και είναι σαν να είχαμε μια σειρά από διαφορετικές ζωές με κάθε δίσκο. Συγκεκριμένα, τα "Demigod" και το "Evangelion" είναι μια νέα ζωή για μας. Οπότε είναι λίγο οξύμωρο να συγκρίνω άλμπουμ σαν αυτά με πολύ παλαιότερα, όπως το "Sventevith" ("Storming Near Baltic"). Τώρα είμαι 33 ετών, ενώ όταν έκανα τα παλιά άλμπουμ ήμουν 17, είναι τεράστια η διαφορά. Όμως είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι, η ίδια μπάντα απλά αντιμετωπίζουμε τη μουσική διαφορετικά πλέον.



Είπες ότι το "Evangelion" είναι μια καινούρια ζωή για σας. Ελπίζω να μην είναι και η τελευταία… Όπως λένε μετά από αυτή τη ζωή, ξεκινάει μια καινούρια. Αυτό που θέλω να πω είναι, ότι πολλές black/death μπάντες έχουν αλλάξει κατά καιρούς τη μουσική τους σε πιο κλασικό heavy metal κτλ. Θα έκαναν κάτι τέτοιο οι Behemoth;
Δεν μου αρέσει αυτή η κίνηση, αν και σέβομαι όσα γκρουπ το κάνουν. Οι Behemoth είναι ένα φιλοσοφημένο σχήμα. Κάθε κυκλοφορία μας επιδιώκουμε να ξεπερνά την προηγούμενη και ανακαλύπτουμε συνεχώς καινούριες πτυχές. Δεν μπορώ να μας φανταστώ να γυρνάμε στη μουσική που ακούγαμε παλιά και να προσπαθούμε να αναστήσουμε τον ήχο μας.

Ναι, αλλά πολλές μπάντες υποστηρίζουν ότι το να γυρνάνε στον παλιό τους ήχο είναι εξέλιξη και όχι ανάσταση.
Δεν το βλέπω έτσι. Ας πούμε, δεν μου αρέσουν τα τελευταία άλμπουμ των Darkthrone, πιστεύω ότι είναι πολύ κρίμα που άλλαξαν τόσο πολύ τον ήχο τους. Για παράδειγμα, αν και δεν μπορώ να τους συγκρίνω με τους Darkthrone, μου αρέσουν πολύ οι δουλειές που κάνουν οι Satyricon. Μπορεί να διαφέρει και να εκσυγχρονίζεται  ο ήχος τους από δίσκο σε δίσκο, αλλά παραμένουν στα πλαίσια της μουσικής που πάντα έπαιζαν. Αυτό ναι, μου αρέσει, αν και δεν έχω να πω τα καλύτερα λόγια για τον τελευταίο τους δίσκο ("The Age Of Nero") συγκρίνοντάς τον με κάποιον σαν το "Now, Diabolical" που ήταν πολύ πιασάρικος. Δεν μπορώ να φανταστώ τους Behemoth να αλλάζουν τον ήχο τους σε καμία περίπτωση. Αν δημιουργήσουμε στο μέλλον καινούργιο δίσκο θα προσπαθήσουμε να βγει πιο πειραματικός. Γενικά μου αρέσει να παίρνουμε διαφορετικές κατευθύνσεις. Δεν ξέρεις τί θα σου επιφυλάξει το μέλλον. Εμείς μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να διαδίδουμε το «χαρμόσυνο μήνυμα» (γέλια) για τα επόμενα 1-2 χρόνια. Έπειτα, θα κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα για  να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας και μετά θα δούμε αν θα διαδεχτεί κάποιος καινούριος δίσκος το "Evangelion". Πρέπει να υπάρχει έμπνευση και μια μεγάλη ιδέα από την οποία θα στηριχτούμε για να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο, άμα δεν υπάρχει είναι αδύνατο να φτιάξουμε κάτι νέο, είτε μουσική είτε στίχους.

Στα τραγούδια σας χρησιμοποιείτε πολλές φορές ελληνικές λέξεις, είτε σε τίτλους, σε στίχους κλπ. Ακόμα και το "Evangelion" είναι ελληνική λέξη. Θέλεις να μας μιλήσεις για τη σχέση σου με την ελληνική κουλτούρα;
Έχω διαβάσει πολλά για την αρχαία Ελλάδα. Η ελληνική κουλτούρα είναι η βάση όλων των υπολοίπων, είναι εξελίξιμη και ο κόσμος της ήταν και είναι πολιτισμένος. Υποστηρίζω ότι η αυθεντικότητα κάθε ευρωπαϊκής κουλτούρας καταστράφηκε από τον χριστιανισμό.  Η ρωμαϊκή κουλτούρα ήταν εμπνευσμένη από την ελληνική. Επίσης, η γλώσσα σας έχει κάτι το μαγικό θα έλεγα. Πολλές λέξεις σας ακούγονται πολύ cult και το λατρεύω! Με λίγα λόγια η Ελλάδα είναι το λίκνο  του πολιτισμού και πάντα θα είναι. Είναι η τρίτη φορά που ερχόμαστε για live εδώ, αν και θα έπρεπε να είχαμε έρθει ξανά στο πιο κοντινό παρελθόν, αλλά είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα παίξουμε για σας.



Για ποιό λόγο αλλάξατε τον ήχο σας στα μέσα των 90’s; Εννοώ από black metal σε extreme…
Βασικά ο ήχος μας ήταν πάντα extreme. Δεν με νοιάζει και δεν μου αρέσει η κατηγοριοποίηση του ήχου. Δεν υπάρχει κάποιος δίσκος των Behemoth που να θυμίζει τον προηγούμενο, έχουμε βγάλει εννιά διαφορετικούς δίσκους, ο καθένας έχει τα προσωπικά του στοιχεία, είναι μοναδικός και ξεχωρίζει από κάθε άλλο. Οπότε, δεν μπορώ να πω αν παίζουμε black, death ή extreme metal. Βέβαια, δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό που παίζουμε τώρα είναι death. Όταν ήμουν 15 χρονών με ένοιαζε περισσότερο αν θα παίζω black ή death. Με νοιάζει να υπάρχει ποιότητα, ειλικρίνεια και έκφραση μέσα από αυτό που κάνουμε πλέον. Το μόνο κοινό στοιχείο του σύγχρονου ήχου μας με αυτό του παρελθόντος είναι το extreme.  Παλιά ήμασταν οργισμένα νιάτα. Τώρα δεν έχουμε οργή. Το παρελθόν είναι μέρος της ιστορίας μας και αυτό που μετράει τώρα, είναι το παρόν.

Στο παρελθόν, έχεις παίξει σε μπάντες όπως οι Mastiphal, Damnation και Wolverine σαν session μουσικός. Σωστά;
Ναι, έχω παίξει σε κάποιες μπάντες σαν session μουσικός. Απλά μαζευόμασταν τρία με τέσσερα άτομα και παίζαμε για πλάκα.

Θα έκανες ποτέ κάποιο διαφορετικό project από τους Behemoth;
Ποτέ δεν λέω ποτέ. Μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον να κάνω κάτι διαφορετικό. Προς το παρόν  αφιερώνω στους Behemoth το 99% του χρόνου μου, δεν μου μένει χρόνος για να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Οπότε, μέχρι τα επόμενα δυο χρόνια τουλάχιστον βλέπω να ασχολούμαι αποκλειστικά με τη μπάντα μου και να κάνουμε περιοδείες για τον τελευταίο δίσκο.



Στα παραπάνω συγκροτήματα εκτός από κιθάρα, έχεις παίξει μπάσο και drums. Τι προτιμάς να παίζεις;
Είμαι κιθαρίστας και τραγουδιστής. Τα άλλα όργανα με αφήνουν αδιάφορο. Δεν θα έλεγα ποτέ ότι είμαι μπασίστας, ακόμα κι αν έχω παίξει μπάσο σε μπάντα.

Νομίζω ότι θα ήταν πολύ cool να σε δούμε να παίζεις drums και να τραγουδάς ταυτόχρονα!
(Γέλια) Αρχικά θα ήταν πάρα πολύ αστείο! Ειδικά όταν θα κάθομαι στα drums και θα βλέπεις όλους να φεύγουν τρέχοντας!

Έτσι ο Inferno θα μπορούσε να πει την άποψή του!
Μπα… δε νομίζω να είναι καλή ιδέα! (γέλια)



Παρά το γεγονός ότι έχεις μεγαλώσει σε μια θρησκόληπτη οικογένεια και χώρα, ασχολήθηκες με το Σατανισμό. Τί ήταν αυτό που σε προσέλκυσε ακόμα και στον παγανισμό;
Ασχολήθηκα με τον παγανισμό γιατί έχει άμεσα σχέση με τη δημιουργικότητα και την αυθεντικότητα του ανθρώπου. Έχει όλα τα στοιχεία τα οποία με ενδιαφέρουν άμεσα και με εκφράζουν. Ας πούμε, μου αρέσει πολύ να ζω στη φύση… Για κάποιους λόγους υπήρξα γοητευμένος από αυτές τις ιδεολογίες, και ακόμα είμαι. Βέβαια, δε βασίζομαι σε βιβλία ή παραδοχές, αν και έχω διαβάσει πολλά πράγματα που με έχουν κάνει να διαμορφώσω μια εικόνα για τον κόσμο μέχρι σήμερα. Πλέον, διδάσκομαι από τις εμπειρίες τις ζωής, είμαι ρεαλιστής και μαθαίνω πολλά από την καθημερινή ζωή.

Θα ενσωμάτωνες ποτέ στη μουσική των Behemoth παραδοσιακά στοιχεία της πολωνικής μουσικής; Σε ρωτάω γιατί πολλές metal μπάντες το κάνουν κατά καιρούς.
Όχι, δε νομίζω να το έκανα. Κι αυτό όχι γιατί δεν θα μου αρέσει σαν πειραματισμός… αλλά γιατί η  πολωνική μουσική είναι από τη φύση της υπερβολικά folk, πράγμα το οποίο δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση με το metal. Υπάρχουν πολλά folk rock γκρουπ, αλλά δεν μου αρέσει καθόλου η μουσική που παίζουν και αποφεύγω τέτοιου είδους μουσικά σχήματα. Οπότε, δεν διανοούμαι καν να δοκιμάσω να παίξω metal με παραδοσιακά μουσικά στοιχεία. Ίσως το κάνω κάποια στιγμή, γιατί όπως είπαμε «ποτέ μη λες ποτέ», άμα αποτρελαθώ! (γέλια)

Ήξερες ότι οι Keep Of Kalessin ήταν υποψήφιοι εκπρόσωποι της Νορβηγίας για το διαγωνισμό της Eurovision του 2010;
Ναι, το ήξερα.

Ποια είναι η άποψή σου γι’ αυτό;
Κοίτα, είμαστε φίλοι με τα παιδιά, οπότε τους στηρίζω σε αυτή τους την κίνηση αν και δεν θα το έκανα εγώ με τη δική μου μπάντα αυτό. Δεν το σκέφτομαι με την άποψη: αυτοί παίζουν black extreme metal και γι’ αυτό δεν θα έπρεπε να πάρουν μέρος σε ένα  mainstream διαγωνισμό για τα media. Υποστηρίζω ακριβώς το αντίθετο… Αλλά δεν θα ήθελα να πάρω μέρος προσωπικά στο διαγωνισμό της Eurovision! Fuck it!



Τον Ιανουάριο ολοκληρώσατε την αμερικάνικη περιοδεία σας με τους Septic Flesh.
Ναι! Τους αποκαλούμε «σουβλάκι»! (γέλια). Λέμε: «Hey σουβλάκι, τι κάνεις; Πώς ήταν η μέρα σου»; (τρελά γέλια). Για να μη νιώθουν άσχημα  που τους αποκαλούμε «σουβλάκι», τους είπα να μας αποκαλούν «πατάτες»! Περάσαμε πάρα πολύ καλά στην περιοδεία με τα παιδιά και είναι καταπληκτικά άτομα.

Εσύ ήσουν αυτός που τους επέλεξες να παίξουν σαν support μπάντα στους Behemoth;
Ναι, εγώ τους διάλεξα. Ήρθα σε επαφή με τον manager τους και μέσω αυτού έκανα την πρόταση. Θεωρώ ότι είναι μια από τις καλύτερες μπάντες της τελευταίας δεκαετίας, παίζουν αυθεντικό metal και είμαι μεγάλος οπαδός τους. Έτσι, θέλησα να τους βάλω στην περιοδεία μας, προκειμένου να προβληθούν και να γίνουν ακόμα πιο γνωστοί γιατί αξίζουν. Στην περιοδεία αυτή πραγματοποιήθηκε ένα show μας στο Los Angeles  που μάζεψε τον περισσότερο κόσμο μέχρι τώρα, μιλάμε για 10.000 άτομα!  Στο Σικάγο μαζέψαμε γύρω στις 6-7 χιλιάδες κόσμο, έτσι ελπίζω να βοήθησε αρκετά και εμάς αλλά και τους Septic Flesh.

Μιας και είπες για μία από τις μπάντες της δεκαετίας… Τον περασμένο μήνα στο Rocking.gr ψηφίσαμε τα πιο σημαντικά άλμπουμ της τελευταίας δεκαετίας. Μπορείς να αναφέρεις μερικές από τις δικές σου αγαπημένες κυκλοφορίες της δεκαετίας; Από οποιοδήποτε είδος.
Πρέπει να τσεκάρω το Mp3 Player μου για να σου απαντήσω! (γέλια). Κι’ αυτό γιατί είναι πολλές οι κυκλοφορίες που μου άρεσαν. Όταν μου κάνουν μια τέτοια ερώτηση και αναφέρω κάποιες κυκλοφορίες, μετά λέω από μέσα μου: «Γαμώτο! Ξέχασα να πω κι αυτό, κι αυτό!». Σίγουρα, ένας αγαπημένος μου δίσκος είναι το "Supervillain Outcast" των Dødheimsgard που είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.



Ποια είναι τα σχέδια των Behemoth από δω και στο εξής; Σκέφτεστε να κυκλοφορήσετε κάποιο DVD με live εμφανίσεις σας, ή κάτι τέτοιο;

Πρόκειται να κυκλοφορήσουν πολλά πράγματα από τους Behemoth, αλλά όχι νέο άλμπουμ. Ετοιμάζουμε ένα πακέτο που θα περιλαμβάνει δύο DVD και ένα audio cd, με μαγνητοσκοπημένα shows, documentary υλικό διάρκειας μιας ώρας, video clip και ένα bootleg με ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Θα είναι ένα πολύ ωραίο πακέτο και θα κυκλοφορήσει στην Ευρώπη από τη Nuclear Blast, ενώ στην Αμερική από την Metal Blade. Επίσης, είμαστε στη διαδικασία του να ετοιμάσουμε μια βιογραφία για τους Behemoth, η οποία θα κυκλοφορήσει του χρόνου με αφορμή τα 20 χρόνια της μπάντας.

Μετά από αυτά τα 20 χρόνια πορεία σας, θεωρείς ότι είναι σημαντικό να διατηρείτε την εικόνα σας όπως παλιά; Εννοώ το dress code, το make up κλπ.
Θα έλεγα ότι είμαστε παθιασμένοι με αυτό που κάνουμε. Είναι κάποια από τα στοιχεία που θυμίζουν τους Behemoth. Πιστεύω ότι ακόμα και η εμφάνιση είναι ένα κίνητρο ώστε να μένουμε συγκεντρωμένοι στη δουλειά μας και να μη χάνουμε την ταυτότητά μας. Δεν το κάνουμε για τα λεφτά, αλλά για τους εαυτούς μας. Τα χρήματα ποτέ δεν υπήρξαν η αιτία της εμφάνισης και του όλου attitude, είμαστε ένα σύνολο που λειτουργούμε συναισθηματικά και το μόνο που θέλουμε είναι να εκφραζόμαστε μέσω της μουσικής μας. Σίγουρα θέλω να γίνουν οι Behemoth ένας θρύλος και ο κόσμος να μας θυμάται από αυτό που προσφέραμε.

Οπότε, όταν χάσετε το πάθος σας αυτό θα είναι και το τέλος για τους Behemoth;
Πάντα περνάω περίεργες φάσεις… Ξέρεις… δεν έχω όρεξη, δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν, θέλω να εξαφανιστώ από παντού. Φαντάσου… ήμουν στην αμερικάνικη περιοδεία και δεν έλεγχα καν τα e mail μου για βδομάδες. Μετά όμως γεμίζω τις μπαταρίες μου και επιστρέφω στην πραγματικότητα. Το θέμα είναι, να γίνονται όλα την κατάλληλη στιγμή.

Αλήθεια, πώς νιώθεις κάθε φορά που βλέπεις αναρτημένο στο Internet ένα δίσκο σας πριν την επίσημη κυκλοφορία του;
Το "Evangelion" αναρτήθηκε 4-5 βδομάδες πριν κυκλοφορήσει. Στην αρχή εκνευρίζομαι πολύ, αλλά μετά σκέφτομαι ότι ο κόσμος εκτιμά και σέβεται τη μουσική μας. Εγώ προσωπικά κατεβάζω τη μουσική, αλλά όταν θα μου αρέσει κάτι θα το αγοράσω μετά, όπως έκανα πρόσφατα με το άλμπουμ των Airbourne κι αυτό ευελπιστώ πως κάνει όποιος «κατεβάζει» δίσκους μας και του αρέσουν.

Ναι, αλλά η κύρια αιτία/δικαιολογία του κόσμου που κάνει download είναι οι υψηλές τιμές των cd.
Δεν κατηγορώ κάποιον. Δεν μπορείς να πεις σε κάποιον που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει το cd. Ας το κάνει download και ας το απολαύσει, αυτό αρκεί. Δε βρίσκω κακό το να «κατεβάζει» κανείς μουσική, αρκεί να ξέρει για ποιους λόγους το κάνει. Αν «κατεβάσει» το δίσκο,  τον ακούσει και δεν του αρέσει ας μην τον αγοράσει. Ξέρεις, ας κάνει κάτι σαν προακρόαση. Δεν θα ήθελα να έχει κάποιος που δεν του αρέσει η μουσική μας δίσκο των Behemoth. Δε δίνω δεκάρα! Κατανοώ το γεγονός ότι σήμερα τα cd έχουν υψηλές τιμές και σέβομαι τον καθένα που για τους λόγους του δεν αγοράζει.



Διακρίνεις διαφορές στα live σας σχετικά με τη διέλευση του κοινού, όσο αφορά το ζήτημα της οικονομικής κρίσης;
Καμία διαφορά! Ίσα ίσα! Μαζεύουμε πιο πολύ κόσμο από ποτέ στα live μας, το merchandise «φεύγει» σε χρόνο μηδέν και από κάθε χώρα έχουμε υψηλές προσφορές!

Να υποθέσω ότι το merchandise είναι πολύ φθηνό;
Όχι! Εξαρτάται πάντα από τη χώρα στην οποία παίζουμε. Για παράδειγμα στη Φινλανδία το μπλουζάκι κόστιζε 25 ευρώ και τα πουλήσαμε όλα, ενώ στην Ελλάδα θα έχει 15 ευρώ. Δεν πρόκειται να επισκεφθούμε μια χώρα που ξέρουμε ότι έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα ή ακόμα και να πάμε, θα εκδώσουμε τα εισιτήρια σε χαμηλότερη τιμή. Πάντα ρωτάω για τις ενδεικτικές τιμές που υπάρχουν σε κάθε χώρα. Ας πούμε, όταν πηγαίνω σε χώρες όπως η Φιλανδία και η Σουηδία δε δείχνω έλεος στην τιμή του εισιτηρίου και του merchandise! (γέλια) Σε αυτά τα θέματα πρέπει να είμαστε ελαστικοί.

Το καλό για το τέλος. Είναι αλήθεια ότι όταν είσαι σπίτι σου ακούς pop μουσική;
Εγώ; Ναι, ακούω!

Και ο λόγος είναι;
Ο λόγος είναι το ενδιαφέρον μου για τη μουσική!

Λάθος απάντηση. Για ξαναπροσπάθησε...

Υπάρχουν πολλά αξιόλογα κομμάτια σε όλα τα είδη της μουσικής. Δεν έχω taboo στη μουσική. Η Rihanna για παράδειγμα έχει πολύ καλά κομμάτια, η...

...η κοπέλα σου μήπως;
Α, ναι(γέλια)! Ναι, δουλεύει τώρα για τον επόμενό της δίσκο. Ελπίζω να βγάλει ένα καλό αποτέλεσμα pop/rock μουσικής. Είναι solo καλλιτέχνιδα, αλλά έχει τη δική της μπάντα, πως είναι η Madonna & η Britney Spears; Έτσι!

Λες τη γνώμη σου για τη μουσική της, ή το αντίστροφο;

Λέω την άποψή μου για τα τραγούδια και τις εμφανίσεις της, αλλά το αντίστροφο δεν λειτουργεί, πίστεψέ με! (γέλια) Πρόσφατα έστειλαν στην Doda (το όνομα της γυναίκας του) ορισμένα κομμάτια,  που θα μπουν στο καινούριο της άλμπουμ και πραγματικά μου άρεσαν πολύ. Είμαι πάντα ειλικρινής σε αυτά που θα της πω. Με την pop μουσική μεγάλωσε άλλωστε η γενιά μας. Πριν ένα μήνα περίπου πήγαμε με τη γυναίκα μου σε ένα show της Lady Gaga, η οποία πιστεύω ότι είναι σπουδαία σ’ αυτό που κάνει. Δεν μου αρέσουν όλα τα τραγούδια της, αλλά τα single της είναι απίστευτα! Έχει πολύ ιδιαίτερες μελωδίες στις συνθέσεις, όπως και ενέργεια και δύναμη σε αυτό που κάνει και τα show της είναι εκπληκτικά. Γράφει τη μουσική και κάνει την παραγωγή μόνη της, διαλέγει τα χορευτικά και τα κοστούμια. Μπορεί να είναι μια show woman γλυκιά, με ημερομηνία λήξης, αλλά τουλάχιστον ό,τι κάνει το κάνει με τον καλύτερο τρόπο. Είναι τρελή και μου αρέσει! Είμαι στη διάθεση να έχω ανοιχτούς μουσικούς ορίζοντες και σέβομαι κάθε καλλιτέχνη και οποιαδήποτε μορφή τέχνης υποστηρίζει, ακόμα και τα πιο mainstream και εμπορικά πράγματα. Όπως σέβομαι τις μεγάλες παραγωγές σε show και μουσική, σαν αυτές των Rammstein. Οι Rammstein είναι μια heavy pop μπάντα κατά μια έννοια και είμαι μεγάλος οπαδός τους. Δεν μου αρέσει να θέτουμε όρια στη μουσική. Δεν έχω πρόβλημα να παραδεχτώ οποιοδήποτε καλλιτέχνη, αρκεί η δουλειά του να είναι ποιοτική και να εκφράζει τον εαυτό του. Αν με ρώταγες πριν από δέκα χρόνια αν θα είχα την ίδια άποψη θα σου έλεγα: Go to hell!, αλλά τώρα δεν με νοιάζει γιατί είμαι ειλικρινείς με τον εαυτό μου και τους υπόλοιπους.  

Nergal σε ευχαριστούμε πολύ!
Εγώ ευχαριστώ! Να είστε καλά και καλή συνέχεια με το περιοδικό!


Μελίνα Αδαμαντίδη, Γιώργος Ζαρκαδούλας



  • SHARE
  • TWEET