Ulver @ Gagarin 205, 14/11/09

Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 15/11/2009 @ 22:18
Ένας φίλος ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν αρχίσει το live είπε ότι το Gagarin, αλλά και άλλοι συναυλιακοί χώροι στην Ελλάδα, δεν έχουν ακούσει και δεν θα ξανακούσουν ποτέ τέτοιες μουσικές. Συμφωνώ απόλυτα και επαυξάνω. Η βραδιά των Ulver ήταν μαγική. Οι μουσικές τους είναι ατμοσφαιρικές και ο ήχος τους ήταν και είναι πειραματικός και συνάμα προοδευτικός όσο κανενός άλλου.




Έξι άτομα επί σκηνής, τρεις βασικοί και τρεις καλεσμένοι. Ποτέ δεν έπιασα το ρόλο του κυρίου με το καπέλο μεταξύ του drummer και του programmer, ο οποίος κατά βάση ήταν σκυμμένος πίσω από κάτι μηχανήματα. Αλλά όπως και να χει, η εικόνα ήταν όμορφη. Αυτό που μας παρουσίασαν, δεν ήταν μόνο συναυλία. Ήταν μια οπτικοακουστική παράσταση. Τα φώτα και κυρίως οι εικόνες από το video wall ήταν ιδιαίτερα επιδραστικά και έδεναν όμορφα με τους ήχους και την φωνή του Garm. Φωτισμός ελάχιστος, κυρίως από φωτεινές κολόνες οι οποίες ενάλλασσαν κόκκινο με μπλε φως, καθώς και μερικοί προβολείς που έριχναν αχνές λωρίδες λευκού φωτός πίσω από την μπάντα με κατεύθυνση τα μάτια μας. Τα επιλεγμένα video σε καθήλωναν και πολλές φορές αφαιρούσαν την σκέψη σου και την άφηναν πάνω στις ήρεμες μελωδίες και στην υπέροχη φωνή του Christopher Rygg.



Το μόνο μειονέκτημα στην όλη διαδικασία, όπως γίνεται πάντα σε μια τόσο ατμοσφαιρική και ambient συναυλία, ήταν το κοινό, που ευτυχώς όχι κατά πλειοψηφία, έδινε ένα αγώνα μουρμουρίσματος και σχολιασμού λες και ήταν σε καφενείο. Τα παράπονα είναι πάντα πιο πολλά για τις πίσω σειρές. Πρέπει όμως όλοι να καταλάβουμε ότι η ησυχία μερικές φορές είναι πιο μαγική από οποιοδήποτε κομμάτι και άλλωστε οι ίδιοι οι Ulver έχουν πει “Silence teaches you how to sing!”. Άμα αδιαφορείς και δεν σ’ αρέσει, μην κανείς τον κόπο να το παρακολουθήσεις και να δημιουργείς φασαρία ενοχλώντας κάποιους άλλους. Τέλος πάντων.



Όσο αφορά την μπάντα και τον ήχο, πέραν της μαγείας που προσδίδει και μόνο το όνομα τους, οφείλω να παρατηρήσω ότι ήταν κάπως άπειροι και νευρικοί σκηνικά. Δικαιολογούνται απόλυτα και τι να πεις όταν σε επιλέγουν μετά από 15 χρόνια πορείας ως μια από τις ελάχιστες εμφανίσεις τους. Πώς να παραπονεθείς όταν μετά από πολύ καιρό και 15 χρόνια καριέρας, ανέβηκαν στην σκηνή μόλις τον Μάιο του 2009. Τίποτα δεν ήταν κακό, αφού ήταν οι Ulver, ένα παράδειγμα άρτιας χρήσης της μουσικής χωρίς όρια, χωρίς τίτλους και χωρίς ενδοιασμούς. Avant-garde, ambient, experimental, dark, jazz, electronica, folk και black metal. Τραγούδια πανέμορφα, τραγούδια μελωδικά, τραγούδια προοδευτικά, παρμένα κυρίως από τις κυκλοφορίες: “Perdition City”, “A Quick Fix Οf Melancholy”, “Svidd Neger”, “Blood Inside”, “Shadows Οf Τhe Sun” αλλά και “Bergtatt - Et Eeventyr I 5 Capitler” (θα μιλήσω για το τελευταίο παρακάτω). Μια βραδιά που όσο και να διαρκούσε δεν θα με πείραζε καθόλου. Μακάρι να ήμουν ακόμη εκεί. Όσο και να έπαιξαν, μια ώρα δηλαδή και 10 λεπτά επιπλέον, μου φάνηκε σαν μια αναπνοή.



Όταν έκλεισαν το set τους νόμιζα ότι κάνουν πλάκα, νόμιζα ότι ίσα ίσα είχα ανοιγοκλείσει δύο φορές τα μάτια μου. Όσο και να προσπαθούσα δεν χόρταινα με τίποτα. Το σκοτάδι με είχε αγκαλιάσει υπέροχα και τα τραγούδια, με αποκορύφωμα τα “Hallways Of Always”, “Like Music” και “Not Saved”, με άφησαν να ταξιδεύω για ώρα. Σε όλους μάλλον φάνηκε ελάχιστο, αλλά είμαστε τυχεροί που απολαύσαμε αυτή την συναυλία και ακόμα πιο τυχεροί που μάλλον κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα ακούσαμε μετά το τέλος του κανονικού set το “Capitel I: I Troldskog Faren Vild”, καθώς ανέβηκαν στη σκηνή ο Garm με τους (αν κατάλαβα καλα): Ravn από Strid, Khal Drogo από Nocternity, Merkaal και Lethe από Order of the Ebon Hand, οι οποίοι  μας συγκίνησαν παίζοντας αυτό τον ύμνο του πειραματικού και ψυχρού πρωίμου black metal των λύκων του 1995.



Ένα βράδυ για σκέψεις και γλυκές μελωδίες. Μια μίξη ήχων με δόση θορύβου και φολκλορικής ηχούς. Τύμπανα, πιάνο, κιθάρα, μπάσο, γκονγκ, πλήκτρα, ηλεκτρονική επεξεργασία,  pick up και samples έδεσαν και επέδωσαν μια ώρα μουσικής ιδιοφυΐας και ψυχρής ατμόσφαιρας. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, με την καλή έννοια όμως. Πολλά συγχαρητήρια. Ένα απωθημένο πολλών πραγματοποιήθηκε και ήταν καλύτερο από όσο περίμενα. Κι όπως μας τραγούδησαν “and it is beautiful, like music…”

Setlist:

Little Blue Bird
Rock Massif
For The Love of God
Funebre
Let The Children Go
Porn Piece or The Scar of Cold Kisses
Hallways of Always
Plates 16-17
In The Red
Like Music
Not Saved

Encore:

Capitel I: I Troldskog Faren Vild




Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
  • SHARE
  • TWEET