Συνέντευξη At The Gates (Anders Bjorler)

«Στην τελική, είμαστε κατά κάποιο τρόπο μια underground ανεξάρτητη death metal μπάντα»

Από τον Άλκη Κοροβέση, 13/10/2014 @ 10:37
Είπαν ότι δεν θα επανασυνδεθούν ποτέ. Το έκαναν. Είπαν ότι δεν βγάλουν άλλο δίσκο σεβόμενοι το παρελθόν τους και μαντέψτε, έβγαλαν. Είναι ζωντανοί θρύλοι της extreme metal σκηνής, γι' αυτό μπορούν άλλα να λένε και άλλα να κάνουν. Και επιστρέφουν με ένα νέο δίσκο. Σχεδόν 20 χρόνια μετά το "Slaughter Of The Soul", οι At The Gates επανήλθαν με το "At War With Reality" και, σύμφωνα με τα όσα μας είπε ο συνιδρυτής, κιθαρίστας και βασικός συνθέτης της μπάντας, Anders Björler, είναι εδώ για να μείνουν. Δείτε τι είχε να πει σε μια αρκετά εκτενή συνέντευξη, όπου μίλησε μεταξύ άλλων για το project του, τους Haunted, τον Peter Dolving και την επιστροφή των At The Gates σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τον ερχόμενο Ιανουάριο.

At The GatesΓεια σου, Anders. Είμαι ο Άλκης από το Rocking.gr. Τι κάνεις;
Γεια, είμαι μια χαρά. Πώς είσαι;

Πολύ καλά, επίσης. Είναι χαρά μου που μιλάμε. Πρώτα απ' όλα, συγχαρητήρια για τις πρόσφατες δουλειές σου. Τόσο το "Antikythera" όσο και το "At War With Reality" είναι τόσο διαφορετικά, αλλά φοβερά άλμπουμ, δύο από τα καλύτερα που έχω ακούσει εδώ και αρκετό καιρό.
Σε ευχαριστώ πολύ. Το εκτιμώ.

Θα επιστρέψουμε στο "Antikythera" αργότερα. Το "At War With Reality" ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για εσάς, πιστεύω ότι θα αντιμετωπιστεί όπως τα παλιά αριστουργήματα και θα κερδίσει τη θέση του στην ιστορία του μελωδικού death metal. Πώς επιλέξατε τον τίτλο;
Νομίζω ότι ήταν ο Martin που είχε την ιδέα. Ήταν ένα ή δύο χρόνια πριν, αλλά όλοι θεωρήσαμε ότι ήταν ένας πολύ καλός τίτλος και τον κρατήσαμε.

Και πώς καταλήξατε στο artwork; Ο ίδιος άνθρωπος είχε και την καλλιτεχνική επιμέλεια για το "Antikythera", σωστά;
Ο Costin είναι ένας πολύ καλός μας φίλος και έκανε κάποια σχέδια για t-shirt για τους At The Gates. Στο artbook που θα βρείτε στην limited edition αντιστοιχεί μία εικόνα ανά τραγούδι, πρόκειται για μια πολύ εκτεταμένη δουλειά από τον Costin. Το artwork του "At War With Reality" είναι ένα πολύ απλοϊκό σημείο εκκίνησης για τον ακροατή και όταν ανοίξει κανείς το booklet συναντά μια εικόνα για κάθε τραγούδι που αφηγείται μια ιστορία.

At The Gates - At War With RealityΚάπως μου θυμίζει το εξώφυλλο από το "With Fear I Kiss The Burning Darkness", αλλά σε μια ασπρόμαυρη έκδοση.
Ναι, ναι.

Εσύ και ο Jonas βρίσκεστε πίσω από την σύνθεση των τραγουδιών;
Ναι, εγώ έκανα περίπου το 70% του άλμπουμ. Ουσιαστικά ήταν μια πραγματικά δημιουργική συνεργασία ανάμεσα σε μένα και τον Tomas. Ανταλλάχθηκαν πολλά email.

Έχεις κάποια ιδέα για την έννοια των στίχων;
Ο Tomas επηρεάστηκε από το είδος του μαγικού ρεαλισμού. Ιδρύθηκε στη Νότια Αμερική στη δεκαετία του '50. Τότε υπήρχαν κάποιοι συγγραφείς που έγραφαν με ένα πολύ μεταφορικό, ποιητικό τρόπο για να αποφύγουν τη λογοκρισία. Έτσι έγραψαν για πράγματα απαγορευμένα, αλλά με τρόπο τέτοιο που τα καθιστούσε αποδεκτά. Ο Tomas υιοθέτησε αυτό το ύφος της γραφής, ώστε τα όσα γράφει ο ίδιος να είναι πολύ αφηρημένα και ποιητικά και να έχουν πολλά στρώματα για την εξήγηση και το νόημα των πραγμάτων. Είναι περισσότερο σαν μια τεχνική που χρησιμοποιείται στη λογοτεχνία.

Η εισαγωγή είναι από κάποια ταινία;
Βασικά είναι ένα απόσπασμα από ένα μυθιστόρημα.

Υποθέτω ότι θα συνεχίσετε και μετά το "At War With Reality".
Ναι, έτσι νομίζω. Διασκεδάζουμε πολύ, σαν να ξαναζούμε τις παλιές μέρες, τη δημιουργικότητα, το να είμαστε μαζί, τη φιλία. Φυσικά και θέλουμε να συνεχίσουμε.

Δεδομένου ότι η διάθεση υπάρχει, νομίζω ότι είναι το καλύτερο για εσάς. Πόσο δύσκολο ήταν το να αποφασίσετε να κάνετε άλλο ένα άλμπουμ 19 χρόνια μετά το "Slaughter Of The Soul";
Δεν ήταν και τόσο δύσκολο στην αρχή. Το 2008 κάναμε τις συναυλίες για την επανένωσή μας , ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι με αυτό εκείνη τη χρονική περίοδο. Δεν θέλαμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Αλλά τελικά υπήρξαν και άλλες φορές που επανενωθήκαμε, εν έτη 2011 για παράδειγμα, και έτσι απλά γεννήθηκε η ιδέα για ένα νέο άλμπουμ. Κατά κάποιο τρόπο μας έλειψε το δημιουργικό κομμάτι. Πίσω τη δεκαετία του 1990, όταν ήμασταν όλοι παιδιά, που γράφαμε μουσική μαζί. Κάτι έλειπε. Και ως καλλιτέχνης είναι ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού σου, το να δημιουργείς, να γράφεις μουσική. Κάτι έλειπε. Και θέλαμε να ερευνήσουμε τουλάχιστον την δυνατότητα να κάνουμε ένα άλμπουμ. Ξεκίνησα πέρυσι τον Μάιο και έφερα μερικά τραγούδια και άρεσαν στα παιδιά.

At The GatesΕίναι κάποιο από το υλικό από τα παλιά;
Είναι όλο καινούργιο, μια νέα αρχή.

Επειδή μερικά από τα τραγούδια θυμίζουν τις παλιές εποχές.
Ναι, κατά κάποιο τρόπο, 19 χρόνια έχουν περάσει, αλλά την ίδια στιγμή είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι. Δεν έχουμε αλλάξει τόσο πολύ. Δεν έχουμε κάνει τίποτα περίεργα ναρκωτικά, ελπίζω. (γέλια) Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν όταν έγραφα ήταν τα φωνητικά του Tomas και τα τύμπανα του Adrian, αλλά πέρα από αυτό, είμαι ο ίδιος άνθρωπος που ήμουν τότε, με τις ίδιες μουσικές επιρροές, την ίδια μελαγχολία.

Για να μπεις στο κλίμα και να δημιουργήσεις την ατμόσφαιρα του παρελθόντος, έπρεπε να ακούσεις την δισκογραφία σας για άλλη μια φορά;
Απολαμβάνω όλα τα άλμπουμ και μου αρέσει ο πειραματισμός και οι μελαγχολικές μελωδίες . Τεχνικά είμαστε περισσότερο σαν το "Terminal Spirit Disease" ή το "Slaughter Of The Soul". Αλλά υποθέτω πως το "At War With Reality" είναι ένας τέλειος συνδυασμός της δισκογραφίας μας. Είναι ένα καλός comeback δίσκος. Ο υποβόσκων σκελετός είναι το στυλ παιξίματος του "Slaughter Of The Soul" με δομές από τα παλαιότερα άλμπουμ.

Σίγουρα, αλλά είναι επίσης ένα βήμα παραπέρα.
Φυσικά, θα πρέπει να ακούγεται φρέσκο, δεν μπορείς να κοιτάς πάρα πολύ στο παρελθόν. Δεν ακούσαμε στην πραγματικότητα τους παλιούς δίσκους. Είναι απλά κάτι που έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου, ξέρεις πώς είναι, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, και με ποιον, ώστε να το κάνεις ενδιαφέρον σήμερα .

Κοιτάζοντας πίσω, θυμάμαι ότι είτε εσύ είτε ο Tomas δηλώσατε ότι «Είναι καλύτερα να αποχωρεί κανείς όσο είναι στην κορυφή, αντί να κυκλοφορεί ένα μέτριο άλμπουμ αργότερα». Ακόμα κι αν δεν είστε σε θέση να το πράξετε, δεν πιστεύεις ότι υπάρχει η πιθανότητα να καταστραφεί ο μύθος της μπάντας;
Δεν ανησυχήσαμε τόσο. Ίσως το 2007, την εποχή της επανένωσης, αλλά τώρα, έχουν περάσει περισσότερα από 6 χρόνια και είναι πιο εύκολο. Οι άνθρωποι σίγουρα θα καταλάβουν έχει περάσει  πάρα πολύς καιρός. Είναι σχεδόν σαν μια νέα αρχή, μια νέα μπάντα, ένα νέο κεφάλαιο. Αν δεν τους αρέσει το νέο άλμπουμ, αλλά τους αρέσουν ακόμα τα παλιά, τότε εντάξει.

At The GatesΟ θρύλος παραμένει πάντα θρύλος.
Είμαι το λάθος πρόσωπο για να ρωτήσεις, αλλά το ελπίζω.

Είσαι μέσα σε αυτό, σωστά, αλλά πίστεψέ με, οι At The Gates είναι μια εμβληματική μπάντα.
Είμαστε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.

Είναι αλήθεια ότι έχετε αποκτήσει περισσότερους οπαδούς μετά τη διάλυσή σας από ό,τι πριν; Θεωρείς πως το "Slaughter Of The Soul" σας έκανε μια μπάντα που κάποιοι θα προσπαθούσαν να αντιγράψουν αργότερα;
Ίσως όχι να την αντιγράψουν, αλλά να  επηρεαστούν  από αυτήν. Υπήρχαν πολλά συγκροτήματα επηρεασμένα  περισσότερο από In Flames και Soilwork επίσης. Όπως οι Killswitch Engage. Είμαστε μέρος ενός είδους, τον ήχο του Gothenburg. Το γεγονός ότι οι αμερικανικές μπάντες  μας κατονόμασαν ως επιρροή μας βοήθησε πολύ. Δεν θα είμαστε εδώ αν δεν είχαμε επηρεάσει μπάντες εκείνες τις ημέρες. Σεβόμαστε το ότι γίναμε τόσο μεγάλοι σαν μπάντα. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι πολύ παράξενο, διότι στην τελική,  κατά κάποιο τρόπο είμαστε μια underground ανεξάρτητη death metal μπάντα.

Πώς είναι η χημεία μεταξύ σας; Έχετε αλλάξει πολύ, έχετε οικογένειες, άλλες δουλειές. Πώς αντιμετωπίζετε ο ένας τον άλλο τώρα;
Είμαστε πολύ καλοί φίλοι, είμαστε πιο χαλαροί, έχουμε μεγαλώσει, είμαστε σοφότεροι. Παλιότερα υπήρχε μεγάλη απειρία και πολλές περιοδείες και πολύ αλκοόλ και τσακωμοί. Ήμασταν όλοι παιδιά, ήμουν 23 όταν σταματήσαμε και ξεκίνησα όταν ήμουν 17. Ήμασταν πολύ νέα παιδιά, βέβαια, ξαναζωντανέψαμε αυτή την φιλία, τώρα ξέρουμε πού βρισκόμαστε. Παίρνουμε  μόνο εκείνες τις αποφάσεις με τις οποίες συμφωνούν όλοι. Όλες οι αποφάσεις συζητιούνται πολύ προσεκτικά. Νομίζω ότι χρειάζεται για να κρατηθεί μια ισορροπία.

Έτσι, όλοι συμφώνησαν να γίνει ένα νέο άλμπουμ.
Όχι, ήταν δική μου απόφαση και συμφώνησαν και οι υπόλοιποι. (γέλια) Ίσως δεν ήμασταν σίγουροι μετά το πρώτο κομμάτι, αλλά όταν είχαμε 3-4 κομμάτια, αισθανθήκαμε ότι πήγαινε πολύ καλά.

Θα είχατε πάρει την ίδια απόφαση, αν κάποιος δεν ήταν σύμφωνος να το κάνει;
Θα γινόταν συζήτηση, φυσικά. Επειδή δεν νομίζω ότι θα το είχαμε κάνει, αν δεν ήταν όλοι σύμφωνοι.

Anders Björler (At The Gates)Πόσο διαφορετικός είναι ο ρόλος σου τώρα στο συγκρότημα, σε σύγκριση με αυτόν πριν από 20-25 χρόνια;
Είναι κάπως παρόμοια. Έχεις ένα χαρακτήρα, μια προσωπικότητα και πραγματικά δεν αλλάζει τόσο πολύ, έχουμε τους ίδιους ρόλους στην μπάντα. Μόνο το management έχει αλλάξει. Όπως και τα θέματα διαχείρισης. Ο Tomas ήταν ως επί το πλείστον σε επαφή με τις εταιρίες τότε, σήμερα εγώ και ο Jonas.

Πιστεύεις ότι από τη στιγμή που αποφασίσατε να ξαναδημιουργήσετε τη μπάντα, οι fans θα έχουν έναν λόγο σε ό,τι θέλετε να κάνετε;  Αν, για παράδειγμα, θέλατε να κάνετε ένα πειραματικό άλμπουμ θα ήταν πολύ πιο εύκολο τότε, από ό,τι τώρα.
Νομίζω ότι θέλαμε να κάνουμε κάτι που θα ήταν αποδεκτό από τους περισσότερους από τους fans των At The Gates. Είμαστε πιο ανοικτοί σε πειραματισμούς, έτσι αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός δίσκος για εμάς. Μια γέφυρα που ενώνει το "Slaughter Of The Soul" και το μέλλον.

Όπως και μια υπενθύμιση για τους παλιούς οπαδούς σας.
Αγαπάμε αυτό που καταφέραμε στο παρελθόν, δεν θα το παρατραβάγαμε αυτή τη φορά.

Έτσι λάβατε τους οπαδούς σας υπόψη.
Όχι μόνο τους  οπαδούς, αλλά και τους εαυτούς μας. Έπρεπε να ανακαλύψουμε ξανά τον εαυτό μας, να δούμε πώς ακουγόμαστε το 2014. Είναι σαν ένα σκαλοπάτι για το μέλλον, όπου και θα καλωσόριζα λίγο περισσότερο πειραματισμό. Δεν θα είναι τζαζ. (γέλια) Ίσως πιο περίπλοκες δομές και τέτοια.

Πρέπει να περιμένουμε να δούμε. Δεδομένου ότι ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε γι' αυτό, για μένα το "Antikythera" ήταν ένα αριστούργημα που ήρθε από το πουθενά. Ο Mikael Stanne από τους Dark Tranquillity μου είχε πει σε μια συνέντευξη ότι το άκουσε και ήταν φοβερό, μερικούς μήνες πριν από την κυκλοφορία του. Πώς προέκυψε αυτός ο δίσκος;
Ήταν όταν έφυγα από τους Haunted. Κάναμε το "Unseen" και αυτό ήταν ένα είδος συμβιβασμού ανάμεσα σε αυτό που ήθελα να κάνω και στο metal. Νομίζω ότι το προσπέρασε πολύς κόσμος, ίσως κάποιοι να σκέφτηκαν ότι δεν ήταν αρκετά επιθετικό για το στυλ των The Haunted. Έτσι, όταν αποχώρησα από τους Haunted απλά άρχισα να γράφω μουσική που ήθελα να κάνω, χωρίς πλαίσια και χωρίς όρια. Απλά μουσική. Όταν προσθέτεις όργανα και όταν το μιξάρεις, τότε προσεγγίζει κάποιο είδος. Εξαρτάται από την προσφορά του καθενός κατά κάποιο τρόπο.

At The GatesΠώς πήρες την απόφαση να μην βάλεις φωνητικά στα κομμάτια;
Ίσως βάλω στο μέλλον. Δεν το αποκαλώ ένα solo project, παρά ένα ορχηστρικό project, αλλά είμαι αρκετά ανοιχτός στην προσθήκη φωνητικών. Θα δούμε τι θα συμβεί. Το επόμενο άλμπουμ θα είναι ακόμη πιο μαλακό νομίζω, απλά για να διαφοροποιηθώ περισσότερο από ό,τι κάνω με το metal.

Γιατί το ονόμασες "Antikythera";
Είδα ένα ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση και ήταν συναρπαστικό το να κάνω ένα θεματικό άλμπουμ πάνω σε αυτό.

Ποιές ήταν οι γνώμες που έχεις ακούσει για τον δίσκο;
Ήταν καλές, ακόμα κι αν έχει κυκλοφορήσει μόνο στη Σκανδιναβία. Οι άνθρωποι το έχουν ακούσει στο i-Tunes, στο Spotify, φυσικά.

Σχεδιάζετε κάποιες συναυλίες για αυτό;
Είναι δύσκολο να χωρέσει μέσα στο πρόγραμμα του καθενός. Ελπίζω να το κάνουμε κάποια στιγμή στο μέλλον.

Χαίρομαι που το ακούω. Θα ήθελα πολύ να το δω.
Ας ελπίσουμε, η Ελλάδα θα είναι το καλύτερο μέρος για μια τέτοια συναυλία. (γέλια)

Είστε πάντα ευπρόσδεκτοι, ξέρεις. (γέλια) Έχετε ποτέ σκεφτεί να κάνετε ένα φεστιβάλ στο Gothenburg με τους In Flames και τους Dark Tranquillity;
Γίνεται αυτό τον καιρό ένα φεστιβάλ  που λέγεται Gothenburg Sound Festival. Παίξαμε εμείς πέρυσι, οι Dark Tranquillity θα παίξουν  φέτος. Αλλά όχι όλες οι μπάντες μαζί. Είναι λίγο δύσκολο να οργανωθεί και να κανονιστεί, γιατί τίθενται ζητήματα όπως «ποιός θα παίξει τελευταίος», και άλλες τέτοια κλασικά ερωτήματα. (γέλια)

Anders Björler (At The Gates)Εκτός από το να είσαι μέλος των At The Gates και το project σου, είσαι επίσης και παραγωγός ταινιών.
Κυρίως ασχολούμαι με την επεξεργασία των βίντεο.

Έχεις κάποια σχέδια πάνω στη δημιουργία μιας ταινίας; Μία για την οποία το "Antikythera" θα ήταν το τέλειο soundtrack, ίσως;
Όχι, αλλά κατά κάποιο τρόπο βλέπω το "Antikythera" σαν ένα βιογραφικό σημείωμα για το μέλλον στο πίσω μέρος του μυαλού. Έτσι, τα πάντα είναι συνδεδεμένα με αυτόν τον τρόπο. Αλλά δεν έχω το χρόνο να κάνω την παραγωγή, ή να σκηνοθετήσω μια ταινία τώρα. Θα ήθελα να κάνω κάποια ταινία ή έργο, ίσως ένα ντοκιμαντέρ ή ταινία μικρού μήκους, αλλά πρέπει να γίνει στο μέλλον .

Ας πάμε στους Haunted. Ποιός ήταν ο λόγος που αποχώρησες, από τη στιγμή που μας έδειξες ότι κάθε άλλο παρά τελείωσες με το metal και βρίσκεσαι σε πολύ καλή φόρμα;
Τα πάντα έχουν ένα τέλος, ήμουν μέλος των Haunted για 14 χρόνια και σκέφτηκα ότι ήταν καιρός για μια αλλαγή. Δεν είχα ακριβώς βαρεθεί το metal, ήμουν κουρασμένος από την αρνητικότητα στη μπάντα, και από το  να μην προχωράμε πουθενά. Υπήρχε μια μεγάλη απογοήτευση από το γεγονός ότι δεν κλείναμε συναυλίες που θέλαμε. Νομίζω ότι είναι καλύτερα τώρα χωρίς εμένα και με την επιστροφή του Marco. Προχώρησα σε άλλα πράγματα και δεν θέλω να έχω πάρα πολλά ενεργά project. Έτσι, αυτή τη στιγμή για μένα οι At The Gates είναι αρκετό σε ό,τι έχει να κάνει με metal. Δεν μπορώ να χειριστώ το επίπεδο του στρες, αν υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα.

Αλλά αφήνεις την πόρτα ανοιχτή.
Φυσικά, ο Jonas είναι ο αδελφός μου, ο Adrian είναι επίσης στους At The Gates, ο Jensen και ο Aro είναι πολύ καλοί μου φίλοι. Συνάντησα ακόμα και τον Ola, είναι ένας πολύ καλός κιθαρίστας. Έβγαλαν ένα καλό άλμπουμ.

Σου άρεσε το "Exit Wounds";
Το έχω ακούσει κάποιες φορές. Θα τους δω ζωντανά όταν παίξουν στο Gothenburg σε δύο εβδομάδες. Θα είναι ωραία.

At The GatesΉταν μια επιστροφή στο παλιό στυλ με μοντέρνα στοιχεία. Μου άρεσε πραγματικά. Μου άρεσε επίσης και το "Unseen", αν και μου είπες ότι η ατμόσφαιρα στο συγκρότημα δεν ήταν τόσο καλή.
Σε όλους στην μπάντα άρεσε. Υπήρχαν πολλά πράγματα που συνέβαιναν εκείνο τον καιρό, που το έκανε πραγματικά δύσκολο. Ωστόσο, όλα τα μέλη που ηχογράφησαν τον δίσκο θεωρούσαν ότι ήταν ένα πολύ καλό άλμπουμ.

Πώς ήταν η συνεργασία ανάμεσα σε εσένα και τον Peter Dolving;
Ήταν καλή, σε γενικές γραμμές. Μια πολύ καλή σχέση. Έκανε κάποια σχόλια που οφείλονται σε απογοήτευση για μένα και τον  Jonas στο τέλος. Είμαι εντάξει με αυτό τώρα. Δεν είμαστε σε επαφή, όμως. Αλλά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να τον συναντήσω.

Ξέρεις γιατί έφυγε από το συγκρότημα;
Όπως είπα, κατά τη διάρκεια του "Unseen" υπήρχαν πολλά προβλήματα μέσα στη μπάντα. Δεν ήμασταν πραγματικά στο ίδιο επίπεδο. Ήμασταν πέντε πολύ διαφορετικοί άνθρωποι. Εκτός από μένα και τον Jonas. (γέλια)

(Γέλια) Φυσικά, είστε δίδυμοι.
Τόσο μουσικά όσο και προσωπικά ήμασταν πολύ διαφορετικοί και αυτό το έκανε δύσκολο στο τέλος. Αυτό είναι ένα αναπόφευκτο πράγμα και νομίζω ότι είναι καλύτερα για όλους. Ο Peter είναι καλύτερα κάνοντας τη μουσική του, έχει μία νέα stoner rock μπάντα, νομίζω ότι λέγονται IAmFire και ο ίδιος κάνει επίσης το artwork.

Εντάξει, ας πάμε πίσω στους At The Gates. Τι θυμάσαι από την πρώτη φορά που ήσουν εδώ το 2008; Θυμάμαι ότι έσπασα σχεδόν το πόδι μου σε εκείνο το live.
Περάσαμε τέλεια το 2008. Νομίζω είχαν ανοίξει οι Ocean. Ήταν μια μεγάλη συναυλία, έχουμε πολλές καλές αναμνήσεις από αυτό, γιατί αυτή υποτίθεται ήταν και η τελευταία. Ο ηχολήπτης μας πήδηξε στην πισίνα στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου, και ας απαγορευόταν. Μας πέταξαν έξω. (γέλια)

At The GatesΤι να περιμένουμε αυτή τη φορά; Πόσα νέα τραγούδια;
Τουλάχιστον πέντε υποθέτω. Αλλά θα υπάρξει ποικιλία. Ελπίζω ότι θα είστε ευχαριστημένοι.

Είμαι σίγουρος γι' αυτό. Έχεις ακούσει  τις διασκευές του "Cold" από τους Hellsongs και "Blinded by Fear" από τους Slaughter Of The Bluegrass;
Ναι!

Έχεiς σκεφτεί να κάνετε παρόμοιες διασκευές, αλλά από την αντίθετη πλευρά;  Από άλλο είδος σε metal;
Το έχουμε σκεφτεί, αλλά δεν έχουμε χρόνο. Γράφουμε το δικό μας υλικό, αλλά μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα. Το να κάνουμε μια metal διασκευή σε μια metal μπάντα, είναι κάπως άσκοπο. Συνήθως το κάνουμε ως φόρο τιμής στις παλιές μπάντες, και είναι συνήθως από μπάντες πολύ μικρές που κανείς δεν έχει ακούσει ποτέ. Αυτός είναι ο λόγος που κάναμε διασκευή στους Slaughter Lord. Υπάρχει μια έκπληξη και στην limited έκδοση του νέου άλμπουμ.

Φτάνοντας προς το τέλος της συνέντευξής, θα ήθελα να σε ρωτήσω τι μουσική ακούς τελευταία.
Αυτές οι ερωτήσεις είναι πάντα δύσκολες. Σίγουρα αξίζει να αναφέρω ένα κουαρτέτο τζαζ που ονομάζεται James Farm. Αποτελείται από τους Joshua Redman , Aaron Parks, Eric Harland και Matt Penman. Ασχολήθηκα με τη τζαζ από τον Per των Haunted, που μου έδειξε τα καλά πράγματα από τη δεκαετία του '60, όπως τον Coltrane, τον Wayne Shorter. Είναι πολύ δύσκολο στην αρχή να ξεκινήσεις, αλλά όταν το πιάσεις είναι πραγματικά καλό. Μου αρέσουν  περισσότερο τα μελαγχολικά μέρη, όπως αυτά που θα ακούσετε στο "Antikythera". Αυτό είναι το είδος της τζαζ που μου αρέσει.

Για να κλείσουμε, έχεις το ελεύθερο να στείλεις ένα μήνυμα προς τους φίλους της μπάντας.
Θα σας δω όλους στην Ελλάδα, όπου περνάμε πάντα πολύ ωραία. Θα είναι φοβερό, αυτή τη φορά, επίσης και στη Θεσσαλονίκη. Θα σας δούμε εκεί.

At The GatesΣε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Anders. Ήσουν πολύ ευγενικός που απάντησες σε όλες τις ερωτήσεις μου.
Ξέρεις τι σημαίνει «Άλκης» στα σουηδικά, σωστά;

Μόνο στα γερμανικά.
Αλκοολικός. (γέλια)

(Γέλια) Είναι το ίδιο.
Έτσι. Θα τα πούμε  και στην Ελλάδα, Άλκη. Γεια!

Αντίο, Anders.
  • SHARE
  • TWEET