Spectres, Victory Collapse @ Six D.O.G.S., 04/04/15

Τίμιο, αλήτικο και ακατέργαστο φασαριόζικο rock

Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 06/04/2015 @ 12:44
Όπως ανέφεραν και οι ίδιοι, ήταν η πρώτη τους, εκτός Αγγλίας, εμφάνιση. Η απειρία τους και ο τρόπος τους έδειξε τις αδυναμίες τους, αλλά φανέρωσε αυτό που είχα παρατηρήσει και στον δίσκο τους, το ακατέργαστο, δηλαδή, του ταλέντου τους.

Στο μαγαζί, την στιγμή που ανέβηκαν στην σκηνή οι Victory Collapse, ήταν περίπου τριάντα άτομα. Ιδιαίτερα αποθαρρυντικός αριθμός. Παρ' όλα αυτά, η μπάντα δεν φάνηκε να πτοείται και ξεκίνησε την εμφάνισή της με όρεξη και όσο περισσότερο θέρμη μπορούσε. Το ανεξάρτητο και εναλλακτικό post-punk τους, γεμάτο συναισθήματα και μικρές εντάσεις, αφήνει γλυκιά γεύση στο τέλος. Το στυλ τους μυρίζει newwave της δεκαετίας του '80. Όσο ο κόσμος έμπαινε, όλο και περισσότερο ζεσταινόταν η ατμόσφαιρα.

Victory Collapse

Σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι κουνιόντουσαν στους ρυθμούς των κομματιών, ειδικότερα όταν έπαιρναν λίγο πιο pop και χορευτικούς τόνους. Η μπάντα από την Αθήνα έχει όμορφα κομμάτια και ελπίζω στον νέο τους δίσκο να δείξουν την έμπνευση και σεμνότητα που συνηθίζουν. Στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν τόσα χρόνια, που αθόρυβα υπάρχουν και παλεύουν μόνοι τους να προσφέρουν αγνή μουσική. Τα καταφέρνουν καλά και σίγουρα αν κρίνω από το πρώτο δείγμα του νέου δίσκου, μπορούν και καλύτερα.

Victory Collapse

Ευτυχώς για εμάς (και αυτούς) ο χώρος ψιλογέμισε όσο περνούσε η ώρα και το όμορφο κλείσιμο τους μας ετοίμασε για τους Άγγλους που ακολουθούσαν.

Αυτό που τελικά ακολούθησε, ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Ο τοίχος θορύβου που υψώθηκε μπροστά μας ήταν εντυπωσιακός. Μπορεί να διέκρινα λάθη, παραφωνίες και αστοχίες στα κομμάτια, αλλά ο θόρυβος και η ένταση (που όλα τα καλύπτει) κατάφερε να με πείσει και να με κάνει να διασκεδάσω κάθε δευτερόλεπτο της εμφάνισης των Spectres.

Spectres

Μπλουζάκι Sonic Youth φυσικά επί σκηνής και άπειρος θόρυβος, distortion και καφρίλα γέμισαν τον χώρο για τα καλά. Από το ξεκίνημα με τα νέα τους κομμάτια μπήκαν γερά. Στο "Mirror" είχαν ήδη κάνει τον κόσμο να απορεί για το τι μπορεί να συμβεί. Κι όμως μπόρεσαν και καλύτερα. Έτριζαν οι τοίχοι και ο θόρυβος μου θύμιζε μεγάλες μπάντες του είδους. Μπράβο τους, γιατί παρ' όλες τις αδυναμίες τους έδειξαν ότι γουστάρουν αφάνταστα αυτό που κάνουν και διασκεδάζουν κάθε στιγμή.

Spectres

Προσωπικά στο "Maybe You Shouldn't Be Living Here" ξέφυγα. Η ένταση με είχε συνεπάρει και τα μάτια μου κοίταζαν το κενό. Το κλείσιμο με τα "Lump" και "Threshing Machine" μας ξετίναξε και μετά από ακριβός μία ώρα μας άφησε ανήσυχους να συνεχίσουμε με άπλετη υπερένταση το βράδυ μας.

Spectres

Κατάφεραν ό,τι νόμιζα ότι δεν θα πλησιάσουν καν. Ύψωσαν έναν τεράστιο ηχητικό τοίχο μπροστά μας και τίμησαν όλες τις επιρροές τους με την σειρά. Τα πετάλια, που είχαν απλωθεί στην σειρά επί σκηνής, έκαναν την δουλειά τους και με το παραπάνω και απέδειξαν ότι το ακραίο και θορυβώδες rock κρύβει στιγμές που δεν γεννιούνται εύκολα. Η βραδιά ήταν διασκεδαστική και τα παλικάρια τίμια και εργατικά μέχρι αηδίας.
SETLIST

Where Flies Sleep
Sink
The Sky Of All Places
Family
This Purgatory
Mirror
Maybe You Shouldn't Be Living Here
Sea Of Trees
Lump
Threshing Machine

Φωτογραφίες: Chris Lemonis
  • SHARE
  • TWEET