Eliminator

Ancient Light

Dissonance Productions (2022)
Από τον Πάνο Ζαρκαδούλα, 07/02/2022
Οι Βρετανοί παραδίδουν εθιστικό και τολμηρό heavy metal, τέτοιο που τους ξεχωρίζει από τη μάζα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Σοβαρεύουν τα πράγματα εδώ. This is England! Ομολογώ πως το όνομά τους παρέπεμψε στα μύρια -er και -or που κατακλύζουν το metal και δη το παραδοσιακό, το κλασικό. Το «μια απ’ τα ίδια» εξαφανίστηκε όσο γρήγορα εμφανίστηκε και τη θέση του πήρε ένα χαμόγελο ευτυχίας. Τα παλικάρια από το Lancaster εντυπωσιάζουν με τη δεύτερη προσπάθειά τους, ακριβώς διότι διαφοροποιούνται από τη μάζα.

Η «άφιξή» τους θέτει τις βάσεις για τα επόμενα πενήντα λεπτά μεταλλικής πανδαισίας και πληθώρας ιδεών. Μια χαρά τα κλασικά κουπλέ - ρεφρέν - σόλο και πάλι από την αρχή, χρειάζεται και λίγο αλατοπίπερο ενίοτε. Τιμούν τους ντόπιους ήρωές τους, οι δισολίες σε πρώτο πλάνο, τα riff είναι αιχμηρά και ογκώδη. Σαν την παραγωγή, η οποία επιτυγχάνει το απόλυτο: να μην ακούγεται retro και παρελθοντολάγνα και να είναι ιδανική για το heavy metal του σήμερα. Τόσο - όσο, μια έκφραση που με δύο λέξεις περιγράφει ακριβώς την επιθυμητή ισορροπία.

Τα hooks είναι εκεί και σε περιμένουν, η μπάντα δε χτίζει την ιστορία της μόνο σε αυτά. Ο τρόπος που προσεγγίζουν τις συνθέσεις τους, θύμισε Jag Panzer και Crimson Glory. Κοψίματα και αλλαγές, άλλοτε με απρόσμενες ακουστικές κιθάρες και άλλοτε με χρήση διαφορετικών ρυθμών, ώστε να αναφωνήσουμε "progy". Το power metal είναι διακριτικό και εντοπίζεται σε σημεία. Φωνητικά μα και σε κιθαριστικά θέματα.

Μιλώντας για φωνητικά, ο Danny Foster είναι ο ορισμός του «σε έχω ακούσει κάπου, κάπου σε ξέρω». Και στο τέλος δεν ξέρεις. Κινείται και αυτός, όπως η μουσική τους, σε διάφορα επίπεδα: Από τα χαμηλά στα υψηλά, επιτυχώς και στα δύο. Βγάζει ένταση και δυναμισμό, οι εξάρσεις αποδίδονται δίχως υπερβολές. Άλλη μία τόσο - όσο κερδισμένη περίπτωση.

Επίσης θα χαρείτε τις κιθάρες όσο δεν πάει. Ό,τι κι αν παίζουν, όπως κι αν το παίζουν. Δεν ξεχωρίζω riff, lead, solo. Η συνολική τους απόδοση αγγίζει κορυφές και χτυπάει ευαίσθητα μουσικά υποσυνείδητα. Κάτι που ξεκίνησε σαν ανέμελη ακρόαση εξελίχθηκε σε εθισμό και τελείωσε με μεγαλειώδη τρόπο. Ο δίσκος είναι συμπαγής απ’ άκρη σ’ άκρη, χωρίς να νιώθεις ότι η μπάντα επαναλαμβάνεται. Άριστοι χρήστες του μέτρου, της μελωδίας και της έντασης, εκλύουν μοναδικό πάθος. Με μεταδοτικές ικανότητες.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET