Accept: «Περιοδεύσαμε με τους Sabaton γιατί ενίοτε πρέπει να σπας τους κανόνες»

Μιλήσαμε με τον Wolf Hoffmann για τον νέο δίσκο και το σερί κυκλοφοριών τους, τα δωμάτια ξενοδοχείων και τα σχέδια συνταξιοδότησης που δεν κάνει

Από τον Κώστα Πολύζο, 19/07/2017 @ 11:29

Η πιο φορμαρισμένη metal μπάντα (κατά τον γράφοντα) της τρέχουσας δεκαετίας κυκλοφορεί τον τέταρτο studio δίσκο της σε λίγες μέρες και καλέσαμε τον Wolf Hoffmann για να μας δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις πίσω από τον ποιοτικότατο οίστρο των Accept τα τελευταία επτά χρόνια. Διαβάστε παρακάτω τα όσα ενδιαφέροντα είχε να μας πει σχετικά με το "The Rise Of Chaos", τον τρόπο που συνθέτει, την επερχόμενη «3 σε 1» headline εμφάνισή τους στο Wacken αλλά και τον λόγο που δεν υπεραναλύει τα πράγματα και γιατί δεν σκέφτεται το μέλλον.

Accept

Υπήρξαν κάποιες αλλαγές από την τελευταία φορά που μιλήσαμε. Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κάποιες πληροφορίες σχετικά με την αποχώρηση των Stefan και Herman και την πρόσληψη των Uwe και Cristopher;

Ω Θεέ μου, πάνε κιόλας δύο χρόνια από τότε και πλέον δεν το σκέφτομαι καθόλου να σου πω την αλήθεια. Αλλά, ναι, ο Herman και ο Stefan έφυγαν από την μπάντα και βρήκαμε δυο πολύ καλούς αντικαταστάτες και η μπάντα πλέον είναι ακόμα πιο δυνατή. Βρισκόμαστε σε πολύ καλή φάση και αυτό αντανακλάται τόσο στις περιοδείες όσο και στον δίσκο. Βέβαια δεν αλλάξαμε κάτι σχετικά με τον τρόπο που ηχογραφούμε τους δίσκους μας, αλλά είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχουμε αυτούς τους δυο τύπους μαζί μας.

Δεν αλλάζει ποτέ μια ομάδα που κερδίζει, αυτό είναι το motto μας

Δουλέψατε για ακόμα μια φορά με τον Andy Sneap και καθώς φαίνεται έχετε αναπτύξει έναν ισχυρό δεσμό μαζί του. Ποιο θεωρείς πως είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά του αναφορικά με τον ήχο των Accept;

Ξέρεις, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που όλα λειτουργούν πολύ καλά, οπότε γιατί να αλλάξουμε κάτι; Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, αυτό είναι το motto μας και ο Andy είναι ένας πολύ καλός μας φίλος και σπουδαίος παραγωγός, άρα όπως είπα, όταν κάτι δουλεύει απλά το κρατάς. Αισθάνεται πλέον σαν μέλος της ομάδας. Αυτός είναι στην πραγματικότητα ο τέταρτος σερί δίσκος που κάνουμε μαζί και αν υπολογίσεις και το ζωντανό άλμπουμ είναι στην πραγματικότητα ο πέμπτος μας. Επίσης, δούλεψε λίγο και στον προσωπικό κλασικό μου δίσκο οπότε είναι ο έκτος αν τα μετρήσεις όλα μαζί, σε μια περίοδο έξι-επτά ετών. Υποθέτω πως κάτι κάνει σωστά για να τον κρατάμε [γέλια].

Σε οκτώ χρόνια έχουμε φτιάξει τέσσερις studio δίσκους, ένα προσωπικό άλμπουμ και έναν live δίσκο, οπότε αν αυτό δεν είναι αρκετό, τότε δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να είναι

Αυτήν τη φορά σας πήρε τρία χρόνια για να κυκλοφορήσετε νέα δουλειά. Η διαδικασία καθυστέρησε λόγω των συνεχόμενων περιοδειών και του προσωπικού σου δίσκου ή απλά χρειαστήκατε να πάρετε λίγο παραπάνω χρόνο πριν μπείτε και πάλι σε αυτόν τον κύκλο σύνθεσης-ηχογράφησης-περιοδείας;

Δεν ξέρω τι να σου πω, φίλε μου. Όπως σου είπα, μέσα σε ένα διάστημα επτά-οκτώ χρόνων έχουμε κυκλοφορήσει τέσσερα studio άλμπουμ, έναν live και έναν solo δίσκο, οπότε αν αυτό δεν είναι αρκετό, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι... [γέλια]

Μα φυσικά! Απλά ρωτάω...

Μας πήρε λίγο περισσότερο αυτήν τη φορά επειδή ήμασταν στον δρόμο για δυο χρόνια και κυκλοφορήσαμε στο ενδιάμεσο και τον ζωντανό δίσκο. Επίσης ήταν και απόφαση της εταιρείας το πότε θα κυκλοφορήσει η νέα μας δουλειά. Ίσως θα μπορούσαμε να το κάνουμε λίγο νωρίτερα, αλλά δεν νιώσαμε την ανάγκη για κάτι τέτοιο.

Είμαστε σε έναν πολύ σταθερό δρόμο και η μπάντα είναι σε μια πολύ σταθερή φάση αυτήν τη στιγμή

Θα ήθελα να σε συγχαρώ πάλι. Κάνατε το 4/4 . Είναι καταπληκτικό. Πώς το καταφέρνετε; Θέλω να πω, τα χρόνια μπορεί να περνάνε αλλά εσείς εκεί, συνεχίζετε να κυκλοφορείτε πολύ καλούς δίσκους από την επανένωσή σας. Στα μάτια μου είστε η πιο φορμαρισμένη classic heavy metal μπάντα της τρέχουσας δεκαετίας...

Wow! Σε ευχαριστώ πολύ δικέ μου. Νομίζω πως προσπαθούμε πολύ σκληρά και απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε και ίσως αυτό είναι το μυστικό, δεν ξέρω. Νιώθω πως είμαστε γεμάτοι ενέργεια και πως δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να μας σταματήσει τώρα, οπότε θέλουμε να το συνεχίσουμε αυτό για όσο περισσότερο μπορούμε. Δεν ψάχνω απαντήσεις για ποιον λόγο συμβαίνει, απλά προχωράω μπροστά. Οπότε, για όσο αυτό λειτουργεί, απλά λειτουργεί. Είναι υπέροχο. Νομίζω πως έχουμε το momentum αυτήν τη στιγμή, έχουμε αυτήν την ορμή στους τελευταίους τέσσερις δίσκους. Φαίνεται πως βρισκόμαστε σε έναν πολύ σταθερό δρόμο και σε μια πολύ σταθερή φάση αυτήν τη στιγμή και όπως σου είπα... τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει [γέλια].

Σε τι αναφέρεται ο τίτλος του δίσκου και τι παίζει με το post-apocalyptic εξώφυλλο;

Απλά σκεφτήκαμε πως είναι ένας πολύ ταιριαστός τίτλος με την εποχή που ζούμε. Όταν ο τίτλος μας ήρθε στο μυαλό μας φάνηκε κάτι πολύ σύγχρονο, κάτι σχετικό με το τώρα. Δεν ξέρω αν παρακολουθείς τις ειδήσεις, αν διαβάζεις εφημερίδες, αλλά φαίνεται πως συμβαίνουν πολλά στον κόσμο που τον κάνουν να μοιάζει με μια χαοτική κατάσταση. Και αυτό ήταν βασικά. Φυσικά το εξώφυλλο έχει να κάνει με τον τίτλο και αυτήν τη φορά νιώθαμε πως θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Πάντα είχαμε αυτά τα απλά εξώφυλλα στο παρελθόν και είπαμε πως είχε έρθει η ώρα για κάτι διαφορετικό. Γι' αυτόν τον λόγο φέραμε αυτόν τον καλλιτέχνη να μας φτιάξει αυτό που βλέπεις. Πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα.

Υπάρχει κάποια σύνδεση των στίχων με τον τίτλο;

Ναι φυσικά. Θέλω να πω, προφανώς υπάρχει το ομώνυμο τραγούδι, αλλά σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιον concept δίσκο. Κάθε τραγούδι μιλάει για διαφορετικά πράγματα. Ο τίτλος "The Rise Of Chaos" μας φάνηκε ο πιο δυνατός από όλους και σίγουρα αν κοιτάξεις τριγύρω σου υπάρχει αρκετό πολιτικό χάος τη δεδομένη στιγμή στον κόσμο.

Ο ήχος του δίσκου είναι ο γνωστός Accept-ικός, οπότε εκ πρώτης κανείς δεν θα εκπλαγεί. Νομίζω, όμως, πως υπάρχει μια περισσότερη μοντέρνα αύρα ή μια πιο επιθετική προσέγγιση αν θες. Είναι το εναρκτήριο θέμα στο "Koolaid", το όλο vibe στα "What's Done Is Done" και "No Regrets" και θα έλεγα πως δεν είναι τόσο «συναισθηματικός»... Ξέρεις, λείπουν αυτές οι πονεμένες μελωδίες. Δεν υπάρχει δηλαδή ένα τραγούδι όπως το "The Curse" για παράδειγμα...

Σίγουρα! Είναι κάτι που έχω ξαναπεί κατά καιρούς. Ένας δίσκος είναι αυτό που είναι. Δεν μπορείς να προγραμματίσεις ακριβώς αυτά τα πράγματα. Τα τραγούδια απλά συμβαίνουν. Ξέρεις, όταν γράφεις τραγούδια είναι σχεδόν ακατόρθωτο να πεις στον εαυτό σου «θέλω να κατευθύνω τον δίσκο προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση». Απλά διαλέγεις τα καλύτερα τραγούδια και αυτό θα είναι το άλμπουμ σου. Θα καταλήξεις να ακούγεται λίγο πιο heavy; Αυτό πιθανόν να είναι η αντανάκλαση της διάθεσής σου λόγω της εποχής που ζεις. Δεν ξέρω. Έχουμε τις ιδέες που έχουμε και πάντα διαλέγουμε τις πιο δυνατές και ό,τι βγει βγήκε. Αν είναι ελαφρώς πιο μελωδικός ή ελαφρώς πιο heavy ένας δίσκος σε σχέση με κάποιον άλλον, αυτό είναι εντελώς συμπτωματικό.

Accept

Στην καριέρα σας έχετε γράψει κάποιες σπουδαίες μπαλάντες. Η τελευταία ήταν το "Kill The Pain" στο "Blood Of The Nations". Οπότε η πρώτη ερώτηση είναι γιατί δεν γράφετε πλέον τέτοια τραγούδια και η δεύτερη είναι αν θα ξανακούσουμε τον Peter να τραγουδάει στο μέλλον καθώς μου αρέσει πολύ η δουλειά του σε τραγούδια όπως τα "The King", "No Time To Lose", "Crossroads" και "Breaking Up Again".

Χμ, ναι, πραγματικά δεν ξέρω. Τα πάντα είναι πιθανά για το μέλλον. Απλά δεν νιώθαμε την ανάγκη να γράψουμε μια μπαλάντα αυτήν τη φορά ή μάλλον δεν είχαμε την κατάλληλη ιδέα. Βασικά δουλέψαμε σε ένα τέτοιο τραγούδι αλλά δεν πέρασε την τελική επιλογή γιατί δεν έπιασε τα στάνταρ που είχαμε θέσει με τα υπόλοιπα κομμάτια και ταυτόχρονα δεν θέλαμε να πιέσουμε τα πράγματα. Ποτέ δεν θέλαμε να βρεθούμε στη θέση που θα πούμε «ΟΚ, θέλουμε τρία γρήγορα τραγούδια, μια μπαλάντα και δυο μέσης ταχύτητάς....». Δεν θέλουμε να έχουμε συνταγή για τον κάθε δίσκο. Αν ένας έχει μπαλάντα και ο άλλος δεν έχει, αυτό είναι ΟΚ για εμένα. Υποτίθεται πως δεν θα είχαμε ποτέ τέτοια συνταγή. Ποιος ξέρει όμως, ίσως στον επόμενο δίσκο υπάρχει μπαλάντα και ίσως να τραγουδάει ο Pete. Πάντα ακολουθούμε το καλλιτεχνικό ένστικτο αντί να έχουμε κάποιου είδους συνταγή.

Τι συμβαίνει με το solo στο "Worlds Colliding"; Νομίζω πως είναι κάτι που δεν μας έχεις συνηθίσει...

Αλήθεια; Δεν το έχω προσέξει. Τι το διαφορετικό έχει;

Δεν μπορώ να στο περιγράψω. Ας πούμε πως έχεις ένα αναγνωρίσιμο στυλ... Θέλω να πω, μπορώ να ακούσω ένα δικό σου solo που ποτέ δεν έχεις παίξει και να καταλάβω πως είσαι εσύ. Το συγκεκριμένο δεν μου έβγαλε αυτόν τον Hoffmann χαρακτήρα. Ίσως να είναι και η ιδέα μου...

Χμ... οπότε μιλάμε για το solo του "Worlds Colliding". Θα πρέπει να το σημειώσω και να το τσεκάρω. Δεν ξέρω πάντως να σου πω, δεν το έχω προσέξει [γέλια].

Από τη στιγμή που αρχίσεις να πολυσκέφτεσαι το παίξιμό σου τότε, ίσως, αυτό αλλάξει και εγώ δεν θέλω να αλλάξω

Μιας και μιλήσαμε για το παίξιμό σου, κατά τη γνώμη σου ποιο είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο σου; Είναι οι κλασικότροπες μελωδίες; Είναι το bending και οι high pitch harmonics; Ίσως όλα αυτά μαζί;

Και πάλι θα σου πω πως δεν κάνω ποτέ τέτοιες ερωτήσεις στον εαυτό μου γιατί δεν το σκέφτομαι. Απλά παίζω με τον τρόπο που αισθάνομαι καλά. Δεν αναλύω τον εαυτό μου τόσο πολύ. Δεν μου αρέσει μάλιστα να το κάνω, γιατί αποκτάς συναίσθηση του τι ακριβώς κάνεις. Από τη στιγμή που αρχίσεις να πολυσκέφτεσαι τα πράγματα τότε, ίσως, αρχίσεις να αλλάζεις και δεν θέλω να αλλάξω. Είμαι υπέρ του δέοντος άνετος με τον τρόπο που παίζω και γράφω τραγούδια και πιστεύω πως υπεραναλύοντας τον εαυτό σου είναι, ίσως, κάπως επικίνδυνο, οπότε προτιμώ να μην το σκέφτομαι. Απλά παίζω ενστικτωδώς.

Και πώς όλες αυτές οι καταπληκτικές ιδέες προκύπτουν; Έχει να κάνει με ιδέες που δουλεύεις στο μυαλό σου ή έχει να κάνει με εσένα να χαζολογάς με την κιθάρα;

Θα έλεγα πως τις περισσότερες φορές, όταν πρόκειται για μελωδικά πράγματα, πρώτα σκέφτομαι το τραγούδι για κάποιον καιρό στο μυαλό μου και μετά προσπαθώ να το παίξω. Τις περισσότερες φορές έτσι συμβαίνει. Κάποιες άλλες, όταν πρόκειται για περιπτώσεις τραγουδιών πιο rock 'n' roll φάσης, ας πούμε σαν το "Analog Man", τότε απλά παίζω ενστικτωδώς και κάποιες φορές η πρώτη ηχογράφηση είναι και η καλύτερη. Βασικά, ηχογράφησα το "Analog Man" στο δωμάτιο κάποιου ξενοδοχείου [γέλια] και ήταν από εκείνες τις περιπτώσεις που μου άρεσε η πρώτη εκδοχή, όπως το πρωτόπαιξα, γιατί ορισμένες φορές υπάρχει ανάγκη να είναι κάτι αυθόρμητο και να μην φαίνεται πολύ σχεδιασμένο. Άλλες φορές, αναφορικά με πιο μελωδικά μέρη, τα σκέφτομαι στο κεφάλι μου πριν τα παίξω και στη συνέχεια δοκιμάζω διάφορες παραλλαγές, αλλά όλα ξεκινάνε από το μυαλό μου.

Το να γράψεις την ουσία ενός καλού τραγουδιού όσο βρίσκεσαι στον δρόμο είναι δύσκολο καθώς δεν έχεις την απαραίτητη ηρεμία

Τώρα που ανέφερες τα δωμάτια ξενοδοχείων, κάποιοι μουσικοί λένε πως δεν μπορούν να γράφουν όταν βρίσκονται σε περιοδεία. Εσύ θα έλεγες πως νιώθεις άνετα να το κάνεις;

Όχι, σπάνια το κάνω. Στην τελευταία περιοδεία που κάναμε με τους Sabaton είχαμε πολύ ελεύθερο χρόνο, οπότε ένιωσα πως ήταν καλή ιδέα να δουλέψω πάνω στα τραγούδια, αλλά ήταν ήδη έτοιμα. Περισσότερο είχε να κάνει με τις τελευταίες πινελιές, να γράψω solo και να ασχοληθώ με τη βασική ενορχήστρωση. Αυτό έκανα στον δρόμο. Αλλά το να δουλέψεις πάνω στην ουσία ενός καλού τραγουδιού εν μέσω περιοδείας είναι πολύ δύσκολο επειδή δεν έχεις την απαραίτητη ηρεμία. Πάντα πρέπει να μπω σε ένα συγκεκριμένο mood όσον αφορά τη σύνθεση, όπου πραγματικά αφιερώνω μια ολόκληρη μέρα χωρίς ενοχλήσεις και εξωτερικούς περισπασμούς. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί όσο περιοδεύεις καθώς όλο και κάτι θα πρέπει να κάνεις. Έχεις το soundcheck, έχεις δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, οπότε είναι πολύ δύσκολο να επικεντρωθείς σε αυτό το κομμάτι όταν είσαι στον δρόμο.

Accept

Αυτό συνέβαινε πάντα ή ίσως όταν ήσουν πιο νέος και με πολύ περισσότερη ενέργεια μπορούσες να στριμώξεις λίγο χρόνο στο πρόγραμμα και να γράψεις κάποιο γαμάτο riff ή οτιδήποτε παρόμοιο;

Ακόμα γράφω καλά riff εδώ και εκεί πολύ αυθόρμητα. Απλά, όταν γράφεις τραγούδια, σε κάποιο σημείο θα πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι φωνητικές γραμμές και στιχουργικά θέματα και αυτά τα πράγματα θέλουν χρόνο και όπως σου είπα χρειάζεται να συγκεντρωθείς μακριά από οτιδήποτε άλλο, οπότε είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να συμβεί στον δρόμο.

Αισθάνεσαι ποτέ σαν ένας αναλογικός άνθρωπος παγιδευμένος σε έναν ψηφιακό κόσμο όπως υποδεικνύουν ο στίχοι του τραγουδιού, με όλες αυτές τις τεχνολογικές εξελίξεις που συμβαίνουν;

Κατάλαβα, κατάλαβα... [γέλια]. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα τραγούδι που γράψαμε για τον Mark. Είναι κάτι στο οποίο αναφέρεται συνέχεια όσο καιρό βρίσκεται μαζί μας. Γκρινιάζει πολύ για την τεχνολογία εδώ και χρόνια. Σε αυτόν τον δίσκο αποφασίσαμε να γράψουμε κάτι σχετικά. Είναι από εκείνα τα τραγούδια που πηγάζουν από την πραγματική ζωή. Δεν του αρέσει η τεχνολογία, αλλά όλοι πρέπει να την χρησιμοποιούμε, οπότε δεν νομίζω πως τίθεται θέμα επιλογής. Είμαστε όντως παγιδευμένοι σε έναν ψηφιακό κόσμο, αλλά στην πραγματικότητα το τραγούδι μιλάει για τον Mark και όχι για εμένα [γέλια].

Κάποιες φορές όταν όλοι γύρω σου λένε να μην κάνεις κάτι, ίσως αυτό να είναι ένας ακόμα λόγος που πρέπει να το κάνεις

Υπήρξε μια κουβέντα μεταξύ των οπαδών αναφορικά με το αν η περιοδεία με τους Sabaton ήταν κάτι καλό. Ξέρω πως μπορείτε να κάνετε μια παγκόσμια headline περιοδεία, οπότε όσο περίεργο και αν φαίνεται, αυτό που κάνατε μου δείχνει μια υγιώς σκεπτόμενη μπάντα που θέλει να μεγαλώσει το ακροατήριό της. Πόσο δύσκολή -ή όχι- ήταν αυτή η απόφαση;

Ήταν λίγο αμφιλεγόμενο για κάποιους οπαδούς μας, αλλά αυτό που πραγματικά θέλαμε να τους πούμε ήταν «γιατί όχι;». Κάποιες φορές όταν όλοι λένε πως δεν πρέπει να κάνεις κάτι, τότε ίσως αυτός είναι ο λόγος να το κάνεις. Είναι σαν να σπας τον κανόνα υπό μια έννοια. Τελικά δούλεψε μια χαρά και για τις δυο μπάντες. Νομίζω πως τελικά περάσαμε τόσο καλά επειδή δεν είχαμε ατζέντα, δεν είχαμε να αποδείξουμε τίποτα σε κανέναν και τίποτα να χάσουμε ή να προωθήσουμε. Απλά βγαίναμε και παίζαμε μουσική και τίποτα άλλο. Δεν ήταν το δικό μας show ή η δική μας παραγωγή, οπότε αυτό που έπρεπε να κάνουμε ήταν να βγαίνουμε και να παίζουμε κάθε βράδυ μουσική για μια ώρα. Και αυτό δούλεψε τέλεια γιατί, όπως σου είπα, είχαμε αρκετό ελεύθερο χρόνο, οπότε μπόρεσα να δουλέψω πάνω στον δίσκο κατά τη διάρκεια της μέρας και απλά να βγαίνω στη σκηνή για μια ώρα το βράδυ. Επίσης, μας δόθηκε η ευκαιρία να παίξουμε μπροστά σε ένα αρκετά διαφορετικό κοινό. Τελικά νομίζω πως ήταν μια win/win κατάσταση και για τα δυο συγκροτήματα. Αυτό πιστεύω μας δείχνει πως κάποιες φορές πρέπει να σπάμε τους κανόνες.

Θες να μας δώσεις κάποιες λεπτομέρειες πίσω από την εμφάνισή σας στο Wacken τον Αύγουστο; Τι πρόκειται να συμβεί;

Θα συμβούν τρία διαφορετικά πράγματα. Πρώτα θα παίξουν οι Accept κάποια τραγούδια από τον καινούργιο δίσκο και στη συνέχεια θα παίξω εγώ με τη συνοδεία της 50μελούς ορχήστρας από την Πράγα τραγούδια από τον προσωπικό μου δίσκο "Headbanger's Sympony". Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο οπότε θα είναι κάτι σαν παγκόσμια πρεμιέρα. Στο τρίτο μέρος οι Accept θα παίξουν τραγούδια συνοδεία της ίδια ορχήστρας, κάτι που επίσης θα είναι παγκόσμια πρεμιέρα μιας και δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν. Θα είναι ουσιαστικά τρία show σε ένα.

Accept

Μπορώ να ακολουθήσω τη σκέψη σας να παίξουν οι Accept μαζί με την ορχήστρα καθώς το παίξιμό σου επιτρέπει κάτι τέτοιο, αλλά πώς σας ήρθε η ιδέα;

Στην πραγματικότητα το ένα έφερε το άλλο. Μιλούσαμε με τους ανθρώπους από το Wacken από πέρσι σχετικά με την επιστροφή μας εκεί για ένα headline show. Όταν βγήκε ο προσωπικός μου δίσκος όλοι πραγματικά τον γούσταραν και ακούγαμε συνέχεια «θέλουμε πραγματικά να ακούσουμε αυτό το άλμπουμ να παίζεται ζωντανά». Οπότε σκεφτήκαμε τι καλύτερο από το να το κάνουμε αυτό σε μια από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως σκηνές όπως είναι αυτή του Wacken και να φέρουμε και την ορχήστρα και να συνδυάσουμε αυτά τα δύο show. Από τη στιγμή που θα ήταν εκεί και οι Accept και η ορχήστρα σκεφτήκαμε να παίξουμε μαζί. Ουσιαστικά ήταν μια απόφαση που πάρθηκε σε τρία βήματα.

Και ποιος είναι ο μαέστρος που έγραψε τα θέματα της ορχήστρας;

Πρόκειται για έναν καλό μου φίλο, τον Melo Mafali. Είναι ο ίδιος τύπος με τον οποίο δούλεψα πάνω στο προσωπικό μου άλμπουμ. Είναι από την Ιταλία και είναι ένας σπουδαίος συνθέτης ενορχηστρωτής, πιανίστας και ο οποίος έγραψε τα ορχηστρικά θέματα. Θα έχουμε τον διευθυντή της εθνικής ορχήστρας της Τσεχίας, οπότε δεν θα διευθύνει ο Melo την ορχήστρα, αλλά είναι αυτός που έγραψε τα μουσικά θέματα γι' αυτό το εγχείρημα.

Ξέρω πως πριν λίγους μήνες κυκλοφορήσατε το CD/DVD "Restless & Live", αλλά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μαγνητοσκοπούσατε το όλο εγχείρημα και να το κυκλοφορήσετε κάποια στιγμή και για εμάς που δεν θα το παρακολουθήσουμε...

Σίγουρα θα βιντεοσκοπηθεί και ελπίζω να μπορέσουμε να το κυκλοφορήσουμε γιατί θα είναι ένα πραγματικά μοναδικό θέαμα. Εννοείται θα το μαγνητοσκοπήσουμε, να είσαι σίγουρος!

Έχουμε βγει ήδη στη σύνταξη, πριν από χρόνια

Σας προβληματίζει καθόλου η ηλικία του Mark αναφορικά με το μέλλον;

Δεν σκέφτομαι ποτέ έτσι φίλε μου. Νιώθω πως έχουμε πάρει ήδη σύνταξη, χρόνια πριν. Επιστρέψαμε στη μουσική σκηνή γιατί μας αρέσει να παίζουμε μουσική και κανένας δεν μας πιέζει να το κάνουμε. Το κάνουμε με τους δικούς μας όρους. Αισθανόμαστε πως αν κάποια στιγμή δεν θέλουμε να συνεχίσουμε, απλά θα το ανακοινώσουμε σε όλους, αλλά αυτήν τη στιγμή είμαστε μέσα με τα μπούνια και δεν βλέπω κάποιον λόγο να σταματήσουμε.

Ναι, καταλαβαίνω, απλά ρωτάω αν -ας πούμε- σε πέντε χρόνια έρθει ο Mark και σας πει «παιδιά δεν μπορώ να το κάνω άλλο αυτό, θέλω αλλά δεν μπορώ» ποιες θα είναι τότε οι εναλλακτικές; Θα ψάχνατε για αντικαταστάτη ή θα το λήγατε;

Δεν ξέρω. Θα το αντιμετωπίσουμε όταν προκύψει κάτι τέτοιο. Αυτήν τη στιγμή δεν είναι θέμα και ίσως και ποτέ να μην δημιουργηθεί. Δεν μπορούμε να ανησυχούμε για θεωρητικές καταστάσεις. Τι θα γίνει αν αύριο ο κόσμος έρθει σε ένα τέλος; Τι θα συμβεί όταν... και εγώ δεν ξέρω τι; [γέλια]

Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία; Θα έρθετε πιστεύεις πάλι από τα μέρη μας για μια headline αυτήν τη φορά εμφάνιση;

Ναι, σίγουρα! Θα ξεκινήσουμε τη δική μας περιοδεία στις αρχές του 2018 και το πιο πιθανό είναι να περάσουμε και από την Ελλάδα, φυσικά!

ΟΚ Wolf, αυτά είχα να σε ρωτήσω. Σου εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον.

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και για την υποστήριξη.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "The Rise Of Chaos" από τον Κώστα Πολύζο.

  • SHARE
  • TWEET