Bastarður

Satan's Loss Of Son

Season Of Mist (2021)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 24/11/2021
O Addi των Sosltafir ξεδίνει με crust punk και το αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Bastarður είναι το crust punk project του Aðalbjörn "Addi" Tryggvason, τραγουδιστή και κιθαρίστα των Solstafir. Μέσω αυτού του προσωπικού οχήματος, ο μουσικός αποφάσισε να εξερευνήσει τις extreme metal επιρροές του καθώς και την αγάπη του για μουσικούς ήρωες της νιότης του. Το "Satan's Loss Of Son", ολοκληρωμένο ντεμπούτο του σχήματος, αποτυπώνει την οπτική του Addi πάνω στο σκανδιναβικό crust punk των '90s δίχως να παραβλέπει να ενσωματώσει την προσωπική του σφραγίδα.

Το όνομα της μπάντας αυτόματα μου δημιούργησε συνειρμούς με τους Hellbastard. Κατά κάποιο τρόπο, αν και το τελικό αποτέλεσμα έγκειται πλησίον ηρώων όπως οι Disfear, Wolfpack (Wolfbrigade), και γενικότερα ο σουηδικός προ εικοσαετίας ήχος. Το metallic hardcore όμως των Bastarður κρύβει και πινελιές από Terrorizer, Discharge, και φυσικά extreme metal. Όπως παραδέχθηκε και ο Addi, όλα ξεκίνησαν όταν το 2018 άρχισε να γράφει όλο και περισσότερα extreme riffs στο ύφος των πρώιμων Entombed, αναγνωρίζοντας μια όλο και αυξανόμενη crust επιρροή.

Το "Satan's Loss Of Son" ηχεί ως αρχετυπικό σύγχρονο, βαρύ μοντέρνο crust. Δεν εμμένει ούτε στην πιο stench '80s πλευρά, αλλά ούτε και στην πιο σκοτεινή και κατάμαυρη πτυχή που αναδύθηκε τις επόμενες δεκαετίες. Τα βιώματα και η ηλικία του Addi παίζουν καθοριστικό ρόλο, ενώ η άψογη παραγωγή επιτρέπει στο ισοπεδωτικό d-beat του Birgir Jónsson να ορίζει τις εξελίξεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας καθιερωμένος metal μουσικός αποφασίζει να ενδώσει στις κρυφές μουσικές αγάπες του παρελθόντος, συνεπώς ο «φόβος» πως το τελικό αποτέλεσμα θα ηχεί παρωχημένο υπήρχε στον αέρα.

Τα 29 λεπτά όμως του δίσκου είναι ιδανικά και άκρως πειστικά. Τα riffs δεν χάνονται πίσω από τόνους distortion, ούτε ακολουθούν απλώς τον ρυθμό. Οι μελωδίες, στρατηγικά τοποθετημένες, όπως συμβαίνει στο "Burn", προσδίδουν μια ανανεωτική πνοή. Πράγματι, τα σποραδικά leads και solos δεν επιτρέπουν στο άλμπουμ να χάσει τη στόχευσή του. Οι καλεσμένοι Ragnar Zolberg και Thráinn Árni Baldvinsson, τους οποίους ο Addi αποκαλεί Hanneman/King της Ισλανδίας, κερνούν σφηνάκια. Σε αυτό το σημείο, οφείλει να τονισθεί πως ο δίσκος περιέχει μόλις οκτώ συνθέσεις, οπότε η διάρκεια κινείται γύρω στα τρεισήμισι λεπτά, γεγονός που ίσως να καθιστά την εξελικτική πορεία μερικών κομματιών ως δύστροπη εξαιτίας της απαναληψιμότητάς της.

Τα φωνητικά όμως, σε συνδυασμό με τη διάχυτη οργή και επιμέρους τεχνάσματα μετατρέπουν έναν, προκαθορισμένης αισθητικής, δίσκο σε μια απολαυστική εμπειρία. Αν τα τελευταία άλμπουμ των Wolfbrigade, Martyrdod, Adrestia ή Misantropic σε άγγιξαν, ή αν απλώς αναζητάς αυτό το εθιστικό και αξεπέραστο μεταίχμιο όπου το hardcore φλερτάρει με τον ακραίο ήχο εν μέσω ρίψης δακρυγόνων, τότε το "Satan's Loss Of Son" είναι ένα ταιριαστό άκουσμα. Στιχουργικά μπορεί να κινείται σε μια, εν μέρει αναμενόμενη ασάφεια, η οποία ελαφρώς αποσυντονίζει κατά τη γνώμη μου, αλλά είναι τέτοια η αφοσίωση στον σκοπό που δεν αφήνει περιθώρια.

Έτσι, στο break με σόλο μπάσου του "Viral Tumor", την τόσο ταιριαστή post μελωδία στα μέσα του ομότιτλου, στα, πορωτικά, διπλά φωνητικά του "Neonlight Blitzkrieg", θα γίνεις μάρτυρας μιας ειλικρινούς και ανεπιτήδευτης κυκλοφορίας. Στον δίσκο περιέχεται το μανιακό "Afturhalds Kommadittir" που είναι μια σύνθεση που χρονολογείται από την εποχή που ο Addi ήταν ντράμερ των punks Bolvun. Όταν δε, στο "Black Flag Fools" ακούσεις τον Nemtheanga (τι ποιών;) να ωρύεται, ανεξαιρέτως του εάν θα σου ξυπνήσουν μνήμες Blood Revolt, θα θες να επιστρέψεις.

Οι Bastarður δεν γνωρίζω αν θα έχουν μέλλον. Η ποιότητα του ντεμπούτου τους όμως με κάνει να εύχομαι πως ο Trygvasson δεν θα το αμελήσει, ούτε θα επιστρέψει στη ρουτίνα του τώρα που φαίνεται να επιστρέφουν οι πλήρεις ρυθμοί της καθημερινότητας. Το "Satan's Loss Of Son" θα στέκει ως ένας άξιος πρεσβευτής σύγχρονου crust punk, που χωρίς να καινοτομεί, αποτελεί μια ιδανική σύνοψη, και γιατί όχι και είσοδο, στο ιδίωμα. Μάλιστα, ανάμεσα στα ποδοβολητά, θα δείτε αυτήν τη γνώριμη ισλανδική ψυχρή χροιά να κρύβεται, γελώντας χαιρέκακα που επιτέλους ένα βασικό συστατικό της βγαίνει στο φως.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET