Dvne

Etemen Ænka

Metal Blade Records (2021)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 22/10/2021
Ατμοσφαιρική και μοντέρνα προγκρεσιβοσλατζίλα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αρχικά τσίμπησα από το εξώφυλλο. Μετά αρχισα να αναρωτιέμαι για το όνομα. Οσο εψαχνα βρήκα κοινά στοιχεία με αγαπημένες μπάντες. Η ουσία ήταν ότι από το πρώτο άκουσμα οι εντυπώσεις ήταν θετικές. Μερικά κομμάτια με αρπαξαν από την πρώτη στιγμή κι ακόμα δεν με εχουν αφήσει. Η παρέα από το Εδιμβούργο κάνει ξεκάθαρα ωραία πραγματα εδώ. Η μουσική τους είναι καλή, προσεγμένη και ενδιαφέρουσα.

Συνδυάζοντας όμορφα και πολύ έξυπνα πολλα είδη όπως prog, psychedelic rock, post-metal και doom, το συγκρότημα δημιούργησε έναν ήχο εντελώς δικό του. Αυτό δεν ειναι και το πιο ευκολο πραγμα στον κόσμο. Στις μέρες μας η ποικιλία καταντάει να ειναι ενας αχταρμας. Οι συνδεσεις με το παρελθόν να είναι απλά αντιγραφές. Ο ήχος να επαναλαμβάνεται. Ο δίσκος αυτός όμως διαθέτει πολύπλοκη, πολυεπίπεδη δημιουργία με τεχνική επάρκεια και δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ των αλλαγών των ρυθμών. Το αποτέλεσμα ειναι ενα δημιουργικό και προοδευτικό metal αρκετά σκληρό σε σημεία και ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό εως και κινηματογραφικό σε άλλα. Σε πολλά σημεία αυτό το προοδευτικό βαρύ metal λοιπόν, κρατάει επιρροές από συγκροτήματα όπως Opeth, Mastodon και Karnivool (εποχής "Sound Awake") και μουσικές οι οποίες πρακτικά επικεντρωνόντουσαν σε εκπληκτική δουλειά στις κιθάρες και όμορφες μελωδίες που υπερθεματιζόνταν απο εξαιρετικές παραγωγές.

H ιστορία εξελίσσεται σαν επιστημονική φαντασία, εμπνευσμένη απο Herbert. Η αρχή του "Enûma Eliš" είναι πραγματικά ιδιαίτερα γοητευτική. Το μπάσιμο των τυμπανων και του μπάσου είναι ξεσηκωτικά. Πικρά, μαυρισμένα φωνητικά λειτουργούν φανταστικά σε συνδυασμό με τα διάφορα μελωδικά αλλά τεχνικά metal στοιχεία. O πήχης ανεβαίνει πολύ ψηλά εξ αρχης. Το δεύτερο κομμάτι "Towers" διαθέτει ενα Isis/Sumac στυλ με επιρροές drone metal, thrash, ακόμη και πιο heavy metal μουσικών. Θα το λέγαμε και επικό! Νιώθω οτι η ενορχήστρωση, οι συνδέσεις και η πορεία της συνθεσης έχουν χειριστεί τέλεια απο την μπάντα. Tα synths που εχουν χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια δημιουργούν μια κινηματογραφική διάσταση που εξιψώνει την ατμόσφαιρα του ήχου. Το "Court Οf Τhe Matriarch" είναι μαγευτικά πολυδιάστατο και όσο prog γίνεται. Αυτό πραγματικά δένει όλες τις επιρροές τους τέλεια. Η γέφυρα του "Weighing Οf Τhe Heart" είναι μια minimal και μυστηριώδης εισαγωγή του "Omega Severer", το οποίο κοντράρεται για καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Το μεθυστικό και αρμονικό του groove μπλέκει ξέφρενα με σκληρές κιθάρες. Εχει ενα πανέμορφο φινιρισμα στα φωνητικά και αρκετές αποτομες λασπωμένες σφαλιάρες που σε κατατροπωνουν. Ολες οι αλλαγές είτε στον ήχο, είτε στα φωνητικά, είτε στον ρυθμό είναι τελεια τοποθετημένες και το λιγότερο που καταφέρνουν ειναι να συναρπάσουν τον ακροατή.

Φτάσαμε στα μισά. Το "Adræden" επίσης σαν ιντερλούδιο, μας μεταφέρει ηλεκτρονικά και ορχηστρικά στο "Sì-XIV" το οποίο μπαίνει με ενα ισχυρότατο riff που φέρνει τους παλιούς Baroness σαν αναμνηση και δείχνει τις αρετές της μπαντας στην καφρίλα, στην τεχνική και ταυτόχρονα στη μελωδία και στη γαλήνη. Γεματο λάσπες, εχωντας πολλές αυλακώσεις, ξεπλένει με τις φωνές καθε βρωμιά που κάθεται πανω του. Εκπληκτικό και απολαυστικό. Παρακάτω το "Mleccha" ξεκινά πολύ απαλά. Βγάζει τη βία που συναντάμε στα περισσότερα κομμάτια. Παραπέμπει σε τελειως διαφορετικά μουσικά ταξίδια. Είτε ειναι σαν Porcupine Tree, είτε Anathema εποχής Wilson, ο ήχος του ειναι πιασαρικος και οι φωνές ερωτευσιμες. Η διαχυτη αταραξία του εχει μια σωστή απόκλιση από την τυπικη δυστοπική διαδικασία κάθε σκληρής prog μουσικής δημιουργίας. Το "Asphodel" σαν εισαγωγη και το "Satuya" σαν βάση θα τα πάρουμε ως ένα. Καταπραυντικά γυναικεία φωνητικά, μια σταδιακή αυξηση σε μελωδίες, θορυβους και ρυθμό, φέρνουν μια απιστευτα κινηματογραφική συνθεση να γεμισει και να στηρίξει κάθε είδους πολυπλοκότητας και τεχικής αρετης έχουμε ήδη ακούσει και στα προηγουμενα του δίσκου. Ειναι μια μικρή περιληψη που καθεται σαν επίλογος. Είναι μια πανέμορφη ηχητική αποκαλυψη με στίχους που σκάνε ακυρα και περιγράφουν οράματα καταστροφής. Αυτό το εκπληκτικό κρεσέντο εχει κοσμικές διαστάσεις και το λιγότερο ενθουσιάζει. Σιγά αλλά σταθερά το ήρεμο κλείσιμο αφήνει ενα μεγάλο μυστήριο να πλανάται.

Δώστε στη μουσική των Dvne τον χρόνο και την προσοχή που της αξίζει και αυτό που προκύπτει είναι μια ποιοτική συλλογή από ενδιαφέρουσες συνθέσεις που συνδέονται με εκπληκτική ομαλότητα και ευγλωττία. Οσο το ακούτε θα κάνετε ανακαλύψεις και θα απολαμβάνετε πλήρως την εμπειρία που μπορεί να προσφέρει o δίσκος.

Spotify
Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET