Body Maintenance

Ακόμη θυμάμαι, και είμαι βαθιά ευγνώμων, για την προτροπή να τσεκάρω τους Αυστραλούς Body Maintenance. To ομώνυμο 12ιντσο EP τους το 2021, ήταν μαγευτικό, όπως και το εκρηκτικό σκοτάδι του "Beside You" του 2023. Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη τη στιγμή γνωριμίας, βλέπω τους post-punks από τη Μελβούρνη να κυκλοφορούν το δεύτερο full-length άλμπουμ τους, "Far From Here", που τους βρίσκει να λειαίνουν και να κατασταλάζουν στον ήχο τους.

Οι επιρροές των Body Maintenance είναι εύκολο να χαρογραφηθούν, καθώς δεν τις κρύβουν. Λατρεύουν μπάντες όπως οι The Chameleons, Echo & The Bunnymen, Sisters Of Mercy, The Sound και φυσικά Blitz εποχής "Second Empire Justice". Αν είσαι εξοικειωμένο με τους κλασικούς post-punk ήχους τους, τότε αντιλαμβάνεσαι εύκολα και τον ηχητικό πυρήνα των Αυστραλών, οι οποίοι δίνουν περισσότερη έμφαση στην Manchester πτυχή και εξέλιξη του εν λόγω ήχου, ειδικά στον παρόντα δίσκο. Επίσης, όπως είχα αναφέρει και στο παρελθόν, οι Body Maintenance, εκτιμούν ιδιαίτερα, και εμπνέονται από, μπάντες όπως οι Diat, Spectres, Belgrado και A Culture Of Killing, και σε θέματα πέραν του ηχητικού.

Το "Far From Here", κυκλοφορεί από την σπουδαία Drunken Sailor, που μας χάρισε την άνοιξη επίσης το ηλεκτρισμένο "Australienation" των συντοπιτών Punter, και αποτελεί πιθανώς την πιο καλειδοσκοπική στιγμή της μπάντας. Με συνολική διάρκεια 28 λεπτών, οι οκτώ συνθέσεις του δίσκου διαθέτουν μια εκλεκτική γοητεία η οποία ομολογουμένως ηχεί ακαταμάχητη. Το mid-tempo "Days In Arcadia", προς το φινάλε του άλμπουμ ξεχωρίζει χάρη στον χορό τυμπάνων και synths, με το επαναλαμβανόμενο κιθαριστικό lead να δίνει μια εξωτική χροιά, φτάνοντας μέχρι new-wave καταστάσεις. Νωρίτερα, το ηλεκτρισμένο "Symphony Of Bliss" ορίζει την πεμπτουσία του σκοταδιού των Body Maintenance. Χορός, ιδρώτας, ζάλη της νύχτας, απελευθέρωση. Κοινώς, μιλάμε για ένα μεγάλο κομμάτι, με ισχυρό ρεφραίν.

Το "Far From Here" με το εξαιρετικό του εξώφυλλο, ομολογουμένως ηχεί ως ένα αρχετυπικό, παλαιομοδίτικο post-punk άλμπουμ. Δεν χαρακτηρίζεται από καινοτομίες ή νεοτερισμούς, όμως, παρά τις εμφανείς επιρροές του που στιγματίζουν τα κομμάτια του, καταφέρνει να αποπνέει μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Είναι η φωνή που ορίζει την απελπισία του "The Face I Stood Behind", τα τραβήγματα της οποίας, μαζί με τις καίριες αρμονίες του, κάνουν το "The Boundaries" να έρχεται από το 1984 στις μητροπόλεις του σήμερα. Συχνά ρομαντικό, κατά βάση ποιητικό, αλλά ουδέποτε στείρα νοσταλγικό, το νέο άλμπουμ των Body Maintenance είναι ένας δίσκος που γνωρίζει που απευθύνεται.

Προσωπικά μιλώντας, θεωρώ το "Far From Here" ως ένα από τα καλύτερα και πιο ουσιώδη άλμπουμ που μπορεί να ακούσει κανένα σε αυτή τη σκηνή σήμερα. Οι Αυστραλοί ακολουθούν μια συγκεκριμένη αισθητική συνιστώσα δεκαετίες πίσω, και την εμποτίζουν με την αγχώδη σημερινή εμπειρία της αστικής κατάθλιψης. Συχνά, στην μονοτονία και την επαναληπτικότητα, αρκεί ένα μικρό, απρόβλεπτο θρόισμα για να επιφέρει μια ολική ανανέωση. Οι Body Maintenance, θα μείνουν underground, θα συνεχίσουν να γεμίζουν υπόγεια, και πιθανώς, στο μέλλον να μην ξεστρατίσουν ιδιαίτερα από την πεπατημένη τους. Αδιάφορο. Μέχρι τότε όμως, με δίσκους όπως το "Far From Here", που ρίχνει αυλαία με την φλεγόμενη εκτόνωση του "Golden Fire", θα μαγνητίζουν και θα σαγηνεύουν όσα άτομα πέσουν στο διάβα τους. Ακριβώς επειδή η τραγουδοποοιία τους ηχεί ανεπιτήδευτη, πηγαία, μαγευτική.

Bandcamp
Youtube
Spotify