1782

Η Anna Göldi πέρασε πολλά στη ζωή της. Η εγκυμοσύνη και ο θάνατος του παιδιού της κατά την πρώτη ημέρα της ζωή του έφερε τη διαπόμπευσή της. Η τιμωρία και ο βασανισμός της δεν είχαν τελειωμό. Κατηγορήθηκε για απόπειρα φόνου στην οικία που εργαζόταν. Οι κατηγορίες που αναφέρουν τη λέξη «μαγεία» καταστράφηκαν και η ίδια καταδικάστηκε σε θάνατο αν και ο ελβετικός νόμος της εποχής δεν δικαιολογούσε θανατική ποινή για μη θανατηφόρο δηλητηριασμό (που ήταν η επίσημη κατηγορία). Το 2008 το κράτος της Ελβετίας θεώρησε λανθασμένη την καταδίκη της δίνοντας έτσι τέλος στο μαρτύριό της, 226 χρόνια μετά τον θάνατό της. Η Anna Göldi έμεινε στην ιστορία ώς το τελευταίο άτομο που καταδικάστηκε και θανατώθηκε για λόγους μαγείας. Το ημερολόγιο έγραφε 1782 και η Anna Göldi ήταν η τελευταία μάγισσα.

Από την Ελβετία μεταφερόμαστε στη γειτονική Ιταλία όπου οι Marco Nieddu και Gabrielle Fancellu, επηρεασμένοι από την ιστορία της Göldi ονομάζουν το συγκρότημά τους, απλά και κατανοητά, 1782. Από το πρώτο τους single "She Was A Witch" τραβούν τα βλέμματα της παγκόσμιας doom κοινότητας αλλά και της Heavy Psych που κυκλοφορεί το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Λίγο αργότερα, ως τρίο πλέον, ακολουθεί το split "Doom Sessions Vol. 2" με τους «δικούς μας» Acid Mammoth για να φτάσουμε με συνοπτικές διαδικασίες στον φετινό δεύτερο δίσκο τους με τίτλο "From The Graveyard". Το hype ευνοεί την μπάντα και οι ίδιοι φαίνονται αποφασισμένοι να μην το αφήσουν να πάει χαμένο.

Οι Ιταλοί με τον δεύτερο δίσκο τους δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν έχουν διάθεση να αλλάξουν νοοτροπία. Το "From The Graveyard" είναι doom από την αρχή (και τις πένθιμες καμπάνες του "Evocationis") μέχρι το τέλος. Βαριά,αργά και επαναλαμβανόμενα riffs τα οποία ταιριάζουν απόλυτα με την occult θεματολογία η οποία δείχνει να μονοπωλεί το ενδιαφέρον των Ιταλών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το "Priestess Of Death" το οποίο περιγράφει την αγωνία που ένοιωθαν οι κάτοικοι της Σαρδινίας όταν η Accabadora, η μυθική μαυροφορεμένη γυναίκα τριγυρνούσε στους δρόμους αναζητώντας ανοιχτές πόρτες ώστε να τερματίσει τη ζωή κάποιου κάτοικου δίνοντας έτσι τέλος στα, όποια, βάσανά του.

Στο "From The Graveyard", εκτός από τη βελτιωμένη παραγωγή συγκριτικά με το ντεμπούτο τους, δεν θα βρείτε νεωτερισμούς ούτε στοιχεία που θα φέρουν εξέλιξη στη μουσική των 1782 ή στην doom σκηνή γενικότερα. Περιέχει όμως την επιθυμητή obscure ατμόσφαιρα που παρασύρει τον ακροατή σε ένα υπνωτιστικό ταξίδι. Το συγκεκριμένο μουσικό ύφος άλλωστε δεν προδιαθέτει για συνταρακτικές αλλαγές στον ήχο και οι 1782 εν τέλει καταφέρνουν να εκπληρώσουν τον στόχο τους.

Τo "From The Graveyard" είναι ξεκάθαρο και απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό. Το μονολιθικό doom των 1782 δεν προορίζεται για «τουριστικές» ακροάσεις. Αν έχεις εντρυφήσει στους «μεγάλους» της doom σκηνής και επιθυμείς να ενσωματώσεις ακόμα μια μπάντα στο ρεπερτόριό σου, οι 1782 αποτελούν μια ενδιαφέρουσα πρόταση. Από την άλλη πλευρά, δεν θα καείς και στην πυρά αν δεν τους ακούσεις ποτέ.