Συνέντευξη Evergrey (Tom Englund & Johan Niemann)

«Αν υπάρχει «είδος Queensryche» στη metal μουσική, τότε ανήκουμε σε αυτό»

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 12/09/2014 @ 11:22
Λίγες ημέρες αφού έφτασε στα χέρια μου το "Hymns For The Broken" -το άλμπουμ που σηματοδοτεί τη θριαμβευτική επιστροφή των Evergrey σε κορυφαίο επίπεδο- είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τους Tom Englund (φωνητικά / κιθάρα) και Johan Niemann (μπάσο). Με μπύρες ανά χείρας και πολλή καλή διάθεση, μιλήσαμε για την  κατάσταση του συγκροτήματος στην παρούσα φάση, όσα επηρέασαν τη δημιουργία του νέου άλμπουμ, την ιδιαίτερη σχέση που έχουν με τους οπαδούς τους και το πώς βλέπουν τη θέση του συγκροτήματος στην prog metal σκηνή του σήμερα. Διαβάστε τη συνέντευξη και θα αποκτήσετε έναν ακόμα λόγο να αναζητήσετε το καινούργιο άλμπουμ των Evergrey.

EvergreyΓεια σας, Tom και Johan. Πώς πάει;
Θαυμάσια, εσύ;

Όλα καλά! Τι λέει η Γερμανία, τι κάνετε;
T.E.: Τέλεια, φίλε!

J.N: Μια χαρά όλα!

Έχει περισσότερη ηλιοφάνεια στη Γερμανία απ' ότι στη Σουηδία;
T.E.: Περισσότερο ήλιο; Είναι τέρμα γκρίζα εκεί έξω!

J.N.: Βρέχει πολύ εδώ και κάνα δίωρο...

Tom, πριν το ξεχάσω, ο καλός μου φίλος Jon από τους Need σου στέλνει χαιρετίσματα...
T.E.: Πες του ότι θα τον δω στην Ατλάντα. (σ.σ.: στο ProgPower Festival 2014, εμφανίζονται οι Need και οι Evergrey θα έχουν το επίσημο listening party τους.)

Ναι, αυτό μου είπε κι αυτός...
T.E.: Δωσ' του τους χαιρετισμούς μου!

Evergrey - Hymns For The BrokenOk! Λοιπόν, πώς πάνε τα πράγματα για τους Evergrey, τώρα που επιστρέφετε δυναμικά με το καινούργιο σας άλμπουμ;
J.N.: Όλα πάνε φανταστικά! Για την ακρίβεια, καλύτερα κι από τις μεγαλύτερες προσδοκίες μας. Η ανταπόκριση που έχουμε λάβει για το video είναι φοβερή. Μιλάμε με δημοσιογράφους τις τελευταίες μέρες και η ανταπόκριση του κόσμου είναι κάτι που μας ξεπερνάει... Είναι πραγματικά πολύ-πολύ-πολύ ωραίο να το ακούς...

T.E.: Είναι σχεδόν άρρωστο αυτό που συμβαίνει! Γενικά, είμαστε πολύ επιφυλακτικοί στη σκέψη ότι πρόκειται για ένα καταπληκτικό άλμπουμ. Θέλω να πω, ότι για εμάς, ναι, ξέρουμε πώς νιώθουμε για αυτό, αλλά ήμασταν πολύ επιφυλακτικοί αναφορικά με το πώς οι άλλοι θα το βρουν. Έχουμε κάνει πολλές συνεντεύξεις μέχρι τώρα και το περίεργο είναι ότι όλοι πιστεύουν πάνω κάτω το ίδιο. Το χειρότερο σχόλιο που ακούσαμε ήταν ότι είναι ένα πραγματικά φοβερό άλμπουμ...

J.N.: Είναι όντως απίστευτο αυτό που συμβαίνει...

Ωραία, θα είμαι ο επόμενος που θα σας συγχαρεί τότε, καθώς πρόκειται για ένα καταπληκτικό άλμπουμ...
(Και οι δύο): Σε ευχαριστούμε!

Ίσως είναι ακόμα πολύ νωρίς για να συγκριθεί με άλλα άλμπουμ που έχετε κάνει στο παρελθόν, αν και δεν ξέρω αν θα έχει και νόημα κάτι τέτοιο. Όπως και να έχει είναι ένα πολύ δυνατό άλμπουμ. Όλες αυτές οι αλλαγές που έλαβαν χώρα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο πως διαμορφώθηκε το άλμπουμ;
T.E.: Εννοείται... Δύο μέλη δεν είναι πλέον μαζί μας, ενώ δύο νέα μέλη που μπήκαν στο συγκρότημα και εννοείται πως επέφεραν σημαντικές αλλαγές στον ήχο μας. Πόσο μάλλον όταν αυτοί οι δύο είναι ο Jonas και ο Henrik, είναι αυτονόητο πως αυτό έχει μια επίδραση σε τόσα επίπεδα που σχεδόν περιττεύει να αναφερθούν. Είχε μια ιδιαίτερη επίδραση στον τρόπο που δουλεύουμε και οι πέντε μαζί και στο αποτέλεσμα στο οποίο καταλήξαμε.

J.N.: Και δεν είναι μόνο το μουσικό κομμάτι, είναι και σε προσωπικό επίπεδο. Ξέρεις, φέρνουν μια άλλη ενέργεια που δεν την είχαμε πριν...

Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει καλή χημεία και, προσωπικά, με πήγε πίσω στην εποχή του "Inner Circle"...
T.E.: Ορίστε, κάνεις συγκρίσεις... Στο είπα!

Όχι, δεν συνέκρινα, είπα ότι με πήγε σε εκείνη την εποχή...
T.E.: (γέλια) Πλάκα κάνω...

EvergreyΠοιά είναι λοιπόν τα μουσικά στοιχεία που προσφέρουν ο Jonas και ο Henrik;
T.E.: Πέραν του μουσικού κομματιού, έχουμε όλοι μας ωριμάσει και ως άνθρωποι. Ίσως έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη ανάμεσά μας σε προσωπικό επίπεδο. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Προερχόμαστε από μια παλιότερη συνεργασία που δουλεύαμε μαζί ως κολλητοί και συμπαίκτες για δέκα χρόνια και αυτή η απουσία τους για τέσσερα χρόνια δημιούργησε μια απόσταση, η οποία θέλω να πιστεύω πως λειτούργησε μόνο θετικά. Κατά κάποιο τρόπο επανέφερε το σεβασμό όχι μόνο σε προσωπικό αλλά και σε μουσικό επίπεδο ανάμεσά μας, κάτι που μας κάνει να νιώθουμε υπέροχα.

Πολύ χαίρομαι! Πριν προχωρήσουμε στη μουσική του άλμπουμ, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: σύμφωνα με το δελτίο Τύπου βρεθήκατε στα πρόθυρα του να διαλύσετε το συγκρότημα. Αν οι Evergrey, που είναι ένα καθιερωμένο και επιτυχημένο συγκρότημα, έχουν τέτοια θέματα, γιατί αυτό να μην είναι αποκαρδιωτικό για ένα καινούριο συγκρότημα που ξεκινάει τώρα;
T.E.: Διότι η αγάπη για τη μουσική είναι μεγαλύτερη από οτιδήποτε άλλο... Γι' αυτό!

J.N.: Και προφανώς, τα καινούρια συγκροτήματα δεν είναι στη μουσική βιομηχανία αρκετό καιρό, ώστε να τους έχει κουράσει, να έχουν γίνει κυνικοί απέναντί σε κάποια πράγματα και να έχουν χάσει το κουράγιο τους. Είναι ακριβώς αυτό που είπες (σ.σ.: δείχνοντας τον Tom). Η αγάπη τους για τη μουσική είναι μεγαλύτερη από την επιχειρηματική πλευρά των πραγμάτων...

Ωραία, τώρα εξηγήστε μου, γιατί "Hymns For The Broken"; Θέλω να πω, έτσι και αλλιώς τα κομμάτια σας δεν είναι για τους «πληγωμένους»;
T.E.: Ναι, θα μπορούσες να το πεις αυτό. Αλλά, θεωρώ πως οι άνθρωποι τους οποίους ονομάζω «broken» είναι τελικά ο «έξω κόσμος». Αλλά πάλι, ο «έξω κόσμος» είναι ουσιαστικά ένας όρος για εμάς που βρισκόμαστε μέσα στον κύκλο της εμπιστοσύνης. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που ακούν Evergrey έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με εμάς και τους στίχους μας, τα συναισθήματα που βγάζουμε κ.λ.π.. Θεωρώ εμάς ως «broken», αλλά όχι με την έννοια που ο εξωτερικός κόσμος μας θεωρεί, παρά ως ένα σύνολο ανθρώπων που απλά μοιράζονται τις ίδιες απόψεις, τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες ηθικές αξίες κ.λ.π.. Μέσω αυτού δημιουργούμε ένα δεσμό, μέσω της μουσικής που γράφουμε που είναι για εμάς και εσάς. Και εμείς είμαστε οι «broken», αλλά δεν είμαστε «broken»... Ελπίζω να βγάζει νόημα όλο αυτό.

Tom Englund - Johan Niemann (Evergrey)Βασικά, με φέρνει στην επόμενη ερώτηση. Παρατήρησα ότι, παρόλο που το κάνατε στο παρελθόν, χρησιμοποιείτε πολύ το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο στα τραγούδια σας, ειδικά στο καινούργιο άλμπουμ. Αισθάνεστε πράγματι ότι συνδέεστε με ένα συγκεκριμένο τύπο κοινού, συμπεριλαμβανόμενοι των εαυτών σας, που ταυτίζεται με τα τραγούδια σας ιδιαίτερα;
T.E.: Ναι! Κάνω έναν παραλληλισμό της ιστορίας με το να βρίσκεσαι σε πόλεμο. Το κάνω αυτό, παρόλο που οι άνθρωποι σε χώρες με λιγότερο ευμενείς συνθήκες αυτή την περίοδο, όπως η Ουκρανία και η Συρία, ή όπου αλλού αντιμετωπίζουν αντίστοιχες δυσκολίες μπορεί να ταυτιστεί με αυτό. Το θέμα είναι πως είχα αυτή την εικόνα στο μυαλό μου ότι βρίσκομαι σε πόλεμο με το ίδιο μου το μυαλό, πως πρόκειται για μια επανάσταση που λαμβάνει χώρα μέσα σε αυτό. Για αυτό το λόγο πρέπει πραγματικά να καταρρίψω τα «φράγματα» ("Barricades"), και να είμαι αρκετά γενναίος για να κατακτήσω «μια καινούργια αυγή» ("A New Dawn", ή να «ξεκινήσω μια αλλαγή» ("Wake A Change") για να πάω μπροστά, καταλαβαίνεις;

Οι στίχοι είναι για άλλη μια φορά σκοτεινοί και στενάχωροι αν και κάποιες φορές αφήνουν ένα μικρό φως στο τέλος του τούνελ... Πριν λίγους μήνες μίλησα με τον Axel από τους Graveyard και μου είπε ότι η χαρούμενη μουσική είναι συνήθως κακή μουσική... Κάτι μου λέει, ότι θα συμφωνήσετε...
T.E.: (γελάει)

J.N.: Μπορεί να έχει δίκιο, αλλά θα έλεγα ότι υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της χαρούμενης μουσικής και της ελπιδοφόρας μουσικής.

T.E.: Πραγματικά ζηλεύω τους ανθρώπους που ξέρουν πως να γράψουν χαρούμενη μουσική, επειδή δεν έχω την παραμικρή γαμημένη ιδέα πώς να το κάνω αυτό... οι Beatles τα κατάφερναν... δεν μπορώ να καταλάβω πώς...

Θα θέλατε κάποια στιγμή να εκπλήξετε τους οπαδούς σας γράφοντας χαρούμενη μουσική;
T.E.: Δεν ξέρω... Οι Evergrey θα είναι πάντα οι Evergrey. Δεν χρειάζεται να ξεκινήσουμε να γράφουμε happy polka ή τέτοια πράγματα.

J.N.: Νομίζω οι άνθρωποι θα μας μισούσαν αν προσπαθούσαμε να γράψουμε χαρούμενη μουσική...

Το ξέρω, αστειεύομαι... Νιώθετε άνετα να μιλάτε για προσωπικά σας θέματα μέσω της μουσικής;
T.E.: Προφανώς, εγώ ένιωθα έτσι. Τώρα, όμως, χρειάζεται να είμαι αρκετά υπεύθυνος ώστε να εξηγήσω τι είναι αυτό που λέω, έτσι ώστε οι λέξεις να δικαιολογούνται κατά κάποιον τρόπο. Θεωρώ ότι ως καλλιτέχνης έχεις κάποιου είδους ευθύνη να μιλήσεις για κάποια πράγματα, όπως το κάνω εγώ σε αυτούς τους στίχους, ώστε αν κάποιοι άνθρωποι θέλουν να μάθουν, να μπορείς να εξηγήσεις. Για κάποιους ανθρώπους οι στίχοι έχουν τεράστια σημασία και αν δεν τους εξηγήσεις κάποια πράγματα τους αφήνεις μετέωρους. Δεν είμαι απόλυτα άνετος με αυτό, αλλά το κάνω επειδή πιστεύω ότι υπάρχει η ανάγκη από τους ανθρώπους σήμερα σε όλο τον κόσμο -που ακούνε Evergrey σαφώς- να καταλάβουν ότι προβλήματα υπάρχου παντού, σε κάθε επίπεδο και για κάθε άνθρωπο στον κόσμο. Και ότι πολύ σπάνια είσαι ο μόνος που βιώνεις κάτι τέτοιο ή ο μόνος που κατακλύζεται από αυτά τα συναισθήματα τέλος πάντων.

Evergrey - King Of ErrorsΤώρα, πίσω στη μουσική του άλμπουμ. Το "King Of Errors" ήταν η προφανής επιλογή για το πρώτο single;
T.E.: Ναι! Ήταν η πρώτη προφανής επιλογή που είχαμε...

Πώς επιλέγεις ένα single; Διότι, θεωρώ πως το "Wake A Change" θα μπορούσε αποτελεί επίσης το πρώτο single...
T.E.: Αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά εκπληκτικό. Είχαμε δύο συνεντεύξεις πριν από εσένα, μετά το δείπνο και ο ένας τύπος είπε ότι πίστευε πως το "Archaic Rage" θα έπρεπε να γίνει single και ο άλλος είπε το "A New Dawn". Τώρα εσύ λες το "Wake A Change". Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα σημάδι ενός πραγματικά καλού άλμπουμ. Και η δικιά μου άποψη είναι πως θα έπρεπε να κάνουμε ένα video για το "Wake A Change", όπως και για το "Black Undertow". Βέβαια έχουμε ήδη επιλέξει ένα άλλο τραγούδι για το επόμενο video, άρα θα δούμε πώς σας φανεί εκείνο...

Εκτός από την επιλογή των single, η συνολική μου αίσθηση είναι ότι θέλατε να κάνετε ένα άλμπουμ δεμένο και με συνοχή, αντί να έχετε κομμάτια που ξεχωρίζουν και θα αποτελέσουν singles. Πιστεύω ότι επιλέξατε να έχετε ένα ισορροπημένο συμπαγές άλμπουμ. Είναι αλήθεια αυτό;
T.E.: Ποτέ δεν επιλέγουμε τίποτα...

J.N.: Απλά προσπαθήσαμε να διαλέξουμε έντεκα πραγματικά καλά τραγούδια στα οποία θα συμφωνούσαμε όλοι. Είχαμε πολλά τραγούδια για να διαλέξουμε και όταν όλοι ακούγαμε τα demo, ο καθένας είχε και μια άποψη του στυλ «νομίζω ότι αυτό το τραγούδι θα έπρεπε να μπει στο άλμπουμ... εκείνο το τραγούδι... το άλλο τραγούδι...», κλπ. Αυτά ήταν τα έντεκα τραγούδια πάνω στα οποία όλοι συμφωνήσαμε από κοινού. Δεν πιστεύω ότι κάποιος είχε στο μυαλό του ότι χρειάζεται να βγάλουμε ένα σούπερ single, ξέρεις...

T.E.: Τώρα το μόνο πράγμα που όντως αποφασίσαμε ήταν ότι κάναμε αυτό που νιώθαμε ότι μας βγαίνει. Θα το αφήναμε ως έχει, δεν θα προσπαθούσαμε να το περιορίσουμε στα 4 λεπτά προκειμένου να παιχτεί στο ραδιόφωνο και δες τι έγινε! Γυρίσαμε ένα video που διαρκεί 7 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα και μέσα σε μια βδομάδα είχε την καλύτερη ανταπόκριση από οποιοδήποτε video έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Είναι τρελό το πώς δουλεύει ο κόσμος, αλλά πιστεύω ότι το να ακολουθείς την καρδιά σου και το να κάνεις ότι πιστεύεις είναι μια καλή συνταγή για να είσαι τουλάχιστον αληθινός στον εαυτό σου και, υποθέτω πως, αν έχει ποιότητα, έρχονται κι όλα τα άλλα μετά...

Οφείλω να πω πως το αγαπημένο μου μέρος του άλμπουμ είναι το κλείσιμό του...
T.E.: Oh yeah! (σ.σ.: κάνει σημάδι πως συμφωνεί)

EvergreyΤο "Missing You" είναι ένα μοναδικό κομμάτι πιάνου-φωνής των Evergrey, ενώ τα "The Grand Collapse" και "The Aftermath" είναι αμφότερα καταπληκτικά. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα τόσο δυνατό κλείσιμο για το άλμπουμ; Φαντάζομαι το εγχειρίδιο του επιτυχημένου άλμπουμ λέει ότι τα καλύτερα τραγούδια πρέπει να μπαίνουν πρώτα στο δίσκο, αλλά μάλλον δεν το ακολουθείτε και πολύ, ε;
J.N.: Προσωπικά, μεγάλωσα ακούγοντας ολόκληρα άλμπουμ. Άκουγα δίσκους, δεν μεγάλωσα ακούγοντας σκόρπια ένα τραγούδι εδώ και ένα τραγούδι εκεί. Άρα για μένα είναι πολύ σημαντικό να έχει συνοχή όλος ο δίσκος.

T.E.: Σωστά!

J.N.: Τα τελευταία τραγούδια είναι για εμένα τόσο σημαντικά όσο και το υπόλοιπο album, επειδή αν έχεις ένα τέλειο τελευταίο τραγούδι, τότε θες να ξαναπαίξεις τον δίσκο... Αν κλείσεις ιδανικά θα αναγκάσεις τον άλλον να πει «αυτό ήταν ένα απίστευτο τραγούδι - τι, τελείωσε ο δίσκος; θα πρέπει να το ξανακούσω». Άρα για εμένα, πρέπει να έχεις ένα τέλειο κλείσιμο στον δίσκο.

T.E.: Ναι, δεν είναι μια απόφαση του τύπου «ας βάλουμε τα καλούτσικα τραγούδια εδώ και τα πολύ καλά εκεί». Ποτέ δε δουλέψαμε έτσι. Ως Evergrey πάντα δουλεύουμε στο σημείο του να νιώθουμε ότι έχουμε δέκα ή έντεκα εξίσου καλά τραγούδια.

J.N.: Επίσης, σε αυτή την περίπτωση, μιας και έχουμε ένα συγκεκριμένο concept στο δίσκο, οι στοίχοι καθορίζουν την σειρά των τραγουδιών. Αν πάλι δεν το έχεις κάποιο τέτοιο περιορισμό, τότε πρέπει να τοποθετήσεις τα κομμάτια με τέτοιο τρόπο, ώστε το άλμπουμ να έχει μία ροή. Όταν έχεις δέκα εξίσου καλά τραγούδια, στην πραγματικότητα μπορείς να τα βάλεις όπου θες, αλλά πρέπει να τα βάλεις σε μια συγκεκριμένη σειρά για να κυλάει το άλμπουμ.

T.E.:
Γι' αυτό είναι τόσο μεγάλη η πρόκληση του να έχεις ένα concept στο άλμπουμ, επειδή έχεις αυτή τη χρονολογική σειρά με την οποία πρέπει να φτιάξεις τα τραγούδια. Συνήθως, σε άλλα άλμπουμ πρέπει να λάβεις υπόψη σου πράγματα όπως τα bpm, την τονικότητα του τραγουδιού, ακόμη και τον τύπο του τραγουδιού. Επομένως, είναι δύσκολο να ισορροπήσεις ένα θεματικό άλμπουμ όταν έχεις μια τέτοια χρονολογική σειρά κι  ως εκ τούτου το να τα καταφέρεις αποτελεί ένα τεράστιο συναίσθημα ανακούφισης πρέπει να ομολογήσω...

EvergreyΕπηρεάζει  η αλλαγή στη μουσική, όχι μόνο στη βιομηχανία αλλά και στον τρόπο που οι άνθρωποι ακούνε μουσική, ένα συγκρότημα όπως οι Evergrey; Επειδή ακριβώς φτιάχνετε ολοκληρωμένους δίσκους ενώ η μουσική σήμερα δημιουργείται για να ακουστεί στο Spotify κλπ., με μεμονωμένα τραγούδια. Πιστεύετε ότι αυτό σας επηρεάζει στον τρόπο που γράφετε, στον τρόπο παρουσιάζεται η μουσική σας και στην αποδοχή που έχει;
T.E.: Όχι, προσπαθούμε να μην επηρεαζόμαστε από αυτό, και όπως βλέπεις όντως δεν επηρεαζόμαστε. Από την άλλη, νομίζω θα ήταν πολύ ωραίο - μεταξύ αυτού και του επόμενου άλμπουμ- να βγάζουμε ένα single εδώ κι εκεί, και να κάνουμε την ίδια προσπάθεια για αυτό, απλά για να διατηρήσουμε την επαφή μας με τον κόσμο, κατά κάποιον τρόπο. Ξέρεις, υπάρχουν κάποια τραγούδια που δεν είναι απαραίτητα τραγούδια για το άλμπουμ, αλλά εξυπηρετούν κάποιου είδους σκοπό... (γελάει). Δε μιλώ από μουσικής πλευράς, αλλά κάποιες φορές γράφεις τραγούδια που δεν κάνουν για ένα άλμπουμ, αλλά εξακολουθούν να είναι τραγούδια των Evergrey...

Οι Evergrey ξεκίνησαν πριν η progressive μουσική αποκτήσει τη δημοφιλία που έχει  τα τελευταία χρόνια με περιοδικά, φεστιβάλ, κλπ. Παρόλα αυτά, έχω την εντύπωση ότι ανήκετε στα prog συγκροτήματα που δεν έχουν επωφεληθεί πολύ από την άνοδο της δημοτικότητας του είδους. Έχετε παραμείνει όσο δημοφιλείς ήσαστε. Πώς το βλέπετε εσείς αυτό που γίνεται με την prog μουσική και πώς βλέπετε τους εαυτούς σας σ' αυτόν τον χώρο;
J.N.: Προσωπικά, δε θεωρώ τους Evergrey μια progressive μπάντα με τον τρόπο που θα θεωρούσες τους Dream Theater ως progressive. Ή για παράδειγμα τους Spock's Beard, ή τους Symphony X, κ.ο.κ....

T.E.: Ή τους Opeth...

J.N.: Ή τους Opeth. Κι αυτοί είναι progressive. Για εμένα, έχουμε κάποια κοινά στοιχεία, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό που βρίσκονται στα συγκροτήματα που ανέφερα πριν. Δεν θα μπορούσα να αναφερθώ στους Evergrey ως progressive μπάντα. Για εμένα το progressive rock είναι για συγκροτήματα όπως οι Yes, Rush, Genesis, King Crimson... Και οι Evergrey δεν ακούγονται έτσι.

T.E.: Συμφωνώ πάνω-κάτω. Παρόλα αυτά, εκτιμώ το γεγονός ότι μας τοποθετούν στη συγκεκριμένη γωνιά. Αλλά, από την άλλη είναι κάπως άδικο προς τους Evergrey, επειδή αυτό ταυτόχρονα ίσως απομακρύνει κάποιους άλλους και εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας ένα metal  συγκρότημα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Νομίζω ότι έχουμε περισσότερα κοινά με τους Iron Maiden της εποχής του “Somewhere In Time”, παρά με τους Meshuggah, τους Mastodon ή τους Dream Theater, αλλά δεν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους που μας τοποθετούν όπου αυτοί κρίνουν σωστό...

EvergreyΑναφέρατε ότι θα πάτε στην Ατλάντα τον άλλο μήνα, εκεί υπάρχει μια κοινότητα ProgPower fans που σας εκτιμά πραγματικά, είναι πιστή και σας αγαπά. Δεν είναι σημαντικό να υπάρχουν τέτοιες κοινότητες στις μέρες μας ώστε να επικοινωνείτε με τους οπαδούς σας;
T.E.: Είναι πολύ σημαντικό! Και τους εκτιμάμε όσο μας εκτιμούν κι αυτοί. Απλά δεν είναι απαραίτητο για μένα να συμφωνώ με ό,τι λένε όλοι οι άλλοι. Είμαι χαρούμενος που είμαι κομμάτι της ProgPower κοινότητας, αλλά είμαι επίσης χαρούμενος που είμαι κομμάτι και της πιο mainstream κοινότητας. Πιστεύω η μουσική θα έπρεπε να βιώνεται από όσο περισσότερους ανθρώπους γίνεται, και αυτό είναι κάτι για το οποίο αγωνιζόμαστε να επιτύχουμε.

J.N.: Και όλο αυτό το κενό μεταξύ progressive και mainstream...υπάρχουν συγκροτήματα που έχουν διασχίσει αυτά τα σύνορα, που είναι και στις δυο περιοχές. Για παράδειγμα οι Genesis. Δεν υπάρχουν πια, αλλά ήταν ένα progressive συγκρότημα που πούλησε εκατομμύρια δίσκους. Ήταν mainstream, τα videos τους έπαιζαν στο  MTV, επομένως, μπορείς να κάνεις και τα δύο.

T.E.: Επίσης θεωρώ τους Queensrÿche μπάντα που τοποθετείται σε αυτό το χώρο. Πιστεύω ότι είμαστε πιο κοντά στους Queensrÿche. Αυτό είναι βασικά καλή σύγκριση. Φυσικά, οι Queensrÿche αποτελούν τεράστια επιρροή των Evergrey, μάλιστα αποτίσαμε και φόρο τιμής σε αυτούς. Θα έλεγα ότι, αν υπάρχει ένα «είδος Queensrÿche» στη metal μουσική, τότε ανήκουμε σε αυτό κατά κάποιο τρόπο, με κάποια περισσότερο rock στοιχεία... (γελάει)

J.N.: Είναι prog, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι.

T.E.: Είμαστε ένα prog συγκρότημα, αλλά δεν είμαστε κιόλας... (γέλια)

Μπορούμε να πούμε ότι το prog είναι τρόπος σκέψης, και μιας και δεν έχετε θέσει κανένα όριο στο τι κάνετε και δεν έχετε καμία παγιωμένη ιδέα για τις δομές, τις μελωδίες και τα σχετικά, για αυτό πιστεύω ότι άνθρωποι σαν εμένα θέλουμε να σας βάλουμε σε εκείνη τη γωνία της μουσικής...
T.E.: Ακριβώς! Και συμφωνώ μαζί σου. Θέλω να πω, αν θα έπρεπε να εξηγήσεις τη λέξη progressive, ναι, είμαστε ένα progressive συγκρότημα, αλλά δεν είμαστε ένα «prog» συγκρότημα υπό αυτή την έννοια. Εκτός κι αν το prog μπορεί να περιλαμβάνει όλα τα συγκροτήματα στον κόσμο, στην ουσία... Ας πούμε, εννοώ, είναι οι Mastodon ένα  prog συγκρότημα; Ισχυρίζονται ότι είναι prog;

Tom Englund (Evergrey)Θα μπορούσαν να είναι... κατά κάποιο τρόπο, αλλά όχι τόσο από την τεχνική πλευρά των πραγμάτων. Επειδή συνθετικά ακολουθούν συνήθως την πεπατημένη...
T.E.: Σωστά...

Τώρα, άσχετα από το αν συμφωνείτε ή όχι με τη σημασία του όρου, πέρυσι προσπαθήσαμε να συντάξουμε τον απόλυτο οδηγό για το progressive metal και θέλαμε να διαλέξουμε ένα άλμπουμ των Evergrey που θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Μετά από πολλές διαφωνίες καταλήξαμε στο "The Inner Circle". Θα συμφωνούσατε μαζί μου; Καθώς εγώ ήμουν υπεύθυνος για την τελική απόφαση - ότι αυτό είναι το πιο αντιπροσωπευτικό άλμπουμ της καριέρας σας, αυτό με το οποίο κάποιος θα έπρεπε να ξεκινήσει την εξερεύνηση των Evergrey;
J.N.: Καλή ερώτηση...

T.E.: Όχι, δεν είναι καλή ερώτηση. Είναι δύσκολη ερώτηση... Όχι, δεν νομίζω πως συμφωνώ...

Γιατί; Και τότε, ποιό θα διάλεγες;
T.E.: Εξαρτάται, για ποιόν θα το έπαιζες. Αν έπρεπε να βάλουμε ένα άλμπουμ που θα αντιπροσώπευε τους Evergrey σήμερα, αυτό φυσικά θα είναι το καινούργιο, επειδή αυτός είναι ο ήχος μας σήμερα. Επίσης, πιστεύω πως αποτελεί και μια καλή εκπροσώπηση ολόκληρης της καριέρας μας. Γάμησέ τα! Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απομακρυνθώ από άλμπουμ όπως το "In Search For Truth" και το "Recreation Day", κ.ο.κ.. Θέλω να πω, δεν θα έπαιζα το "Monday Morning Apocalypse" επειδή αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο βήμα μακριά από τον ήχο μας.

Σωστά...
T.E.: Για εμένα, όταν σκέφτομαι τους Evergrey, το πρώτο άλμπουμ που μου έρχεται στο μυαλό είναι το "Solitude, Dominance, Tragedy". Τι να πω, δεν μπορώ να απαντήσω αυτή την ερώτηση φίλε, λυπάμαι...

Τουλάχιστον, θα συμφωνούσατε με εμένα ότι το "When The Walls Go Down" είναι το απόλυτο αριστούργημά σας μέχρι τώρα;
T.E.: (γέλια) Νομίζω ότι το "The Grand Collapse" ακολουθεί από κοντά...

Εντάξει. Τώρα, είναι έτοιμο το συγκρότημα να πάρει τους δρόμους; Ετοιμάζεστε για μια γεμάτη περιοδεία;
J.N.: Βασικά δεν έχουμε σχεδιάσει κάτι ακόμη. Αποφασίσαμε συνειδητά να μην έχουμε booker ή manager σε αυτή τη φάση, επειδή θέλαμε να δούμε τι ανταπόκριση θα λαμβάναμε από το πρώτο single (και video) και να δούμε που βρισκόμαστε. Αλλά θα ξεκινήσουμε το σχεδιασμό της περιοδείας και θα το συζητήσουμε με διάφορους bookers όταν ξεμπερδέψουμε με τις συνεντεύξεις για την προώθηση του άλμπουμ...

Φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα ανεβείτε στη σκηνή αναπόφευκτα...
T.E.: Ναι, λογικά...

EvergreyΠόσο δύσκολο θα ήταν να βγάλετε setlist μετά από τόσα καλά άλμπουμ και ακόμα περισσότερα καλά τραγούδια που έχετε;
J.N.: Πολύ δύσκολο...

Τ.Ε.: Φαντάσου τώρα να ανοίγουμε συναυλίες για κάποιον άλλο και να έχουμε 50 λεπτά στη διάθεσή μας. Σε αυτόν τον χρόνο δεν προλαβαίνουμε να παίξουμε ούτε καν τα τραγούδια για τα οποία έχουμε γυρίσει video. Θα ήταν γαμημένα περίεργο κάτι τέτοιο. Αν αυτό το άλμπουμ πάει τόσο καλά όσο φαίνεται αυτή τη στιγμή, τότε φυσικά θα παίξουμε πολλά τραγούδια από αυτό. Για να ρωτήσω εσένα όμως... Πες τα τρία τραγούδια που θα πρέπει να βρίσκονται πάντα στο setlist των Evergrey...

Ααα, πρώτο το "When The Walls Go Down"...
T.E.: Βλέπεις; Αυτό δεν παίζει!

Ξέρω ότι είναι δύσκολο, γι' αυτό ρώτησα!
T.E.: Είναι το "Touch Of Blessing", το "The Masterplan", το "Broken Wings"... Δεν βγαίνει άκρη. Βασικά θα σταματήσουμε να ανοίγουμε συναυλίες άλλων από εδώ και πέρα και θα παίζουμε μόνο ως headliners. Ή θα μπορούσαμε να ανοίγουμε συναυλίες, αλλά να έχουμε headline set... (γέλια)

Θα ήθελα πάρα πολύ να σας δω να κάνετε ξανά κάτι τόσο μεγαλειώδες όπως το "A Night To Remember". Θα σκεφτόσασταν να κάνετε κάτι τέτοιο ξανά, ή έχουν αλλάξει οι καιροί τόσο πολύ που δεν είναι πλέον εφικτό κάτι ανάλογο;
T.E.: Όχι, μπορούμε να το κάνουμε... Εννοώ, αν η εταιρεία δεν θέλει να σκάσει τα 100.000 ευρώ που θα κόστιζε, φαντάζομαι θα πρέπει κάπως να το χρηματοδοτήσουμε εμείς. Είναι δυνατόν, αρκεί να έχεις αρκετό χρόνο για να το σχεδιάσεις. Δεν βλέπω να υπάρχει κάποιο πρόβλημα πάντως. Ίσως μπορούμε να το κανονίσουμε για την 20ή μας επέτειο του χρόνου...

Αυτό θα ήταν πολύ καλό...
Τ.Ε.: Ίσως στην Ελλάδα, όπως οι Iced Earth;

Tom Englund (Evergrey)Αυτό μας φέρνει στην επόμενη ερώτησή μου. Βαρέθηκα να ρωτάω τα συγκροτήματα «Θα έρθετε στην Ελλάδα αυτή τη φορά;», επειδή η απάντηση είναι συνήθως προφανής. Μου λένε, «Bρες μας έναν promoter και εμείς θα είμαστε εκεί». Απ’ τη στιγμή που δεν μπορώ να το κάνω αυτό, ρωτάω αν υπάρχουν άλλοι τρόποι όπως το crowdfunding ή κάτι άλλο που το συγκρότημα μπορεί να προτείνει έτσι ώστε να βοηθήσουμε να έρθουν εδώ...
T.E.: Πολύ καλή ιδέα, αλλά εμείς είμαστε ήδη σε συζητήσεις με έναν promoter από χτες, που θέλει να μας φέρει τον Δεκέμβριο, επομένως, ελπίζουμε ότι θα είμαστε εκεί.

Αυτά είναι τα καλύτερα νέα της ημέρας...
T.E.: (γέλια) Μαζί με το άλμπουμ, ε...

Σαφώς! Τι θυμάστε όμως από την τελευταία φορά που παίξατε εδώ, και τη φορά που παίξατε με τους Candlemass;
T.E.: Θεέ μου, με τους Candlemass δεν θυμάμαι τίποτα! Είχαμε έναν στα πλήκτρα που ήταν...Ποιός στα κομμάτια ήταν αυτός; Ένας καθηγητής σε σχολείο που απλά βοήθησε και έπαιξε πλήκτρα για εμάς... Αυτός ήταν από ένα άλλο prog συγκρότημα... «Ένα άλλο prog συγκρότημα», βλέπεις; (γελάει)... Τέλος πάντων! Θυμάμαι ότι με τους Candlemass το σόου ήταν καταπληκτικό γιατί είχα την ευκαιρία να τα πιω με τα παλιά μου ινδάλματα και μετά κάναμε και μαζί περιοδεία.

Ειλικρινά, μπορεί να ακούγεται τετριμμένο, αλλά φτιάξαμε μέχρι και ξεχωριστό ελληνικό intro επειδή η Ελλάδα ήταν πάντα πολύ σημαντική και ιδιαίτερη για τους Evergrey, αφού βρεθήκαμε εκεί από την αρχή της καριέρας μας. Ποιά ήταν η ερώτηση;

J.N.: Τι θυμάσαι από την Ελλάδα;

T.E.: Α ναι, αυτό που θυμάμαι είναι οι ωραίοι ζεστοί άνθρωποι της Ελλάδας. Ναι, οι άνθρωποι, εσάς, παιδιά, αυτό θυμάμαι. Θυμάμαι που παίξαμε στην Αθήνα σε ένα πραγματικά, γαμημένα μικρό μέρος και παραλίγο να πεθάνω επειδή δεν μπορούσα να αναπνεύσω, αλλά το show ήταν τέλειο...

Άρα αυτός ο κόσμος που θα θελήσει να σας δει τον Δεκέμβριο, αν όλα πάνε καλά, τι να περιμένει από εσάς;
T.E.: Να ισοπεδωθούν από τον οδοστρωτήρα που λέγεται Evergrey. Δεν φύγαμε, αλλά είμαστε πιο μάχιμοι από ποτέ τώρα.

J.N.:
Είμαστε πραγματικά ντοπαρισμένοι με αυτόν τον δίσκο, και πραγματικά ενθουσιασμένοι να παίξουμε αυτό το υλικό για εσάς παιδιά, οπότε θα είναι πολύ ωραία.

EvergreyΠαρόλο που δεν το έχω συζητήσει με κανέναν ακόμη, επειδή κανένας από αυτούς που ξέρω δεν το έχει ακούσει εκτός από εμένα, αλλά θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είναι ένα καταπληκτικό άλμπουμ και πραγματικά ελπίζω να πάει πολύ καλά και να τοποθετήσει τους Evergrey εκεί που ανήκουν και πρέπει να είναι, ψηλά στη σημερινή metal σκηνή.
(Και οι δύο): Σε ευχαριστούμε πολύ...

Παιδιά, για να μη σας καθυστερώ άλλο. Βλέπω υπογράφετε διάφορα...
T.E.: Υπογράφω τα προσωπικά γράμματα για τους οπαδούς, για το κουτί που αγόρασαν.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και ελπίζω να απολαύσατε τη συζήτηση όσο εγώ.
T.E.: Απόλυτα!

Ελπίζω να σας δω τον Δεκέμβριο.
T.E.: Εννοείται. Να προσέχεις.
  • SHARE
  • TWEET