Μοιραζόμενος τις απόψεις του μέσω του Rocking.gr, προσπαθεί να ισορροπήσει στην λεπτή γραμμή μεταξύ υποκειμενικού οπαδισμού και αντικειμενικής οπτικής περί μουσικής. Καθώς κινείται ηχητικά σε μια περιοχή...

Brainstorm
Plague Of Rats
Οι Γερμανοί ξανάρχονται, με άλμπουμ πεντάδας στην ποιοτική δισκογραφία τους
Για τους Brainstorm τα έχουμε πει και ξαναπεί σε διάφορες στιγμές, συνήθως με αφορμή κάποια κυκλοφορία τους. Αυτή τη φορά, αυτή μπορεί να καθυστέρησε τέσσερα ολόκληρα χρόνια, αλλά έρχεται με φόρα για να επιβεβαιώσει τη διαπίστωση που είχαμε κάνει ήδη από τον προηγούμενο δίσκο τους, πως έχουν ξαναμπεί σε μια περίοδο παρατεταμένης συνθετικής φόρμας.
Το "Plague Of Rats", λοιπόν, δεν είναι ακόμη ένας Brainstorm δίσκος - ή ίσως και να είναι, αν θεωρήσουμε ως αξίωμα ότι οι Γερμανοί power metallers σπάνια λαθεύουν. Παρόλα αυτά, ο δίσκος έχει κάτι που έλειπε εδώ και χρόνια από την τραγουδοποιία της μπάντας, αυτή την εγγενή ορμή και τα συνθετικά peaks που δίνουν τον παράγοντα την αναπαραγωγιμότητας σε πρώτο πλάνο.
Ένα άλμπουμ που διαθέτει τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της μπάντας, «παίζει» υπέροχα και με στοιχεία που την έκαναν να ξεχωρίσει 20 χρόνια πριν (βλ. ανατολίτικα στοιχεία), αλλά δεν ακούγεται dated ή παρωχημένο, ούτε νοσταλγικό για μια εποχή που πέρασε και δεν επιστρέφει. Σημαντικό, αν το σκεφτούμε, αφού το power metal σαν ιδίωμα χαρακτηρίζεται πλέον από μια επαναλαμβανόμενη νοσταλγία, που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από μουσικούς και ακροατές, αποπροσανατολίζοντας ενίοτε από τα όσα πράγματι συμβαίνουν σε ένα νέο μουσικό έργο.
Αντίθετα, ένας νέος ακροατής που θα προσέγγιζε το "Plague Of Rats" θα έμενε ακριβώς για αυτό που προσφέρει, ετούτο το στακάτο, bombastic, σοβαρό power metal, με τα πομπώδη φωνητικά του Andy B. Franck να ξεχωρίζουν και να αποτελούν σταθερό ατού. Επί του παρόντος, έχουμε και ένα όμορφο ντουέτο με την Elina Siirala (των Leaves’ Eyes), εκεί στη μέση του δίσκου, έχουμε και τον Alex Krull να κάνει ένα guest στο ταχυδύναμο "From Hell" και γενικά συμβαίνουν πραγματάκια (βλ. διασκευή σε Rick Springfield), που δίνουν ένα άλλο ενδιαφέρον στη γνωστή συνταγή τους.
Ως τελική ετυμηγορία, δεν θα ήταν άδικο να υποστηρίξει κανείς ότι και το νέο άλμπουμ των Γερμανών συνεχίζει την ανοδική τους πορεία, που ξεκίνησε από τα άλμπουμ που ακολούθησαν του "Scary Creatures". Μάλιστα, με το "Plague Of Rats" να ακούγεται ακόμη φρέσκο, παρά τις επαναλαμβανόμενες ακροάσεις, θα τολμήσω να ισχυριστώ πως στέκεται ως άλμπουμ πεντάδας στην έτσι κι αλλιώς ποιοτική δισκογραφία τους.