Adrestia

The Wrath Of Euphrates

Phobia/Wormholedeath/The Orchad (2019)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 24/09/2019
Αίμα και άμμος, μέσα από καταιγιστικές συνθέσεις που υπενθυμίζουν πως ακόμη και στην εποχή μας, συντελούνται καθημερινές ιστορίες αντίστασης
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τον Οκτώβριο του 2017, η πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους (του ISIS δηλαδή), Raqqa, περνάει στα χέρια των συμμαχικών δυνάμεων που επιχείρησαν την ανακατάληψή της. Το όνομα αυτής της επιχείρησης, ήταν η «Οργή του Ευφράτη». Από το εξώφυλλο και τον τίτλο λοιπόν, ο επίδοξος ακροατής θα μπει στο κλίμα. Βέβαια, οι Σουηδοί Adrestia, στον δεύτερο αυτό τους δίσκο, φροντίζουν να μεταφέρουν την «πολεμική» αισθητική όσο πιο άμεσα και απερίφραστα μπορούν. Επηρεασμένοι από την ιστορική σουηδική σκηνή, οι Adrestia, συνθέτουν 43 λεπτά καταιγιστικού σουηδικού μεταλλικού hardcore/crust, με κιθάρες βγαλμένες από τις πιο έξαλλες μέρες της προ δυο δεκαετιών Στοκχόλμης.

Πράγματι, η death metal αισθητική τόσο στα riffs όσο και στα solos, συνδυάζεται τέλεια με το μανιακό drumming, που δεν ρίχνει στιγμή τις ταχύτητες. Τα φωνητικά, μπορεί να θυμίζουν έντονα, όπως και αρκετά άλλα στοιχεία τους Martyrdod (η πρώτη τους επίσημη κυκλοφορία ήταν ένα split για καλό σκοπό), ενώ στον δίσκο μεταξύ άλλων, συμμετάσχει και ο σπουδαίος Tomas Jonsson (Anti Cimex/ Wolfpack). Στιχουργικά δε, το "The Wrath Of Euphrates" κινείται αποφασιστικά γύρω από θέματα όπως ο μισογυνισμός, η κλιματική αλλαγή, ο ρατσισμός, ο πόλεμος, αλλά κυρίως γύρω από όσα συντελούνται στη Rojava. Πράγματι, η πολιτική προσπάθεια που γίνεται στην περιοχή για την ανοικοδόμηση μιας ομοσπονδίας με διαφορετική κοινωνική διάρθρωση από τη συνηθισμένη των δυτικών κοινωνιών, γίνεται τεράστια πηγή έμπνευσης. Βαθιά βουτηγμένο λοιπόν στην κρίσιμη επικαιρότητα, το "The Wrath Of Euphrates" ηχεί επικίνδυνο και συναρπαστικό, χωρίς στιγμή να γίνεται μονόπλευρο.

Ο διαρκής συγκερασμός του death/crust με το κλασικό σουηδικό death ‘n’ roll και από εκεί σε μανιακό hardcore, επιτρέπει στις συνθέσεις να ξεχωρίζουν ακόμη και μεμονωμένα. Το "Throne Of Lies" για παράδειγμα διαθέτει ένα αδιανόητο groove που δίνει μια άγρια αλητεία στον δίσκο, ενώ το νεύρο του "Fight Back" με τη συμμετοχή του Brad Broadright (From Ashes Rise) με τα εξαιρετικά του leads, (και το σημείο "no tolerance") φανερώνει ώρες δουλειάς στο studio ακόμη και για την παραμικρή λεπτομέρεια. To "Punks For Rojava" με το απειλητικό Slayer-like riff του, είναι ένας death/crust ύμνος, που απαιτεί μόνιμο repeat, ενώ το "Rise Up" και το ομότιτλο παράγουν τόση οργή, που σε συνδυασμό με τα διαρκή ξεπεταγόμενα leads, τα mid tempo σημεία και τα παθιασμένα φωνητικά, θα φροντίσουν ώστε ο δίσκος να μην αποχωριστεί τα ηχεία για καιρό.

Οι κορυφές όμως του δίσκου, είναι το συγκλονιστικό "Afrin" και το τρομακτικά επιβλητικό κλείσιμο με το "Arîn Mîrkan". To πρώτο, από την ανατολίτικη εισαγωγή μέχρι την ηλεκτρισμένη παρέμβαση και τη μανιακή κραυγή, σου κόβει τα πόδια. Από τα πιο ξεχωριστά τραγούδια που θα ακούσει κάποιος στο εν λόγω είδος, που θα μπορούσε μόνο του να ανεβάσει την ποιότητα του δίσκου. Το δεύτερο, με το κωδικό όνομα της Κούρδισσας Dilar Gencxemîs, ηρωικής μαχήτριας των Μονάδων Προστασίας Γυναικών (YPJ) που έπεσε με αυταπάρνηση στη μάχη εναντίον του ISIS στο Κομπανί, είναι μέσα και από τη χρήση samples και ανατολίτικων κιθάρων, ένας ύμνος σε όλες αυτές τις γυναίκες της αντίστασης. Πώς να μην λατρέψεις τους Σουηδούς μετά.

Εν τέλει, το "The Wrath Of Euphrates", απευθύνεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό. Για τον λόγο αυτό, η διάρκεια του καθώς και το πλήθος των συνθέσεων του, ίσως είναι αποτρεπτικά για κάποιον που επιχειρήσει να του δώσει μια ευκαιρία. Αν όμως κάποιος αρέσκεται σε καλοπαιγμένο, παθιασμένο και διόλου προσποιητό death metal-ικό hardcore crust, με leads που θα θυμίσουν τους σπουδαίους της σκηνής, τότε οφείλει να μην προσπεράσει τη συγκεκριμένη κυκλοφορία. Όσοι όμως, αναζητούν ακραίο punk που να μην έχει χάσει την επαφή του με την κοινωνική πραγματικότητα αλλά και να μην παραμελεί τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες, θα συναντήσουν έναν άκρως καταιγιστικό δίσκο, από μια μπάντα που εξελίσσεται σταδιακά.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET