Vemod

Οι πιο post/ατμοσφαιρικές απολήξεις του black metal είναι ομολογουμένως ιδιαίτερη και εκλεκτική πίστα. Πρόκειται πιθανώς, για την περιοχή του πολύμορφου ιδιώματος η οποία και απευθύνεται με μεγαλύτερη ευκολία σε ακροατήρια όχι ιδιαίτερα μυημένα στον σκληρό αισθητικό του πυρήνα. Φυσικά, δεν υπάρχει κάτι κακό σε αυτό. Ένα τέτοιο σχήμα, που ξεπήδησε την περίοδο που το ιδίωμα επεκτεινόταν και κυριαρχούσε στην μεταμοντέρνα εποχή του παραδοσιακού μελωδικού black metal, είναι οι Νορβηγοί Vemod.

Με το ντεμπούτο LP τους, "Venter på stormene" το 2012 προκάλεσαν αίσθηση, και ας προϋπήρχαν κοντά μια δεκαετία. Η τριάδα (με μέλη ιδιαίτερα δραστήρια στην cvlt black metal σκηνή του Trondheim που αποτέλεσε την ποιοτική αναλαμπή του νορβηγικού black metal την προηγούμενη δεκαετία), παρουσίασε μια διαφοροποιημένη εκδοχή του ήχου η οποία έσφυζε άποψης και ταυτότητας. Έπειτα, σιωπή. Η δισκογραφική τους επιστροφή αυτές τις ημέρες με το "The Deepening", στρέφει εκ νέου τα φώτα της δημοσιότητας πάνω στους «ξεχασμένους» Νορβηγούς.

Εκ πρώτης ακροάσεως, το δεύτερο άλμπουμ των Vemod συνεχίζει εκεί που σταμάτησαν πριν δώδεκα χρόνια. Όσο αποκαλύπτεται όμως, το "The Deepening" φανερώνει την καλλιτεχνική του αξία. Οριακά αντιεμπορικό, τηρουμένων των αναλογιών, με ένα φιλοσοφικό και νατουραλιστικό αέρα να το διέπει καθ’ όλη την διάρκεια των περίπου 50 λεπτών του, θυμίζοντας ένα κράμμα Grift, Ulver, Alcest, Panopticon, Agalloch, φτάνοντας μέχρι το φάσμα κάτι ακατανόμαστων διάσημων Πολωνών. Ειδικότερα, περί τα μέσα, το "Inn I Lysande Natt" με την post-rock συνθετική του ραχοκοκκαλιά, οδηγεί σε ένα - σχεδόν - instrumental κρεσέντο που αποτυπώνει ιδανικά τους λόγους που οφείλεις να ασχοληθείς με αυτό το σχήμα.

Φυσικά, οι Vemod, θριαμβεύουν όταν αξιοποιούν στο μέγιστο τα εκφραστικά μέσα του ιδιώματος στο οποίο κινούνται. Το φινάλε του δίσκου με το δεκαεξάλεπτο ομότιτλο άσμα, συνδυάζει τα υμνητικά φυσιολατρικά φωνητικά και την εναλλαγή τους με ακραία με μελωδικές black metal συγχορδίες, στις οποίες το προσεκτικό αυτί θα εντοπίσει την παγωνιά που χαρακτηρίζει την τοπική σκηνή. Πράγματι, οι Vemod κυκλοφορούν ένα βαθύ (ωπ, είδες τι έκανα εδώ;) και προσεγμένο black metal έργο που με τις ατμόσφαιρες που οικοδομεί εξαπλώνει μια αίσθηση μελαγχολίας και μοναξιάς. Και αν πιστεύεις πως αυτά είναι η «βάση» του ήχου, τότε αξίζει να επιστρέψεις στο "True North Beckons" που με την ψυχωμένη του φούρια, αξιοποιώντας και τη μινιμαλιστική παραγωγή, φέρνει με εντυπωσιακό τρόπο το ανατατικό mid ‘90s black metal πνεύμα στα μέτρα του ρομαντικού, παγανιστικού και νεοκλασικού, στο σήμερα. Και όλα αυτά, με σταθερά εξαιρετικά τύμπανα!

Οι Vemod με το νέο τους άλμπουμ δεν αναμένονται να κάνουν θόρυβο, ούτε να επαναφέρουν την εν λόγω πτυχή του ήχου στο extreme metal προσκήνιο. Το "The Deepening" όμως, δεν είναι ένα απλά συμπαθητικό άλμπουμ για εφήμερες ακροάσεις, ανάμεσα στα δεκάδες ποιοτικά που κυκλοφορούν. Οι αρετές του, και κυρίως ο τρόπος που μαγνητίζει με τις υποβλητικές του μακροσκελείς συνθέσεις, δύνανται να κρατήσουν συντροφιά για αρκετό χρονικό διάστημα. Μην σου κάνει εντύπωση αν το δεις να επανέρχεται στο προσκήνιο συζητήσεων μουσικόφιλων ξανά μετά από μήνες. Προς το παρόν όμως, κάθε ακρόαση ανταμείβει πλουσιοπάροχα χάρη στην εξαιρετική του συνοχή και προσοχή στη λεπτομέρεια.

Bandcamp