Hangman's Chair

Ευρισκόμενοι στο μεταίχμιο της ενηλικίωσης τους ως μπάντα, οι Hangman’s Chair υπήρξαν συνεπείς σε κάθε τους βήμα μέχρι αυτήν τη στιγμή. Οι Γάλλοι έκαναν το μεγάλο βήμα με τη μετάβαση από την εγχώρια Musicfearsatan στην πρωτοπόρο δισκογραφική στο χώρο του metal, Nuclear Blast. Καταφέρνουν, άραγε, να σταθούν αντάξιοι των προσδοκιών και στο φετινό "A Loner";

Το έκτο άλμπουμ των Παριζιάνων πρόκειται για ένα αρκετά μοντέρνο doom/gothic άκουσμα που απλώνεται σε εννέα συνθέσεις. Αν εξαιρέσεις τα φωνητικά, αρκετά στοιχεία παραπέμπουν στους μάστορες του είδους Type O Negative. Ωστόσο, ο frontman Cedric Toufouti είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά του δίσκου, αφού χρησιμοποιεί τη φωνή του με τρόπο που δεν έχουμε συνηθίσει στο ιδίωμα. Οι συνθέσεις - και δη τα εφέ που χρησιμοποιούνται στις κιθάρες - ομολογώ πως έφεραν στο νου Paradise Lost εποχής "Believe In Nothing", με το μπάσο να προσδίδει τον όγκο που σμίλεψε τον ήχο της αδικοχαμένης παρέας από το Brooklyn.

Στο "A Loner" δεν θα βρεις χιτάκια, αφού τα κομμάτια εστιάζουν στη δημιουργία ατμόσφαιρας βαριάς και ασήκωτης. Αν εξαιρέσεις το πιο up-tempo single material "Cold & Distant", τα υπόλοιπα παίρνουν τον χρόνο τους για να φτάσουν εκεί ακριβώς που θέλουν, με το "A Thousand Miles Away" να αξιοποιεί στο έπακρο τα 9 και κάτι ψιλά, λεπτά διάρκειας του. Μάλιστα, το τελευταίο έχει πιο έντονη την Alice In Chains αισθητική που υποβόσκει και σε άλλες συνθέσεις.

Το παριζιάνικο κουαρτέτο αποδεικνύει ότι ήταν έτοιμο για το μεγάλο βήμα. Χωρίς να προχωράει σε τομές και ριζικές αλλαγές στον ήχο του, αφού κράτησε όλα τα στοιχεία που έκαναν το "Banlieue Triste" πετυχημένο. Αυτή τη φορά, όμως, απευθύνονται σε αρκετά περισσότερο κοινό, το οποίο είναι ικανοί μέσα από το ατμοσφαιρικό "A Loner" να κερδίσουν.