Spectres

Έπειτα από μια εντυπωσιακή επιστροφή το 2020 με το "Nostalgia", η αλήθεια είναι πως ανυπομονούσα να ξανακούσω νέα μουσική από τους Spectres. Οι Καναδοί αποτελούν ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της underground post-punk αναβίωσης που συντελείται εδώ και παραπάνω από μια δεκαετία, εμμένοντας πιστοί στην αισθητική τους. Τον Μάρτιο κατέφθασε το πέμπτο τους full length άλμπουμ, ονόματι "Presence", και έτσι πολλά βράδια βρήκαν ξανά το απόλυτο soundtrack τους.

Ο καινούριος δίσκος των Καναδών τους βρίσκει εκεί που σταμάτησε ο προκάτοχός του. To "Presence" αποτελείται από 11 κομμάτια βγαλμένα από την Joy Division / New Order / The Cure / The Chameleons / The Mob σχολή, τα οποία δεν σπαταλούν δευτερόλεπτο στο να μεταδόσουν την εντυπωσιακά σμιλευμένη τους ατμόσφαιρα. Τα 41 λεπτά του δίσκου, αν και πιθανώς να φαντάζουν ελαφρώς περισσότερα από το ιδανικό, δεν θα κουράσουν, δεν θα υποπέσουν σε κοινότυπες επαναλήψεις, δεν θα αναμασήσουν φθηνά συνθετικά κόλπα. Ναι, εκ προοιμίου οι αναφορές στις επιρροές είναι ιδιαίτερα εμφανείς, αλλά οι Spectres ξεχωρίζουν επειδή είναι σπουδαίοι τραγουδοποιοί.

Το "Presence" με την ζεστή παραγωγή και τις προσεγμένες του συνθέσεις, διατηρεί μια ζωτική φλόγα αναμμένη. Πέρα από την εξερεύνηση διάφορων συναισθημάτων στις διαπροσωπικές σχέσεις, ο δίσκος δεν παραμελεί τον κοινωνικό προβληματισμό. Αν ήθελε να ήταν βέβαια και ειλικρινής με τον εαυτό του, δεν θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά. Στην εποχή της κοινωνικής ερήμωσης και της καπιταλιστικής αποξένωσης, κάθε έκφανση της προσωπικής ζωής αλλοτριώνεται, και ακούγοντας κομμάτια όπως το φανταστικό "The Old Regime" ή την σχεδόν anarcho-punk επίθεση του συγκλονιστικού "Chain Reaction", μπορείς εύκολα να αντιληφθείς πως δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμη γλυκανάλατο άλμπουμ που επιβιώνει στον μικρόκοσμό του.

Για ακόμη μια φορά, synth-ια και μπασογραμμές κάνουν τη διαφορά στην συνθετική ραχοκοκκαλιά. Τα φωνητικά παραμένουν γαλήνια αλλά όχι απόμακρα, με τις σποραδικές αυξομειώσεις στην ένταση της εκφοράς των στίχων, όπως στο φορτισμένο φινάλε "Start Again", να κάνουν τη διαφορά στις λεπτομέρειες. Τo "Presence" όμως, παρά την ενέργεια και τη διάθεση για χορό που εκλύει, παρά το ζοερό του εξώφυλλο και ήχο, δεν παραμελεί τις ψυχρές, υποτονικές καταβολές της μπάντας. Έτσι, το "Dominion" θα αποτελέσει ένα από τα πιο φορτισμένα κομμάτια που έβγαλε ποτέ η μπάντα, με το "One Day" που ακολουθεί να εντείνει το συναίσθημα της μοναξιάς.

Οι Spectres πιθανώς κυκλοφόρησαν φέτος το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ της καριέρας τους. Το "Presence", αναμενόμενα, δεν θα αλλάξει το τοπίο της σκηνής, και δυστυχώς, δεν θα τους καταστήσει διαφορετικό «μέγεθος» εντός της. Οφείλει όμως να ακουστεί, να απορροφηθεί, μέχρι να βρεις και εσύ τα τραγούδια εντός του με τα οποία θα συνδεθείς. Μερικές φορές τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη αξία από τα συναισθήματα και τις σκέψεις που γεννάει το παρόν, η εμβύθιση στο τώρα, η αποδοχή της πραγματικότητας. Όσο διαρκεί το "Presence", όσο το "AM Gold" αυξάνει τους παλμούς, όλα αποκτούν για λίγο περισσότερο νόημα, και αν ήταν ήδη ξεκάθαρα, αποκτούν μια ταιριαστή μουσική φορεσιά. Οι Spectres κυκλοφόρησαν ξανά μουσική για να δραπετεύσεις, όχι από την πραγματικότητα, αλλά από τα εμπόδιά της τα οποία δεν σου επιτρέπουν να είσαι εκεί που θες, δίνοντας δύναμη για το έξτρα μίλι.

Bandcamp
Youtube
Spotify