Father John Misty

Pure Comedy

Sub Pop / Bella Union (UK) (2017)
Από τον Σπύρο Τσούτσο, 02/05/2017
Ο Josh Tillman μιλάει για τα πάντα. Οι ευφυέστατοι στίχοι του συνοδεύονται από απλές συνθέσεις χαρίζοντας μας τη «θεία κωμωδία» του
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

O πολυπράγμων μουσικός πρώην drummer των Fleet Foxes μετά το πετυχημένο "I Love You Honeybear" (2015) όπου εξέφρασε όλα του τα αγνά συναισθήματα αγάπης και έρωτα για τη γυναίκα του, περνάει σε ένα νέο στάδιο θεματολογίας. Αυτήν τη φορά θέτει ζητήματα υπαρξιακά, αλλά και κατηγορεί την κοινωνία σε όλες τις εκφάνσεις της θέτοντας τον εαυτό του μέσα σε αυτήν. Η μουσική από ανάλαφρη pop μετατρέπεται ξανά σε δραματική folk, η οποία παραπέμπει στα άλμπουμ που είχε κυκλοφορήσει υπό το κανονικό του όνομα.

Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια αναμονής, ο Tillman κάθε άλλο παρά άπραγος παρέμεινε. Η γκάμα των ασχολιών του πλούσια μεταξύ των οποίων η συμμετοχή στη σύνθεση της επιτυχίας "Hold Up" της Beyonce, δύο διασκευές άκρως σατιρικές, Velvet Underground αισθητικής στα "Blank Space" και "Welcome To New York" της «αγαπημένης» του Taylor Swift, με την οποία ασχολείται επίσης στο δεύτερο κομμάτι του δίσκου "Total Entertainment Forever". Πρωταγωνιστεί, επίσης, σαν άλλος Jim Morrison στο video clip του "Freak" της Lana Del Rey και πέρυσι κυκλοφόρησε ένα πάρα πολύ καλό καλoκαιρινό single, το "Real Love Baby". Διαλέγεις και παίρνεις και κρίνεις.

Ο Tillman έχει μιλήσει ανοιχτά πολλές φορές για την πάλη του με την κατάθλιψη. Το Pure Comedy αποτελεί τον τρόπο να την καταπολεμήσει. Εκφράζει μέσα από τον δίσκο μερικές φορές χιουμοριστικά και σαρκαστικά, άλλες θλιβερά, όλες του τις ανησυχίες περί ζωής, περί κοινωνίας, περί πολιτικής, περί θρησκείας.

Το πρώτο ομώνυμο κομμάτι περιλαμβάνει τραγικά στοιχεία της αμερικάνικης κοινωνίας τα οποία μέσω του τρόπου που παρουσιάζονται από τα media καταντούν τελείως γελοία, συνιστώντας έτσι μια αγνή κωμωδία την οποία δεν μπορείς να αλλάξεις, απλά να γελάσεις με αυτή. Το κομμάτι συνοδεύεται από video clip, όπου σε σημεία εμφανίζεται ο πιο κατακριτεός άνθρωπος του κόσμου αυτήν τη στιγμή, ο πλανητάρχης Donald Trump.

To δεκατριών λεπτών "Leaving LA" με τους άπειρους στίχους αποτελεί άλλο ένα δριμύ κατηγορώ στη σάπια κοινωνία της οποίας δεν θέλει να αποτελεί μέλος, αυτήν τη φορά συγκεκριμενοποιώντας τον θυμό του απέναντι στο star system του Los Angeles. Μονότονο, χωρίς καμία αλλαγή στη μελωδία, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μία απαγγελία όπου φαίνεται η ανάγκη του Τillman να εκφραστεί. "A few things the songwriter needs / Arrows of love, a mask of tragedy".

Το "When The God Of Love Returns There' ll Be Hell To Pay" αποτελεί την προσωπική προφητεία του καλλιτέχνη για την έλευση του θεού στη γη. Αναρωτιέται πόσο πιο σκοτεινή μπορεί είναι η ζωή στην κόλαση από την επίγεια και στο τέλος το μόνο που ζητάει είναι λίγο φως στο σκοτάδι, λίγη ζεστασιά σε έναν κρύο κόσμο.

Μουσικά την παραγωγή υπογράφει ο ίδιος σε συνεργασία με τον Jonathan Wilson. Tο κλασσικό πιάνο και η ακουστική κιθάρα πρωταγωνιστούν, ενώ τα φωνητικά είναι αρκετά flat με μερικά κρεσέντα κυρίως στο τέλος κάθε τραγουδιού να συνδυάζονται με τη χρήση τυμπάνων. Προσωπικά, η δομή των περισσότερων κομματιών μου θυμίζει κάτι από Elton John, Randy Newman, Leonard Cohen. Εισαγωγές και κουπλέ απαλά με πιάνο και κιθάρα, ελάχιστη χρήση πνευστών ή gospel φωνητικών και στο τέλος η κορύφωση. Γενικά η μουσική περισσότερο πλαισιώνει τους στίχους στους οποίους έχει δοθεί η περισσότερη σημασία παρά την αντιλαμβάνεται κανείς σαν κυρίαρχο στοιχείο.

Ενδιαφέρουσα προσθήκη στην κυκλοφορία του δίσκου είναι το εικοσιπέντε λεπτών βίντεο με το όνομα "Pure Comedy: The Film" το οποίο περιέχει πλάνα από τις ηχογραφήσεις, αρκετά ατμοσφαιρικό και ταιριαστό με την ψυχοσύνθεση του δίσκου.

  • SHARE
  • TWEET