Trivium

The Crusade

Roadrunner (2006)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 24/10/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Λίγο πολύ οι περισσότεροι έχουν ακούσει το όνομα Trivium έπειτα από την απρόσμενα μεγάλη επιτυχία που έκανε ο μέχρι πρότινος τελευταίος δίσκος τους "Ascendancy". Για την ιστορία, οι Trivium υπήρχαν σαν ιδέα από το 1999. Πήραν σάρκα και οστά, όμως, το 2000, όταν και μπήκε στο γκρουπ ο 14χρονος τότε (!) Γιαπωνέζος (!) Matt Heafy. Με όρεξη για δουλειά και αρκετή δόση έμπνευσης, ο μικρός ανέλαβε το μεγαλύτερο μέρος των συνθέσεων, παράλληλα με τα φωνητικά και τη μια κιθάρα. Ο Travis Smith (προφανώς πρόκειται για απλή συνωνυμία με τον γνωστό για τα εξώφυλλα του καλλιτέχνη) τον ακολούθησε στα drums. Το 2003 ο Corey Beaulieu ανέλαβε τη δεύτερη κιθάρα ενώ η ριζική ανανέωση ολοκληρώθηκε το 2004 με την είσοδο του Paolo Gregoletto στο μπάσο. Αμφότεροι βοηθούσαν στα φωνητικά τον Heafy. Πηγές έμπνευσης των πιτσιρικάδων πολλές και διάφορες. Ανάμεσα τους και οι Megadeth, Metallica, Iron Maiden, Death και Pantera.

Από το πρώτο "Embers To Inferno" μέχρι το καινούριο "The Crusade" η καριέρα τους ακολούθησε εκθετική πρόοδο. Από σχολικές συναυλίες βρέθηκαν να παίζουν μαζί με τους Metallica, τους Iced Earth, τους In Flames και προσφάτως να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για περιοδεία με τους Iron Maiden. Τουλάχιστον τρεις από αυτούς έλαβαν αρκετά βραβεία από περιοδικά και ποικίλους διαγωνισμούς στο διάστημα αυτό. Συμμετοχή στο γνωστό cover album του "Master Of Puppets" και ηγετική θέση ανάμεσα στους μουσικούς που έπαιξαν στο "Roadrunner United" εκτός των άλλων. Όλα αυτά, μαζί με την πολύ καλή σχέση που έχτισαν με τον Τύπο και τα μουσικά έντυπα και κανάλια, εκτίναξαν στα ύψη τη δημοτικότητα τους, χρησιμοποιώντας μια αρκετά επίκαιρη λέξη.

Ακούγοντας τον προκάτοχο του "The Crusade" ήρθα σε επαφή με τους Trivium και μπορώ να πω πως μου άφησε μια ανάμεικτη αίσθηση όσον αφορά το ποιοτικό μέρος του δίσκου. Εν ολίγοις πίστεψα πως και αυτοί ήταν ένα από τα εκατοντάδες συγκροτήματα της Αμερικής που προσπαθούσαν να συνδυάσουν το nu-metal με το thrash και το μελωδικό death και ότι δε θα έκαναν τίποτα περισσότερο από μια τρύπα στο νερό.

Ήρθε λοιπόν η ώρα να ακούσω τη νέα τους δουλειά και ήμουν περίεργος να δω τι θα έβγαινε από το συγκεκριμένο δισκάκι. Προς μεγάλη μου έκπληξη, αυτό που άκουγα ήταν αρκετά διαφορετικό από το "Ascendancy". Από την αρχή του δίσκου φαίνεται πως όντως στον συγκεκριμένο επέλεξαν να ακουστούν σαν thrash metal μπάντα του '80. Αυτό που βγαίνει ωστόσο από τη συνολική «εικόνα» είναι ότι πρόκειται κυρίως για μια μείξη thrash εποχής '80 με μοντέρνα στοιχεία της αμερικανικής σκηνής και riffs που heavy metal-ίζουν επικίνδυνα.

Δε θα σχολιάσω το θέμα της παραγωγής η οποία είναι άψογη, ούτε τις ικανότητες των μελών των Trivium οι οποίοι δε διστάζουν να παίξουν ένα 8λεπτο oρχηστρικό progressive κομμάτι, φόρο τιμής στους Dream Theater. Από συνθετική άποψη τα κομμάτια του δίσκου είναι τουλάχιστον ένα σκαλί πιο πάνω από τα αντίστοιχα του "The Ascendancy". Λιγάκι παράταιρο το "Anthem" που φέρνει σε κλασικό heavy metal. Τα υπόλοιπα κομμάτια έχουν όλα λίγο από Maiden, λίγο Megadeth, λίγο Death (κυρίως στα τεχνικά σημεία τους) , ακόμα και λίγο από Slayer θα τολμούσα να πω και σαφώς πολύ Metallica (ιδίως τα φωνητικά σε ορισμένα θυμίζουν παλιό καλό Hetfield).

Τα solos δίνουν και παίρνουν με αρκετές twin guitar μελωδίες, ενώ τα τύμπανα όποτε χρειαστεί να «τρέξουν» το κάνουν και με το παραπάνω. Βέβαια δε θα ήταν δίσκος Trivium αν δεν είχαν τα δικά τους προσωπικά στοιχεία που τους χαρακτήριζαν και στον προηγούμενο δίσκο, αν και εδώ δεν είναι τόσο εμφανή. Τα πιο μελωδικά φωνητικά δηλώνουν παρών και, αν και πιο δουλεμένα πλέον, σε λίγες περιπτώσεις προσφέρουν κάτι στα κομμάτια, όπως στο "Detonation" και ιδιαίτερα στο 2:19. Γενικότερα, nu στοιχεία υπάρχουν αλλά δεν επισκιάζουν τον κατά βάση thrash χαρακτήρα του δίσκου.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι όσοι έχουν ακούσει το "Ascendancy" ας του ρίξουν μια αυτιά να δουν ένα άλλο πρόσωπο των Trivium. Οι υπόλοιποι επίσης να τον ακούσουν γιατί στην πλειοψηφία τους τα κομμάτια αξίζουν, αλλά προτού τον αγοράσετε τσεκάρετε το www.myspace.com/trivium και πάρτε μια πρώτη γεύση για να μην κλαίτε τα λεφτά σας μετά. Γούστα είναι αυτά. Όσο για το μέλλον αυτών εδώ, μακάρι να κατορθώσουν να κρατηθούν όσο ψηλά βρίσκονται τώρα, διότι οποιαδήποτε προσπάθεια για κάτι καλύτερο προς το παρόν μάλλον για ύβρη θα επρόκειτο παρά για φιλοδοξία. Χρόνο έχουν μπροστά τους να κάνουν πολλά, αρκεί να μην πάρουν τα μυαλά τους αέρα και να μπορέσουν να επωφεληθούν από αυτή την προβολή.

  • SHARE
  • TWEET