Withered

Όταν το 2016 οι Withered από τη Georgia των Η.Π.Α. είχαν κυκλοφορήσει το τέταρτο άλμπουμ τους, "Grief Relic", είχα εντυπωσιαστεί από την πνιγηρή και τεχνική τους οπτική πάνω στο black/death metal. Ο τέταρτος δίσκος της μπάντας, και μοναδικός με τον πολυπράγμονα Colin Marston στο μπάσο, ήταν ένα ογκώδες, ασφυκτικό και ιδιαίτερα εγκεφαλικό έργο, που τους βρήκε να διακρίνονται σε μια εποχή που το εν λόγω παρακλάδι έπιανε κορυφή στην αναβίωσή του. Πέντε χρόνια μετά, το σχήμα, με ανανεωμένη σύνθεση, επιστρέφει με τον νέο του δίσκο, αποκαλύπτοντας το πολυπόθητο επόμενο βήμα του.

Η εκκίνηση του "Verloren" («χαμένος» όπως το αποδίδουν οι ίδιοι), καθιστά σαφές πως οι sludge ταχύτητες και αισθητικές αποχρώσεις που παραμόνευαν στο παρελθόν έχουν ανέλθει στην επιφάνεια. Το εναρκτήριο "By Tooth In Tongue", ξεχειλίζει τόνους λάσπης, με ένα επιβλητικό τρόπο, όπου, σε συνδυασμό με την προσθήκη καθαρών, απαγγελτικών, φωνητικών, μεταφέρεται σε πιο post ηχοτοπία. Οι Αμερικανοί επέστρεψαν ανανεωμένοι, κρύβοντας τις δυσαρμονίες και τα μανιακά τους τύμπανα σε ένα πιο mid-tempo δάσος από αδυσώπητα κιθαριστικά ανεβάσματα.

Με αυτό τον δίσκο οι Withered επιχειρούν μια ηχητική εξέλιξη. Κατά ένα τρόπο, ρίχνουν το βάρος στις ατμόσφαιρες, οι οποίες, μέσα στην πίσσα και την ρευστότητά τους κρύβουν την σταθερή τεχνική πτυχή του ήχου της μπάντας. Υπό αυτό το πρίσμα, το "Verloren", αποτελεί ένα δαιδαλώδες, και διαβαθμισμένο άλμπουμ, το οποίο, αν και φαινομενικά φαντάζει πιο προσιτό, στην ωμή του πραγματικότητα είναι το πιο ριψοκίνδυνο των Αμερικανών. Το φλερτ τους με πιο post αισθητικές, δεν τους αποτρέπει από το να μαγκώσουν αυτιά με τα riffs, ενώ τα αποκρουστικά σχιστά φωνητικά διατηρούν μια σκιώδη αίγλη. Το "Dissolve" είναι η απόδειξη.

Η συμπυκνωμένη πληροφορία του "Verloren" είναι και το δίκοπο μαχαίρι του. Σε 45 λεπτά και οκτώ μόλις συνθέσεις, όλα φαντάζουν ιδανικά για μια εξομαλυμένη παρουσίαση των επιμέρους πτυχών της μπάντας. Εν μέρει, στιγμές όπως το σπουδαίο "Casting In Wait", ή το πελώριο φινάλε του "From Ashen Shores", παρουσιάζουν αυτή την πτυχή, ενώ το δίλεπτο ιντερλούδιο του "Passing Through…" καθώς και το ambient ομότιτλο, αποτελούν μια αναγκαία σχισμή στο πηχτό κάδρο. Εδώ δημιουργείται και το μικρό «παράδοξο» του δίσκου. Αν και βρίθει ιδεών και ιδιαίτερα προσωπικότητας, η οποία μαγνητίζει, από το εξώφυλλο μέχρι το τελευταίο τυμπανιστικό ποδοβολητό, το "Verloren" παγιδεύεται μέσα στην ίδια του την πρόταση.

Μεμονωμένα, οι συνθέσεις αναδεικνύουν την δυναμική τους, ηχώντας εντυπωσιακές. Οι διαδοχικές ακροάσεις δε, δεν επιτρέπουν στην τεχνική και την καλλιτεχνική αναζήτηση να υπερκεράσουν τον τρόμο που οφείλει να αναβλύζει από μια black/death κυκλοφορία. Οι Withered ανά στιγμές με την επί μέρους δόμηση μουσικών θεμάτων αδικούν τους εαυτούς τους, αφού τα επιμέρους στοιχεία συχνά χάνονται μες το προαναφερθέν δάσος. Ο νέος δίσκος των Withered λοιπόν, αποτελεί ένα στοίχημα, πρώτα για τους ίδιους, και δευτερευόντως για τους θαρραλέους ακροατές.

Το "Verloren" είναι ιδιαίτερα συμπαγές και κινείται σταθερά σε υψηλά επίπεδα. Παρουσιάζει μια πιο ενδιαφέρουσα τροπή από τον προκάτοχό του, χωρίς να απαρνείται τα χαρακτηριστικά του στοιχεία, αλλά είναι ιδιαίτερα απαιτητικό, ακόμη και για τα δεδομένα τους. Μαγνητίζει, αλλά το αδιαπέραστο τείχος που ορθώνεται δεν επιτρέπει παρείσφρηση συναισθηματικών εξάρσεων, παρά την αναζήτησή τους. Οι Withered πιστοποιούν πως η περίπτωσή τους είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στον σύγχρονο ακραίο ήχο. Εξελίσσονται, δίνοντας μια επιπρόσθετη, απόκοσμη αίσθηση στον ήχο τους. Έχοντας ως επίκεντρο αυτό το διαρκές σύρσιμο σε ακατανόητα ηχητικά εδάφη, το "Verloren" συνίσταται σε όσους επιθυμούν μια στοιχειωμένη ακροαματική εμπειρία με μηδαμινές χαραμάδες φωτός.

Youtube