Συνέντευξη Blues Pills (Zack Anderson)

Για τους συνεπείς αναγνώστες του Rocking.gr, η πολυεθνική τετράδα των Blues Pills δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν τι έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής η μπάντα, αρκούν οι αναφορές του Αντώνη Μουστάκα στην κριτική του πρώτου ολοκληρωμένου δίσκου που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες. Όσον αφορά το περιεχόμενο, ο τίτλος «ένας κλασικός rock δίσκος, με τη λέξη «κλασικός» συνώνυμη του εξαιρετικού και όχι του χαρακτηριστικού δείγματος» είναι παραπάνω από κατατοπιστικός. Για όλα τα παραπάνω, αλλά και για διάφορα άλλα ενδιαφέροντα πράγματα, συνομιλήσαμε με τον μπασίστα της μπάντας, Zack Anderson, ο οποίος φαίνεται συνάμα σίγουρος και προσγειωμένος. Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά τι μας είπε.

Λοιπόν, Zack, το full-length ντεμπούτο σας, το οποίο είναι πραγματικά σπουδαίο και μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες για το 2014 έως τώρα, κυκλοφορεί στο τέλος του Ιουλίου. Πώς νιώθεις;
Απλά δεν μπορώ να περιμένω να κυκλοφορήσει, καθώς μας πήρε πάρα πολύ καιρό για να το δημιουργήσουμε. Θέλαμε να κυκλοφορήσουμε το άλμπουμ για περισσότερο από έναν χρόνο, αλλά μας πήρε πολύ καιρό να βρούμε δισκογραφικό συμβόλαιο και να το ηχογραφήσουμε. Τώρα που τελικά κυκλοφορεί, είναι πάρα πολύ ωραία.

Εδώ κολλάει η επόμενη ερώτησή μου. Στο Rocking.gr σας παρακολουθούμε από το EP "Bliss" και περιμένουμε full-length άλμπουμ από το 2012. Εκτός από την απόκτηση δισκογραφικού συμβολαίου και τις ηχογραφήσεις, για ποιόν λόγο κυκλοφορήσατε ένα επτάιντσο και τρία EP πριν κάνετε το μεγάλο βήμα με ένα full-length άλμπουμ;
Είναι μεγάλη ιστορία, αλλά ένα πρόβλημα που είχαμε είναι το ότι προερχόμαστε από διαφορετικές χώρες, οπότε δεν μέναμε πάντοτε στο ίδιο μέρος και ήταν σχετικά δύσκολο να ηχογραφήσουμε ένα άλμπουμ. Στη πραγματικότητα, τα EP "Devil Man" και "Bliss" που κυκλοφορήσαμε υποτίθεται πως ήταν demo. Θα ηχογραφούσαμε demo που θα στέλναμε σε διάφορες εταιρίες ώστε να βρούμε δισκογραφικό συμβόλαιο, και σκεφτόμασταν ότι μετά θα μπαίναμε στο στούντιο για να ηχογραφήσουμε κανονικό άλμπουμ. Όταν όμως στείλαμε τα demo στις εταιρείες, και τις δύο φορές έγινε το ίδιο πράγμα, όταν δηλαδή άκουσαν τα τραγούδια ήθελαν να τα κυκλοφορήσουν όπως είχαν. Τότε συμφωνήσαμε με αυτό και ήμασταν ενθουσιασμένοι, καθώς ήταν μια ευκαιρία να βγάλουμε προς τα έξω τη μουσική μας, σκεφτήκαμε ότι θα 'ταν ωραίο. Ταυτόχρονα όμως, όταν ήρθε η ώρα να ηχογραφήσουμε τον δίσκο, δεν νιώθαμε πως εκείνα που κυκλοφορήσαμε ήταν ολοκληρωμένα, καθώς όπως είπα υποτίθεται ότι αρχικά θα ήταν demo. Γι' αυτόν τον λόγο καταλήξαμε με τόσα EP και κανένα άλμπουμ, τελικά όμως είμαι χαρούμενος που έγινε έτσι, γιατί δόθηκε στη μπάντα ο χρόνος να αναπτυχθεί και να γίνει καλύτερη, και τώρα που κυκλοφορούμε τελικά το full-length άλμπουμ, είμαστε πραγματικά περήφανοι για αυτό που έχουμε δημιουργήσει.

Καταλαβαίνω, και πιστεύω ότι η ποιότητα των EP, τα οποία στη πραγματικότητα είναι demo όπως είπες, υποδεινκύει την κλάση της μπάντας!
Σ' ευχαριστώ! (γέλια)

Το άλμπουμ περιλαμβάνει πέντε καινούργια τραγούδια και πέντε από τις προηγούμενες κυκλοφορίες σας σε νέες εκτελέσεις. Έχετε σκεφτεί ότι κάποιοι οπαδοί μπορεί να προτιμούν τις πρωτότυπες εκτελέσεις (του "Devil Man" και του "The River", για παράδειγμα) και στην πρώτη ακρόαση να απογοητευθούν;
Ναι σίγουρα το σκέφτηκα αυτό, το θέμα ήταν όμως ότι θέλαμε να το κάνουμε όπως ανέφερα προηγουμένως, γιατί εκείνες οι κυκλοφορίες υποτίθεται ότι ήταν demo. Ποτέ δεν νιώσαμε 100% ικανοποιημένοι και θέλαμε να βάλουμε στο άλμπουμ τα τραγούδια όπως πιστεύαμε ότι ήταν καλύτερα. Αυτό το κάναμε για εμάς, το ότι βάλαμε δηλαδή όλα αυτά τα τραγούδια στον δίσκο. Καθώς λοιπόν σκεφτήκαμε ότι τα τραγούδια είναι καλύτερα στις νέες εκδοχές (όντως πιστεύω ότι είναι), αλλά και επειδή με μια εταιρία όπως η Nuclear Blast (με την προώθηση που έχει και ότι αυτό συνεπάγεται) θα φτάσουμε σε ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό σε σχέση με προηγουμένως, για πολλούς καινούργιους οπαδούς το νέο άλμπουμ θα είναι η πρώτη φορά που θα ακούσουν Blues Pills, και δεν θέλαμε εκείνα τα τραγούδια να μείνουν ανεκμετάλλευτα, επειδή απλά βρέθηκαν στα EP.

Από το άλμπουμ στο σύνολό του, έχω την αίσθηση ότι ηχογραφήθηκε όπως θα το παίζατε ζωντανά. Μπορείς να μας πεις μερικά πράγματα σχετικά με την διαδικασία των ηχογραφήσεων;
Ναι, το ηχογραφήσαμε και το μιξάραμε εντελώς αναλογικά, οπότε δεν υπάρχει καθόλου χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, και ηχογραφήθηκε κατά κάποιν τρόμο το μισό ζωντανά και το μισό με overdubs. Ηχογραφήσαμε ταυτόχρονα μπάσο, τύμπανα και κιθάρα, και μετά προσθέσαμε επιπλέον κιθάρες και τα φωνητικά. Περάσαμε πάρα πολύ χρόνο στο στούντιο, προσπαθώντας να τελειοποιήσουμε τα πάντα και το είδαμε σαν ευκαιρία να βάλουμε ό,τι έχουμε σε ένα πραγματικό στούντιο και να δημιουργήσουμε ένα πραγματικό άλμπουμ. Όντως λοιπόν προσπαθήσαμε να τελειοποιήσουμε ότι μπορούσαμε στα τραγούδια. Και στο τέλος είμαστε πραγματικά περήφανοι για πο αποτέλεσμα και πολύ χαρούμενοι.

Κι εμείς είμαστε χαρούμενοι! Συγκρίνοντας τα πιο rock κομμάτια όπως το εναρκτήριο με τα πιο ήρεμα, δεν βρίσκω να υπάρχει κάποια αντίθεση ανάμεσά τους. Αντιθέτως, πιστεύω ότι ταιριάζουν άψογα. Πόσο εύκολο είμαι να πηγαίνεις από το hard rock σε soul / blues ύφος;
Δεν ξέρω, δεν νομίζω ότι το σκεφτόμαστε τόσο πολύ. Δοκιμάσαμε απλά πολλές δυναμικές στα τραγούδια, όπως απαλά και βαριά μέρη και μερικές μπαλάντες, για να διατηρήσουμε το ενδιαφέρον, οπότε δεν είναι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο. Φαντάζομαι ότι στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα άλμπουμ όπου κάθε τραγούδι θα στέκεται από μόνο του και θα είναι καλό τραγούδι, ώστε να μπορείς να ακούσεις ολόκληρο το άλμπουμ χωρίς να βαρεθείς. Αυτός είναι εν τέλει ο στόχος μας.

Αυτό που είπες είναι σίγουρο! Ένα από τα πέντε καινούργια κομμάτια είναι το "Gypsy" του Chubby Checker, επιλογή που δεν είναι τόσο προφανής για διασκευή. Πώς καταλήξατε στο συγκεκριμένο;
Είναι ένα τραγούδι που μου αρέσει πολύ εδώ και πάρα πολύ καιρό, είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Στην πραγματικότητα, όταν βρισκόμουν στην Γαλλία μου το έδειξε ένας φίλος. Είναι μεγαλύτερος σε ηλικία, έχει τεράστια συλλογή δίσκων και μου έδειξε αυτόν τον δίσκο του Chubby Checker. Είναι ένα από τα εκείνα τα τραγούδια που εκπλήσσεσαι όταν τα ακούς, γιατί είναι του Chubby Checker. Η επιτυχία του ήταν το "The Twist", οπότε αποτελεί έκπληξη το ότι έχει ένα ψυχεδελικό soul δίσκο στα τέλη των '60s. Ξεκινήσαμε να τζαμάρουμε και να το παίζουμε στο soundcheck για πλάκα και σταδιακά το βάλαμε στις συναυλίες γιατί κάποιες φορές έπρεπε να παίζουμε περισσότερη ώρα και δεν είχαμε άλλα τραγούδια. Ξεκινήσαμε λοιπόν να το παίζουμε ζωντανά και όταν μπήκαμε στο στούντιο ήταν φυσικό να το ηχογραφήσουμε και να το βάλουμε στον δίσκο. Θέλαμε νομίζω να δώσουμε ζωή στο τραγούδι γιατί είναι ωραίο και δεν το γνωρίζει πολύς κόσμος.

Έχετε συμπεριλάβει άλλες διασκευές στις ζωντανές σας εμφανίσεις ή σκοπεύετε να κάνετε κάτι τέτοιο;
Είναι θαρρώ στα σχέδιά μας, αλλά δεν το έχουμε επιχειρήσει ακόμη.

Η περιορισμένη έκδοση του δίσκου συνοδεύεται από την ζωντανή σας εμφάνιση στο Hammer Of Doom 2013. Πιστεύεις πως με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβάνεται κανείς την μουσική σας στο σύνολό της;
Ναι, νομίζω πως είναι ωραίο να έχεις ζωντανά ηχογραφημένο υλικό, ώστε ο κόσμος να μπορεί να ακούσει την διαφορά, και συχνά μεγαλύτερα σε διάρκεια solo, τζαμαρίσματα και πράγματα που δεν μπαίνουν στον δίσκο, γιατί στον δίσκο είναι βαρετό να ακούς ένα σόλο για δέκα λεπτά. Αν όμως το κάνεις σε συναυλία ίσως είναι διαφορετικά, και υπάρχει διαφορετική ενέργεια όταν παίζεις ζωντανά, άρα είναι ωραίο να υπάρχουν και οι δύο αυτές πλευρές.

Η μουσική σας διατίθεται σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, διάφορα χρωματιστά βινύλια και ούτω καθεξής. Είναι αυτό κάτι που θα θέλατε σαν μουσικόφιλοι, ή μια επιχειρηματική απόφαση;
Δεν είναι δική μας επιλογή, είναι απλά κάτι που αποφασίζεται (γέλια). Εκείνο όμως που πραγματικά μας ενδιαφέρει πολύ είναι το artwork και το εξώφυλλο. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς και έχουμε ευτυχώς τον έλεγχο σε αυτό.

Ανέφερες το εξώφυλλο, το οποίο είναι φοβερό. Ποιός είναι υπεύθυνος γι' αυτό;
Είναι μία καλλιτέχνιδα που υπήρξε αρκετά δημοφιλής στα τέλη των '60s και ονομάζεται Marijke Koger-Dunham. Κατάγεται από την Ολλανδία και ήταν διάσημη για τις ζωγραφιές της. Ζωγράφιζε πράγματα για τους Beatles και ζωγράφιζε τα μουσικά όργανα των Cream όταν βρισκόντουσαν σε περιοδεία. Βασικά, είχε κάνει το εξώφυλλο για έναν δίσκο των The Incredible String Band, τον οποίο λατρεύω. Έψαξα τον καλλιτέχνη και βρήκα ότι ακόμη ασχολείται με την ζωγραφική, της έστειλα e-mail, ξεκινήσαμε να μιλάμε και την άρεσε πολύ η μπάντα. Αφότου ήρθαμε σε επαφή, μου έστειλε μερικούς πίνακες που είχε δημιουργήσει στα '60s, δεν είχαν χρησιμοποιηθεί και είχε τη διάθεση να τους παραχωρήσει. Έτσι διαλέξαμε τον συγκεκριμένο και πήραμε την άδεια να τον χρησιμοποιήσουμε στο εξώφυλλο, μιας και πιστεύαμε ότι ταιριάζει απόλυτα.

Οπότε το εξώφυλλο δεν είναι ρετρό, είναι στη πραγματικότητα από τη δεκαετία του '60 ή του '70!
Ναι, νομίζω ότι το ζωγράφισε το 1966.

Φοβερή ιστορία! Αναφέρθηκες προηγουμένως στη εταιρία σας, την Nuclear Blast Records, η οποία πιστεύει πως ανήκετε στις μπάντες με την μεγαλύτερη δυναμική. Αισθάνεστε γι’ αυτόν τον λόγο πίεση;
Σίγουρα αισθανόμαστε περισσότερη πίεση σήμερα απ' ότι αισθανόμασταν προτού η μπάντα γίνει γνωστή. Είναι εύκολο να μην νιώθεις πίεση όταν κανείς δεν ξέρει ποιος είσαι. Πιστεύω πως απλά προσπαθούμε να μην αφήνουμε το θέμα να μας επηρεάζει πολύ και το βασικό είναι να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τη μουσική και να διατηρούμε τη σπίθα, γιατί είναι νομίζω εύκολο όταν σου κάνουν συνέχεια κομπλιμέντα και σου λένε πράγματα που σε επηρεάζουν, αλλά μετά σου φαίνεται πως δεν υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Προσπαθούμε λοιπόν να μην επηρεαζόμαστε και πιέζουμε συνεχώς τους εαυτούς μας ώστε να γινόμαστε καλύτεροι.

Προηγουμένως είπες ότι με την Nuclear Blast η μουσική σας φτάνει σε ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό, από την άλλη μεριά όμως κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι σας περιορίζει, καθώς είναι μια εταιρία που ειδικεύεται στο metal. Ποιά είναι η γνώμη σου επάνω σε αυτό;
Από την εμπειρία που έχω, δεν νομίζω πως στη πραγματικότητα υπάρχει κάτι αρνητικό με οποιονδήποτε τρόπο, αν και πριν υπογράψουμε στη Nuclear Blast αυτό που λες είχε περάσει απ' το μυαλό μου. Τώρα όμως που είμαστε στην Nuclear Blast και βλέπω πως είναι, όλα είναι θετικά. Απευθύνεται σε μεγαλύτερο ακροατήριο, ανεξάρτητα από το αν είναι metal ή όχι, καθώς συμμετέχουμε ακόμη στα φεστιβάλ που δεν είναι metal και συνεχώς αναπτυσσόμαστε σαν μπάντα, οπότε δεν νομίζω ότι η εταιρία παίζει τόσο μεγάλο ρόλο. Εάν η μουσική σου βγει προς τα έξω, οι άνθρωποι που αρέσκονται σε αυτήν θα την ακούσουν. Δεν έχει σημασία εάν είσαι στην Nuclear Blast ή όχι.

Από την εμπειρία σου, έχεις δει ότι η μουσική σας μπορεί να αγγίξει τους metal οπαδούς;
Σε σχέση με πριν έχουμε φυσικά πολλούς περισσότερους metal οπαδούς λόγω της Nuclear Blast, αλλά νομίζω πως έχουμε και οπαδούς από διαφορετικές ηλικίες. Υπάρχουν νεαρά παιδιά που γουστάρουν πολύ τη μπάντα, υπάρχουν και παλιοί χίπηδες. Νομίζω ότι ένα από τα πλεονεκτήματα της μουσικής που παίζουμε είναι ότι μπορούμε να φτάσουμε σε πολύ διαφορετικά κοινά. Μπορούμε να προσεγγίσουμε οπαδούς του rock και του blues, μπορούμε να προσεγγίσουμε metal οπαδούς, καθώς και κόσμο που αρέσκεται σε soul ακούσματα εξαιτίας της φύσης της μουσικής μας.

Ένα από τα χαρακτηριστικά της μπάντας είναι ότι έχετε γυναίκα στα φωνητικά, κάτι που φαίνεται πως αποτελεί ισχυρή τάση στην μουσική σήμερα. Θα θέλατε να θεωρείστε μία από αυτές τις σημερινές μπάντες, ή απλά μια μπάντα που έχει τραγουδίστρια στη σύνθεσή της;
Δεν ξέρω εάν υπάρχει μια τέτοια τάση, αλλά ποτέ δεν σκεφτήκαμε να έχουμε μία μπάντα με τραγουδίστρια. Είναι απλά και μόνο ότι η Elin τραγουδάει φοβερά. Δεν είχε σημασία εάν είναι άνδρας ή γυναίκα στα φωνητικά. Ένα πράγμα όμως που δεν μου αρέσει καθόλου, είναι ότι κάποιες μπάντες διαθέτουν τραγουδίστρια που μπορεί να μην τραγουδά καλά, αλλά παρουσιάζεται απλά φορώντας προκλητικά ρούχα, και αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι κάτι σπουδαίο. Έχουμε την Εlin για τραγουδίστρια γιατί απλά τραγουδάει εκπληκτικά.

Συμφωνώ. Γνωρίζεις ότι η Elin παρομοιάζεται με την Janis Joplin, οπότε εάν εκείνη είναι η Janis, ποιοί θα ήσασταν αντίστοιχα εσύ, ο Cory και ο Dorian;
Δεν ξέρω! Μάλλον μια μίξη από αρκετές μπάντες. Μερικές από τις αγαπημένες μας είναι οι Fleetwood Mac με τον Peter Green στην σύνθεσή τους, οι Free και οι Black Sabbath, οπότε είμαστε κάτι σαν μια μίξη από αυτές.

Μιας λοιπόν και είσαι μπασίστας, ποιός είναι ο αγαπημένος σου;
Μάλλον ο Geezer Butler.

Προφανής επιλογή νομίζω! (γέλια) Κατάγεσαι αν δεν κάνω λάθος από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες και συγκεκριμένα από την Iowa. Πώς σε έχει επηρεάσει η καταγωγή σου σαν μουσικόφιλο καταρχάς και κατόπιν σαν μουσικό;
Δεν νομίζω ότι με έχει επηρεάσει ιδιαίτερα, εκτός απ' το ότι όταν ζεις στη Iowa, δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνεις. Καθώς λοιπόν μεγάλωσα στην εξοχή και στην μέση του πουθενά, δεν είχα να κάνω κάτι καλύτερο από το να παίζω κιθάρα και μουσική. Με τον αδελφό μου τον Cory, μεγαλώσαμε κατά κάποιον τρόπο μαζί και μάθαμε να παίζουμε μαζί μουσική. Και ο πατέρας μου έπαιζε σε μια μπάντα που έκανε πρόβες στο γκαράζ έξω απ' το σπίτι μου, οπότε τους βλέπαμε και κατά κάποιον τρόπο εμπνεόμασταν. Αυτό μας έκανε επίσης να θέλουμε να παίξουμε μουσική.

Ίσως ισχύει το ίδιο και για την Elin που είναι από την Σουηδία.
Νομίζω πως απλά τραγουδάει όλη της τη ζωή, ενώ έχει φοιτήσει και σε μουσικό σχολείο όταν ήταν μικρότερη. Είναι εκπληκτικό όμως το πόσο καλή είναι, γιατί δεν συμμετείχε σε κάποια σοβαρή μπάντα πριν από τους Blues Pills.

Σύμφωνα με την σελίδα της μπάντας στο Facebook, διαμένετε στο Örebro. Γιατί διαλέξατε τη Σουηδία σαν την βάση σας και όχι την Γαλλία, την Γερμανία ή τις Η.Π.Α.;
Βασικά μετακόμισα στη Σουηδία πριν τα πράγματα με τους Blues Pills σοβαρέψουν αρκετά, γιατί ούτως ή άλλως ήθελα να μετεγκατασταθώ. Είναι πολύ εύκολο να μείνεις μόνιμα στη Σουηδία με τις βίζες και τα σχετικά, οπότε αρχικά ήρθα εδώ μόνος μου. Τότε ο Dorian έμενε στη Γαλλία και ερχόταν συχνά στη Σουηδία και παίζαμε μουσική. Σε αυτό το σημείο λοιπόν, τα ¾ της μπάντας ήταν βασικά στην Σουηδία και το πιο λογικό ήταν να έρθει τελικά και ο Cory. Δεν νομίζω να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος, συνέβη φυσιολογικά εξαιτίας του γεγονότος ότι ο μεταναστευτικός νόμος στην Σουηδία είναι πιο ελαστικός σε σχέση με όσα ισχύουν στις Η.Π.Α. ή στη Γαλλία.

Ας επιστρέψουμε στην μουσική. Γνωρίζω ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα τραγούδι σας που παραμένει ακυκλοφόρητο, το υπέροχο ακουστικό "Yet To Find". Έχετε κι άλλα κομμάτια που σκοπεύετε αργά ή γρήγορα να τα κυκλοφορήσετε, ή η επόμενή σας δουλειά θα περιλαμβάνει αποκλειστικά καινούργιο υλικό;
Ναι, υπάρχει το "Yet To Find" που θέλαμε να το βάλουμε στον δίσκο, αλλά προσπαθήσαμε να το ηχογραφήσουμε και δεν μείναμε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα, οπότε το αφήσαμε εκτός. Μας αρέσει πολύ και αυτό το τραγούδι και θέλουμε να το κυκλοφορήσουμε, αλλά δεν μας άρεσε η εκδοχή του που είχαμε και δεν το βάλαμε στον δίσκο. Φαντάζομαι ότι στον επόμενο δίσκο που θα κάνουμε θα βρίσκονται σχεδόν αποκλειστικά καινούργια τραγούδια. Δεν μας έχουν μείνει παλιότερα που θέλουμε να ξαναχρησιμοποιήσουμε, με την εξαίρεση του "Yet To Find".

Εκτός από τις εμφανίσεις σας σε καλοκαιρινά φεστιβάλ, ποιά είναι τα σχέδιά σας για περιοδεία με την αφορμή της κυκλοφορίας του δίσκου στις 25 Ιουλίου;
Το φθινόπωρο θα περιοδεύσουμε στην Ευρώπη ως headliners. Θα θέλαμε να κάνουμε τρεις μικρές ξεχωριστές περιοδείες, μία σε Γερμανία και Αυστρία, κατόπιν άλλη μία σε Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία, και τέλος μια τρίτη στη Σκανδιναβία. Για μετά δεν υπάρχει κάτι σίγουρο, αλλά υποθέτω πως στις αρχές του 2015 θέλουμε να πάμε για περιοδεία στην Αμερική, χωρίς αυτό να είναι ακόμη 100% σίγουρο.

Υπάρχουν σχέδια για την νότια Ευρώπη και συγκεκριμένα για την Ελλάδα;
Στην πραγματικότητα ανταλλάσσουμε e-mail με κάποιον για να έρθουμε στην Ελλάδα, οπότε ευελπιστώ ότι θα καταφέρουμε να έρθουμε στην φθινοπωρινή περιοδεία.

Θα σας περιμένουμε! Πολύς κόσμος στην Ελλάδα ενδιαφέρεται για την μουσική σας και πιστεύω να το διαπιστώσετε αυτό όταν κυκλοφορήσει ο δίσκος!
Μάλιστα, αυτό θα ήταν υπέροχο!

Λοιπόν Zack, αυτό ήταν. Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και εύχομαι τα καλύτερα με για την κυκλοφορία του νέου δίσκου!
Κι εγώ σ' ευχαριστώ για τη συνέντευξη! Ελπίζω να σε δω κάποια στιγμή στην Ελλάδα!