Pure Adult

Ο δρόμος της ενηλικίωσης θεωρείται διαχρονικά δύσβατος. Πόσο μάλλον όταν αυτή φιλτράρεται μέσα από ένα αποστειρωμένο περιβάλλον ανατροφής σε εκκλησιαστική αίρεση. Αυτή ήταν η ζωή του Jeremy Snyder προτού κρυφά ανακαλύψει τους Swans και τους Sonic Youth. Έτσι, έμαθε πως ό,τι θεωρούσε απαγορευμένο ήταν η μοίρα του. Κουβάλησε για όσο μπορούσε το σταυρό του να νιώθει παρείσακτος, μέχρι που έτρεξε μακριά, στην άλλη κατεύθυνση. Σε αυτό το τυφλό τροχάδην, η μοίρα όπως καλά ξέρει να κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις τον έριξε πάνω στην Bianca Abarca που έτρεχε μανιωδώς στην απέναντι κατεύθυνση.

Η σύγκρουση αυτή δημιούργησε μια μεγάλη έκρηξη (sic) που γέννησε τους Pure Adult. Το κατά βάσει experimental noise rock δίδυμο έπαιξε για χρόνια και έγραψε το πρώτο του EP, "Ι", με θυμό, τύψεις που απέταξε και πολλή μα πολλή μαεστρία. Φέτος όμως κυκλοφόρησαν την πρώτη τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία, "ΙΙ" και δεν νομίζω πως έχει μονοπωλήσει κάτι περισσότερο τα ακουστικά μου έως τώρα για τη χρονιά. Το "ΙΙ" ως μια συνεχόμενη εναλλαγή διαθέσεων και αντοχών, δρασκελίζει από σύνθεση σε σύνθεση έναν κόσμο γνώριμο, οικεία ανυπόφορο, μα τόσο όσο παραλλαγμένο για να μοιάζει υποφερτός.

Ο δίσκος αυτοπροσδιορίζει μια χρυσή τομή. Είναι περίπλοκος χωρίς να είναι κουραστικός όπως συνομολογούν κομμάτια όπως τα "Hot Crusade" και "The Power Of Incredible Violence, Pt. III". Είναι γεμάτος ιδέες χωρίς να είναι φορτωμένος ή μακροσκελής. Είναι νωχελικός σαν το -ανάμνηση από Placebo- "Ain’t I A Woman?" και το "We Have Merchandise" χωρίς να ξεχνά να τρελαίνεται στα "The Long Leash" και "A Big Surprise". Δεν ντρέπεται να ταξιδέψει από τις αφαιρετικές ατμόσφαιρες του "Do You Feel Like You’ve Been In A Lot Of Forests?" στην post punk αισθητική του "Etcetera, Etc.". Τα φωνητικά των δύο μελών φαντάζουν ένα ζευγάρι κουρασμένο από τη ζωή, άλλοτε σε υπνηλία και άλλοτε σε απόλυτη παράνοια, να προσπαθούν να βρουν άκρη και νόημα.

Οι στίχοι του "ΙΙ", όπως συνομολογούν ενδεχομένως και οι τίτλοι των τραγουδιών που μόλις διαβάσατε είναι εξίσου κοφτεροί με επιθέσεις φυσικά στην οργανωμένη θρησκεία που τόσο ζόρισε τον Jeremy, αλλά και στην ετερόκλιτη δυναμική ελεύθερου χρόνου και κριτικής σκέψης. "You gotta be rich to be radical". Όσο τολμηρό είναι στα λόγια του, το "II" κατακτά επίσης και το παράσημο του να αποφεύγει οποιαδήποτε στιγμή πλήξης, μιας που όποτε σε συνηθίζει σε έναν ήχο, περνά χωρίς να αναπαύεται στις δάφνες του στον επόμενο, και στον επόμενο, και στον επόμενο. Ακόμη και μετά το δέκατό του άκουσμα (ή και το πεντηκοστό μπορώ εγώ να πω με ασφάλεια) βρίσκεις μικρές εκπλήξεις και μουσικές στρώσεις - όλες δια χειρός του ίδιου ατόμου - που δεν είχες προσέξει, καταλήγοντας κάθε φορά με διαφορετικό αγαπημένο κομμάτι.

Οι "Pure Adult" με λίγα λόγια χτίζουν ένα ντεμπούτο που οι λάτρεις του ήχου θα λατρέψουν, ενώ δίνει προσβασιμότητα και στους μη μυημένους. Ένας δίσκος που δε βιάστηκε να κυκλοφορήσει, ωρίμασε, ζυμώθηκε και ίσως τα επόμενα χρόνια να μνημονεύεται ως διαμάντι.

Bandcamp | Spotify