Rotting Christ, Chaostar @ Fuzz, 08/01/11

Με ιστορία 20 χρόνων και βάλε, οι Rotting Christ είναι ακόμα εδώ, γευόμενοι και πάλι την επιτυχία και την αναγνώριση, τόσο από τους παλιούς όσο και από τους νεότερους οπαδούς τους. Όλους αυτούς ήθελαν να τιμήσουν στο πρώτο τους live στην Αθήνα το 2011 και με αφορμή τον τελευταίο τους δίσκο, το "Aealo", που ανεξαρτήτως προτιμήσεων κατάφερε να αγγίξει και κόσμο του οποίου τα ακούσματά είναι μακριά από τα συνήθη μονοπάτια των Christ, έκαναν μια εμφάνισή ευρωπαϊκών δεδομένων το βράδυ του Σαββάτου.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, οι Chaostar ανέλαβαν να ανοίξουν την αυλαία στην πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση, σε μια ριψοκίνδυνη απόπειρα εκ μέρους τόσο του Χρήστου Αντωνίου (ιδρυτή τoυς και μέλους των Septic Flesh), όσο και των διοργανωτών. Για όσους δε γνωρίζουν, οι Chaostar ξεκίνησαν ως project από τον Χρήστο και άλλα μέλη των Septic Flesh, με σκοπό να εξερευνήσουν τις πιο θεατρικές πτυχές των τελευταίων με ένα διαφορετικό, αλλά ταυτόχρονα το ίδιο ακραίο, τρόπο.

Στην περίπου μισή ώρα που είχαν στη διάθεσή τους έπαιξαν μόλις 5 κομμάτια, συμπεριλαμβανομένης και της εισαγωγής, και δυστυχώς ο κόσμος φάνηκε ότι δεν είχε διάθεση για πειραματισμούς, αφού καθ' όλη τη διάρκεια του set τους ακουγόταν ένα έντονα ενοχλητικό βουητό, που, μαζί με τα αρκετά προβλήματα του ήχου, δυσκόλευε την προσπάθεια όσων ήθελαν πραγματικά να ακούσουν τί είχαν να επιδείξουν. Έπρεπε να έρθει η αναφορά τους στο "Persepolis", το οποίο διασκεύασαν με έναν ομολογουμένως ιδιαίτερο τρόπο, για να αναζωογονηθεί λίγο το ενδιαφέρον του κόσμου. Πραγματικά θα ήθελα να τους δω κάποια στιγμή μόνους τους, σε πιο κατάλληλο ίσως χώρο, γιατί αυτή η πρώτη τους εμφάνισή θεωρώ πως τους αδικεί.

Chaostar setlist:

01. Misery’s King
02. Canticles
03. Time Was Running Out
04. Persepolis

Λίγο μετά τις 21:30 ξεκίνησε από τα ηχεία να παίζεται το "Orders From The Dead" από το "Aealo", με τη χαρακτηριστική φωνή της Diamanda Galas να φορτίζει την ατμόσφαιρα, ενώ οι στίχοι της εμφανίζονταν μέσω προβολέων στη σκηνή και αριστερά και δεξιά αυτής. Και ύστερα...

...«Χάος εγένετο», όπως θα πουν αρκετά αργότερα οι ίδιοι οι Christ. Στο σχεδόν δίωρο της εμφάνισής τους κατάφεραν να μας προσφέρουν αρκετές συγκινήσεις, αφού ήταν ικανοί να ξεθάψουν ακόμα και κομμάτια από το "Satanas Tedeum", χωρίς ωστόσο να το κάνουν, πηγαίνοντας πίσω μέχρι και το "The Mystical Meeting", από το οποίο έπαιξαν το "Visions Of The Dead Lovers", ενώ και τα "Shadows Follow", "Forest Of N'Gai", "Transform All Suffering Into Plagues" και "Fgmenth, Thy Gift" ανέσυραν μακρινές αναμνήσεις που συμπληρώνονταν όμορφα από τα εξώφυλλα των δίσκων τους, ως επί το πλείστον, που προβάλλονταν στους τοίχους του Fuzz. Δε θα μπορούσε να μη γίνει αναφορά στο κομμάτι που έκλεισε τη συναυλία, το οποίο δεν είναι άλλο από το "Non Serviam", όπου, και μετά από προτροπή του Σάκη, η σκηνή κατακλύστηκε από φίλους του σχήματος που ανέλαβαν τα φωνητικά. Σε εκείνο το σημείο φάνηκε ότι η μπάντα δε φοβάται να γίνει ένα με τους οπαδούς της.

Φυσικά θα μπορούσαν να παίξουν περισσότερα κομμάτια και αν είχαν στη διάθεσή τους ένα γεμάτο 10ωρο ίσως να ακούγαμε και ολόκληρη τη δισκογραφία τους. Παρ' όλα αυτά, δε θα πρέπει να αμελήσουμε κι εμείς, όπως και αυτοί, ορισμένες περιόδους της πορείας τους, όπως αυτές διαγράφονται στα "A Dead Poem" και "Khronos". Μικρό το κακό όμως, γιατί τα υπόλοιπα κομμάτια που ακούστηκαν διατήρησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Συνυπολογίζοντας και τον ήχο, που προσωπικά -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- βρήκα αρκετά καλό, η απόδοση των συνθέσεων δε δυσκόλευε την αναγνώριση τους.

Η μπάντα, σα σε μια δεύτερη νιότη, δεμένη όσο ποτέ, απέδιδε τα κομμάτια -από τα πιο πρόσφατα, έως και συνθέσεις 20 ετών- με περισσή άνεση, αφού πλέον και ο «νέος» Γιώργος Μπόκος έχει δώσει το στίγμα του σε αυτά και τα έχει κάνει και δικά του. Για τον Σάκη τί παραπάνω να πει κανείς πέραν του ότι είναι κατά γενική ομολογία ο κορυφαίος Έλληνας frontman, ο οποίος τουλάχιστον στη σκηνή  φαινόταν συνειδητοποιημένος, προσγειωμένος και ειλικρινής όταν ευχαριστούσε το κοινό που στηρίζει τη μπάντα του εδώ και δυο δεκαετίες. Κορυφαία στιγμή το crowd surfing που έκανε στο "Non Serviam".

Από τις πρώτες δύσκολες μέρες, όταν το όνομα τους τούς έκλεινε πόρτες, στο 2011 με έντονο όσο ποτέ το ελληνικό στοιχείο στη μουσική τους, οι Rotting Christ έχουν καταφέρει να είναι οι πιο αντιπροσωπευτικοί και άξιοι εκπρόσωποι του ακραίου -ίσως όχι μόνο- ήχου της χώρας μας στο εξωτερικό. Η ανταπόκριση του κόσμου, που δεν άφησε εισιτήριο απούλητο -και που ενδεχομένως να το έκανε και για δεύτερη συνεχή μέρα-, αποδεικνύει ότι πλέον στα μάτια του η μπάντα βρίσκεται με την αξία της στα επίπεδα ξένων συγκροτημάτων, ικανών να κάνουν sold out σε μεγάλα club.

Καθώς θυμάμαι την τελευταία φορά που τους είχα δει στην Ελλάδα το 2007, πλάι στους Type O Negative και τους Paradise Lost, και την αξέχαστη εμπειρία του 2009 στο Eibergen της Ολλανδίας, ο Σάκης, ο Θέμης, ο Αντρέας και ο Γιώργος κάθε φορά συνεχίζουν να εκπλήσσουν το κοινό τους τόσο με τους δίσκους τους, όσο και την ολοένα και μεγαλύτερη πρόοδο και βελτίωση των ζωντανών τους εμφανίσεων. Η φράση του έτερου συντάκτη -ο οποίος, παρεμπιπτόντως, δεν ενθουσιάστηκε από τις τελευταίες δουλειές τους- «η εμφάνισή τους ήταν, αν μη τι άλλο, αυτοκρατορική» νομίζω λέει πολλά για τη συναυλιακή δύναμη της μπάντας και ακόμα περισσότερο για τη συγκεκριμένη βραδιά.

Rotting Christ setlist:

01. Δαιμόνων Βρώσης
02. After Dark I Feel
03. Shadows Follow
04. King Of A Stellar War
05. Aealo
06. Eon Aenaos
07. Athanatoi Este
08. Fire Death And Fear
09. Forest Of N’Gai
10. Visions Of The Dead Lovers
11. The Sign Of Evil Existence
12. Transform All Suffering Into Plagues
13. Fgmenth, Thy Gift
14. Χάος Γένετο (The Sign Of Prime Creation)
15. Phobos' Synagogue
16. Dub-Sag-Ta-Ke
17. Noctis Era
18. In Domine Sathana
19. Nemecic
20. Threnody
----------------------------
21. Archon
22. Non Serviam

Άλκης Κοροβέσης

Περισσότερες φωτογραφίες:

Rotting Christ:






Chaostar: