Gentlemans Pistols: «Αργήσαμε πολύ να βγάλουμε νέο δίσκο»

Αγαπάμε τους Gentlemans Pistols από την αρχή τους και σίγουρα μας είχαν λείψει τόσο καιρό, όχι όμως και η νεκρική σιγή τους. Ναι, υπήρξαν διάφοροι λόγοι για την μουσική μας σιωπή και σίγουρα είμαστε χαρούμενοι που επιστρέψαμε με νέο δίσκο, μας εξηγεί ο Atkinson. Κάναμε ένα διάλειμμα μεταξύ 2012-2013 όπου ξαναβρεθήκαμε για το Fuji Rock Festival της Ιαπωνίας κι εν συνεχεία μαζευτήκαμε για να ηχογραφήσουμε τις ιδέες της περιόδου αυτής. Ξεκίνησε και η επικοινωνία με την Nuclear Blast που μας έφαγε λίγο χρόνο και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα.

Πάντα όμως υπάρχει ο κίνδυνος της λήθης έπειτα από ένα μεγάλο κενό, έτσι δεν είναι; Η αλήθεια είναι πως σκεφτόμουν αρκετά την πιθανότητα του να αργήσαμε πέραν του δεόντος του να βγάλουμε το νέο δίσκο κι ένιωσα πολύ ευγνώμων που μόλις ανακοινώσαμε την κυκλοφορία του, πολύς κόσμος ανταποκρίθηκε θετικά σ' αυτό.



Το καλό με την καθυστέρηση είναι πως προέκυψε μια καινούργια δισκογραφική που έχει τα φόντα να τους βοηθήσει περισσότερο τώρα. Ευελπιστούμε σ’ αυτό, μας λέει. Σίγουρα μας άνοιξε ακόμα περισσότερες πόρτες κι ανυπομονούμε να παίξουμε ζωντανά σε νέα μέρη και να γνωρίσουμε καινούργιους ανθρώπους. Και μιλώντας για καινούργιες καταστάσεις, μια έννοια που δεν είναι καθόλου ξένη στους Gentlemans Pistols, η κουβέντα έφερε τις κάμποσες  αλλαγές στο line up τους. Τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο να κρατήσω σταθερό το όραμά μου για την μουσική, υποστηρίζει. Αν αναλογιστείς ειδικά πως τα περισσότερα μέρη τα γράφω ο ίδιος κι έτσι υπάρχει πάντα μια σταθερά ιδέα στο μυαλό μου. Από την άλλη βέβαια, αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός που βρήκα τους κατάλληλους μουσικούς προκειμένου να συνειδητοποιήσω τα τραγούδια στο σύνολό τους.

Στιχουργικά τώρα, δεν είναι δύσκολο για κάποιον να καταλάβει το μέγεθος της πίκρας και της απογοήτευσης του Atkinson από πρόσωπα και καταστάσεις στην πρόσφατη ζωή του και δεν το αρνείται. Υπήρξε μια περίοδος από τον δεύτερο δίσκο και μετά όπου άλλαξαν πολλά στην ζωή μου. Είχα τα πάνω και τα κάτω μου με αποτυχημένες σχέσεις, απώλεια εργασίας και φυσικά μοναξιά. Κάτι σαν τον τύπο στο εξώφυλλο με τα δεμένα χέρια δηλαδή; Μου είναι πολύ γνώριμη φυσιογνωμία, καθώς εκείνη την περίοδο ένιωθα ανήμπορος να αντιδράσω σ' αυτά που συνέβαιναν και κάποιες στιγμές ένιωθα να χάνω το μυαλό μου. Και το αντίδοτο; Με το να διοχετεύσω όλα αυτά στην μουσική. Μου φάνηκε ως τον πιο υγιή τρόπο για να τα αντιμετωπίσω κι έτσι έπραξα.

Όσον αφορά την μουσική, ακούγεται ευκρινέστατα η προσπάθεια να αναβιώσουν μαζί με τον Bill Steer τα σπουδαία κιθαριστικά δίδυμα του παρελθόντος της Αγγλίας και τα καταφέρνουν περίφημα. Δεν ξέρω αν τα καταφέραμε περίφημα, μας λέει με μια γενναία δόση σεμνότητας, το σίγουρο είναι πως ο δίσκος αυτός είναι ο πλέον κιθαριστικός για εμάς και προσπαθήσαμε αρκετά να εναρμονίσουμε τις κιθάρες μεταξύ τους προκειμένου να ακούγονται όσο πιο συναρπαστικές γίνεται.



Οι Gentlemans Pistols είναι ενεργοί από το 2003 και σίγουρα υπήρξαν κάποια σκαμπανεβάσματα με σωστές και λάθος αποφάσεις, που κατά την γνώμη μας σε έναν βαθμό αδίκησαν την ίδια την μπάντα και το που θα μπορούσε να είχε φτάσει σήμερα. Σίγουρα υπήρξαν καλές και κακές στιγμές, σωστές και λάθος αποφάσεις, μας δηλώνει. Η καλύτερη για μένα ήταν η εμφάνισή μας στην Ιαπωνία, κάτι που πάντα ήθελα να γίνει αλλά δεν έβλεπα τον τρόπο. Βασικά, όταν κάποιος σε προσκαλεί να παίξεις στην χώρα του είναι κολακευτικό κι άκρως συναρπαστικό, συνεχίζει. Όσον αφορά τώρα τα χειρότερα...είναι αρκετά. Κυρίως έχει να κάνει με τις απογοητεύσεις και τις αποχωρήσεις μελών από το συγκρότημα, το οποίο είναι κάτι που δεν το σκέφτεσαι όταν δημιουργείς μια μπάντα, δεν παύει όμως να σου απορροφά ενέργεια όταν συμβαίνει και να σου αμφισβητεί το αρχικό κίνητρο της δημιουργίας.

Περασμένα ξεχασμένα που λέμε όμως κι εδώ και στην Αγγλία. Η μπάντα πρόκειται να επισκεφτεί για δεύτερη φορά το φημισμένο Roadburn Festival στην Ολλανδία και δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Φυσικά κι ανυπομονούμε να εμφανιστούμε στο φεστιβάλ έπειτα από το 2008. Περάσαμε υπέροχα την πρώτη φορά και είμαστε ευγνώμονες που μας ξανακάλεσε ο Walter σε έναν χώρο με υπέροχη ατμόσφαιρα και την ευκαιρία να τα πούμε με φίλους. Κι εδώ πότε θα μας ξανάρθουν, αυτήν τη φορά ως headliners; Εδώ ο Bill Steer έχει έρθει κανα δυο φορές με Firebird & Carcass. Ελπίζω να τα καταφέρουμε και να έρθουμε και πάλι στην Ελλάδα. Είχαμε περάσει υπέροχα την προηγούμενη φορά και γνωρίσαμε εξαιρετικούς ανθρώπους. Θα θέλαμε πολύ να επιστρέψουμε κάποια στιγμή. Κι εμείς φίλτατε.